Zaterdag 6 Februari 1886.
Jaargang.
II E E R S II E
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt ïederen Woensdag en
Zaterdag.
De prijs per halfjaar f 0.50, franco per post f 0,90,
waarover per halfjaarlijksche kwitantie
wordt beschikt.
Afzonderlijke nommers zijn a 1 cent verkrijgbaar.
ADVERTENTIEN voor Dinsdag
en Vrijdagmiddag IS uur te bezorgen bij' den
uitgever J. A, I50SS, Goes.
Oplaag 1500 Exemplaren.
Dienstaanbiedingen en
Dienstaanvragen worden geplaatst tegen 5 cent
en Advertentiën tegen 6 cent per regel
G-roote LetterBen Afbeeld. naarplaatBruimte.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing der-
zelfde advertentie wordt de prijs slechts twee
maal berekend, uitgezonderd Dienstaanvragen.
Advertentiën, als: Geboorte-, Huweljjks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbende
Dankbetuigingen, niet meer dan. acht regels beslaande, voor den prijs van vijftig cents.
Voor verreweg de meesten eene hoogst begeerlijke
zaak en die zeggen, dat ze het niet willen, zijn soms
de meest begeerigen; en die toonendat zij er afkee-
rig van zyn, kunnen, op enkele uitzonderingen na,
onder ben gerekend worden, die er geen kans toe
zienomdat ze het verstand er niet voor hebben.
't Ligt wel zoowat in de natuur van den mensch
die, bestemd om over veel gebied te voerenook wel
gaarne zijne medemenschen onder zijne macht heeft.
Als ge een troep kinderen bij elkander zietzal er
wel altijd een bij zijn, die den baas wil spelen. De
meeste kindertwisten komen voort uit de heersch-
zucht van enkelen en het verzet daartegen van an
deren en de groote kinderen staan ook al meest te
gen elkander opomdat de een de heerschappij van
den anderen betwist en daaronder niet wil bukken.
Er moet geheerscht wordenmaar het scheelt zoo
veel op welke wijze het geschiedt. Ge kunt en moogt
aan den huisvader den heerschersstaf niet ontnemen,
maar wanneer hij die, als een Nurks of als een ty-
ran over de huisgenooten zwaaitdan is het gansch
natuurlijkdat er in zijn huis meer geknordgemord
en gekeven wordt, dan geliefkoosd, gejuicht en ge
dankt.
Is er iemand in huis, die de heerschappij van den
wettigen gezagvoerder overneemt of zich aanmatigt,
en is dat niet, omdat de sullige natuur van het op
perhoofd daartoe aanleiding geeft, dan spreekt het
van zelf, dat de botsiugen niet uitblijven en dan is
het in zulk een gezin al even pleizierig, als in een
hok met vechtende hanen.
Sommigen weten zich intehoudenals ze tegen hun
zin onder anderen moeten staanof naar hun pijpen
dansensommigen begrijpen, dat zij nu eenmaai be
stemd zijnom beheerscht te wordenmaar als het
zulk een gedwongen fraaiigheid is, dan zal ook daar
het lied van de lieflijk samenwonende broeders niet
kunnen gezongen worden.
En ongelukkig vooral, als men in aanraking komt
8)
DE
WEES VAN ST. VILLERET.
Naar het Franacb
van ROGER DOMBRÉA.
Job was 's morgens al naar Marie gezonden, ,,'t
Kind heeft behoefte aan afleiding, jij moet vandaag
maar bij haar blijveu," had zijn voogd hem gezegd.
Wat gebeurde er wel op de Chanmière?
Twintig malen wel nam de rechtersvrouw het be
sluit om zelf io gaan zien waarvoor hij daarheen te
rugkeerde, maar bij de gedachte, zich in tegen
woordigheid van haar zoon en juffrouw Desène te
bevindenliet ze haar plan varenom het even daarna
weer op te vatten. Zij herkende zich zelve niet; zij
begreep niet waar haar vlugheid in het nemen van
een besluit gebleven was.
Om vier uur, toen mevrouw Henry in de keuken
kwam, keken de knechts en do meiden elkaar ver
wonderd aan. Ztj had haar mooie muts opgezet, de
met hen, die in huis of in hunne betrekking anderen
naar de oogen moeten zien en dan elders eens gelegenheid
vinden, om den baas te spelen. Ze stellen zich dan schade
loos, voor wat ze anders missen en ge zult van hen
dan al evenveel welwillendheid ondervinden, als het
schoothondje van zijnen grooteren collega, wanneer
die eens uit zijn hok komen mag.
Al dat verdriet, dat nit het heerschen voortkomt,
heeft geen andere oorzaak, dan dat de meesten niet
begrijpenwat eigenlijk bet recht en de macht daar
toe geeft. En die er werkelijk toegeroepen zijn, we
ten menigmalen zich zeiven niet te beheerschen,
waarvan dan overheerscking het gevolg isiets waar
bij men meestal het lachen wel kan latenals men
er het slachtoffer van wordt.
Het zou een edele heerschzueht zijnals men al
leen door zijn verstandzijne kenniszijne zedelijke
waarde, boven anderen zocht te staan en hun meester
te wezen. Een enkele maal zien wij daarvan de
voorbeelden in hen, die, omdat men hunne meerder
heid gevoelt, gaarne naar de oogen worden gezien
en die dan ook hunne heerschappij maar zelden tot
eenen drukltenden last maken. Het bekende: „Ken
nis is macht" wordt nog te weinig begrepen waarom
wij dan ook velen vruchteloos zien worstelenom de
bazen te zijn, daar hunne nietigheid te meer blijkt,
naarmate zij zieh meer inspannen, om veel te schij
nen. De geringste in stand, in bezitting kan heerschen,
zoo hij het langs den rechten weg zoekt. Onze tijd
zou veel meer lichtpunten aanbiedenindien er min
der naijver was, om baas en zoogenaamd grootte zijn
en meer zucht om elkander in verstandelijke en ze
delijke ontwikkeling den loef aftesteken. En aan de
natuurlijke heerschzueht werd was ook veel heter
voldaan, als men door kennis overwicht zocht, en
het in zedelijk gehalte trachtte te winnen.
Maar twee zaken, die we boven reeds noemden,
zijn dan onmisbaar. In de eerste plaats zelfbeheer-
sching. Zeker eene der moeilijkste plichten die door
alle tijden, op den voovgroud werden gesteld, juist
omdat ze sehaarseh in beoefening gebracht worden.
Ook in de uitoefening dier macht, die natuur of be-
muts waarmee ze alleen bij feestelijke gelegenheden
uitging; en dan, in plaats van zich geheel te kleeden
had ze haar werkjapon aangehouden. Een besluite-
looze en ontstelde uitdrukking op haar gelaat
maakte, dat men haar bijna niet herkende. Allen
bewaarden het stilzwijgen en keken voor zich.
Jób kwam binnen.
„En je voogd?"
„Hij maakt een visite bij juffrouw- Dexène. Hij zei
me datnu hij er toch wasik wel naar huis kon
gaan."
Eeu doodelijke stilte volgde op deze woorden. Het
geluid der kopjes en lepeltjes deed hendie er zich
van bediendentrillende bedienden maakten dan
ook spoedig dat ze opstondenen ze wilden juist de
keuken uitgaan, toen de assessor binnentrad: Zijn
gezicht straalde van blijdschap.
„Moederde dokter is van middag gekomen en hij
heeft me gezegd dat Marguerite binnen veertien da
gen heel en al heter zal zijn."
MargueriteToen ze dien naam uit den mond van
