(No. 57. Woensdag 16 Juli 1890. I3e Jaargang. Dit blad verschijnt ledoren Woensdag en Zaterdag. D? prijs per halfjaar f O 50, franco per post f 0,90, waarover per halfjaarljjksche kwitantie wordt beschikt. Afzonderlijke nommerszijn h 1 cent verkrijgbaar. ADVERÏENTIEN voor Dinsdag en Vrijdagmiddag 12 uur te bezorgen bij den uitgever J. A. ROSS, Goes. Oplaag 1500 Exemplaren. ïhsustaanvragen wordcugeplaatst tegen 5 cent en Advertentiën tegen 6 cent per regel Groote Letter» en Afbeeld, naarplaatsruimte. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing der- zelfde advertentie wordt de prijs slechte twee maal berekend, nitgezonderdDienstaanvragcn. Advertentiëu, als: Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbende Dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs van vijftig cent. NEDERLAND. Goes. In de Maandagavond gehouden vergadering van de leden der Gymnastiekvereniging: Sparta" werd o. m. besloten tot het geven eener opvoering op Donderdag 14 Augustusin „de Prins van Oranje." Het bestuursvoorstel, omtrent de oprichting van eenen cursus voor onvermogenden werd insgelijks aangenomen. Aan genoemden cursus zullen zij kun nen deelnemenvoor wie de contributiedie bet lidmaatschap der Aspirantenclnb eiseht, te hoog is. Het onderwijs zal gegeven worden door eenige on derwijzers (leden van Sparta") die zich voor de gymnastiek-akte willen bekwamen. Zondagochtend werd in het kanaal in de onmiddel lijke nabijheid van den steiger bij de aanlegplaats der stoombarge een drijvend pak in een witten doek bemerkt. Ben der daar zich bevindende personen haalde het op bet droge en bevond bij onderzoek, dat hot pak een kinderlijkje van het vrouwelijk geslacht bevatte. De politie, met de zaak in kennis gesteld, onder zocht het pak en bevonddat bet kind vermoedelijk onmiddellijk na de geboorte in bet water moet ge worpen zjjn. Het lijkje was gewikkeld in verschillende bont ge kleurde verrieten lappen, o. a. een blauwe schort, zooals die door de boerinnen worden gedragen, een stuk van eene zoogenaamde „keuze," boerenvrouwen- rok, een gedeelte van een groen gebloemd bedgor dijn en een witte lap. Het omhulsel van bet pak was een versleten wit katoenen kussensloop. Al deze goederen zijn ongemerkt. Het lijkje is door de politie overgebracht naar het gasthuis tot het instellen van eene geneeskundige schouwing. Y/ie het lijkje in het water heeft geworpen en wat daaraan vooraf ging is nog niet bekend. De politie wenseht gaarne ingelicht te worden of iemand een vrouw kentdie Zaterdag avond om elf unr ongeveer, komende van de zijde der stadgezien is aan de Loskaai nabij de plaatswaar bet lijkje is gevonden. Bedoelde vrouw was van getvone lengte en donker gekleed. Zij liep met het hooid gebogen en vertoefde eenige oogenblikken aan den waterkant, van waar zij zich, toen zij een paar personen opmerkte, ijlings verwijderde in de richting van de Teerpakhnizenstraat. Werkstaking onder de heilssoldaten. Dit nieuwtje op het gebied der werkstakingen deed zich te Assen voor. Het plat-form in de kerk was Woensdagavond slechts ingenomen door de beide officieren en den^ sergeantde soldatenplaatsen bleven ledig. Pas een week na de „inzwering" zoo meldt de Asser Crt. lieten ze vaandel en officieren in den steekter wijl deze laatsten van het front ijverig op de zondaars vuurden, liepen do soldaten met aanhangers muitende in het stadsboschnaar het scheen, hun vrede, dien FEUILLETON. 5) DE GENERAAL, do07' Balduin Gr o 11 c r. „Ik ben zoo vrij u er op te wijzen, dat ik op den jongeheer moet passen. Zoolang de generaal geenen zoon had, was het heel wat anders." Jongeheer! Zoon! De generaal was er bepaald door getoerd, dat de jonge waardigheidsbekleeder dadelijk zoo ge willig werd erkend. Hij ging op Miska toe, reikte hem de hand en zeide met welgemeende hartelijkheid: „Miska, ik dank je!" Ter eere van Miska dient gezegd te wordendat hij zich van die stonde nooit meer bedronk, noch op den betaaldag, noch op eenen anderen dag. De nacht, die nu volgdewas lang niet prettig. Het kleine kind schreeuwde onafgebroken, en noch de generaal noch Miska slaagde er in, ook maar een oogenblik te slapen. Het kind wilde zich op geene enkele wijze laten sussen het gilde en gilde en gilde altijd maar door, en zijne beide radelooze opvoeders pijnigden zich vergeefs met dc vraag, wat er wel aan scheelde. De generaal werd zenuwachtig bij de gedachte, dat het altijd op deze wijze zou kunnen voortgaan. Eigenlijk had hij zich de zaak toch heel anders voorgesteld: zóó vond hij haar al heel vreemd. De nacht is toch bestemd om tot slapen gebruikt te worden; maar dit voortdurende ge schreeuw en gegrien bracht zijn gansehe opvoedingsprogramma totaal in de war. Een oogenblik kwam de gedachte bij hem op, of het, nu het kind zulk een schandelijk lawaai maakte, niet raad zaam, ja zelfs, of het zijn vaderlijke plicht niet was, hier passende streng heid aan te wenden. Hij liet echter dit denkbeeld al spoedig varendaar hij er oogenblikkelijk van overtuigd wasdat men hier met strengheid ook al niet verder kwam. Het kind was klaarblij kelijk nog te domen gaf er blijkbaar niets omtoen de generaal het eens barsch toeriep. Het schreeuwde misschien nog wat harderen de generaal had al aanstonds berouw over zijne gestreng heid en deed zichzelven heftige ver wijten. Toen het na dien jammervollen nacht die eindeloos scheen te duren weer dag was gewordenkeken de generaal en Miska elkander met vragende blikken aan. Beiden zagen er bleek en afgetobd uit, en de generaal zeide herhaaldelijk: „Dat kan zoo niet blijvendan kan zoo niet blijven!" „Maar" troostte hij zich zelven dan weer, „zoo zal het ook niet blijven. Ik mag den moed niet dadelijk laten zakken; ik heb mij eenmaal iets ernstig voorgenomenen dat zal ik ook ten uitvoer brengen. Misschien staat er in dat voortreffelijke boek, dat ik gisteren gekocht heb, ook wel een hoofd stuk, waaruit ik kan leeren, wat men moet doenals een kind den geheelen nacht door schreeuwt. Ik zal het eens gauw nakijken; maar in elk geval geloot ik toch wel, dat we eene vrouw in den arra moetén nemen. Maar wie zal ik om raad vragen? De boerinnen weten natuurlijk niets van kunstmatige voeding. Als bij haar een kind schreeuwtdan laten zij het maar kalm voortgillen of geven het te drinken. En ik kan geen van beiden doen.' „Miska", riep hij eensklapsje moest eens gau w naar het dorp naar de nieu we schooljutïrou loopen en zeggen, dat ik haar beleefd verzoekof zijals zij kan, niet eens dadelijk op het kasteel zou willen komen." Miska verdweenen de generaal was zeer in zijnen schik dat hij op zulk eenen goeden inval was gekomen. De nieuwe schooljuffrouw was eene beschaafde jonge damedie zou zeker wel goeden raad kunnen geven. Hij mocht haar gerust bij zich ontbiedenwant hij was lid van de schoolcommissieen dus in zekeren zin haar meerdere. Het was nog wel heel vroeg in den morgen nog pas acht uur; maar welbeschouwd kwam dat er toch weinig op aanop het land neemt men het zoo nauw niet met de eti quette. Na een paar minuten stond Miska weer voor zijnen meester. „Nu vroeg deze met eene zekere spanning. „Generaalik moet u melden, dat de juffrouw" Miska bleef steken. „Nu, wat is er? Voor den dag er mee 1" Miska greep moed en rapporteerde toen flinkweg: „Compliment van de juffrouwen de juffrouw laat zeggen, datals de generaal iets aan haar wil vragende generaal zeil bij haar kan komen." „Wel, zoo'n drommelsche kat!... Maar zij heeft gelijk. Miskageef mij mijne gala-uniform. Loop dan naar be neden en laat het gala-rijtuig inspannen. F ran 7. moet zijne gala-livrei en Anton zijne gala-montuur aantrekken. Vlug wat! In vijf minuten moet alles klaar zijn!" Miska liep naar beneden en weer naar bovenhielp zijnen heer bij het aan trekken der gala-unitormen na vijf minuten reed het prachtige gala-rijtuig van het slotpleinom na twee minuten voor het huisje der onderwijzeres stil te houden. Franz, de schitterende lijf—

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1890 | | pagina 1