No. 75.
Woensdag 17 September 1884. 7e Jaargang.
Dit blad verschijnt lederen Woensdag en
Zaterdag
De prijs per halfjaar f 0.50, franco per post f 0,90,
waarover per fcaifjaarlijkache kwitantie
wordt beschikt.
Afzonderlijke nommers zijn a 1 cent verkrijgbaar.
ADVERTENTIES voor Dinsdag-
en Vrijdagmiddag 12 uur te bezorgen bij den
uitgever J, A, ROSS, Goes.
Oplaag 1500 Exemplaren.
Dienstaanbiedingen en
Dienstaanvragen worden gepiaatst tegen 5 cent
en Advertentiën tegen 6 cent per regel.
Groote Letters en Afbeeld, naarplaatsmimte.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing der
zelfde advertentie wordt de prijs slechts twee
maal berekend, uitgezonderd Dienstaanvragen.
Advertentiën, als: Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbende
Dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den geringen prijs van 25 cents.
NEDERLAND.
Naar aanleiding der landbouwtentoonstelling dezer
dagen te Amsterdam gehoudenlezen wij in een onzer
nieuwsbladen
„Eigenlijk landbouwonderwijs, al is het ook maar
in de grondvakkan, als plant-, aard- en dierkunde,
acht ik dus op het platte land zeer noodig, want
daardoor zal de boerdie tbans zooveel leest en spoe
dig vergeetwat hem niet te pas komt, in de we
tenschap van zijn vak belang gaan stellen. Ook het
goed leeren spreken van minstens één vreemde taal,
omdat ons eigen land zoo klein is, kan hem van
veel nut zijn. Dat heeft hij op de tentoonstelling
stellig reeds ondervonden.
Men weet dat de droppel lang op denzelfden steen
moet vallen, voordat hij er een zichtbaar gat in
hoort. Dat is vooral bij den landbouwer en hetgeen
hij van buitenaf opneemt het geval. Daarom moet
men zich van deze tentoonstelling niet veel onmid-
delijk nut voorstellen; want de vooruitgang heeft
slechts langzaam plaats. Dat weten de ontwerpers
en baanbrekers ook, en des te meer valt hun moed
en volharding te bewonderen.
Alweer een goed voorbeeld. Het is wel jammerdat
er zoo weinigen zijn, die uit zich zeiven wat be
denken en ondernemendat de meesten door anderen
moeten worden voorgelicht en opgewekt, maar juist
daarom is het gelukkig, als er zijn, die een goed
voorbeeld gevenvooral wanneer die gevonden wor
den onder het opkomend geslacht, waardoor de maat
schappij moet gesteund worden. Wij verbreiden daar
om gaarne, wat wij dezer dagen in een onzer dag
bladen lazen
„Te Hoogersmilde heerseht onder de jeugd reeds
een flinke handelsgeest. De jongens die tusschen de
schooluren tijd vinden hunne konijnen te verzorgen,
hebben in dit vruchtbaar diersoort een zaakje gezien,
en zij hebben eene behoorlijke kouijuenbeurs geopend,
die om de veertien dagen wordt gehouden bij de
Pieter-Hummelerbrng. De markt bestaat nu twee
maandende schippers kennen haar en besteden voor
vette konijnen goede prijzen."
werden onlangs prijzen uitgereikt voor getrouw school
bezoek. Een der leerlingen had in 6 jaar, een ander
in 7 jaar geen enkelen schooltijd verzuimd.
Zoo iets kan elders ook geschieden. Te Groningen
zal in den a. s. winter eene nationale tentoonstelling
van voorwerpen, door den werkman in zijn vrijen
tijd vervaardigd, gehouden worden. Ook wij hebben
reeds zoo iets van zulk eene tentoonstelling gehad,
Men moest dat meer doen, zonder al dien kostbaren
omhaaldie gewoonlijk de tentoonstellingen verge
zelt. Wanneer die op eenvoudige wijze jaarlijks ge
houden werd, dan zou er voor den werkman een
.voortdnronde prikkel zijn, om zijn tijd goed te be
steden en zijne krachten te oefenen.
Eene zeker heele bijzondere bijzonderheid. Bij bet
7e regiment infanterie te Amsterdamis een sergeant
aanwezig, die 62 jaar oud is en60 dienstjaren achter
den rug heeft. Dat is nog eens een man naar het
hart, der soldatenmannetjes, al heeft de liefhebher in
die 60 jaren het niet ver gebracht. Is hij dan al
geen bewijs, dat men met soldaat te zijn hoog kan
klimmendan toch zekerdat men het als soldaat
lang kan uithouden.
Op een der scholen van ,,'t Nut" te Amsterdam
UIT DEN VREEMDE.
De geheele week is het aan de oostkust van Ame
rika zeer warm geweest. De thermometer bereikte
bijna '100° en vele personen werden door zonnesteek
getroffen.
Een kantoor- en huisknecht, die ruim twintig ja
ren bij een koopman te Berlijn in dienst waskreeg,
een half jaar geledenonverwachts een erfeniseen
vrij aanzienlijk kapitaal en een huis met tuin in een
der voorsteden, waar hij moest gaan wonen.
Hij was nu een half jaar lang „een heer", maar
hij kon er zich niet in schikken, en dezer dagen
kwam de oude getrouwezijn vroegeren patroon ver
zoeken hem weer in dienst to nemen. Hij wilde zich
liever gelukkig voelen in zijn vroegeren werkkring
als knecht, dan zich vervelen als rentenier. Nu doet
hij weer boodschappen en poetst hij weer schoenen
als voorheen. „De duivel hale de heele erfeniszegt
hj tot zijn collega's, „ik hen bigdat ik weer voor
knecht kan spelen."
Van het teedere geslacht in Zoeloeland wordt O. a.
geschreven:
„De Kaffermeisjes zijn alleen toonbaar in haar na
tuurlijke dracht. In de straten van Durban loopen
zij met het toch reeds plompe bovenlijf in een pak
lompen gehuld, waaronder twee enorm ontwikkelde
geheel naakte beenen uitsteken, die aan deze Zoeloe
wezens iets terugstootendsdierlijks geven. Buiten
gewoon veel zorg wijden deze Zoeloedames aan haar
prachtig en weelderig zwart haar, dat zij met vet
en oker insmeren en tot een soort toren op het hoofd,
met zekeren smaak, weten op te binden. De meisjes
versieren zich met wat zj maar machtig kunnen
worden. Zoo herinner ik mj een allerliefst Zoelin-
netje gezien te hebben, dat haar borst, hals en hoofd
beplakt en behangen had met gebruikte postzegels,
etiquetten vau naainaaldenpakjes eu wijnflesschen
henevens gelo en roode sigarenlinten. Het was erg
jammer, dat het meisje zich niet wilde laten photo-
grapheeren."
Als een bijdrage tot het rechtswezen in Rusland
wordt het volgende gemeld: Te Borga, eene kleine
stad in zuidelijk Finland met aanzienlijk hout-export,
werd dit voorjaar de leerlooier Ohman, 's morgens
vroeg in zijne woning vermoord. Na een langdu
rig rechtsgeding kreeg men eindelijk de overtuigende
bewijzen, dat die afschuweljke daad door zpne vrouw
eu zijn zoon bedreven was. Dezer dagen werd het
vonnis over de beide misdadigers uitgesproken, lui
dende aldus: „Vrouw Amanda Ohman en Johan
Edvard Ohman wordt de rechterhand afgehouwen
en dan worden ze onthoofd; vervolgens wordt de
zoon geradbraakt en de vrouw op een brandstapel
verbrand, en eindelijk wordt de zoon van zijn erf
recht vervallen verklaard, en der vrouw ten eeuwigen
dage het recht ontzegd te mogen hertrouwen."
Een zonderling vonnisvoorwaardat door het
