No. 98.
Woensdag 8 December 1886.
Jaargang.
Dit blad verschijnt lederen Woensdag en
Zaterdag
De prijs per halfjaar f 0.50, franco per post f 0,90,
waarover per halljaarlijksche kwitantie
wordt beschikt.
Afzonderlijke nommers zijn a 1 cent verkrijgbaar.
ADVERTENTIEN voor Dinsdag
en Vrijdagmiddag 12 nnr te bezorgen bij den
uitgever A. ROSS, Goes.
Oplaag 1500 Exemplaren.
Dtenstaauvragen «orden geplaatst U-gen b eest
en AdvertentiÊn tegen 6 cent per regel
G-roote Letters en Afbeeld, naar plaatsruimte.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing der
zelfde advertentie wordt de prijs slechts twee
maal berekend, uitgezonderd Dienstaanvragea.
Advertentiën, als: Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbende
Dankbetuigingen, niet meer dan acht tegels beslaande, voor den prijs van vijftig cents.
ODERLA i\ D.
In de „St. Ct." wordt uit naam van den Minister
van waterstaat etc. bekend gemaakt:
„Het gebeurt meermalen dat, tengevolge van on
voldoende inpakking van met de pakketpost verzon
den voorwerpendeze beschadigd ter bestemming
aankomen eu dat, wegens onvoldoende bevestiging,
de adressen van de pakketten losraken en de pakket
ten dientengevolge vertraging ondervinden.
Daarom wordt het publiek uitgeuoodigdvoor het
stevig inpakken der pakketten en het zorgvuldig vast
hechten der adressen op de pakketten te willen zorg
dragen."
De haringvisscherij is thans geëindigd, de laatste
logger kwam Donderdag binnen.
Dit jaar kan als een zeldzaam jaar in de jaarboe
ken der visscherij opgeteekend worden. Eene vangst
zooals nog nooit te vorengeen enkel schip wordt
vermist, ja zelfs geen net ging door storm verloren.
De vangst bedraagt in het geheel ongeveer 382.000
tonnentegen ongeveer 276.000 in 18S5. In het
overvloedige jaar 1884 werd er niet meer dan
300.000 ton aangebracht.
Jammer alleen voor de visschers, dat de prijzen
zoo laag waren gedurende het geheele seizoen.
Als een voorbeeldter navolging yooil alle, met,
aardsche goederen gezegendenwordt uit Ooltgens-
plaat geschreven
Heden 1 Dec. is in de gemeenteraadsvergadering
door Burgemeester en Wethouders, als uitmakende
het Burgerlijk Armbestuur, medegedeeld, dat door
hen in de bus, bestemd voor de collecten ten behoeve
van den Grooten Armen, gevonden is f 25000 in
bankbiljetten, waarbij was gevoegd een ongeteekend
briefje, dat deze som gegeven was ten behoeve van
den Grooten Armen van Ooltgensplaatter voldoe
ning aau een verzoek van wijlen rar. D van Weel
Az. (onzen vorigen burgemeester) en met verzoek
dat men mocht kunnen goed vinden de gelden ten
behoeve der Armen voormeld te beleggen op een
der Grootboeken der Nederlandsche Schuld. Tot die
belegging is besloten.
Te Tolen hebben de slagers de vleesehprijzen
weer verminderden nu gebracht op 30 cent het
halve kilo.
Woensdag is te Sluis eene Varkens-verzekering
maatschappij opgerichttellende aanvankelijk onge
veer 40 leden. Tot voorzitter is gekozen dhr. P.
BeunJz.
De vereeniging is opgericht met het doel den leden,
zoo hun 't ongeluk treft, dat een of meer hunner
varkens stervenschadeloosstelling te geven.
Oesters zijn duur, dat weet iedereen. Maar niet
iedereen heeft de overweging gemaakt, waarmede een
Silezisch blad de liefhebbers tracht te troosten over
den hoogen prijs der oesters.
„Van 400 millioen oesterkiemen", zegt het blad,
„blijven er slechts 400 in het leven, zooals de erva
ring leert. Wie dus met verstand oesters wil eten
FEUILLETON.
4)
DE GEHEIMZINNIGE RAADGEVER.
Gisteren nog was tante zeer ingeno
men met dokter Wilkens aanzoek,
doch de slimme Ella schilderde haar
thans, hoe schoon eene toekomst ze te ge-
moet gingenals zijeenmaal met Rud-
decke gehuwd, ook tante een tehuis
mocht aanbieden, en hoe Ruddecke zich
nu reeds in 't vooruitzicht van de gezel
lige schaakpartijtjes verheugde.
Dat was getroffen: tante Betsy was
voor hare zaak gewonnen, en deze was
vast besloten, dat Ruddeckeen niemand
anders, hare lieve Ella bezitten zou. Wel
moest ze bekennen, dat de zaak slim
genoeg stond, nu oom Mandel EUa's
hand reeds aan den dokter had toege
zegd, doch ze wanhoopte nog niet. Ze
veronderstelde, dat Ruddecke niet de
juiste snaar had getroffen, of misschien te
"bloode was geweest.
Ella was overgelukkigtoen tante haar
beloofde nog heden in haar belang te
pleiten.
„Wat doet eene liefhebbende tante al
niet voor haar nichtje," sprak tante Bet
sy. „Doch terwijl ik met uw oom spreek,
kunt ge me wel een kleinen dienst be
wijzen," voegde deze er bij, zich de
dankbare stemming van 't meisje ten
nutte makend.
„Met duizend genoegens, beste tante,
ik ga voor u door 't vuur"
„Dat verlang ik niet: ge moet voor
mij naar de post gaan," viel tante haar
in de rede. „Er moet een pakje aange
komen zijn; ge kent immers mijn
klein geheim?"
„Hoe tante, uw geheim?"
„Nu ja, herinner u den tijd, toen ge
mij in mijn ziekte verpleegdet geont-
dektet toen immers op de sofa
„Ah, ge meent de snuiftabak," lachte
Ella moedwillig.
„Pst," fluisterde tante en zag daarbij
angstig om, „indien mijn broeder het
eens hoorde't Was eigenlijk ook on
betamelijk van u Ella, om ndn sofa te
onderzoekenen zelfs
„O, tante, daaraan was ik onschuldig,"
verzekerde Ella, „want ik wil u nu
eindelijk
„Welnu, ge weet, dat ik somtijds een
snuifje neem," sprak tante vertrouwelijk,
terwijl zij de blonde lokken van't meisje
streelde, „en ge begrijpt ook met mij,
dat ik mijne snuifinkoopen niet hier kan
doeneen ieder zou er van spreken
niet waar?"
Ella knikte werktuigelijk, want eens
klaps kwam er een angstig vermoeden
bij haar op.
„Tot hiertoe heb ik altijd zelf mijn
pakje afgehaald," vervolgde tante, „doch
ditmaal is het mij onmogelijk, daar ik
mij onwel gevoel. Lang heb ik het moe
ten ontberen, daarom vraag ik nu van
u
„Om het pakje snuiftabak voor u te
halen," vulde Ella aan.
„Geraden," lachte tante vroolijk.
„Maar tantezou de postbeambte ook
eens kunnen meenen, dat het voor me
zelf is?"
„O, gij kleine zottin," riep tante, „hoe
kan deze weten, wat het pakje bevat?
„En wanneer hij het nu eens ruikt?"
„Och kind, de postbeambten hebben
geen tijd, om ieder pakket te beruiken.
Doch hoor ik daar niet de bel? Zou het
dokter Wilkens zijn? We hebben hem
ieder oogenblik ie verwachten."
„Ik ga reeds, tante, riep Ella, en met
een wip was zij op straat, om haar
boodschap te volbrengen.
Toen tante Betsy haar broeders kamer
binnentradliep deze met haastige schre
den het vertrek op en neer.
Kort te voren had zij hem de brieven
overhandigd, en de meesten lagen ge
opend op den schrijflessenaar. Wellicht,
zoo giste ze, had hij onaangename tij
ding ontvangen aangaande de speculaties
of dergelijke geldzaken.
In 't eerst sloeg de heer Mandel vol
strekt geen acht op de aanwezigheid zij
ner zuster, en hij geloofde gewis, dat
zij als eene onzichtbare wolk verdwijnen
moest voor de majesteit voor zijn toorn,
eindelijk echter bleef hij plotseling voor
haar staanen sprak op ruwen toon
„Wat is er?"
„Niets," was het antwoordwant tante
Betsy begreep zeer goed, dat ze de zaak
in Ella's belang nu moest laten rustnn,
wilde ze haar niet geheel bederven. „Ik
zal op een anderen tijd wel eens terug
komen."
Met deze woorden wilde zij zich ver
wijderen.
„Halt! blijf!" beval de heer Mandel
op gebiedenden toon. „Ge komt juist
op clen gelegen tijd."
„Wat wilt ge van mij?"
„Daar, lees dit," riep de heer Mandel
terwijl hij zijne zuster naar de schrijf
lessenaar heentrok. Hij greep meteen
naar een der talrijke brieven, die hierop
verspreid lagen, en hield deze voor de
oogen der verbaasde Betsy.
Wordt vervolgd
