Woensdag 9 September 1885, 8e Jaargang. FEUILLETON. Dit blad verschijnt iedelen Woensdag en Zaterdag. De prijs per halfjaar f 0.50, franco per post f 0,90, waarover per halfjaarlijksche kwitantie wordt beschikt. Afzonderlijke nommors zijn a 1 cent verkrijgbaar. ADVERTENTIEN voor Dinsdag en Vrijdagmiddag 12 nnr te bezorgen bij den uitgever J. A. ROSS, Goes. Oplaag 1500 Exemplaren. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen worden geplaatst tegen 5 cent en Advertentiën tegen 6 cent per regel fr?oote Letters en Afbeeld, naar plaatsruimte. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing der- zelfde advertentie wordt de prijs slechts twee maal berekend, uitgezonderd Dienstaanvragen Advertantiën, als: Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbende Dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den prijs van vijftig cents. IEDE It LAS D. De patient op tie Kleine Kade blijft voortdurend lijdende. In de vorige week namen de ziekteverschijn selen weder toe en uur op uur werden de omstanders daardoor verontrust. Al is ook de lijder bewusteloos, het gaat niet aan hem zonder geneeskundige hulp te laten. Als de dokters hier geen raad wetenzou men dan geen hooggeleerde van elders kunnen ont bieden Wat men zooal buitenaf van de Zeeuwen vertelt. In het Haagsche Dagblad wordt gezegd, dat in de ver schillende plattelands-gemeenten van Znid-Beveland het voorschrift der gemeentewet op den eersten Dins dag van September Raadszitting te houden wederom overtreden is, omdat de heeren raadsleden te Goes kermis moesten gaan houden. Ten tijde van het eten van ooft aldus schrijft Der Landwirth van 2 Sept. is het van belang om de kinderen en alle huismoeders er opmerkzaam op te maken, geeu ooft met zwarte stippen of er van af te wisseben vlekken te koopen. Door weten schappelijk onderzoek is het geblekendat genoemde stippen of vlekken eene soort van woekerplant is, die zich in de luchtwegen vermeerderen en dan ge vaarlijke ziekten veroorzaken kan. Men gebruike daar om geen ooft zonder het vooraf te schillen of minstens behoorlijk af te vegen. (Ook met het oog op dieren, die er op geweest kunnen zijnis dit laatste altijd geraden; afwasschen zoo mogelijk zal in verre weg de meeste gevallen de voorkeur verdienen ho ven afvegen.) Onder de arbeidersvrienden in Duitschland is meer en meer sprake van het kiezen van een anderen be taaldag, in plaats vau Zaterdag. Men acht het in het belang der gezinnen van de werklieden beter, dat de looneu niet aan den avond voor den vrijen Zondag worden uitbetaald. Er is reeds hier en daar met goed gevolg de proef van die verandering genomen. In den Amerikaansehen staat Georgië is een wets ontwerp aanhangig om ongetrouwde heeren aan een belasting van 82.50 (f 206.25) te onderwerpen. LIT DEIN VREEMDE. Een sneeuwstorm woedde in de omstreken van Storlien (Noorwegen) verleden week in den nacht van Dinsdag op Woensdag en hield tot den middag aan. De thermometer wees des nachts 2 graden koude aan. Te Osterland in Zweden, een weinig oostelijker ongeveer op gelijke breedte, had men terzelfder tijd 2 graden warmte. Een merkwaardig servituut. Alle landerijen door de Sioux City- en Pacific Spoorwegmaatschappij in het Elkhorndal gelegen, worden verkocht met uit drukkelijk beding inde koopacle, dat op die perceelen DE GESCHIEDENIS VAN EEN STRAATMUZIKANT. 8. Toen zij de deur open deedom mij uit te laten toen hare hand in de mijne lag toen ik haar, in hare van afschuw en wraakzucht fonkelende oogen zag toen wij daar dus stonden, kwam er opeens in den nachtwind een geluid tot ons een geluid, dat mij deed rillen en mij het bloed in de aderen stollen deed. En ik voelde, aan de wijze waarop have vingers zich in de mijnen klemdendat het ge luid dat ik hoordeook door haar oor werd opge vangen. Het was ongeveer één uur. De straat was door ieder, behalve door ons beiden, verlaten. Ja, het was zoo stil om ons heen, dat wij in de verte de golven tegen het duinzand konden hooren slaan. Toen liet zich vlak bij ons oor, een zachte, klagende melodie liooren. De tonen dier me lodie waren zoo dicht bij ons, dat ik mij instinkt- matig omkeerde, oui te zien, door wie ze gemaakt werd. Maar wij waren alleen in de straat, die, of schoon flauw verlicht, geen schuilhoeken aanbood, waarin iemand zich zou hebben kunnen verbergen. Ik hoorde aan den klank der muziekdat de kracht der tonen niet door afstand kon verminderd worden. De persoon of het voorwerp, dat haar voortbracht, was op armslengte van ons verwijderd. De eene toon na den andere woei ons als het ware tegentot ik ein delijk mijn tegenwoordigheid van geest genoeg'zaam herwounen hadom de taal der noten te vatten en toen giug mijn vrees in afgrijzen over, daar de melodie dezelfde wasdie Hoffman op den avond voordat ik ziek werdvoor mij gespeeld had. Telkens en telkens weder hoorde ik het gevoel volle lied in de lucht, als het ware om mij heen- zweven; soms zoo zacht, dat ik nauwelijks het ge luid er vau kon opvangen en dan weder zoo luid en duidelijk, dat ik onwillekeurig naar den speler ging zoeken. Maar iedere poging van dien aard was vruchteloos. Verscheidene minuten bleven Mary Deane en ik, hand in baud, luisterend, zonder een woord te spre ken, staan, tot de tonen verflauwden en eindelijkin de stilte van den nacht wegstierven en behalve het verwijderde ruisehen der golvenelk geluid ver stomd scheen. Ik zag het meisje aantnaar zeide uiets. „Hebt gij het gehoord?" fluisterde zij. Ik knikte toestemmenddaar ik te diep ontroerd wasom te kunnen spreken. „Hoewel ik hierover nog niet met u gesproken heb", zeide zij, „moet gij weten, dat ik deze mu ziek reeds driemaal gehoord lieb, maar nooit zoo helder of zoo lang als hedenavond. Wat zou het beduiden? Kunt gij mij daarvan uitsluitsel geven?" „Ik weet het niet," antwoordde ik, „maar laat ons morgennacht, op hetzelfde uur hier weder bij elkander komen en dan trachten de heteekenis van dit zonderlinge verschijnsel te ontdekken." Zij stemde in dit voorstel toe en deed, zoodra ik mij omkeerde, om naar huis te gaan, de deur dicht. Wanneer ik zeg, dat ik diep geschokt en ontsteld was, geef ik slechts teil halve terug, wat er inmiju gemoed omging. Ik wist niet wat ik denken, noch wat ik doen moest. Ik bracht een rnsteloozen nacht door en werd door vreeselijke droomen gekweldter wijl de geheimzinnige melodie zich voortdurend tnsscheu mijne vizioenen scheen te vlechten en ik tegelijk stemmen hoorde, die met het referein de maat

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1885 | | pagina 1