THEEHANDEL. ATSVEETE^TIEH. ONTVANGEN; H. J. Roskes, Vlasmarkt. huisvrienden doorgaans verkeerd behandelt, door steeds te trachten hen te leorenin plaats van te beproe ven hen te begrijpen. De Duitsehe Fleischer-Zeitung komt in een artikel op tegen het gestreng verbeurd verklaren van vleesch op de weekmarktenen beroept zich daarbij op de keuken van den Kroonprins. De Kroonprinseszegt het bladdie er verstand van heeft, wil niet dat in haar huishouden versch geslacht vleesch gebruikt wordt. Het moet, wanneer het jaargetij het eenigszins toelaat, twee of drie weken geleden geslacht zijn. De Prinses onderzoekt dikwijls zelve het vleeschwat hoedanigheid en ge wicht betreft. Maar de roastbeefs, die in hare keuken zoo smakelijk toebereid worden, zouden zeker op de markt als bedorven worden afgekeurd. De gasten aan de tafel van den Kroonprins, die altijd riepen over het heerlijke ossengebraad, zullen dat misschiennu dit keukengeheim verklapt iswel wat minder smakelijk vinden De oorlog tegen hooge dameshoeden bij opera- en tooneelvoorstellingenwelke sinds eenigen tijd te Weenen werd gevoerd, is nu ook te St. Petersburg begounen. Het bestuur der Keizerl. opera heeft aan het hoofd van de programma's, in het Russisch, Duitsch en Fransch, een beleefd verzoek aan de was er immers om aan te toonen, dat rijke erfge namen altijd een luitenant tot man nemen. Niettegenstaande dit alles is er maar één mensch in de stad, die Minda werkelijk gezien had, en dat was Lydia Hildemann, de dochter van den uotaris. Zij bad Minda leeren kennen in de hoofdstadtijdens een bezoek bij haar oom, den admiraal Hildemann, en toen zij dit bij haar tehuiskomst vertelde, drong haar moeder er op aandat ze Minda zouden uit- noodigen een maand te komen logeeren. Mevrouw Hildemann deed dit eigentlijk om mevrouw Samuel- senwier man consul was, te ergeren. Ze had zich nog te wreken op mevrouw Samuelsen, die verleden zomer een knappenjongen Frauschen heer te lo geeren had gehad, van wien ze beweerdedat hij van hoogen adel was, terwijl „men", met mevrouw Hildemann aan het hoofdfluisterde dat hij niet an ders was dan de zoon van een gewoon koopman uit Bordeaux. Nu daarentegen was de vrouw van den notaris iu de gelegenheid eens een mooie troef uit te speleneen lieverijke erfgenameen die zou de vrouw van den consul niet kunnen overtroe ven, zelfs al liet ze opnieuw een hartenheer uit Frankrijk komen Mevrouw Hildemann en mevrouw Samuelsen wa ren, zooals men reeds zal geraden hebben, vrieudinnen en betwistteu elkander de opperheerschappij over het stedeke. Ieder van haar kon aanspraken daarop doen gelden. De man van mevrouw Samuelsen was consul rijk, en directeur van de spaarbankwaarvan hij ook tevens bestuurslid wasmaar hij was een parvenu en noch hij noch zijn vrouw konden op hooge af komst bogen. Notaris Hildeman daarentegen was arm, maar van goede familie. Hij was een broer van ad miraal Hildemann, en zijn vrouw was ook nog al „hoog" geboren. Toch was zijn positie in het stadje niet te benijden. Zijn hulp werd niet dikwijls inge- roepeuen zijn voornaamste middel van bestaan was een betrekking aan de Spaarbank, waar hij onder de bevelen stond van consul Samuelsen. Zijn vrouw was dames gedrukt, om zonder hoed in de loges, den bak en de galerijen plaats te nemen, ten behoeve van de achter haar zittenden, die door deze hoofd deksels zeer in het zien belemmerd worden. Het is te hopen, dat het „beleefd verzoek" door krachtige maatregelen wordt ondersteund, en dat de verbodsbe paling ook elders navolging moge vinden. Als dan de dames zich maar niet door torenhooge kapsels wreken Een welgesteld gierigaard zou eene operatie van het cataract ondergaan. Na lang dingen werd de prijs vooruit bepaald. De operatie van het ééne oog slaagde naar wensch. „Ik kan zien! Ik zie heel goedriep de patient uit. „Heel goed!" hernam de oogheelkundige, „wij zul len nu spoedig het tweede opereeren." „O neen! zoo is het al mooi. Ik blijf liever aan het eene oog blind en spaar de helft van het geld uit." Oude Dame: „Nu, kruier, ben je er zeker van, dat alles iu den goederenwagen is, de groote koffer, de twee kleine, de hoedendoos en de Kruier: „Alles in orde, mevrouw!" Oude Dame: „Ge zijt er toch wel zeker van, dat ik niets heb achtergelaten Kruier: „Neen mevrouw, geen dubbeltje zelfs een ranke statige dame met een bleekaristocratisch gezichteen grootengebogen neus en zwart haar dat ze altijd opmaakte, zooals de koninginweduwe hetblijkens haar portretten gewoonlijk droeg. Men zag haar nooit anders dan in het zwart gekleedmet een caehemiren chale omwaarvan ze het borduur werk aan de punten zelf vervaardigd hadterwijl een gouden pince-nez steeds op haar gebogen neus prijkte. Mevrouw Samuelsen was een kleiue, corpu lente dame met een opgeblazenglimmend gelaaten dun, lichtblond haar, ze had een voorkeur voor gouden sieraden, en droeg altijd moderne nauwslui tende toilettendie op een alles behalve voordeelige wijze haar welgedane gestalte deden uitkomen. De beide dames dedenzooals van zelf spreekt aan de liefdadigheid, maar op verschillende wijze. Mevrouw Samuelsen liet zich nooit onbetuigd iu de zoogenaamde openbare weldadigheid. Zij teekende trouw iuwanneer er voor het eene of ander doel bijdragen gevraagd werden't liefst echter als de bedragen in de kranten werden vermeld, en haar naam prijkte altijd als bestuurderesse of patronesse, waarin in de stad een bazaar zou gehouden worden; maar zij had als stelregel aangenomen nooit aan de deur te geven eu 't speet haar welmaar de werkelijk hulpbehoe vende huiszittende armendie niet kwamen vragen, kon zij met den besten wil ook niet gaan opzoeken, omdat zij tengevolge van haar corpulentie niet tegen trappen loopen kon. Daarentegen droegen de werk zaamheden van mevrouw Hildemann een meer pri vaat karakter. Zij stuurde bloemen naar alle brui loften, kransen bij elke begrafenis, en een bordje soep naar alle kraamvrouwenen was van 's mor gens vroeg tot 's avonds laat bezig met het be zoeken van zieken en van kennissen. Zij had altijd een zwart lederen tasch met eenig handwerk aan haar arm hangener was immers met kersttijd en bij ver jaardagen zoo veel te geven, dat ze geen oogenblik ongebruikt kon laten voorbijgaan. Wordt vervolgd.) puike gerookte Hammen tot uiterst lage prijzen. TEVENS NIEUWEN AANVOER: puik Amerikaansch Spek, J. B. HUIJSSE, Nieuw,straat, GEURIGE THEE van 14 j IS2024 2832 en 40 cent per HG. (ons)verkrijgbaar bij

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1885 | | pagina 4