Dit blad verschijnt lederen Woensdag en
Zaterdag.
De prijs per halfjaar f 0.50, franco per post f 0,90,
waarover per halfjaarlijksche kwitantie
wordt beschikt.
Afzonderlijke noinmers zijn a 1 cent verkrijgbaar.
ADVERTENT1EN vo'or Dinsdag
en Vrijdagmiddag 12 uur te bezorgen bij den
nitgever J. A. ROSS, Goes,
Oplaag 1500 Exemplaren.
Dienstaanvragen wordengeplaatst tegen 5 cent
en Advertentiën tegen 6 cent per regel
Groote Letters en Afbeeld, naarplaatsraimte.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing der
zelfde advertentie wordt de prijs slechts twee
maal berekend, uitgezonderd Dienstaanvragen.
Advertentiën, als: Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbende
Dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs van vijftig cents.
NEDERLAND.
De schadedoor den jongsten storm aan de oes
terindustrie berokkendis veel grooter dan men aan
vankelijk kon vermoeden en zien. Nog dagelijks doet
men de trenrige ontdekking, dat er legio oesters,
vooral zaaigoedvernield, verdwenen en onder'tzand
bedolven is. Hoeveel zeven er wegsloegen is niet te
zeggen. Van een persoondie 108 gevulde zeven
staande had bleven er slechts 14 gespaardde andere
werden ledig teruggevonden; ieder zeef hield 3 a 4000
jong goed in. Het is gebleken, dat de zeven aan
dunne palen beter blijven zitten dan aan dikke, wijl
de laatste veel gemakkelijker losscheuren en uit den
bodem gelicht werden. De dunne daarentegen zitten
vaster wijl de kleinere opening, door het wiegen ont
staan weer spoediger dicht zuigt.
De landbouwerszoon L. De Feijter, die Dinsdag te
Ter Neuzen werd gearresteerd, tot het ondergaan
eener gevangenisstraf van 6 maandenwegens op
lichting, en bij zijne overbrenging naar de cellulaire
gevangenis te Goes, bij 's-Heer Arendskerke uit den
trein sprong, onderwijl die in volle vaart was, heeft
alstoen de vlucht genomen naar Hansweerdenna
ook aldaar iemand voor een zeker bedrag te hebben
beetgenomen, den volgenden dag de reis per stoom
boot vervolgd naar Walsoorden; vervolgens zou hij
nachtverblijf in de schuur bij zijne ouders te Ter
Neuzen hebben gezocht en in den vroegen morgen
via Sluiskil per spoor naar België zijne vlucht heb
ben vervolgd.
Hoe bij te Hansweerd, daags na zijne ontvluchting,
zoo ongemerkt heeft kunnen passeerenis onbegrij
pelijk.
De redactie van het Maandblad der Yereeniging
tegen de Kwakzalverij, verzoekt ons het volgende
optenemen:
Het dezer dagen verschenen November-nommer
van het Maandblad der Yereeniging tegen de Kwak
zalverij is bijna geheel gewijd aan een uitvoerige be
spreking van het gesticht van Windeliucs te Brussel.
Personendie in dit gesticht genezing van kan
ker of andere kwalen willen zoeken, doen zeker
goed eerst dit Maandblad te lezen.
Het nornmer is gratis verkrijgbaar voor ieder
die het aanvraagtbij den uitgever H. van Belkum
Kz. te Leeuwarden.
Br schijnt te 's-Bosch eeue zekere spanning te
bestaan tusschen infanterie en cavalerie: althans
Yfoeusdag avond werden in eene der achterbuurten
twee huzaren plotseling door ongeveer 50 infanteris
ten aangevallen. Ben der twee aangevallenen heeft
vrij ernstige wonden bekomen. (N. B. C.)
UIT DEN VREEMDE.
Woensdag zijn voor den rechter van het "Ie kan
ton te Brussel de eerste overtredingen berecht vol
gens de wet tot beteugeling van het drankmisbruik.
Onder eenen grooten toevloed van nieuwsgierigen,
meerendeels bestaande uit personen, die waarschijn
lijk later ook nog wel eens in de hoedanigheid van
FEUILLETON.
16)
A K N E L E.
Novelle van E. Ve l y.
„Nu, jij bent er eentje!" roept Jörg
Neithart, „maar, daar houd ik wel van!
Je bent eene kordate meid, zie je, je
hebt, wat we courage noemen. Jij laai
je niet bepraten door zoo'n wijt. Al wa
ren het er twaalf, dan lukte het haar
toch niet. Ha! ha! ha! dat die koppel
aarster zoo ongetroost heen is moeten
gaankijkdaar drink ik nog eens op
„Wel bekome het je wenscht Anne-
le hem van harte toe. Dat vrouw Süss-
beck al een presentje bij zich had, dat
Konrad haar had meegegeveniets moois
van-goud daarvan heeft ze nu maar
niet eens gerept. „Breng het maar aan
Rösle, die zal het wel omdoen/' is de
raad, dien ze aan de weduwe heeft ge
geven: „die zal den vrijer wel op den
koop toe nemen."
Annele beschouwt de krachtige gestal
te; ja, heerschzuchtig is hij, maar hij
heeft toch ook een goed hart. Dat heeft
hij aan Jackie bewezen; hij heelt den
armen, onnoozelen bloed niet aan zijn
lot overgelaten, al had deze hem onlangs
bespot.
„Ik ga op de bruiloft van Rösle dansen;
kom je ook?" vraagt zij.
Hij staat voor de Magdalena en keert
zijn hoofd naar Annele om.
„Zeg eens, jij hebt zulke lange vlech
ten! Als jc die losmaakt, dan kan jij je
daar even goed in wikkelen, zou ik zoo
zeggen, als die juffer daar!"
Zij bloost. Wat eene rare gedachte is
dat nu weer!
„Weet je," zegt hij, en tegelijk komt
hij weer wat dichter bij, „jij bent zoo
heel anders, dan de meisjes hier. Je bent
vrank en vrij en doet precies, wat je
wilt. Eerst laat je Jörgle van den Alb-
graaf loopenen nu dien Konrad ook al
eene andere zou zich nog eens bedacht
hebben! Maar één ding zou ik toch wel
van je willen weten, namelijk of je ook
veel van iemand zoudt kunnen houden."
Zij plukt aan het lint van haar schort
maar dan klinkt het kalm van hare lip
pen: „Daarop wacht ik juist. Van hem,
dien ik neem, zal ik ook veel houden.
Jong vrijen is geene kunst, dan neem je
maar den eerste den beste. Ik wil net
zoo lang wachten, tot het de rechte is."
Hij haalt met moeite adem. „Meid,je
bent verstandig," zegt hij. Ja, en ze heeft
gelijk ook. Jong vrijen is geene kunst,
dat heeft hij zelf bewezen, hij, de jölig-
ste en ondeugendste jongen hier in de
bergen. Zijn vader heeft een braaf en
rijk meisje voor hem gezocht, en hij heeft
ze genomen. Het had even goed eene
andere kunnen zijn, eene knappere! En
als hij nu nog eens weer kon kiezenzou
hij wel weten wie.
Hij gaat tegen eenen stoel leunen zoo
dat deze onder zijn gewicht kraakt.
,;Zegeens, Annele 't is hier toch
niets voor jou! Waarom ga je maar weer
niet naar Amerika? Ik geef je goed geld
voor den molen, tweemaal zooveel, als
hij waard is."
Hij is bijna wanhopig; wanneer het
meisje zoo dicht in zijne nabijheid iszal
hij geenen rustigen dag meer hebben;
't zou het beste zijn, als ze het land uit
ging, zoodat hij ze nooit meer kon berei
ken, ja, dat zou het beste zijn. Want
van dajig vrijt Jörgle naar haar, en mor
gen Konrad, en dan komt er alweer een
ander. En per slot van rekening neemt
ze er toch oenen en hij gunt haar
aan geen enkel.
Wel Annele, hoe denk je er over?"
Zij is bleek geworden en richt zich in
hare volle lengte op.
„Zoo, dus ik sta je in den weg?" roept
ze. „Jou akelige vent! En daarom heb
je zoo mooi gepraat? En daarom ben
je zoo goed geweest? Je wil me uit mijn
huis wegjagen, dat is de zaak. Maar lui
ster eens: ik ben hier, en hier blijf ik,
al stond ik-je duizendmaal in den weg l"
Forsch en flink heeft ze die woorden ge
sproken en haren eenen arm uitgestrekt.
„Neen, ik ga niet!" herhaalt ze.
Daar buigt hij zijn hoofd naar haar
voorover. Zijne oogen fonkelen en zij
voelt zijnen warmen adem.
„Meid, meid, ik kan het niet verdra
gen, dat ik je eiken dag zie, en telkens
er aan herinnerd wordt, dat ik je niet
kan krijgen!"
Als een donderslag heeft haar dat in
de ooren geklonken, zij heeft over al
hare leden gesidderd. Dat komt, denkt
zij, van de vijandschap, die zij hem heeft
laten blijken. Och, die is reeds lang
verdwenen, als sneeuw voor de zon, en
nu glimlacht ze en legt hare handen op
zijne schouders en kijkt hem trouwhartig
in het gelaat.
„Wie heeft dat gezegd?" vraagt ze:
„je hebt me nog niet eens gevraagd, of ik
je wil hebben, of niet."
Dat is hem te machtig: aan die woor
den kan hij geenen weerstand bieden,
ook niet aan den blik, waarmee ze hem
aanziet en ze staat daar zóó vlak bij
hem, met hare zachte wangen en hare ron
de, mollige vormen. Hij slaakt eenen kreet
alsof hij zich ergens bezeerd had, en dan
drukt hij haar vast tegen zich aannu
weet zij het, verleden bij den Heksen-
trechter heeft hij haar ook aan zijne borst
gedrukt. De verleiding is hem te sterk.
„Annele, meid!" stamelt hij en zij ver
zet zich niet. Wordt vervolgd
