>Xa!
Ho. 89.
Zaterdag 5 November 1887. 10e Jaargang.
DE BESTE VRIESB.
Dit blad verschijnt icderen Woensdag en
Zaterdag.
De prijs per halfjaar f 0.50, franco per poHt f 0,90,
waarover per halljaarlijksche kwitantie
wordt beschikt.
Afzonderlijke nommerszijn a 1 cent verkrijgbaar.
ADVERTENTIEN vóór Dinsdag
en Vrijdagmiddag 12 nur te bezorgen bij den
uitgever J. A. ROSS, Goes.
Oplaag 1500 Exemplaren.
Dienstaanvragen wordengeplaatst tegen5 cent
en Advertentiën tegen 6 cent per regel
Qroote Lettcrn en Afbeeld, naarplaatsruimte.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing der
zelfde advertentie wordt de prijs slechts twee
maal berekend, uitgezonderd Dienstaanvragen.
Advertentiën, als: Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbende
Dankbetuigingenniet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs van vijftig cents.
De Genestet spreekt ergens van zijn besten vriend
en schetst ons hemals iemand met ijz'ren hand en
koel gebiedend oog, iemand, die, hoewel begaafd iuet
recht gevoel en kloek verstand, vaak norsche buien
heeft. Met dien vriend valt niet te spottenwant
zijn wil moet gelden voor wet en zijn wenken voor
gebod, en waar de ander het waagt, om zich te
verzetten, is berooving van elk genoegen daarvan
voor hem het onmiddellijk gevolg. Onze verwondering
klimtals wij van De G. hoorendat die vriend hem
soms stoort in 't zaligst uurbij lust en feest en lied,
en hem verjaagt van de liefste plekom hem op te
sluiten in het enge vertrek waar lastige arbeid hem
wacht. En als wij nu van meening zijn, dat die
dwingeland tevreden zal wezen, indien eenvoudig zijn
wil wordt volbracht, zonder acht te geven op den
lijdelijken tegenstanddien wij veronderstellenof te
letten op bet woord van wrevel, dat misschien al
gesmoord is, eer bet over de lippen komt, dan heb
ben wij het mis, want de schrijver vervolgt:
Hij dwingt mij kalm te zijn en sterk
Terwijl mij 't harte bloedt
En als ik weendan zegt hijwerk
Als ik niet kau: gij moet!
Onze verbazing is ten top geklommen, dat men
zoo iemand zijn besten vriend kan noemengelukkig
hooren we ook van betere eigenschappen en 't is de
vraag maarof die tegen de minder goede bunnen
opwegen. Hij baart strijd, maar geeft ook rust, zij
't dan ook aldat die iu zorg eu zweet verdiend is
moge hij al een last zijndaarnevens strekt hij ook
tot lust eu hij blijft, niettegenstaande hij een plaag
kan wezen, toch een waarachtig vriend;
Want volg ik hemdan rondom mij
Schept bij mij vrede en licht,
En stemt mij 't hart zoo ruim zoo vrij
Wie is dat zonderlinge mengsel van last en lust,
van plaag en vriend, hoe is zijn naam? Die 't
bedoelde versje kent, weet het, die 't niet bentheeft
het wellicht al geradenhij heet Plicht.
Of heeft de oplossing u niet voldaanlezers 1 en
ziet gij in den plicht eer uw' vijand dan uw' vriend
Wij koesteren betere gedachten van u, al gelooven
wijdat het u niet zou ingevallen zijnhem uw
besten vriend te noemen. Gij zult zeker, als
iedereen, menigmaal ondervonden hebben, dat de
schildering van De Genestet waarheid bevat. Gij weet
er van meê te sprekendat de plicht dwingt met
ijzeren bandgij hebt die zeker meermalen gevoeld
en wellicht is de aanraking zoo krachtig geweest,
dat er hier of daar nog wel eene schrain of eene
blauwe plek van zichtbaar is. Gij hebt zeker ook
somtijds uw' plicht, wel niet gevloekt, maar toch
vrij ondraaglijk gevonden, als hij u wegrukte uit den
gezelligeu bring eti u dwong, allen genoegens vaar
wel te zeggen, temeer, wanneer hij u juist in die
oogenblikken, die zoo genoeglijk hadden kunnen
zijn, riep tot een' arbeid, die toch al niet vau de
aangenaamste was. Eu ge zijt dau zeker met eeni-
gen weerzin gaan gehoorzamenen die is te verseboo-
nenhoewel niet te billijkenmaar ge hebt toch
gehoorzaamd, omdat ge begreept, dat de plicht on
verbiddelijk is. Maar dan hopen we ookhebt gij
spoedig nw weerzin overwonnen zoodra gij inzaagt,
dat volgen eene noodzakelijkheid was; zelfs is uwe
onpleizierige stemming in eene meer opgernimde
verauderd en kreegt ge lust in den arbeid, dien go
zaagt vorderen en die u aan het einde zelfvoldoening,
tevredenheid met u zeiven beloofde.
Gij zult ook dikwijls opgemerkt hebbendat uw
plicht eene volkomen toewijding van u vorderde en
dat het werk, dat hij u opdroeg, nimmer vlotte, als
het met tegenzin werd verricht, zelfs al werd het
dan door u behoorlijk afgemaakt, dan was alleen een
gevoel van verluchting nw loonmaar vrede en licht
werden niet om u heen geschapenevenmin was uw
hart ruim en vrij gestemd.
Werkelijk het beeld, door den dichter gebruikt, is
even schoon als juist: de plicht voorgesteld als 's
menschen beste vriend. Maar om dit goed in te zien,
moet men niet behooren tot de luiaards, diemeenen,
dat zij slechts voor hun pleizierdat wil zeggen
voor beuzelachtigniets voortbrengend, den mensch
onteerend genot levenook niet tot de eigenbe-
langzuchtigeudie niet gevoelendat zij mede een
schakel vormen van die groote maatschappij, welker
belangen met de hunne in overeenstemming moeten
zijn. maar er niet aan ondergeschikt kunnen gemaakt
worden. Neen, alleen zij, die de waarheid gevoelen
van wat dezelfde dichter elders zegt: „werken en
denken en leeren is leven"zij reiken den plichtals
een' waarachtig vriend, met warmte de hand en al
moge hij soms aankloppen op een uur, dat zij niet
zoo gelegen achten, toch wordt hij met blijdschap
ontvangen en hartelijk verwelkomd. En niemand heeft
er ooit spijt van gehad, zoo gehandeld te hebben,
want het loon der vriendschap is groot. Even hard,
als de hand is, die ten arbeid drijft, even mild is
zij in de helooning. Zij schenkt rnst aan 't gemoed
zij brengt tevredenheid, en waar vindt men grooter
schatten dan deze?
Het zaligste gevoel, dat de mensch kan ondervin
den is dat, hetwelk voortspruit uit nauwgezette
plichtsbetrachting. Die dat gevoel bezit, is gelukkig,
die het mist, de ellendigste der mensehen. Wie ooit
een meer dan oppervlakkigen blik heeft geslagen in
de geschiedeniszal ook opgemerkt hebbendat de
grootste en edelste mannen degenen waren, die met
den meesten ijver en de meeste nauwgezetheid vol
brachten, wat zij kau' plieht rekenden; juist in die
vervulling van hun' plicht ligt de oorzaak van hunne
grootheid. Zelfs geheele volken, ja de gansche maat
schappij, wij hebben het verleden week nog van
een' begaafd redenaar kunnen hooren zal meer of
minder bloeiend kuunen genoemd wordennaarmate
hare leden heter of slechter hun' plicht hegrijpen en
willen volbrengen. De kracht eeuer natie ligt in het
plichtbesef.
Zon de wensck misplaatst zijn, dat steeds meerde-
reu den plieht als hun besten vriend mo
gen leeren beschouwen?
K E D E R L A K
Goes. Donderdag jl. hield dhr. De BuisODjé van
Oostburg, de aangekondigde volksvoordracht.
Spreker begon met optemerken, dat hij voor het
volk las, wat hem tot verschooning moest dienen,
als bij sommigen het stukdat hij wilde lezennl.
