No. 40.
Zaterdag 17 fVlei 1884.
7C Jaargang.
ADVBETENTIEK
Du blad verechijnt iedsren Woensdag en
n Zaterdagfa
De pr.ja per ha)fja„ r 0_50 f
waarover pw ^aarlijk.ahe^tantie
Af* j ft ^ördt beschikt. i
AfaondcrI.jke nommers rijn S 1 ccnt verlrrijghaar.
ADVERTENTIEN vóór Dinsdag
en Vrijdagmiddag 12 uur te bezorgen bij den
uitgever J. V. BOSS, Goes.
Oplaag 1500 Exemplaren.
_^B.ankbettBgingen', nït°meerÏTaS" tVerjarings-' D°°4bericht,
IÜ^ii i_
Dienstaanbiedingen en
Dienstaanvragen worden geplaatst tegen 5 cent
en Advertentiën tegen 6 cent per regel.
Groote letters en Afbeeld, naar plaatsruimte.
D j directe opgaaf van driemaal plaatsing der
zelfde advertentie wordt de prijs slechts twee-
berekend, uitgezonderd Dienstaanvragen.
regel
kan de Privy Council van tijd tot tijdbij algemeene
of afzonderlijke proclamaties, wanneer hij zulks noo-
dig acht, de landing van vee uit elk vreemd land of
afzonderlijk gedeelte daarvan verbieden. En hij zal
zulks doen, wanneer hij niet ten opzichte van eenig
vreemd land of gedeelte daarvan zekerheid heeft, dat
de verschillende wetten betreffende den gezondheids
toestand van het vee daar aanwezig of uitgevoerd en
tegen het invoeren en verspreiden van besmettelijke
en en de daarop betrekking hebbende
voor den genngen prijs van 25 cents.
te wliineu- ymremm
Immers, als er voldoende waarborgen voor ets-
zuiverheid van vee zijn, zal de Privy Council den
invoer van vee niet verbieden. Maar een enkel geval
van ziekte onder het daar ingevoerde vee zou vol
doende zijn om wantrouwen te wekken en onzen
veehandel groot nadeel te berokkenen. Het hangt,
zooals reeds herhaaldelijk gezegd werdnu alleen van
ons zeiven af.
fïssas2sssasc]iz]ss2s2s5sassi|
Maandag, 19 Mei a. s., hopen jjj'
onze geliefde oudcl-s m
J. R. DODMOND W|
BEKOMEN
de voorraad strekt
TE
zoolang
eigen slachtingminstens één kilo-
iad f 0,75 p. kilogram.
SLOOVER.
In den Goedkoopen
Haag'sclien Winkel,
Langevosstraat C 129is voorhanden
eene uitgebreide sorteering
Ik houd evenmin van vreemde woorden
Franschman van een Duitscher, maar het gaat mij
als genendie in menig opzicht den vreemdeling
niet misseu kan.
Men kan genoeg en veel zelfs hebben en toch in
sommige oogenblikken verlegen staanal is het maar
om eene kleinigheid. En zoo is het met onze rijke
taal ook. Gij kunt er alles in uitdrukkenwat u
maar in de gedachte komt, en toch is er soms een
vreemd woorddat korterduidelijkerdiepzinniger
uitdruktwat u voor den geest staatdan uw
eigen taal dat doet en laat ons maar zeggen
zooals het is, de meeste Nederlanders zijn zoo in
hunne taal te huis, dat zij dikwijls hot rechte woord
niet kunnen vinden, al is het ook zoo bekend als
de bonte hond.
Als ik van mijn buurman spreek, als van een cor
date vent, dan zal niemand mij vragen, of hij dan
zulke stevige knuisten heeftof zoo rijp in den mond
ismaar ieder gevoeltdat ik hem een compliment
maakiets goeds van hem zeggen wilieder begrijpt
mij en gevoeltwat ik zeggen wilal kan hij slechts
hij omschrijving weer geven, wat die lofspraak beteekent.
Tot cordaat zijn behoort eene groote mate van
kracht en toch knnnen zwakke meuschen het even
goed zijn als de sterkste ijzervreter.
Zich cordaat toonenalzoo handelen in alle voor
komende gevallen van het leven daardoor uitmunten,
dat is iets, waartoe niet altijd gespierde handen
gevorderd worden. Dat is moedig en beraden alles
aanvatten of dulden, zonder dat men daarover we
ken en maanden heeft nagedacht. Wie eerst heeft
zitten wikken en wegen, ,,zal ik of zal ik niet", die
is niet cordaat, als hij eindelijk besluit tot hetgeen
hij liever niet deed. Sommigen nemen er den schijn
van aan en laten er zich om prijzen, terwijl ze sleclits
voor de noodzakelijkheid bukken en met een opge
ruimd gezicht voorwaarts gaanterwijl hun het hart
bonst of het een wekker was, die op het bepaalde
uur afloopt.
Heel zenuwachtige menschen, die al opschrikken,
als de poes aan do deur krabt en die doodsbleek
Bit.terkoekies,
worden, als er iets in het water valtomdat het
wel een mensch zijn konzulke Salie-natnren ko
men nooit tot cordaatheid of het zou moeten zijn
als ze zieh ijlings in een donkere kamer opsluiten
omdat er onweer aan de lucht is. Men heeft wel
eens heldendaden gezien van henvan wie men het
niet gewacht hadmaar nooit van wawelaarsdie
alles met een praatje willen afdoen en dieals ze
lang de handen hadden moeten uitsteken, heel be
daard voor den dag komen met een: „maar zeg eens,
zou dat niet anders kunnen."
Er zijn zeker honderden beste, brave menschen daar
men den hoed voor afnemen moet, maar de corda-
ten zijn dun gezaaid.
'tls niet noodig, dat er oorlog komt, of dat er
brand bij de huren is, of dat men een onpl eizierige
operatie moet ondergaanom den cordaten gelegen
heid te geven, zich le doen kennen: in het dage-
lijksche leven komt het niet minder te pas, juist
waar men het minst er van waarneemt.
Toen Hoogvlieger begreep, dat hij aan lager wal
zou komen, bleef hij niet uitkijken naar betere tjj-
den, maar nam hij terstond het besluit, de tering
naar de nering te zetten.
En al was het hem daarbij te moede als den man
wien men een arm of een been afzet; hij talmde niet,
en vroeg niet of het pijn deed, hij nam een cordaat
besluit.
Helderop wist weldat hij met zijne meeningdie
trouwens lang genoeg overdacht wasalleen stond,
en dat hij de geheele wereld tegen zich krijgen zou,
als hij die uitsprak; maar toen het eenmaal bij hem
vast stond en het oogenblik van spreken gekomen was;
deerde het hem weinig, dat de een boos werd en de
ander lachte, hij sprak cordaat uit, wat er in zjjn
hart was.
Tusschen twee haakjes, dat soort van cordaten,
die altijd durven sprekenzooals zij meenenkomt
hoe lauger hoe minder aan de markt.
Met vele zaken in het leven gaat het even als
roet zekere patiënten. Als men ze aanstonds flink
aanpaktdan genezen zijals men op zieu komen
speelt, sterven ze. Eene snelle handelingeen krach
tig optreden, al zeggen de menschen ook: „ik weet
