Mo. 69.
Woensdag 27 Augustus 1884. 7e Jaargang.
FEUILLETO
AOOKKJS"-
Dit blad vemckijnt iederen. Woensdag en
Zaterdag.
De prijs per halfjaar f 0.50, franco per poet f 0,90,
waarover per halfjaarlijkaclie kwitantie
wordt beschikt
Afzonderlijke nommers zijn a 1 cent verkrijgbaar.
ADVERTENTJEN vóór Dinsdag
en Vrijdagmiddag 12 uur te bezorgen bij den
uitgever J. A. ROSS, Goes.
Oplaag 1500 Exemplaren.
Dienstaanbiedingen en
j Dienstaanvragett wardeti geplaatst tegen 5 cent
en Advertentiën tegen 6 cent per regel.
Mrroote Letters en Afbeeld, naarplaatomimte.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing der
zelfde advertentie wordt de prijs slechts twee-
'maal berekend, uitgezonderd Dien staan vragen.
Advertentiën, als: Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbende
Dankbetuigingen, niet meer dan aebt regels beslaande, voor den geringen prijs van 25 cents.
SSBEBIii Si
De Kerkeraad der Herv. Gemeente te Tolen heeft
den gemeenteraad niet verzocht de kermis afteschaf-
fenmaar vermaandt dit te doen. De vermaning is
voor notificatie aangenomen.
Naar men verneemt-, is de Eegeering voornemens
eerlang eene wet bij de Staten-Generaal intedienen
tot het heffen eener belasting van het kapitaal in
portefeuilleanders gezegdeene effectenbelasting.
Wat onze brave socialisten daar wel van zeggen
zullen, die zoo gaarne bet kapitaal zouden verdeelen,
om ieder een gelijk deel te geven. Als zoodanige
verdeeliug plaats greep, zonden er wel geene groote
portefeuilles noodig zijn, om ieder zijne effecten te
laten bewaren eu vermoedelijk zonden in dat geval
de eerlijke verdeelersdiezelfde belasting heel lastig
en drukkend vinden.
Men wil de menseken volstrekt de deur uit heb
ben en maakt het reizen zoo goedkoop en gemak]ijk,
dat het niet is, om binnen te blijven. Nu heeft de
Ehijnspoorwegmaatschappij weder bedacht rondreis-
biljetfen uittegeven, waarbij men zelf bepalen kan,
waar men henen wil en dat voor een prijs, die uiterst
gering isalthans voor hendie er een beurs op na
houden, die goed gevuld is. Men kan zoodoende al
lerlei landen in korten tijd doorreizen en voor een
prijsje per spoor Oostenrijk, Hongarije en wat niet
al bezoeken. Dat is juist bet tegengestelde van eenen
waarneming, die wij dezer dagen konden maken,
toen men zelfs voor veel geld niet eens per spoor
naar Middelburg reizen konom de tentoonstelling
WAS
HIJ
10.
HET?
Het geluk bad ook hem stom gemaakt. Hij nam
de roos aan toen de t-eedere handen liet die niet
los. Hij legde haar arm in den zijne en zij liet bet. toe.
Het station was ai te spoedig bereikt. Beiden tegelijk
zagen vfij om naar de plaats, waar hij „lieve Margaret»"
had gezegd.
Eene woeste zandige beide lag Toor hen: heide
kruid eu sparren alleen groeiden er open in de dunne,
enkele grashalmen suisde de wind. Woest en ledig en
toch scheen bet den dokter, als waren zij langs de
heerlijkste bloemen gewandeld. Wat zon zij wel denken?
De stoomfluit klouk in do verte, de trein kwam
aanzuchtend en steunendbrommend en knarseud
hield hij stil.
„Wie bezoekt, gij te W vroeg Margarets
snel, terwijl zi] haar arm uit den zijne nam.
„Mijn vriend de, advocaat V
„ITij bezoekt dikwijls mijn vaderzeide zij glim
lachend, „hij staat bij hem zeer goed aangeschreven.
Als gij mij heden middag om vier uur in den tuiu
voor onze villa, dicht bij de groote foutein in het
prieel ziet zittendan verzoek ik uom bij mij te komen,
opdat ik mijn zoo uitstekenden beschermer, aaa mijn
vader kan voorstellen."
„Dat zal gaanzeide onze dokter vroolijk verrast.
„Wat vermag niet bet eeuig dochtertje van papa!"
te zien. 'tls waar, de Exploitatiemaatschappij had
daarvoor kunnen zorgen, maar als zij het gedaan
bad; hoevelen zouden daarvan gebruik hebben ge
maakt. Men wil altijd extratreinen en blijft dan
als ze ingericht zijnrustig te huis. Als er opge
wektheid en samenwerking was, om van znlk eene
extragelegenheid gebruik te makendan vermoeden
wijdat ze ruimer zou aangeboden worden.
Reeds sedert lar-g wordt overal geklaagd over ver
mindering van werk en thans schijnen ook de groote
fabrieken in ons land, dientengevolge er toe te moe
ten overgaanom öf het aantal werkliedenöf dat
der werkuren te verminderen. Zeker is dat verschijn
sel treurig voor onze arbeiders en wekt bet bezorgd
heid tegen den naderenden winter. Bevreemden moet
het intuEsehen, dat onze werklieden inplaats van met
elkander te overleggen, wat er te doen valt, om in
den nood te gemoet te komenliever vergaderingen
houden, om over het algemeen stemrecht te spreken
en dit, zoo mogelijk, van de regeering aftedwingen.
Alsof er algemeen meer te werken en te eten zijn
zou, als maar iedereen stemmen kon. Wij zouden in
bedenking geven, liever eerst middelen te beramen,
om het lichaam in stand te houden en te verster
ken; ais dan het algemeen stemrecht komt, zullen
de liefhebbers meer kracht hebben, om hunne stem
men uittebrengen.
Hei gevaar van den overvloed. Een Scheveningseh
schipper deelde gisteren mededat hijbjj het op
halen van zijue vleet, eeu Fransch schip naast zich
had, dat zooveel haring aan dek borg, dat het eens-
zeide zij schelmseh, en reikte hem nog eens de hand.
Het portier werd geopend. Vijf personen zaten reeds
in de coupé.
Wij moeten tot schande van den dokter zeggen,
dat hi] het liefst ze allen had vergiftigdzooveel had
hij nog onder vier oogeu te z8ggen.
Men spreekt zoo dikwijls van pensees de 1'escalier
gedachten die eerst na het weggaan, den bezoeker
invallen; maar men moest liever van pensees après
la declaration sprekendie komen nog duizendmaal
zoo talrijk tooi-, en dus ook te laat, als de anderen.
Een onoplosbaar raadsel is en blijft tocb het schoone
geslacht.
Daar zat het bekoorlijke gezichtjezoo gelaten, zoo
onschuldig naar de voorbij dansende boomen te zien,
alsof er in 't geheel niets ware voorgevallen. Wie
had nu in het stil voor zich heen ziende oog, den
blik gezocht, dien zij den dokter geschonken had.
Daar zat zij, en trok onverschillig aan hare hand
schoenen, en geen trek van haar gekat verried of
haar hart, van geluk sneller klopte of niet.
De dokter gevoelde zich niet op zijn gemak.
Men moest hem aanzien, dat zijne gedachten hem
plaagden, zijn oog zweefde dan bier, dan daar heen
om altijd weder te vergeefs te beproeven, een blik
van baar optevangen. Beminde zij hem dan ook?
Waren die blik en de roos niet misschien slechts
dankbaarheid?
De trein stond stil, het doel was bereikt.
Wordt vervolgd.)
