No. 90.
Woensdag 10 November 1886. 9® Jaargang.
Dit blad verschijnt lederen "Woensdag en
Zaterdag
De prijs per halfjaar f 0.50, franco per post f 0,90,
waarover per halfjaarlijksche kwitantie
wordt beschikt.
Afzonderlijke nommerszijn 1 cent verkrijgbaar.
ADVERTENTJEN voor Dinsdag
en Vrijdagmiddag 12 nnr te bezorgen bij den
uitgever J. A. ROSS, Goes.
Oplaag 1500 Exemplaren.
Diea^taan vragen wj*den geplaatst tegan 5 cent
en Advertentiën tegen 6 cent per regel
Qroote Letters en Afbpeld. na ar plaatsruimte
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing d?r
zelfde advertentie wordt de prijs slechts twee
maal berekend mtgezoiidefjfl Dienstaanvragen
Advertentiën, als: Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbende
Dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs van vijftig cents.
t: ii i: it i, a ,i' it.
Het beeft ons leed gedaandat wij de Lezing van
dhr. Heldfc niet kouden hooren, maar het deed ons
genoegen te vernemendat die druk bezocht was,
ook door onzen arbeidersstand. Is het eene bijzon
derheid dat iemand uit dien stand in openbare ver
gaderingen als een zoo degelijk spreker optreedt, bet
is een gelukkig verschijnselwanneer die stand daar
door toontdat het hem ernst isom zelve medete-
werken, aan de verbetering van zijn socialen toe
stand en dat wel op zoo beredeneerde en vreedzame
wijze. Haar wij vernemen, beeft dhr. H. veel goeds
en behartigingswaard gezegd en verdienen zijne wen
ken eene ernstige overweging. Alleen gaan wij niet
met hem mede in de onbepaalde aanprijzing van het
algemeen stemrecht. Indien allen helden waren als
Heldt, wij haddeu er niets tegen maar zoolang er
nog zoovele zwakken en ongeoefenden zijndie te
nauwernood weten, wat stemrecht iszouden wij met
uitbreiding van dat recht bet wel stellen kunnen.
De opwekking om deel te nemen aan het algemeen
werkliedenverbond zal misschien wel ten gevolge
hebben, dat eene afdeeling daarvan hier in het le
ven geroepen wordt.
Zonder aanzien des persoons handelende, heeft de
Burgemeester van Hoofdplaatnaar Het Vad. meldt
procesverbaal opgemaakt tegenhet gemeente
bestuur wegens het bij den schouw niet in orde be
vinden van de openbare voetpaden.
Indien het nog noodig ware het rentenieren als
eene goede zaak aan te beveleüdan zou men zich
kunnen beroepen op den rentenier Marcus Jordan te
Bieleleld, die den 30en October zijn 107en geboor
tedag vierde. De oude heer is nog flink ter been.
Op de kermis te Bergen op Zoom had de muziek
den boventoon. Behalve andere instrumenten waren
er maar 74 draaiorgels.
Men deelt ons mede:
Tengevolge van de groote belangstelling welke de
firma H. C. A. Thieme te Nijmegen nu reeds onder
vindt in zijne aangekondigde uitgave van de Ge
schriften over Sociale Vragen, verspreid wordende
van wege de „Liberale Unie" zal daarvan nog dit
jaar eene serie van zes nummers het licht zien.
Vrij algemeen wordt geloofd, dat mistig weer zeer
gunstig i3 voor de schelvisehvangst. De heer P. H.
Witkamp zegt, dat dit een dwaling is. De oorzaak
daarvan ligt, volgens hem, in het volgend historisch
feit:
Toen in 1572 graaf van Bossu met de Spaansehe
vloot op de Zuiderzee lag en daardoor geen schip of
scheepje van wal durfde stekenwas het een ware
uitkomst als 't mistte. De vissehers waren dan de
eersten, die er gebruik van maakten, om, gedekt door
den mist, zoover mogelijk in zee te gaan visschen.
Gelukte 't hun danmet een goede vangst terug te
komendan was 't feest iu Amsterdam. Van daar
nu nog bij mistig weder telkens de uitroep: „goed
schel visch weer".
8)
FEUILLETON.
SMITS OF SMIT.
Humoreske.
Naar het Hoogduilsch door Aw a r.
De gedachte troostte hem een wei
nig dat Herman voor eenigen tijddoor
een zekere zwartoogige Thérèse geboeid
was, maar ach! hoe menig meisje had
reeds beproefd den vlinder te vatten,
had geloofd hem te houden, maar hem
te spoedig in vroolijke lichtzinnigheid
een ander zien omfladderen. Zoo was
het ook hier met deze. Slechts Louise
zou in staat zijnom hem vasttehouden,
zij, wie niemand weerstand kon bieden.
Steeds moedeloozer werd het hart, steeds
eigenzinniger het geweten, en slechts,
toen Willem Smits de belofte had afge
legd om aan diens raadgevingen gevolg
te geven, kon hij gerust het hoofd op
liet kussen leggenom de rust te vinden,
die hij zoozeer behoefde.
Het geweten verlangde in de eerste
plaats, dat aan Herman Smit de staat
van zaken werd uiteengezet en zoodra
Willem den volgenden morgen zijn ont
bijt genuttigd had, ging hij aan 'twerk.
Vijf, zes brieven schreef hij hij, die
anders zoo vlug zij£ meening op het pa
pier wist te zetten eer het opstel hem
voldeed; en nauwelijks was de brief ver
zegeld en weggezonden, toen een rijtuig
voor de deur stilhield, waaruit oom, de
blonde Louisede Groningsche schoon
zuster en haar gemaal en een in 't zwart
geklcede heer met een advokatengezicht
achtereenvolgens uitstegen.
Willem zag eigenlijk slechts haar, die
hem heden nog veel schooner toescheen
dan gisteren nog veel schooner dan
bij hun eerste ontmoeting onbeschrijfe
lijk schoon!
Als in een droom volgde hij de uit-
noodiging van oom Frits, die het ge
zelschap verzocht in het spreekvertrek
te gaan zitten om de groote tafel; hij
hoorde als in een droom, dat de man
van de wet een lange lijst van aandeelen
in stoombootondernemingen, kolenmij
nen papierfabrieken enz. voorlas; hij
hoorde, dat mijnheer Frits Smit besloten
ten had deze kapitalen als een schenking
met de levende hand aan zijn neef Her
man Smit en zijne nicht Louise overte-
dragen onder de eenige voorwaardedat
deze beide met elkaar zouden huwen.
Hij stamelde ook, toen hem de van
vreugde weenende schoonmoeder toe-
duwde om te bedanken, eenige onver
staanbare woorden; hij zag, dat Louise
de armen om den hals van haar oom
sloeg, maar begreep eerst goed, wat dit
alles moest beteekenen, toen deze zeide
„Genoeg, kinderen, genoeg! Gij moet
mij nu echter ook een pleizier doen,
namelijk allen omslag vermijden en
morgen aan den dag trouwen. Nu, ben
ik een goede oom? Herman, jongen,
verheug je dan toch, voor den drommel?
Hebt ge mij niet verstaan? Trouwen
moet gij morgen reeds!''
„Maar beste oom!" riep de jonge man,
nog altijd onder den indruk van zijn ter
nauwernood gerustgesteld geweten.
„Maar waarde zwager!" viel de schoon
zuster in en haar man herhaalde pianis
simo den uitroep van zijn echtgenoot.
En zelfs de blozende Louise fluisterde:
„Maar lieve oom
Deze vierstemmige oppositie, diende
echter slechts om den ouden heer in
zijn besluit te versterken. Wat scheelde
hem de gewoontewaarop zich de schoon
zuster beriep!
Waren de kinderen, zooals het be
hoorde voor de wet en kerk gehuwd,
dan zou er geen haan naar kraaien, of
de voorbereidingsmaatregelen lang of
kort geduurd hadden. En de uitzetvoor
de moeder van het grootste belang, was
voor hem geheel en al bijzaak.
Wat zij noodig hadden, konden de
jongelui koopen, als zij in hun Vader
land waren aangekomen. Het bruids
kleed?—Oom geloofde niet dat van fat
soen en kleur daarvan geluk of ongeluk
in het huwelijksleven afhingen. Naar
zijne meening kon Lonise, zooals zij
daar ging, best voor het altaar heden.
Het meest echter stoof de oude heer op
bij de verzekering van zijn schoonzuster,
dat het gevoelen, van het bruidspaar
strijdig was met zijn haast.
„Onzin! neem mij niet kwalijk!" riep
hij uit. „Dat Louise weekhartig is kan
ik toegeven; maar 'als Herman met de
hand op het hart gelegd, niet verklaart
liever nog vandaag dan morgen te willen
trouwen, dan kan zijn zoogenaamde lief
de voor mijn part gestolen worden en
het meisje zal weldoenals zij hem laat
loopen".
En de jonge man legde de hand op
het hart en gaf de gewenschte verkla
ring. Moed en vertrouwen blonken in
zijn oogen, hij was veranderd als een
blad.Terwijl oom met zijn schoon
zuster sprak, was er namelijk voor hem
een oogenblik gelegenheid geweest om
de beminde te vragen: „Louise! zoudt
gij mij beminnen kunnen, als ik geen
Smit was, als ik b. v. Smits heette?"
waarop zij, niet zoo plechtig, als hij dat
wel gewenscht had, maar toch met over
tuiging gezegd had: „U heb ik lief
de naam is mij onverschillig."
Wordt vervolgd.)
