No. 67.
Zaterdag 20 Augustus 1837. 1öe jaargang.
Dit blad verschijnt iederen Woensdag en
Zaterdag
De prijs per halfjaar f O.oO, franco per post f 0,90,
waarover per halfjaarlijksche kwitantie
wordt beschikt,
Afzonderlijke nommerszijn a 1 cent verkrijgbaar.
ADVERTENTIEN voor Dinsdag
en Vrijdagmiddag 12 uur te bezorgen bij den
uitgever A. ROSS, Goes.
Oplaag 1500 Exemplaren.
Dieattaanvragen wordengeplastfct tegen5 cent
en Advertentifin tegen 6 cent per regel
'ïroote Letters en Afbeeld, naarplaatsraimte.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing der
zelfde advertentie wordt de prijs slechts twee
maal berekend, uitgezonderd Dienstaanvragen.
w »j». V. <1 A VI, 1 L V tl IV1 JJfAUttai. w I LjatAtll k.u.unwiu, 1*
Advertentiei), als: Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbende
Dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs van vijftig' cents.
Aan het Commissariaat van Politie zijn terug te
bekomen
twee Kinderarmbandjesroocle koralen met gouden oog en
dito stokje; twee Paternosters; een Hooivork.
E E l
Men spreekt dikwijls van „den goeden ouden tijd",
terwijl het bp lange na niet zeker is, of de tijd,
dien uien daarmee wil aanduidenwel den naam van
goed verdient. Die uitdrukking is de vrucht van eene
vergelijking, die ten nadeele van den tegenwoordigen
tijd uitvalt, en alzoo den wensch inhoudt naar den
terugkeer van vroegere toestanden. Of degenendie
dien wensch koesterenwei goed op de hoogte zijn
van dien ouden tijd valt evenzeer te betwijfelen als
de onpartijdigheid van het oordeel, 't Is toch eene
waarheid, dat de lasten, die iemand op dit oogenblib
lijdt, bij hem zwaarder wegen dan die, welke hij
vroeger te torscheu had, dat het leed van heden
altijd dat van gisteren overtreft, terwijl omgekeerd
het genot, waarvan de herinnering spreekt, altijd
grooter is dan dat, waarin men zich heden kan ver
heugen. „De faam blinkt het meest op den afstand
van tijd en ruimte", zegt Sjimon Gorter, en hij wil
daarmee zeggen, dat de omtrekken, waarbinnen we
ons iets voorstellen, grooter worden, naarmate het
langer geleden of aan een verder afgelegen plaats ver
bonden is. Zoo vervallen we onwillekeurig in over
drijving, en daar het bovendien hoogst moeilijk is
voor ons, die geheel kinderen zijn van dezen tijd,
om ons te verplaatsen in den vroer/eren en dus de
juiste schatting van vroegere toestanden bijna onmo
gelijk wordt, is de vergelijking van deze met de te
genwoordige meestal zeer onzuiver.
Wij waren eerlijkheidshalve verplicht hierop te
wijzenwaar wij in de volgende regels in een enkel
opzicht eene vergelijking willeu maken hissclieu vroe
ger en nu, hoewel wij ons best zullen doen, om de
klippen te ontzeilen.
Wie instaat is, om een helderen blik te slaan in
de tegenwoordige maatschappij, zal met hare ellenden
ook eenige vau de oorzaken bespeuren, welke die in
het leven riepen of bevorderden. Daaronder bekleedt
de toenemende weelde eene voorname plaats. Wij be
doelen hier niet de weeldein de koogeve standen
ten toon gespreid; want of de rijken zich al willen
tooien met zijde en fluweel, of zij zich willeu sieren
met goud eu edelgesteentenof zij zich in huis willen
omringen met de meeste pracht, dit zal niemand
deren wanneer zij iu dezen ten minste rekening hou
den met hunne finantieele krachtenintegendeel de
mindere man zal er door gebaat worden omdat, daar
door het geld onder de menschen komt en er voor
hem moer te verdienen valtdun wanneer de rijke
misschien wel gelukkig in het bezit van zijn goud,
niet dan angstvallig een deel er van uitgeeft eu dan
nog wel tot zijn eigen genot Maar wij hebben het
oog bp do weeldo, die in de lagere standen en wel
in 't bijzonder onder de middelklasse heerscht. Vrouw
P. is tegenwoordig Juffrouw en de Juffrouw van
vroeger is Mecrouw geworden, en al doen die titels
niets ter zake: "Vrouw P, deed baar werk in en bui
tenshuis en schaamde zich nietzich te vertooueu in
haar paars jak en dito boezelaar; maar do Juffrouw
dient er netter uit te zienin huis te werkendat
gaat nog, maar aan de straat wat zouden de
menschen wel zeggen Daarvoor is eene dienstbode
coodig eu Mevrouw zou het niet verantwoorden kun
nen als eene vriendin haar niet gekleed en gekapt
in 't salet vond eu zij geeD tijd had haar te ontvan
gen omdat zij eten kokenkousen mazen of eenig
huiswerk verrichten moest. Zij mag, vooral als zij
kinderen heeft, minstens wel twee meiden houden.
En dat is erger, tenzij, wat gewoonlijk niet het
geval is, de maatschappelijke welvaart met den voor
uitgang iu stand gelijken tred heeft gehouden. Mooie
kleeren kunnen natuurlijk niet gemist wordenhet
oude wordt afgedankt, niet omdat het oud en versleten
is, maar omdat het buiten de mode raakt, en een
hoe! te dragen vau het vorige jaar kan er in't geheel
niet door. Doopt het wat te hoog in de kostendan
wil de dame zich wel eens behelpen met een' ouden
hoed, die onder de handen der modiste eene verjon
gingskuur heeft oudergaan.
Eu met Mijnheer gaat het al eveneens. Hij wil
graag minder doen en meer genot hebben. Hij heeft
ook graag een fijn pak naar den laatsten smaak, en
ging het vroeger nog eens aan, om een pijpje op te
steken, ais hij niet ver uit de buurt moest, tegen
woordig rookt. men fatsoenlijk eene sigaar en liefst
nog niet eene van de slechtste. En wat zijn de ge
volgen
Door te voldoen aan de zucht naar uiterlijke praal,
moet meu zich opofferiugeu getroostendie het lichaam
schaden de gezondheid benade.eleude beste krachten
uitputtenwie zal het verklappen hoevelen er zijn
die bet vleesch alleen zien bij den slager en meer
rogge- dan wittebrood etenomdat een groot deel
hunner verdienste moet gebruikt worden, om zooge
naamd hunnen stand op te honden? Echter moet men
dezulken eerder beklagen dan hard vallen. Zij zijn
teu minste eerlijken verhalen wat zij aan deu eeueu
kant overdrijven aan de andere zij op zich zelve.
Maar de minder eerlijken, en zoo zijn er helaas 1
velen, die hnune geheele levenswijze aan den uiter-
lijken glans willen geëvenredigd zien, zij verteren
meer dan hunne inkomsten bedragenzij maken schul
den wat tegenwoordig al heel gemakkelijk gaat, en
leven zoo ten koste van anderen maar ook ten koste
van do rustdie een zuiver geweten alleen verschaffen
kan. Let ook eens op het „uitgaan" niet alleen bij
buitengewone feestelijke gelegenhedenmaar week
aau week, en ge zult versteld staan over de weelde,
die ook hierin ile middelstand ten toon spreidt, en
het is juist die bijna dagelijksche terugkeer van de
daarvoor noodige uitgaven, die de armoede veroor
zaakt om nog niet eeus er van te sprekenlioe dat
aanhoudend genot. het lichaam sloopt en onge
schikt maakt voor eiken arbeid. „Er zijn geen stan
den meer", zoo klagen zij,,die op de hoogere spor-
teu van de maatschappelijke ladder staan, en al is
het waarheid, wat gepredikt wordt, dat alle menschen
voor God en de wetten gelijk zijnook die klacht is
waar ook in dien zindat zij werkelijk eene klacht
mag heeten.
En nu de vergelijking. Was dit dan in vroeger tij
den zoo niet? Ja en neen! Ja, want eeuwen lang,
wij zouden wel kannen zeggen iu elke eenigszins be-
sohaafdo maatschappij is geklaagd over toenemende
i weelde. Onze besto schrijvers van voor meer dan 200
