25. Woensdag 26 Maart 1884. 7e Jaargang. FEUILLETON. EEN ANGSTVOLLE NACHT. Dit blad verschijnt iederen Woensdag en Zaterdag De pry's per halfjaar f 0.50, franco per post f 0,90, waarover per halfjaarlijksche kwitantie wordt beschikt. Afzonderlijke nomtners zijn a 1 cent verkrijgbaar. ADVERTENTIEN voor Dinsdag en Vrijdagmiddag 12 uur te bezorgen bij den uitgever J. A. ROSS, Goes. Oplaag 1500 Exemplaren. Dienstaanbiedingen en Dienstaanvragen worden geplaatst tegen 5 cent en Advertentiën tegen 6 cent per regel. Groote Letters en Afbeeld, naar plaatsruimte. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing der zelfde advertentie wordt de prijs slechts twee maal berekend, uitgezonderd DienBtaanvragen. Advertentiën, als: Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbende Dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den geringen prijs van 25 cents. NEDERLAND. Des eimen dood, des anderen brood. De Engelsche oesterteelt gaat hard achteruit, eu het verbruik neemt toe, zoodat Engeland zijn voorraad voortdurend van buiten moet betrekken. Vooral van Tessel en de Schelde zijn groote hoeveelheden op de Londenscke markt aangebracht. UIT DES! V R. E E M DE. Voor de liefhebbers om jaloersch te worden. Wij le ven in de haar-eeuw en als het zoo voortgaat, zullen de barbiers en haarsnijders moeten uitsterven. Maar niet genoeg, dat de mannen hun best doen op den afhangenden baard te kunnen trappenbeginnen de vrouwen van het hoofddeksel een sleep te maken. In don heelen ouden tijd waren er menschendie eene gelofte aflegden, waaraan onder anderen verbonden was, dat zij geen wijn of sterke drank mochten drin ken. Als de haar-aanbidders van onzen tijd zoo iets nu ook maar beloofden, dan zou er over de drank wet niet zooveel behoeven geredeneerd te worden. In het vorige jaar liet zich in verschillende steden van het buitenland eene jonge Hongaarsche kijken, mej. Czillag, wier haar niet minder dan 150 centi meter lang was. Do lengte van het meisje zelve was 156 centimeter, zoodat het haar bijna tot den grond raakte. Vit de herinnering on van een Rechter. 2. In mijne vertwijfelingdeelde ik hun eindeljjk mijne verbintenis met William medeen bracht heu daar door in eene vreeselijke woede. Mordaunt zwoerdat hij mij eerder zou dooden, dan dulden, dat ik mijne hand in die van een ander lag, en zijne moeder, zag mij met hare diepliggende zwarte oogen zoo boosaardig aandat eene ijskoude huivering over mijn geheele lichaam liep. Ik heb sedert dien tijd verschrik kelijk veel uitgestaan steeds woester werd hun verlangen, dat ik van den geliefde zou afzien, ter wijl diens berichten nog steeds uitbleven. Heden mor gen ging mij echter over de oorzaak, van zijnvoor- mij zoo pijnlijk zwijgen, en nog over meer een vree- selijk licht op. De kamenier van Mrs. Halcome ontmoette mij schreiend op de trap. Hare meesteres vermiste een ring van groote waardeen had haar beschuldigd dat zij zich denzelven had toegeëigend. De dame was razend van drift, en had haar in weerwil van de betuiging barer onschuldaau de hareu door de kamer gesleurd, haar gestooten en geslagen. Het viel mij in, dat mijne pleegmoeder gisteren avond in de tuinkamer, bij haar laatste onderhoud met mijin bare zenuwachtigheid, zooals dat dikwijls gebeurde, gedurig hare vele ringen van de vingers had gedraaid. Misschien was een er vanbij deze gelegenheid door haar vergeten geworden, en op de tafel blijven liggen. Ik liep daarom vlug met de kamenier naar bet bowuste vertrek, en vond het vermiste kleinood ook juist op de plaats, waar ik het vermoedde. Uit de tuinkamer voert een trap naar den eorri- Thans vinden wij melding gemaakt van eene Duitsche jonge damewier fraai en golvend haar in dikte en lengte dat der Hongaarsche nog overtreft. Deze juf frouw heet Valeska Rattey. Haar haar is 176 cen timeter lang en sleept, als zij rechtop staat, over den grond. Den besluitdat snel eens meer kon genomen worden. Aan het einde der godsdienstoefening, in de oude kerk te Arbroathin Schotlandlas de predikant laatstleden Zondag, een besluit voor, volgens het welk twee damesleden der gemeentewegens de zonde van het verspreiden van valseke geruchten, en het schrijven van brieven, die leugens bevattendoor den kerkeraad met algemeene stommen zijn schuldig bevondenen voor twaalf maanden uit de kerkelijke gemeente gebannen. Zelfs bet adres der dames werd voorgelezen. Zij zeiven die de besehuldiging ontkennen waren bij voorlezing van het vonnis in de berk. Wij vinden de straf niet erg practisch. Dames, die bij de waarneming van kerkelijke plichten nog tijd hebben voor zulke zakenwat zullen die niet nog veel meer brieven schrijven, als ze een geheel jaar vacantie hebben. Een mensch moet zijn tijd toch er gens mede doorbrengen en doet het dan liefst met dorwaarop Mrs. Halcome's slaapkamer zich bevindt. Ik ging die trap op, om de dame haar eigendom zoo spoe dig mogelijk weer ter hand te stellen en zoo de arme kamenier te ontheffen van de op haar rustende ver denking. Maar mijne pleegmoeder was niet meer in haar slaapvertreken reeds wilde ik haar elders opzoeken toen ik plotseling buiten op den corridorbare stem en die van haren zoon hoordeen MordauntWilliam's naam noemde. Dit maakte mij nieuwsgierig, eu door eene snelle ingevingverbergde ik mijtoen zij de ka mer betradenin eene der diepe door zware gordijnen gedekte vensternissen. „Dus iu de volgende week komt hij?" vroeg Mrs. Halcome. „Jawel," antwoordde baar zoon met een woesten vloek, „als de zee hot wil, en niet het stoomschip met man en muis verzwelgt." „Zij moet u vooraf echter, bepaald haar woord om uwe vrouw te worden hebben gegevenzeide de oude vrouw driftig. „Ik beu nieuwsgierig te vernemenhoe gij dat in orde denkt te maken," antwoordde de zoon. „Zij moet toegevendooi" zachtheid of met geweld haar vermogen mag niet in vreemde handen komen vooral nu niet, omdat het onze door uwe onzinnige verkwisting reeds bijna geheel versmolten is." „Zoo is het Maar dwang noch overreding zullen haar bewegenom ons ter wille te zijn." Er ontstond eene kleine pauzetoeu zeide Mrs. Hal come: „Het is waarniets zal haar bewegen en toch de tijd dringt. Zij moet dan voor bare eigenzinnigheid boeten." „Boeten? Op welke wijze?" „Door zich zelf te doodenluidde het ruwe antwoord. „Moeder 1" „Ik geloofde mijne ooren niet te durven vertrouwen

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1884 | | pagina 1