No. 79.
Zaterdag 2 October 1886. 9C Jaargang.
NIET ALLES TE GELIJK.
Dit blad verschijnt lederen Woensdag en
Zaterdag.
De prijs per halfjaar f 0.50, franco per post f 0,90,
waarover per halfjaarlijkache kwitantie
wordt beschikt.
Afzonderlijke nommers zijn a 1 cent verkrijgbaar.
ADVERTENTIEN voor Dinsdag
en Vrijdagmiddag 12 unr te bezorgen bij den
uitgever J. A. ROSS, Goes.
Oplaag 1500 Exemplaren.
Jieastaa ivragen worden geplaatst tegen cent
en Advertentiën tegen 6 cent per repel
'ïroote Letters en Afbeeld, naar plaatsruimte.
I Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing der
zelfde advertentie wordt de prijs slechts twee-
I maal berekend, uitgezonderd Dienstaan vragen
Advertentiën, als: Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbend"
Dankbetuigingenniet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs van v ij f t i g C e 111 s.
Raad gevenw jjze lessen uitdeelen is een kostel jjk
maar vaak verdrietig en onvruchtbaar werk. 't Is
soms om allen moed te verliezenals ge u hebt af
gesloofd, om het iemand aan het verstand te brengen
dat hij niet beter doen kandan rechts te gaan en
dat ge hem weldra de linkerzjjde ziet kiezen. Maar
'tis ook verdrietig, als ge iemand raadt, dat hjj de
zaken bedaard moet opnemen en alles in opvolgende
orde behandelen en gjj ziet hem dan aan het werk
alsof hjj een kweekeling van de voddenmarkt was,
waar ge met één blik de meest verscheidene voorwer
pen ziet, die u met grooteu aandrang wordeu aan
geboden.
Zoo zjjn er bjjvoorbeeld, die meenendat zjj eigen-
1 jjk de ware steunpilaren van de maatschappjj zjjn,
omdat zjj allesr jjp en groen tegel jjk durven aan
pakken en die er volstrekt geen erg in hebbendat
ze zooveel hooi op den vork nemendat er aan alle
kanten wat afvaltzoodat er ten slotte niet veel over-
bljjft. Het zijn doorgaans beele gedienstige menscben
die men Ozoo lief vindtomdat ze voor alles te
krjjgen zjjnmaar hun roem duurt niet langer dan
tot dat de een en de ander met een langen neus en
een woord van ontevredeuheid op de lippen zich at keert.
Aan den anderen kant is het ook waardat zjj soms
zeer vervelend zijn, die altjjd talmende het eene na het
andere aanvatten en het baat nietdat ze daarvoor
reden geven door te zeggendat ze op die wjjze de
zaken eerst goed kunnen behandelen. Wij zullen het
niet ontkennendat het allernaarst iswanneer gjj
haast hebt en hij, dien ge om liulp vraagt, zegt:
wacht wat, tot ik eerst het andere afgedaan heb. In
zulke gevallen zal men veeleer veroordeelendan den
verstandigen prijzen, die begijjpt, dat alles te geljjk
te willen doen, zooveel is als niets doen.
Als een staatsman den staat hervormen en ver
beteren wil en hij tast tegelijk alle grondslagen aan,
51)
FEUILLETON.
BEHOUDEN.
Naar het Engelschvan Hugh Conway.
Ziet, hier is de plek do juiste plek, waar sir
Mervyn Ferrand viel. Het was hier, vlak onder deze
doornstruikendat ik zjjn 1 jjk neerlegde, weinig
vermoedende, dat de vriendeljjke, blanke sneeuw het
verbergen en mjj en mjjne lieveling redden zou. O,
hoe smeekte ik toen dat die vorst mocht aanhouden
dat zjj de wereld in haar jjzeren vuist zou bljjven
klemmen tot Philippa's gezondheid en krachten terug
waren gekeerd. Het gebeurde en wij waren gered.
„Waar is de sneeuw van 't vorige jaar," zingt de
dichter, o, zou ik niet veeleer uitroepen:
„Waar is het leed van gisteren?" Verdwenenals
de sneeuw. Nieuwe sneeuwstormen mogen woeden,
ander leed moge ons treffenmaar de stormen van
het vorige jaarhet leed van gisterenzij komen
nimmer weer.
Toch had die plok voor mjj te veel vreeseljjke her
inneringen, dan dat ik er lang had willen bljjven.
Ik keerde terug en voelde mjj zoo gelukkig, dat ik
den doode al het leed kon vergeven, dat hjj ons
dan is hjj even zoo op den weg, om alles omver te
werpen als de man, die in hetzelfde oogenblik zjjn
huis verbouwen en schilderen wil; die zjjn dienst
doend personeel wegzendt, om schoon schip te ma
ken en zonder hulp zitdie alles tegeljjk aanpakt
om zijn inkomen te verbeteren en ten slotte zooveel
aangepakt heeft, dat hem geen inkomen meer overbljjft.
't Is in het dageljjksche leven niet anders. Gjj kunt
ze iederen dag ontmoeten, die druk in de weer om
eigen zaken te doendie van anderen daarbjj ook op
zich nemen en die, zoo ze al daarmede niet in de
war gerakenhet eene en het andere zoo behartigen
dat ge wel een dubbeltje armer zoudt willen zjjn, als
ge het maar zelf gedaan liadt.
Ik laat nog daardat het een mensch akelig ze
nuwachtig maakt, als hjj niet weet, waaraan hjj het
eerst denken zal. Er is niets, dat het verstand zoo
beroertde hand zoo onvast en het werk zoo moeielijk
maakt, dan wanneer men alles tegeljjk door het hoofd
haalt en omdat men niet weet, waaraan men het
eerst denken zal of om niets denkt of zoo, dat men
er zelf niet wjjs uit kan worden. IJver en voort
varendheid zijn uitstekende zakenmaar beiden kun
nen zjjnals het drankjedat den een genezing brengt,
den anderen nog zieker maakt.
Het bewjjst ook niet voor een groot verstandals
men op hetzelfde oogenblik de handen naar velerlei
zaken uitstrekt, en nog veel minder wanneer men
het onmogeljjke wil en over meerdere onderwerpen
gelijktjjdig zou willen denken. Al zet men ook een
hooge borst, omdat men zooveel in eens omvatten
kandie er de vruchten van plukken moetenzul
len wel reden hebben te wenschendat men maar
wat minder knap ware geweest.
Als de huismoeder alle kamers te geljjk wilde
schoonmaken, dat zou misschien heel pleizierig zjjn
als het gedaan wasmaar inmiddels zouden de hnis-
genooten op straat kunnen zitten en er bleef in dit
of dat hoekje nog wel wat stof liggen. Wie een aan
tal betrekkingen op zich neemt en aan alle tjjd en
berokkend had. Hjj ruste in vredeIk vervolgde
den weg tot aan de woniug, waar ik als een lafaard,
die zijn leed niet onder de oogen durfde ziendie
ellendige, nuttelooze maanden doorgebracht had. Zjj
was onbewoond. Half uitgewischte aanplakbilletten
waren nog zichtbaar op de ramen en deuren, want
eenige maanden geleden werden de meubels verkocht.
Ik stond stil en zag het raam aanwaardoor Phi-
lippa binnen was gekomensedert dien avond had ik
meer leed en aandoeningenmeer vreeshoop en
vreugde ondervonden, dan meestal in een geheel
menschenleven wordeu doorleefd.
Ik verliet de plaats die ik nooit terng hoopte te
ziennimmer zou ik vrjjwillig in deze streken terng
komen.
Tot mijn ergernis kwam ik mevr. Wilson op mjjn
terugweg tegen. Ik trachtte haar ongemerkt voorbjj
te gaan maar zjj was mjj te vlug. Zjj stond op eens
vlak voor mjjzoodat ik wel genoodzaakt was stil
te staan.
Zjj was magerder, haar gelaat stond strakkerhare
trekken waren scherper dan ooit. Alleen uit hare
oogen straalden nog jeugdig vuur. Daar was geest en
leven in. Zij schoten letterlijk vonken.
Wordt vervolgd
