No. 26.
Zaterdag 29 Maart 1890.
Jaargang.
Dit blad verachijnt lederen Woensdag en
Zaterdag
De prijs per halfjaar f 0 50, franco per post f 0,90,
waarover per kalfjaarlijksclie kwitantie
wordt beschikt.
Afzonderlijke nommerazijn a 1 cent verkrijgbaar.
ADVEKTENTHiN voor Dinsdag-
en Vrijdagmiddag 12 uur te bezorgen bij den
uitgever J. A. ROSS, Goes.
Oplaag 1500 Exemplaren.
ihenstaanvrageu wordengeplaatsttegenö cent
en Advertentiën tegen 6 cent per regel
Öroote Lettere en Afbeeld, naar plaatsruimte.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing der
zelfde advertentie wordt de prijs slechts twee
maal berekend, uitgezonderdDienstaanvragen.
Advertentiën, als: Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbende
Dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs van vijftig cent.
Meerdere Rechten der Stateii-Oeiieraal.
Zagen wij in ons vorig artikeldat de Tweede
Kamer wijzigingen mag brengen in eenig wetsont
werp (bet recbt van amendementde leden dier Kamer
hebben ook bet recbt zelf een wetsvoorstel te doen.
Dit heet bet recbt vau initiatief. Als een of meer
leden van dit recbt gebruik makendan wordt het
voorstel geheel op dezelfde wijze behandeld, als wij
den vorigen keer aangaven, alleen wordt bet pas in
behandeling genomen door den Raad van Statenadat
de beide Kamers bet hebben aangenomen.
Weinig wetten komen echter op deze wijze tot
stand. Gewoonlijk laten de Kamerleden het aan den
Minister over, een ontwerp te maken, of verzoeken
hemals zij meenendat er behoefte aan bestaat
zulks te doen. Eerst als de Minister blijkbaar geen
gevolg wil geven aan dat verzoekdan gaan zij over,
om gebruik te maken van hun recht van initiatief
en dan nog minder, om dat voorstel tot wet te zien
verheffendan om den Minister te dwingen zelf een
wetsvoorstel te doen. 't Is dan ook als regel beter,
dat de voorstellen van den Minister uitgaan, 'b Hoort
zoo tot zijn' eigenaardigen werkkring. Ook hebben
die voorstellen altijd eenige meerdere kans van slagen,
al was het maar alleen hieromdat de Minister in
beide Kamers zijne wet kan verdedigen, terwijl de
leden der Tweede Kamer daartoe in de Eerste geen
gelegenheid hebben.
Dit recht van initiatief bezitten de leden der Eerste
Kamer evenmin ais dat van amendement. Ieder zal
natuurlijk inziendat het ook niet zou kunnenwant
het zou aanleiding geven tot een van deze heiderde
wetten zouden voortdurend heen en weer gezonden
moeten worden van de eene Kamer naar de andere
of een deel der wetgeving zou tót stand komen zon
der medewerking van alle takken der wetgevende
macht.
De leden van beide Kamers hebben het recht tot
den Minister vragen te richten over alle onderdeelen
van zijn beheer, zoowel aangaande de wijze, waarop
bij de wetten uitvoert, als om in sommige opzichten
zijne zienswijze of zijne plannen voor de toekomst te
leeren kennen. Dit heet het recht van interpellatie
Wil eenig lid van dat recht gebruik makendan moet
de Kamer daartoe verlof geven, waarna de Minister
wordt uitgenoodigd op den daartoe bepaalden tijd
tegenwoordig te zijnom op de gedane vragen te
antwoorden.
Wanneer de Minister niet al die inlichtingen geven
kan of geven wil, die de Kamer verlangt, dan heeft
I zij het recht zelf een onderzoek in te stellen. (Het
I recht van enquête.) Dit onderzoek kan zich uitstrek
ken tot de daden van de regeering en alle ambtenaren,
alsmede tot allerlei inrichtingen en de maatschappe
lijke toestanden. Het voorstel, om zulk een onderzoek
in te stellen wordt eerst in de afdeelingen behan
deld en, als de Kamer er daarna toe besluitbenoemt
zij eene commissie uit haar midden, die gerechtigd
wordt, alle personen, van wie zij inlichtingen ver-
langt, te dagvaarden, welke personen verplicht zyn,
FEUILLETON.
6) DE SCHAAKPARTIJ,
Eene Kerstvertelling van l rilhelm Jensen
Slechts het doffe gonzen van den stroom
deed zich aan de achterzijde van het
groote gebouw hooren; en toen de jonge
student den voet op de stoep zette, trad
hij diep in opgewaaide sneeuw. Onwil
lekeurig bukte hij zich, om te zien oi
daar geen voetspoor in afgedrukt stond.
Niets! Het zag er uit, alsof er den gan-
schen dag over dezen drempel geen
sterveling was in- ol uitgegaan.
Aarzelend legde hij weder de hand
aan den klopper. Was hij hier terecht
Zou hij het wagen? Zijn hart deed
een paar waarschuwende slagen maar
toen bonsde het moedig en vurig„Er-
wine Erwine!" En driemaal, naar
hem gezegd wasliet hij den ouden
drakenkop weergalmen tegen de deur.
Van binnen dreunde de echo, doch
niets verroerde zicheerst eenige oogen-
blikken na den derden slag sprong de
deur plotseling als van zelt open. Werk
tuigelijk deed de jonge man eenen stap
voorwaarts daar viel de zware
eikenhouten vleugel ook van zelt, knar
send en dreunend, achter hem weder
in het sloten hij stond in de duisternis
van een graf.
Nog bleef alles stilstraks echter na
derde er van den óénen kant een zacht
sloffend geluid. Toen scheen dit geluid
zich in eene schemering te veranderen,
die als de weerschijn van een dwaallicht
langs de treden en leuning eencr breede
trap omlaag flikkerde. Verder liet zich
niets bespeuren, tot opeens de heesche
stem van den ouden schaakliefhebber
zeide
„Gij zijt lang weggebleven. Waart ge
bang voor weer en wind?Eene
griezelige avond de beroerdste van
het heele jaar Hier!"
Nog altoos onderscheidde Wolfgang
slechts eene schim: die, op vilten mui
len en bij het licht van eene kleine
dievenlantaren, even onhoorbaar schier
de trap nu weer opklom, als zij haar
afgedaald was. Intusschen volgde hij.
Hoewel hij niet duidelijk zien konkreeg
hij den indruk van een 'groot, ouder-
wetsch portaal, waarin verscheidene
donkere gangen uitliepen. Hol weerklon
ken daaruitin het voorbijgaan zijne
voetstappen. Het leek eene wandeling
door katakomben.
Eindelijk opende de oude eene deur,
waaruit een lichtschijn drong. Zij traden
in een groot, goed verwarmd, maar zeer
ongezellig vertrek. Eene met een groene
kap bedekte lamp verlichtte niets dan
eene in het midden geplaatste schaak
tafel met ingelegde ruiten; het overige
van het vertrek bleet in eene donkere
schaduw gehuld. Op de tafel zag men
voorts eene groote kristallen bowl, tot
aan den rand met dampende punch ge
vuld een paar geslepen glazenen eene
vreemdsoortige tabakspijp, met een slang
vormig gekronkeld roer, eenen kop
waaraan edelgesteenten flonkerden en
een breed bamsteenen mondstuk. Twee
eeuwenoude leuningstoelen, waarvan de
armen fijn gesneden dierenkoppen vorm
den, stonden aan de tafel geschoven.
De figuren op het schaakbord waren van
ivoor en ebbenhout, maar van do kost
baarste en meestphantastische bewerking.
Bij de witten waven de kasteden olifan
ten, de ruiters geheel in riddertooi, de
raadsheeren slanke pagesde koning
droeg schepter'cn kroon, en de dame
naast hem, met haar fijn, madonna
achtig gezichtje, stak tot aan de schou
ders in hermelijn. De zwarte koning
daarentegen was in eenen purperen man
tel gehuld en zijn makker was niet van
het vrouwelijk geslacht, maar, naar
oostersch gebruikeen zwarte visier, met
blinkende witte oogen en eenen tulband
van karbonkelsteen; en de raadsheeren
waren wolven met gapendebloedroode
muilen; en de paarden waren harige
bokken, en de kasteelen éénhorensmet
tot stooten gevelden kop. Daar vóór
stonden de pionnen in verschillende ge
daanten, als hurkende, grijnzende en
tandenknarsende dwergen en kabouters.
Al de ivoren figuren droegen als kroontje
eene witte parel, terwijl op de hoofden
der ebbenhouten een steentje als een
bloeddrop fonkelde.
Wolfgang's oogen staarden vol verba
zing op dit vreemde en prachtige schaak
spel. Daarop zeide hij, om dan toch
het nog altoos voortdurende stilzwijgen
te verbreken:
„Ik ziegij waart op het punt om met
uzelven eene partij te beginnen, mijn
heer de baron."
Doch het antwoord luidde droog:
„Neen. Ik dacht wel, dat gij komen
zoudt."
„En toch", hernam de jonge student,
„dacht ik zeer kort geleden zelf nog niet
dat ik van uwe vriendelijke uitnoodiging
gebruik zou maken."
Het was als eene van den wand ko
mende echo, die sprak: „Ik wist het."
Wolfgang keek op. De lippen onder
den stekeligen knevel daar vóór hem
hadden zich niet bewogen: maar uit de
beide diepe oogholten glinsterden hem
twee phosphoresceerende stippen tegen.
Wordt vervolgd.