dat gedienstigheid vrienden, maar de waarheid haat baart, maar liever de haatdie om haar oorzaak zelve slechts voorbijgaande kan zijn, dan de valsche vriend schap, die op blijvonden haat moet nitloopen. KEDER1A N De werkliedenvereeniging te Enschede „Ontwikke ling en Samenwerking"heeft besloten zich bij adres tot de Tweede Kamer der Staten-Generaal te wenden, om op afschaffing van den accijns op zout en zeep aantedringen. Die werklieden toonen niet alleendat zij hun belang begrijpen maar tevensdat zij den rnstigeu en wettigen weg inslaan, om hunne bezwa ren te doen kennen; terwijl het voor regeering en vertegenwoordigers eene kalme maar ernstige herin nering isdat het volksbelang dringend ontheffing van deze lasten vordert. Bij de prov. commissie in Friesland is voor Paesens en Moddergat nu reeds ingekomen f74020,43. Deze som zal nog beduidend vermeerderd wordenwanneer van alle kanten de vruchten der liefdadigheid zijn ingezameld. Harteljjk verblijden wij ons voor de be klagenswaardige weduwen en weezen maar de vraag rijst bij ons op, of bij de vele behoeften, die ook elders zijn, nu deze niet op den voorgrond mogen treden. FEUILLETON. IN EIGEN STRIK GEVANGEN. Novelle nair Gerstacker, 8. Den volgenden dag werden er bezoeken afgelegdeerst de staatsievisitesdie even vervelend voor de bezochten als voor de bezoekers zijn. Om twee uur zou er gegeten worden en van elf tot twee uur pijnigde zich de justitie- raadbij vierentwintig graden warmte in de schaduw in een nauwen zwarten rok en dito pantalonmet zwart vilten hoed want met een luchtigen strooboed durfde hij zich bij zulk deftig gezelschap niet vertoonen. Hij werd dan ook op al zijue bezoeken in de „mooie kamer" gelatenom zich terwijl vrouwen en dochtersals „nog niet zichtbaarzich in alle mogelijke vertrekken ophiel den over allerlei nietigheden met den beer des huizes te onderhouden en van hem bij bet afscheid nemen de ver zekering te hoorendat bet hem buitengewoon veel ge noegen had gedaanmijnheer den justitieraad weder eens bij zich te zien. Na afloop daarvan ging hij den trap af, haalde nit zijn vestzakje een blaadje papier, waarop de na men der verschillende personen stonden opgeteekend, en vertrok, terwijl hij uit volle borst zeide: „God dank dat is er weer een achter den rug Doodelijk vermoeidmaar met de zalige bewust heid van zijn plicht te hebben gedaan, keerde hij eindelijk tegen twee uur in de woning van den profes sor terug. „Welnuis alles afgedaan riep deze hem toe. „Allesantwoordde de justitieraadik vonder den Hemel zij dank drie niet te huis het speet mij wel, maar er was niets aan te doen. Ik kan er niet nog eens heen gaan." „Gij zijt een wonderlijk mensch hernam de profes sor. „Waarom haalt gij u en anderen zulk een last op den hals? Nu moeten die drie u weer komen opzoeken." „Ja mijn beste Kuno onze maatschappij bestaat nu eenmaal uit vormen en daarnaar moet men zich schikken." „Ik had u nooit voor zulk eeu man vau vormen aan gezien." „Wie kan het helpen dat dit nu eenmaal zoo is inge steld," zeide de justitieraad. „Nu kan ik ten minste na den middag met een gerust geweten mijne oude vrienden opzoeken." Weldra ging men aan tafelna het eten werd er weder koffie in het prieel gedronken, en daarna besloot het kleine gezelschap eenparig den heer Paswitz eens te ver- rassondaar hjj nog niets van de aankomst van zijn Meer dan 150 weiklieden te Botterdam hebben in den nacht van Zaterdag op Zondag, het werkvolk, dat op de schepen aan den arbeid wasoverreedom wegens den Zondag het werk te staken. Zonder dat eenige ongeregeldheden plaats hadden, hield overal het werken op. V I, I, F, IC I. E I. In eene gemeente in het Graafschap Zutfen kreeg een raadslid kwestio met den voorzitter. Toon de burgemeester hem van stijfhoofdigheid beschuldigde riep hij in edele verontwaardiging uit; „Als ik mijn eigen hoofd niet volgen magwat doe ik er dan meê." OngelukkenDwaasheden, enz. Als eene proeve vau de hoogst belangrijke be richten die soms door de groote dagbladen worden medegedeeld, schrijven wij er een paar af, die dezer dagen daarin voorkwamen; en wel: le. de burge meester van Amsterdam is naar Parijs en 2e. de ge meentegasfabriek te Assen heeft een batig saldo. KERKNIEUWS. HeiukeDszand. Zondag werd ds. Bussiug do Vries, te Heinkenszand bevestigd door den consulent ds. Giltay van 's-H. Arendskcrkedie tot tekst had gekozen: Philipp. 1:27- De nieuwe predikant hield 'a mid dags zijue intrede met de woorden: Ev. Joh. 1:43, le gcdoeltc. ouden vriend wisten zich zeker over het wederzien van een oud medestudent zou verheugen. Het was omstreeks vier uur, toen de professor voor sloeg het voorgenomen bezoek te gaan afleggendaar de docter altijd met klokslag van zessen naar zijn Casi no ging. Hij liet zich daarvan zelfs niet door een bezoek afhouden, en de kleine karavaan brak dusonraiddellijk op. „Is de docter te huis vroeg de justitieraadnadat de oude dienstbode hem de deur had geopend. Deze hield zich echter niet veel met vragen en antwoorden op zeide eenvoudig „neen" en sloeg den verbaasden man de deur voor den nens dicht. „Dat is een vriendelijke ontvangstriep de justitie raad lachende tot zijnen vrienddie een eind achter was gebleven. „De oude maakte niot veel complimenten het schijnt dat wij toch te laat gekomen zijn." „God bewaar onszeide de professor, terwijl hij 't hoofd schudde, „eer zou de zon bij vergissing in het westen opgaan vóór dat Paswitz niet op dit uur in zijn eigen huis bij een kop koffie zou zitten. Het was zeker slechts een verzinsel van die oude draakwie zeker om deze of gene reden het bezoek ongelegen kwammaar zij wist niet dat ik er bij was, anders had zij 't zoo bont niet dur ven maken. „Ik zal haar nog eens roepen," en dit zeggen de naderde hij de deur en trok zoo krachtig aan de schel, dat het heele huis van den zwaren klank dreunde. Het duurde niet lang of de deur werd driftig geopend en de oude scheen voornemens geweest te zijnhoos over deze nieuwe stoornis te worden doch de personage van den professor, dien zij zoo goed kende, bracht haar tot betere gedachten en hoewel haar gerimpeld gelaat ook geen vriendelijke uitdrukking aannamhield zij evenwel de deur open en zeide knorrig„Mijnheer de medicinaal- raad heeft bezoek ik wist niet dat mijnheer de profes sor er bij was." „Het is goed, juffrouw Isabella," antwoordde deze haar„gij behoeft ons ook niet aan te melden, ik weet zelf den weg wel. A propos wie is daar boven toch geen zieke?" „Mijnheer de baron," was het korte antwoord. Zoo V Berger des te beter kom oude vriend wij zullen den beer eensin zijn eigen hol overrompelen," en zonder vorder op de oude huishoudster te letten, klom men zij den trap op. De professor had niet te veel gezegd hij wistin welke kamer hjj den vriend moest zoeken en toeu op ziju snel en krachtig kloppen een verschrikt „binnen" werd geantwoord, wierphijdedeur ver open en geleidde lachend de kleine schare het vertrek binnen. De medicinaalraad zat werkelijk aan do koffie. f Wordt vtrvolgd.)

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1883 | | pagina 4