.46.
Zaterdag 7 Juni 1884. 7e Jaargang.
J)it blad verschijnt iederen Woensdag en
Zaterdag
De prija per halfjaar f 0.50, franco per post f 0,90,
waarover per halfjaar} ijkocfce kwitantie
wordt beschikt
Afzonderlijke noramers zijn a 1 cent verkrijgbaar.
ADVERTENTIEN voor Dinsdag
en Vrijdagmiddag 12 uur te bezorgen bij den
uitgever .1. A. KOSS. Goes.
Oplaag 1500 Exemplaren.
Dienstaanbiedingen en
Dienataanvragen worden geplaatst tegen 5 cent
en Advertentiën tegen 6 cent per regel.
Groote Letters en Afbeeld, naar plaatsruimte.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing der
zelfde advertentie wordt de prijs slechts twee
maal berekend, uitgezondei'd Dienstaanvragen.
Advertentiën, als: Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbende
Dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den geringen prijs van 25 cents.
Staatsspoor Vlissingen Breda.
Breda
Priusenhage
Liesbosch
Etten-Leur
Hoeren
Se.ppe
Roosendaal
Van Breda naar Vlissingen.
V. 10,30 9,20 10,15 11, 812, 9 2,40 6,31
6,36
6,42 9,82 11,18'2,20
6,49
Wouw
Bergen op Zoom
Woensdrecht
Rilland-Bath
Krabbendijke
Krnininge
Yiake
Bieselinge
Öoes
's-Hecv Arcndak.
Arncmnidcn
Middelburg
VliScin„(sta(3)A.
vnss'ng chayHo
7, 6
7,15
7,28
7,40
7,49
7,58
8,11
8,17
8,27
8,33
8,43
8,52
9,—
9.13
9,21
9,30
9,20
9,:
9,32
9,39
9,46
9.56
10,5
10,40
10,51
11, 1
11,13
11.36
11,45
11,50
12," 3
12,11
12,28
12.37
11,25
11.41
11,53
12, 3
12,14
12,23
12,36
12.42
12,52
12,57
1, 8
1,17
1,25
1,40
1,50
2,—
2,2
2,41
2.52
2,58
3,10
3,26
3,38
3.53
4,—
4,15
4,21
4,32
4.43
4,53
5, 9
5,20
5 "S0
3, 4
6,56 8,30
7,20
S, 5
(20 Mei 1884.)
5,20
,50
8,13
7,10
7,16
7,22
7,1
7,i
7,46
7,55
8,52:
9, 2
9,12
9,21
9,34
9,40
9,50
9,55
10,
10,10
10,18
10.31
t52 10,38
110,48
10,—
viris. Chav-D".
ms (stad.)
Middelburg
Arncmuiden
's-H. Arendsk.
Goes
Biesdinge
Vlake
Krnininge
Krabbendijke
Riliand-Both
"Woensdrecht
Bergen op Z.
Wo nw
Roosendaal y'
Seppc
Hoeven
Ettcn-Leur
Licsboscb
Prinsenhage
Breda A.
Zomerdienst.
Van Vlissingen naar Breda.
5,5016,50,
5,59
7,20
6,20
6,28
6,39
6,46
6,51
7, 1
7, 8
7,22
7,32
7,44
7,54
8,20
8,32
7,2
7>35
8, 9
8,46
9,12
8,40
9,15
9.
9,31
9,42
9,49
9,55
10,—
9,30
9,40
9,47
10,—
10, 9
10,17
10,24
10,29
10,39
10,4-5
10,58
11, 9
11,21
11,31
11.43 11.51
12, 9
A
ls!'21
12, 7
2, 7
2,18
2,2 5
2,88
2,47
2,55
S, 2
3, 7
3,17
1,23
3,36
3,47
3,69
4, 9
4,14
4,24'
4,45
4,371
4,44
4.53 5,10 8,25
5,10
5,25
5.33
5,49
6,
6.13
6,21
6.27
6,38
6,45
7,—
7.14
7.28
7,38
8 20
8.30
8,36
8,46
8 53
8,59
7,20
7,32
7,39
7,54
8, S
8,16
8,38
8,44
9, S
9,15
9,26
9,36
9,48
10, 8
10 20
E E - E E N.
't Is oud en bekendwat men vau man en vrouw
in den echten staat zegt, dat ze één zijn. 'tls ook
niet ver te zoeken, hoe men daaraan gekomen is;
maar het staat even vast, dat het altijd meer uitge
drukt heeft, hoe het zijn moest, dan hoe het werke
lijk is.
Ze zijn er die er om lachenniet omdat ze tegen
die eenheid zijnmaar omdat ze bewerendat het
dikwijls meer er van heeft of de twee, drie geworden
waren in plaats van eeu.
Anderen spotten weder en zeggendat die samen
smelting al even liefelijk is, als die men bij het eene tien
tal opmerktdat samengebracht wordt door 1 0.
't Ia heel leelijk, dat men eene mooie zaak bespot
telijk maakt, maar ganseh onbegrijpelijk is het niet,
als men in de wereld rondkijkt en tot de ervaring
komt, dat er meer mooie verzen zijn waarin de een
heid van echtelingen bezongen wordtdan mooie hu
welijken waarin men eenstemmig een liedje zingt.
Men kan zoo maar niet een worden op commando.
Sommigen schijnen te denken, dat het wel komt als
de huwelijksband maar gelegd is, alsof de ambtenaar
vau den burgerlijken stand het doen moest, als hij
in naam der wet verklaart, dat de gelieven nu ver
bonden zijn. Alsof mecscheu gelijk aan koekdeeg wa
ren waaruit als het door een vreemde hand bijeen
gevoegd is, eeu koekje gebakken wordt.
Wat tot eeu worden zalmoet volkomen van de
zelfde natuur zijn of op zulk een wijze verschillen
dat het eene het andere aanvult en uit de uiteenloo-
pende bestanddealen toch een geheel wordt gevormd.
Misschien is het laatste in de practgk nog wel het
vevkieslpkste. Twee volkomen gelijke karakters ver
dragen zich het minst, omdat ieder zijn eigen ge
brek in den ander ziet- Twee even driftige menschen,
bij elkander gevoegd, hebben doorgaans ruzie. En
twee doodleuke naturen gaan op iu een ijzige koude,
in eeu zoetsappig knikkebollen, waaruit men een on
verstoorbare rust kan opmakenmaar zoo iets vau
eeu slaapmuts met eeu pluim. Is daarentegen de een
wat al te voortvarend en de ander meer kalm en be
daard, dan kan een te snelle vaart getemperd of de
trage voortgestuwd wordenzonder dat er dreigende
gezichten of minder liefelijke woorden voor den dag
komen.
En toch, zal men zeggen, de grootste afwij
king van de echtelijke eenheid komt juist uit dat
verschil van karakter voort.
Dat ontken ik niet, maar wel, dat bij die ver
schillende karakters eenheid van beginselvan zin
en streven bestaat, wat, bij het groote verschil on
der de menschen, wel niet van het karakter afhan
kelijk kan zijn.
Wie zijn buurman door een gekleurde bril bekeek,
bevindt, dat hij er heel anders uitziet, dan hjj dacht,
als het glas van het oog is verwijderd.
Velen leeren elkander pas goed kennen, als ze
voor het oog een geworden zijnen ze hegrijpen dan
ook pas goeddat ze wel altijd twee zullen blijven.
Zoolang de zon in huis schijnt, zien allen even
vriendelijk en vroolijk, inaar als het donker wordt,
zon de een den ander wel willen verwijten, dat hij
de zon in zijn zak heeft gestoken.
Er is een tijd waarin booze of lastige humeuren
zich onder een vriendelijk lachje verbergen kunnen,
of waar ze een enkele maal ontijdig voor den dag
komen, als een voorbijgaand wolkje worden beschouwd;
maar er volgt ook eeu tijdwaarin enkele droppels een
plasregen een speldeknop een onoverkomelijk strui
kelblok schijuen en, waarin zonder complimenten ieder
laat zien, dat men eerst recht kan weten, hoe een
aap er uitziet, als hem het Harlekijnspak uitgetrok
ken werdwaarin hij zijn kunsten vertoonde.
't Gebeurt ook weldat de twee eenen niet bepaald
tegen over elkander staan, maar zonder nog tot die
eenheid te worden, die slechts door volkomen samen-
stemming wordt verkregen. Twee trekken soms aan
hetzelfde einde der lijnomdat ze begrijpendat die
breken zou, als ieder een ander eind beetpakte. Twee
blijven zitten op één stoel, omdat ze begrijpen, dat
zoo de een opstaatde ander op zijde valt en dat zou
wat te erg wezen. Daar is eene eenheid uit onver
schilligheid uit noodzaak; uit eigen belang om den
wil van het oordeel der wereld; eene eenheid voor
het oog, die eindelijk in de gewoonte haar voort
durend leven vindt, maar die hare hoogste waarde
