Woensdag 4 iVlei 1887
Jaargang.
Dit blad verschijnt iedcren "Woensdag en
Zaterdag
De prijs per halfjaar f 0.50, franco per post F 0,90,
waarover per hajfjaarlijkache kwitantie
wordt beBchikt.
Afzonderlijke nommers zijn a 1 cent verkrijgbaar.
ADVERTENTIES vo'or Dinsdag
en Vrijdagmiddag 12 nur te bezorgen bij den
nitsrever J. A. ROSS. Goes.
Oplaag 1500 Exemplaren.
Dienstaanvragen worden geplaatst lege» 5 ce*t
en Advertentiën tegen 6 cent per regel
Sroote Letters en Afbeeld, naarplaatsmxnt».
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing der-
zplfde advertentie wordt de prijs slechts twee
maal berekend, uitgezonderd Dienstaanvragen.
Advertentiën, als: Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbende
Dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs van vijftig cents.
H E B E K li A Si 15,
De aflevering der militiepliehtigen der
lichting 1887 zal plaats-hebben
te GOES n. a. voor geheel Zuid-Berelandop Don
derdag 5 Mei des voormiddags te 91/4 uren;
te MIDDELBURG o. a, voor Noord-Bevelanf, op
Dinsdag 10 Mei, des voormitldags te ll1/;, uren;
Voor'de zeemilitie zal uit de geheele provincie de
inlijving plaatshebben te MIDDELBURG op
Maandag 9 Mei. des voormiddags te 10 uren.
De afd. Haarlem der Ned. Vereeniging tot af
schaffing van Sterken Drank heeft aan de Tweede
Kamer een adres gericht naar aanleiding van de be
palingvoorkomende in het wetsontwerp op de Zon
dagsrust, volgens welke alle tappergen op Zondag tot
12 uren moeten gesloten zijn. De afdeeling meent,
dat alle tapperijen van Zaterdag-avond 6 tot Maan
dag-ochtend 6 uren behooren te worden geslotenen
voert aan, dat te Glasgow zulk een maatregel den
bouw van een gevangenisdie 5 ton zou kosten
De gemiddelde ouderdom welke een paard bereikt
wordt gewoonlijk op 15 a 20 jaren gerekend. Maar
uit Wriezen (Pruis. prov. Brandenburg) wordt bericht
van een paard van vier en dertig jarendat nog zeer
gezond en flink is, en dagelijks hard werkt in dienst
van een hout- en steenkoleuhandelaar.
Aardappel-landenwelke met liontasch bemest
wordenhebben niet slechts veel minder van de ziekte
te lijdenzoodat zij er dikwijls geheel van verschoond
blijven maar de opbrengst neemt door hontasch-
bemesting ook zeer toesoms tot 20 a 25 pCt. Ook
steenkolenasch kanvooral in zwaren bodemmet
voordeel bij den aardappel-verbouw gebruikt- worden.
Een bezoeker van het Paleis te Amsterdam, die
den rondleidenden knecht een dubbeltje gaf, werd
door dezen aan de politie overgeleverd, op grond,
dat bij bem (bediende) een beleediging had aangedaan.
Het bleek voor den inspecteur van politie, dat de
man een kwartje niet voor een beleediging hield en
daarop aanspraak maakte.
Terwijl volgens sommigen tqbak rooken hoogst na-
deelig is voor de gezondheidberoepen anderen zich
op het feit, dat niet alleen zeer oude lieden, maar
zelfs de meeste geneeskeereu roobers zijn. Belangstel
ling verdientin dien strijd der meeningenhet
volgend oordeel van een dokter: Overmatig rooken
veroorzaakt niet zelden ziekten van het zenuwgestel
en van de ademhalingsorganen en sterke rookers
loopen gevaar, ziekten aan het hart te krijgen, daar
de nicotine vooral op de hartspieren nadeelig werkt.
Zeer dikwijls lijden rookers aan maagziekten, terwijl
ook het rooken op de nuchtere maag een slechten
eetlust geeft en de spijsvertering hindert; gelukkig
15)
FEUILLETON.
MELPOMENE.
Novelle van Karl Emil Fransos.
„Maar dan zou hij zich grootelijks
vergissen," zeide zij haastig.
„Ik geloof ui" sprak hij aarzelend.
„Of hij u echtergeloovenzal? .Denk
er nog eens over na, juffrouw Lea. Het
zou olie in het vuur gieten zijn!"
Zij stond besluiteloos. Daar traden
Rebekka en haar man binnen. „Later"
fluisterde zij den student toe, en ging
hun tegemoet.
Kort daarop trad ook de heer Ruben
Blau binnengevolgd door den onderwij
zer. Blozend en schuchter, maar met
eenen vriendelijken, openen blik in dc
blauwe oogen trad Lea haren verloofde
tegemoet. Hij vatte hare hand, trok
haar tot zich en kuste liaar vluchtig op
het voorhoofd.
„Hoe goed staan u de diamanten'',
zeicle hij behaaglijk glimlachend. Dat
klonk bluffiger dan het gemeend wasde
lippen van het meisje nepen zich op el
kander, en de onderwijzer haastte zich
eene poging aan te wenden, om dezen
indruk uit te wisschen, door schertsend
op te merkendat de heer Blau nauwe
lijks het oogeublik had kunnen afwachten,
waarop hij zijne bruid zou begroeten. En
dat was geene overdrijving'. De deftige
man was zichtbaar ontroerdwel trachtte
hij onder den maaltijd zooveel mogelijk
ongedwongen te schijnen, en vertelde
anecdoten, of schilderde grappige per
soonlijkheden uit zijne omgeving, waarbij
hij altijd zijnen rijkdom te pas bracht;
maar zijne blikken rustten intusschen
voortdurend op Lea's schoone gestalte
en zijne hand beefde. Met gloeiende
wangen zat het meisje aan tafel; zij hield
de oogen nedergesiagen en streek van.
tijd tot tijd met haren zakdoek over hals
en wangen, want zij voelde, dat zijne oogen
op haar gevestigd waren, en het was
haar te moede alsof zijn blik haar be
tastte en zij die aanraking moest weg-
wisschen.
Na het eten, toen men in de aangren
zende kamer koffie dronk, zette zij zich
in eenen donkeren hoek naast hare ge
huwde zuster neder. Hier voelde zij zich
beter op haar gemak, en daar hij thans
een ernstig gesprek voerde en verhaalde
hoe hij zich langzaam opgewerkt had-
want hij was het kind van arme ouders
en door zijne onvermoeide arbeidzaamheid
reeds een vermogend man vóór hij zijne
rijke vrouw ten huwelijk vroeg beviel
hij haar weer even goed als bij de eerste
kennismaking', en toen Rebekka haar in
het oor fluisterde„Gij zijt wel te benij
den! Bij hem zal eene vrouw het goed
hebben", knikte zij toestemmend, over
tuigd, dat het zoo wezen zou.
Doch haar angst keerde terug, toen
later, waarschijnlijk op eenen wenk der
moeder, hare zusters met Tanzerles de
kamer- verlieten, vervolgens ook haar
vader en zwager heengingen, en haar
verloofde zich naast haar nederzette. Met
smeekenden blik zag zij naar hare moe
der, doch deze bleef rustig aan de tafel
zitten en bekeek de bloemen op haar
kopje, alsof zij zc nog nooit gezien had.
Ruben greep hare hand, hij boog
zich tot haar voorover en kuste haar,
allerlei teedere woorden fluisterend, op
het oor. Een gloeiende blos steeg haar
naar het gelaat, zij sprong op en trad
naar het venster; hij volgde haar zij
voelde zijnen moa op hare lippen het
was alsof zij stikken zou het bloed
ruischte haar in de ooren.
„Moeder" riep zij en stiet hem van zich.
Duitje stond op; zij haastte zich niet
al te zeer. „Nu nu, mijn kind", zeide
zij sussend en streek het clooclsbleeke
sidderende meisje het verwarde haar uit
het gelaat. Tot hem echter sprak zij
•zacht: „Ik bid u, spaar het kind!"
Hij lachte verlegen. „Mag ik dan mijne
bruid niet kussen?Maar dat zal zich
mettertijd wel schikken. Goeden nacht,
mijn schat, goeden nacht!"
Hij streek haar onder de kinzij ver
droeg het. Maar zij geleidde hem niet
naar de andere kamer. Zij snelde naar
haai- eigen kamertje, en sloot de deur af.
Toen Tanzerles den volgenden morgen
naar zijne gewoonte heel in de vroegte
wilde uitgaan en Lea's kamer voorbij
ging, werd hare deur geopend; zij riep
hem zacht bij den naam. Met schrik
bemerkte hij hoe bleek zij zag en hoe
hare oogen met donkere kringen waren
omgeven.
„ik heb er nog eens over nagedacht
zeide zij langzaam en legde hare hand
op het voorhoofdals om het af te koelen,
„maar ik moet u toch verzoeken met
Wiesner te spreken. In welken vorm,
laat ik aan u over: gij zult ook wel weten
te voorkomen, dat luj eenen verkeerden
uitleg aan mijne woorden geve. Wilt gij?"
„Zeker!" antwoordde hij en vatte de
hem toegestoken hand. Zij was zoo koud
dat hij er van schrikte. „Gij zijt ziek!"
riep hij bezorgd.
„Neen ik heb slechts wat hoofd
pijn Zij knikte hem toe en verdween.
Hetzelfde antwoord gaf zij aan hare
moeder en ook aan hare verwantendie
haar in don loop van den dag kwamen
gelukwenschen, en verwonderd waren de
jong verloofde zoo bleek en dof te zien.
Maar op de vraag, of haar verloofde
