OPENBARE VERKOOPING.
de Wisschen,
OPENBARE VERKOOPIE.
Woonhuis
GEBREIDE ONDERGOEDEREN,
Winterrokken,
aantal mosselen vastgehecht, en zij namen daarvan
mede naar huismet het vermelde ongelukkige gevolg.
De meening, dat vergiftige mosselen zich alleen
aan de koperen gedeelten van vaartuigen hechten blijkt
onjuist te zijn. De praam was geheel van ijzer.
De verkoop van mosselen is daar nu van over
heidswege verboden. Aan verscheidene geleerden van
naam zijn exemplaren van de mosselen toegezonden
tot onderzoek.
President Cleveland, het hoofd der Vereenigde
Statenontving dezer dagen een bezoek van een
F E UIL LETON,
4) UIT EEN KLEINE STAD,
Naar het Noorsch
VAN L. D I L L E N S.
Er werd getikt. Mevrouw Samuelsen trad binnen.
„Dag, dominé, bonjour lieve mevrouw Hildemann,
't doet me genoegen u bier te treffen. Ik kom juist
over een zaak sprekendie ons allen aangaat."
„Gaat u zittenmevrouw."
„Ik heb een nieuw plan bedacht," zeide zijplaats
nemende.
„Werkelijk?"
„Ja, het houden van een bazaar."
„Ochheere
„U behoeft niet zoo medelijdend te kijkenme
vrouw Hildemann. Het wordt een bazaar, waarvan
men in ons heele land gewagen zal,"
„Wel, wel!"
„Mag ik vragenwat vroeg dominé ernstig.
„Ja, maar eer ik verder ga, heb ik een voorwaar
de te stellen. Daar aan mij het initiatie!' van de
zaak toekomtsta ik er op presidente van de nieuwe
onderneming te worden, terwijl ik, zooals van zelf
spreekt, zorgen zal dat dominé en u, mevrouw, ook
als bestuursleden zult optreden."
„Niemand zal u die eer willen onthouden, mevrouw,"
zeide haar vriendin.
„Maar het doel vroeg dominé.
„We zullen voorzien in een groote en diep ge
voelde behoefte," zeide mevrouw Samuelsen op pleck-
tigen toon. „Ik wensch namelijk, dat de opbrengst
moge dienen voor het aanschaffen van een groote,
prachtige lichtkroon in ons bedehuis."
Dominé boog het hoofd en verviel in diep gepeins,
waarvan de beide dames vol belangstelling het resul
taat zaten af te wachten. Na een poos van stilte,
hief bij het hoofd weer op.
„Mevrouw, uw denkbeeld is prachtig, en toch,
ik zeg bet met leedwezen kan het niet verwezen
lijkt worden."
„Wat zegt u?"
„Het moet op velerlei gronden worden verworpen."
„Ja, op velerlei gronden," verzekerde mevrouw
Hildemann.
„En op welke?"
„Ten eerste, welke wijze van verlichting zoudt u
willen gebruiken? Petroleumlampen misschien. Ik
negerShadrock Nngent genaamddie 125 jaren
oud is, en die dus onder de regeering van al de
Presidenten van het groote gcmeenebest, van Was
hington af, heeft geleefd.
De onde neger werd zeer vriendelijk ontvangenen
de President wenschte hem bij het heengaan toe,
dat hij ook nog aan zijn opvolger een bezoek zou
mogen brengen.
CORRESPONDENTIE.
"Wegens plaatsgebrek moet de lijst van de afvaarturen der Stoomboo-
ten tot het no. van Woensdag blijven liggen.
echter kan mij geen verlichting van een kerk met
petroleumlampen voorstellen."
„Het zou in één woord heiligschennis zijnmon-
pelde mevrouw Hildemann op beleedigden toon.
„Eu steariue-kaarsen
„Dat wordt te duur, lieve mevrouw, en boven
dien, ze druipen. De gemeente zou in haar aandacht
gestoord worden, en vlekken in de kleeren krijgen."
„Voor geen geld van de wereld wil ik mijn cache-
miren sjaal bedorven hebben," riep mevrouw Hildemann
verontwaardigd uit. „Ik heb er langer dan twee
maanden aan zitten borduren."
,'Domiué bad warm gesproken. Hij gesticuleerde met
zijn welgedane banden alsof bij op den preekstoel
stond, en ging voort:
„En nog, boe wilt ge dat ze aangebrachthoe
wilt ge dat ze aangestoken worden? 't zou misschien
|dezen of genen ongelukkigen koperslagerof welden
kerkeknecht bet leven kostendit is evenwel nog
^ket minste, maar er is nog een reden, een zeer
voorname reden."
„Zoo?"
„Jaik ben niet sterk
„Neendominéu is alles behalve sterkzeide
mevrouw Hildemann vol deelneming.
„Mijn inkomsten zijn te gering dan dat ik een hulp
prediker zou kunnen bekostigenen het zou mij be
paald onmogelijk zijn tweemaal op een dag te preêken.
En waartoe ook? Er zouden toch niet meer dan on
geveer twintig mensehen en nog wel arme menschen,
den avonddienst komen bijwonen."
Mevrouw Hildemann schudde vol droefheid het hoofd.
„De Zondag-namiddag is mijn eenige rusttijd. Dan
speel ik in alle eer en deugd een partijtje whist met
den dokter, den commissaris en den ontvanger; wat
we winnen gaat in de armenbusen als we nu
licht in de kerk zouden krijgen
„Dan zat uw partijtje in het donker ik begrijp
u heel goed," zeide mevrouw Samuelsen op venijnigen
toonterwijl ze opstond.
,,Ik bid u, lieve mevrouwbegrijp mij niet verkeerd."
„Neen, dominé, ik begrijp uwe redenen zeer goed.
Er kan van die zaak natuurlijk geen qnaestie meer
zijn. Nu, dominé, tot weerzien. Adieu, mevrouw
Hildemann."
En mevrouw Samuelsen liep vuurrood van toorn de]
kamer uit.
Wordt vervolgd.)
.A.3D"V"EBTS35TTIE HST-
De Notaris J. LANSEN CROIN zal
op Maandag 9 November 1885,
des morgens te 10 uren, in de herberg bij C.
Markusse, te Kapelle,
publiek verkoopen
wassende in diverse bosschenin
Kapede, Biezeünge, Sehore, ffe-
meldingeKloetinge en Goes.
Informatiën te bekomen ten kan
tore van den heer W. PELLE te
Goes en bij voornoemden Notaris.
De Notaris J. LANSEN CROIN zal
op Woensdag 18 November 1885,
des avonds te 5 uren, ten verzoeke van den
heer An. Brnijnzeel Pz., in de herberg bij
Krijger, te Krabbendijke
publiek verkoopen
Meen
en Erf,
staande aan den Molenweg te Krab
bendijke, kadastraal bekend sectie
h. a. c.
D nos. 319 en" 342 groot .12.46
Inmiddels uit de hand te koop.
Informatiën te bekomen bi| de
beeren A. BRUINZEEL te Rilland
en W. PELLE te Goes.
GROOTE KEUZE:
voorheeren, dames en kinderen.
ruim 200 stuks, van af 80 ceut.
P. A. DE LIGNY.
