21.
Zaterdag 12 Maart 1887. 10e Jaargang.
Bij (lit No. behoort een BijvoegselI
li E K K E X I) E VATEN.
Uit blad. verccbijat lederen Woensdag en
Zaterdag.
De pr ijs per halfjaar f 0 oO, franco per post f 0,90,1
waarover per halffaatlijksche kwitantie
wordt beschikt.
Afzonderlijke nommerszijn a 1 cent verkrijgbaar.
ADVERTENT!EN voor Dinsdag-
;n Vrijdagmiddag 12 uor te bezorgen bij den
uitgever J. A. ROSS, Goes.
Oplaag 1500 Exemplaren.
Uieushaanvragen worden geplaatst tcgsa ee*.t
en Advertentiën tegen 6 cent per rejed
Qroote Letters en Afbeeld, naarplaatsrwimta.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing d«r-
zelfde advertentie wordt de prijs slechts twee
maal berekend, uitgezonderd Dienstaanvrage*.
Advertentiën, als: Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en do daarop betrekking hebbende
Dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs van vijftig cents.
bevattende het achttiende .Jaarverslag van de Coöpera
tieve Voorschotvereeniging en Spaarbank te Goes, I
Verbazend lastig als gij die in uwen kelder of
elders in huis aantreft. Bij de meeste zorgen kan
men het niet altijd voorkomen, maar het is zeker,
datöf het van deu besten wijnöf van het goed
koopste bier is, dat lekkende vaten altijd schade
aanbrengen.
Het is een bewjjsdat vatenal zijn ze ook nog
zoo stevig gemaakt, krank kunnen worden: slechts
dit moet daarbij erkenddat het noch hunne be
stemming is noch in hunne natuur ligt. maar
dat toevallige oorzaken de lekkage doen ontstaan.
Onze lezers zullen misschien denben, dat deze in
leiding dienen moet tot een vertoog over de samen
stelling en behandeling van vaten, 't Zou voor som
migen misschien zeer stichtend zijnmaar aange
zien wij noch tot het kuipersvak belmoren noch oob
veel met vaten te doen hebben, zullen we hier niet
over de ziekte en over de behandeling van die lekkende
vaten spreken.
En toch eigenlgk wel. Maar in andereu zindan
men denkt, omdat wij het oog hebben op vaten, die
zelfs zonder eenigen hoepel zoo dicht kunnen zijn
als een potmaar die met een aantal hoepels er om
toch lekken zouden.
Het menschelijk hoofd eu het daarin zetelend ge
heugen heeft wel zoo iets van een vat, waarin heel
wat kan opgenomen worden. Natuurlijk zou men ook
hier van oxhoofden en van acht en deeltjes kunnen
sprekenwant er zijn geheugens die alles kunnen be
waren al waren het zolders vol, en anderen hebben
een geheugen, dat wel op een zeef (de Zeeuwen zeg
gen: een stremientje) gelijkt, of er een voorraad van
kostelijken aard of eene lading onbeduidendheden in
geworpen wordt, het druipt er alles even ras eu
even gemablijk door henen.
't Is wel jammerdat men het lekkende gebeugeu
niet kan te hulp komen met een extra hoepeltje of
met een lapje op de kranke plekwant ik weddat
als er zulk een middeltje mogelijk was, gij er me
nigeen ontmoeten zondt, die een extra verband aan
gebracht had, om niet, ware het ook slechts drup
pels gewijzo te verliezenwat hij niet zonder inspan
ning in zich had opgenomen. En als gij de lekkagie
in het geheugen van nwe meid of van uwen knecht
stoppen kondtge zondt aanstonds gereed zijnom
er een stevige lap optezetten.
Ofschoon het zeker isdat mendoor oefening en
goeden wil, wel iets doen kan om het geheugen te
hulp te komen, is bet aan den anderen kant niet
te ontkennendat bij den besten wilhet geheugen
soms aan het lekken blijft. En het zijn niet alleen de ja
ren, die het geheele samenstel van het menschelijke
lichaam doen slijtendie het geheugen verzwakken
want wij kannen er velendie nog in de volle of
ontluikende kracht van het leven nog miudergeheu
gen hebben dan een garnaal eu het eene na bet
andere laten wegvloeien of hun hoofd ecu truehter
ware, die wel ontvangt, maar weldra weder even
ledig isals te voren.
Naast die, van nature niets vasthoudendenstaan
de vergeetachtige naturen, bij wie het behoudend
vermogen niet ontbreekt, maar die uit onnadenkend
heid, onoplett.enheidgemis van belangstelling, ver
strooidheid en wat niet al meer, de eenvoudigste za
ken even spoedig kwijt zijn als de meer gewichtige.
Dat soort is vooral in den kuiselijkeu kring al
even lastig en dikwijls even schadelijk als het lek
kende vat. Schijnbaar behoort het tot de kleine el-
leuden in het leven, als gij huisgenooten hebt, die
vergeetachtig zijnmaar inderdaad is het eene dage-
lijksche kwelling en waardoor meer dan men dik
wijls denkt of opmerkt, de orde en regel in de huis
houding gestoord wordt, booze buien en minder aan
gename bejegeningen worden verwektdie den vrede
verstoren, en maar al te dikwijls eene schade toege
bracht wordt, die als ze niet onherstelbaar is, dan
toch heel wat verdriet sticht.
Als ge er een oogenblik over denkt, dan zult ge
mij toestemmen, dat ik de zaak niet te ernstig be
handel en vooral als gij het voorrecht hebt met
vergeetachtigen dagelijks te doen te hebben dan zegt
ge zeker met een diepe znchtdat ik maar al te veel
gelijk heb.
Bij de jengd, die uit den aard der zaak wat los
zinnig is en gemaklijk van het eene tot het andere
overgaat, is het wel te begrijpendat zij vele zaken
die hun voorkomen niet vasthouden en dat ge van
daag nog eens herinneren moet, wat gij gisteren
hebt gezegd. Vervelender is het, als uwe dienstba
ren hunne boodschappen, een of ander noodig werk
of zooveel meer vergeten als ge er niet op aan kunt,
dat hetgeen gij aan uwe omgeving oplegt, ter rech-
tijd geschiedals ge des avonds verneemtdat des
morgens vergeten werd, wat nu niet meer kan ge
schieden en liet allervervelendste isals een gedurige
aanmaning vruchteloos is en men u ganseh leuk en
kalm zegt: ,,dat heb ik vergeten."
't Is waarlijk wel om boos te wordenook voor
den gednldigsten sterveling, en menigeen had liever
voor een oogenblik een lekkend vat in zijn kelder
dan op den duur vergeetachtige hoofden in zijn huis.
Men zegge niet, dat er niets tegen te doen valt.
Met een goeden en vasten wilkan men op dit punt
zeker veeldoch daaraan ontbreekt het meest eu men
laat liet vat maar lekken. Sommigen vindon er iets
voornaams in de dingeu van het dagelijksche leven
met zekere onverschilligheid te behandelen en ze
daarom maar te vergetenanderen denken er niet
bij, of houden zich met wat auders bezig als gij met
heu spreektof zij luisteren niet naar uen dat zijn
altemaal zakendie men best zou kunnen verande
ren. Het is vreemd, dat. men er een zeker vermaak
in viudt, het anderen lastig te maken; vooral daar
ieder, op zijne beurt, wel eens het nadeel dier ver
geetachtige hoofden ondervindt. Want al geschiedt
het ook zonder opzethet geeft eene stoornisdie
vermeden kan worden en eene gedurige kwelling,
die vaak meer dan genot in den weg staat.
Er is veeldat men vergeten kan en mag en juist
dat schijnt altijd in een goed dicht vat bewaard te
worden. Maar daarmede maakt men het zichzelven ook al
niet gemakkelijk en zou eene kleine lekkagie te ver-
