No. 24.
Woensdag 23 Maart 1387.
Jaargang.
Dit blad verschijnt iedcren Woensdag en
Zaterdag.
De prijs per halfjaar f 0.50, franco per post f 0,90,
waarover per halfjaarlijksche kwitantie
wordt beschikt.
Afzonderlijke nommerszijn h 1 cent verkrijgbaar.
ADVERTENTIEN voor Dinsdag
en Vrijdagmiddag 12nnr te bezorgen bij den
nitffever J. A. ROSS, Soes.
Oplaag 1500 Exemplaren.
Dienstaanvragcn worden geplaatst tegen 5 «ent
en Advertentiën. tegen 6 cent per regel
aToote Letters en Afbeeld. naarplaatsr*i»te.
Bij directe opgaaf Ttn driemaal plaatsing der-
zelfde advertentie wordt de prijs slecht» twee
maal berekend, uitgezonderd Dienstaanvragen.
Advertentiën, als: Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbende
Dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs vau vijftig cents.
UBf R I. .4 1* R.
Bij bet admissie-oxameu voor de rijksnormaallessen te
Goes zjjn toegelaten tot de le klasse: J. Vreeke vau
's-Heer Arendskerke, A Ridder van Goes, D. J. Re-
mijn van HansweerdD. Moolhnijzen van Goesen
H. J. C. C. v. d. Brink vau Rilland-Bathen tot
de vierde klasse: A. J. Ittmann van Goes.
Door Ged. Staten van Zeeland is vastgesteld het
aandeeldoor de verschillende gemeenten in onze
provincie te dragen in de lichting voor de Nationale
militie van dit jaar. Dit bedraagt o. a. voor Baar
land 1Borsele 2 Kats 2Kolijnsplaat 3Kortgeue 3
Driewegen 2Ellewoudsdijk eu 's-Heer Abtskerke 1
GOES l!t, 's-Gravenpolder 2,'s-Heer Arendskerke 10
's-Heerenkoek 3, lleinkenszaud 4, Hoedekenskerke 3,
Kapelle 7Ivattendijke 3Kloetinge 4Krabbendijke 5
Kruiniogen 7, Nisse 1Oudelande 1Ovezand 2 Ril
land-Bath 6, Pchore 2, Waarde 2, Wemeldinge 6,
Wissekerke 12, Wolfertsdijk 7, Ierseke 8.
Naar wij vernemen, is weldra eene voordracht van
wet te verwachten om de bij de militie ingelijfden,
die dit jaar voor ontslag aan de beurt zouden komen
tot een jaar langeren dienst to verplichten.
Tot het bijwonen der najaarsoefeningen zullen de
met groot verlof zijnde miliciens van de lichting van
1884behoorende tot het reg. grenadiers en jagers
en de 8 regimenten infanterie, tnsschen 9 Augnstns
en 17 September a. s. voor den tjd van vijf weken
onder de wapenen komen.
Het oudste paarddat zich nu nog op de beenen
bevindt, is waarschijnlijk naar de Ned. Sport zegt
een hengst in 't bezit van Mr. Harrison Gilbert
in Chili. De hengst kwam jong bij den vader van
Mr. Gilbert, die hem in den oorlog gebruikte. Hij
kwam heelhuids uit deu strijd en werd toen als rij
en koetspaard gebruikt. Klein van gestalte heeft de
hengst een kraehtigon lichaamsbouw en draagt niet
tegenstaande zijn hoogen ouderdom nog steeds zijn
meester. Dat paard is thans niet jonger dan vijftig
en drie kwart jaar.
In vele jaren is in Drente het aanbod van plaats
vervangers voor de Nationale Militie niet zoo groot
geweest als tegenwoordig. De belooningen daarvoor
zju dientengevolge vrij wat lager dan vroeger. Toen
betaalde men f700 per persoon tegen f 500 a f 550
in dit voorjaar. Verreweg bet meerendeel zijn boe
renknechten die zich aanmelden en op die wijze een
kapitaaltje trachten machtig te worden, waardoor zij
in staat worden gesteld, om later als „Keuterboer"
hun eigen zaken te kunnen dr jven. Eenigen reeds
hebben zich op die wijze in de maatschappij opge
werkt en bnn voorbeeld vindt thans talrijke volgers.
Men schrijft uit Amsterdam. Ter algemeene ver-
FEUILLETON.
4)
MELPOMENE.
Novelle van Karl Emil Fransos.
Oudachtige en jonge, leelijke en knappe
mannen waren haar bij zulke gelegen
heden voorgesteld gewordenen hadden
zich meer of minder verlegen een halt
uur met haar over de onverschilligste
zaken onderhouden: over den handel,
waarvan zij niets af wist, over den
schouwburg, waar zij ééns in het jaar
heenging, over de schoone ligging van
Praag, die zij niet kon beoordeelen,
omdat zij nooit eene andere stad betre
den had. Verschillend was natuurlijk de
indruk geweest, dien deze vrijers op haar
gemaakt hadden, maar tot geenen en
kelen had zij zich zoozeer aangetrokken
gevoelddat zij met eenig vuur gewenscht
hadde, dat de verloving mocht tot stand
komengeen enkele had haar echter ook
[zoodanig mishaagd, dat zij ongelukkig zou
geweest zijnindien haar vader hem haar
den volgenden dag als haar bruidegom
had voorgesteld.
Toch kwam het tot geene verloving,
want Wolf Herzheimer stelde zijne eischen
zeer lioog. Hij vorderde niet alleen eene
aanzienlijke toelage voor zich en zijne
vrouwmaar ook eenen bruidschat voor
Hannah en Sarah, benevens eene vaste
ondersteuning voor Rebekka, de gehuwde
dochter. Dit alles echter kon, of wilde
geen der vrijers toestaan, hoe schoon Lea
ook wezen mocht, hoe goed het meisje
ter naam en faam stond, en hoe gun
stig het 'getuigenis luiddedat de heer
Landau, niet enkel met het oog op het
makelaarsloon, maar uit eerlijke over
tuiging omtrent het verstand en de kun
digheden zijner „Melpomene" aflegde.
Wolf nam het mislukken dezer onder
handelingen zeer kalm opde rechte zal
wel komenzeide hijen ook Lea wachtte
zonder ongeduld de toekomst al. Nooit
kwam de gedachte bij haar opdat het
niet was wanneer de rechte man zich
opdeedmaar wel wanneer de rechte prijs
betaald werd, dat zij ten huwelijk zou
gegeven worden.
Hoewel moeder Duifje wist, welk eene
brave, verstandige dochter zij aan hare
Lea haden haar nooit door eenig" wan
trouwen krenkte, omdat zij eer aan het
instorten van het hemelgewelt had kun
nen gelooven, dan aan het opkomen eener
lichtvaardige gedachte achter het reine
voorhoofd van haar kind, liet zij Lea
echter nooit zonder vertrouwd geleide
het huis verlatendoch enkel uit dezelide
beweegredenen, die haar vroeger, inde
dagen van haren rijkdomsteeds hadden
doen vermijden met haar hoofdsieraad
en hare diamanten onverzeld naar den
bidstond of op bezoek te gaan. Slechts
voor geweld meende zij haren schat te
moeten beschermen, niet voor verleiding.
Hoe weinig zij aan dit laatste gevaar
dacht, bewees hare houdingtoen de heer
Jolles haar aanried thans ter wille van Lea
hare hoofdverdienste, het verhuren van
kamers aan. studenten, op te geven.
„Waarom?" vroeg zij verwonderd en ver
schrikt. „Spreken de menschen daarom
kwaad van ons?'1
„Wel neen, in het geheel niet," ver
zekerde de makelaar. „De geheele stad
weet, wie Duifje Herzheimer is, en hoe
zij hare dochter opgevoed heeft; maar
men mag niet met vuur spelenHet zijn
jongeluimoet ge denken. Hoe licht
brengt niet een hunner haar dwaasheden
in het hoofd."
„Aan mijne Lea!" riep Duifje. Zij zou
verontwaardigd geweest zijn, indien het
haar niet zoo belachelijk hadde toege
schenen. „Aan mijne Lea!"
De lieer Jolles zag zijne dwaling in en
verontschuldigde zichzoo goed hij kon.
„Vergeef mij", zeide hij deemoedig,
„maar men kan waarlijk in den tegen-
woor ligen lichtzinnigen tijd niet te voor
zichtig zijn. Dagelijks komen er nieuwe
modes in zwang, en in de beste fami-
liën, waar men zoo iets nooit zou ver
wacht hebben. Simon Porge.s Amalia
heeft onlangs na de kennismaking ver
klaard, dat zij Saazer den hophandelaar
niet hebben wil, omdat hij meende dat
Don Carlos van Goethe is, of van Schil
ler weet ik het! Ploe zou ik weten
van wien Don Carlos is? En Hirsch
Wiener's Roosje Regine noemt men
haar zeide onlangs tegen mij„Mijn
heer Jolles, geef u voor mij maar geene
moeite, want ik volg toch de keus van
mijn hart waarmede zij natuurlijk be
doelde dat zij uit liefde wilde trouwen!
Hebt ge ooit zulk eene schaamteloos
heid gehoord?!
„Gode zij dank, in mijn huis komt
zoo iets niet voor"verklaarde de moe
der trotschterwijl zij hem weder in ge
nade aannam. „Mijne Lea weet niet, wat
liefde is, en zal het nooit ervaren."
Duifje Herzheimer dwaalde. Lea zou
ervaren wat liefde is, zoo krachtig en
geweldigals het weinigen menschen
beschoren is, terwijl ook aan haar de
waarheid zou bevestigd worden, dat bui
tengewone schoonheid bijna immer een
buitengewoon en 2elden een gelukkig lot
meebrengt.
Zij was juist negentien jaar geweest,
toen het voorval plaats greep, dat over
haar lot zou beslissen, en dat zich aan-
