No. 43. 28 October 1882. 5e Jaargang. Liefde en liefdebewijzen in diverse soorten. FEUILLETON. GESCHIEDENIS EN OVERLEVERING. Dit blad verschijnt iederen Zaterdag. De prys per halfjaar f 0.25franco per post f 0,50, waarover per halQaarlijksche kwitantie wordt beschikt. ^r-r^m-rvvrmTTï-vr Dienstaanbiedingen en ADVERTENTIES Dienstaanvragen worden geplaatst tegen 5 een voor Vrijdagmorgen 10 uur te bezorgen bij den ea Advertentïën tegen 6 cent per regel, uitgever J. A. ROSS, Goes, GrooteJjetters en Afbeeld, naar plaatsruimte. AdvertentiënalsGeboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en de daarop betrekking hebbende Dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den geringen prijs van 25 cents. Lief, lieflijk, liefde; dat zjjn drie woorden, die ieder even mooi vindtgaarne boort en dikwijls ge bruikt. Men beeft ze maar te noemen, en velen knjj- pen vergenoegd de oogen dichtongeveer als de poes die op een warmen stoof zit. Wat de zaak betreft, die er door aangeduid wordtdaarmede is het als met sommige artikelen in den kruidenierswinkel, men heeft ze van 1ste, 2e en 3e qualiteit. Lief, dat is ieder op zjjn beurt, vooral als bij weet optezitten en pootjes te geven en als bij maar ge- looven wilwat hem wordt wjjs gemaaktlief is eigenljjk allesals het maar iszooals men het gaarne beeft, dat wil zeggen, als men zijnzin krijgt; lief is ook dikwjjlswat men met geen anderen onbednidenden naam weet te kenmerken, omdat men niet zeggen wil, dat men het goed of slecht vindt. In zulke gevallen wordt zelfs wel eens van heel lief gesproken. Liefeljjk, wat zooveel zeggen wil als beminnens waardig. is minder algemeen in gebruik, tenzij bjj hen, die eigenlijk niet weten, wnt bet beteekent. Het komt daarbjj ook meer op den bjjzonderensmaak aan, want de een geeft die benaming aan dingen daar een ander voor weg loopt en het is ook de vraag of zij, die iots liefeljjk noemenwerkelijk liefde daarvoor gevoelen; maar er is iets zalfachtigs in dat woord en daarom kan het glad maken en bedekken wat on effen of leeljjk is. Liefde in den verheven en waren zin van het woord is een prima-soortmaar dat voor den eenen te fjjn en voor den anderen te dunr schijnt en dus een ar tikel, waarin weinig omgaat. Men noemt haar wel eens eene behoeftemaar 't is er dan toch eenedie (O vergenomeu.) PltOIIPTE BEDIENING. Een heer bestelde in een restaurant een biefstuk, maar moest ouder gewoonte ontzettend lang wachten, eer bjj geholpen werd. Eindeljjk kwam't lang begeer de aanzetten. „Jan," zegt hjj„beu je dezelfde Jan als dien ik straks dien biefstuk besteld heb?" „Ja welmijnbeer." Wezenlijk ik zou je niet berkend hebben, zóó groot ben je in dien tjjd geworden." Eensgezindheid. Is 't niet vreemd zei rnjjn buurvrouw dezer dagen dat tujjn man en ik altjjd ruzie hebben We zjjn bet toch volmaakt eens op 't voornaamste puntdat wjj allebei de baas willen wezen. Diue redenen. Van drie beeron in een koffiehuis bestelde er een een borreltje, omdat bij zoo warm was. „Breng er mij ook een," zei de ander„omdat ik zoo koud ben." bij velen niet zwaar schijnt te wegen; men noemt het een sieraad, maar daar velen zich niet mee tooien, hoe mooi zij bet ook vinden; op elk gebied vindt ieder de liefde al bet schoonste, dat men bedenken kan en het beste goed, waarnaar men streven moet, maar 'tis, of de menschen bang zijn dat ze er te veel van zouden krijgen, of te goed zouden wezen. Intusscben is bet te betreurendat er met een woord, waardoor zoo sehoone zaak wordt uitgedrukt, zoo roekeloos gespeeld wordtdat bet zoo vaak uit drukt wat zijn moest maar niet isdat men zich zeiven zoo gemaldjjk bedwingt, meenende in bet be zit te zijn van een goedwaarvan men nog zelfs bet eigenlijke wezen niet leerde kennen. Eene natuurdrift, eene oogenblikkeljjke aandoening, een voorbjjgaande opwelling, een zoeken van ande ren om eigen belang te dienenwordt licht voor liefde gehouden, ofschoon bet niet veel anders is dan de zeepbeldie door allerlei kleuren een oogeubiik schittert, maar niteen gaat, zoodra maar een lichte ademtocht baar aanraakt. Liefde op achting en waar deering gegrond is een plant, die in geen zelfzneb- tigen bodem tieren kan en daarom ras verflenst, als ze al voor een oogenblik scheen levenskracht te be zitten. En de menscben ljjden aan die kwaal der zelfzucht zoo algemeen, dat men reeds daarom de wereld wel een groot ziekenhuis kan noemen. Een natunrljjk gevolg daarvan isdat er dau ook dikwjjls weinig waarde te hechten is aan diezeltde liefdebewjjzenwaarvan hoog wordt opgegeven. Ze zjjn in vele gevallen niet meer dan een jjdeie vertooning waaraan slechts zij waarde kunnen hechtendie door den schijn gemakkelijk worden verbliudof waaraan men slechts daarom eenige aandacht schenktomdat men een ander voor eene onaangename gewaarwor ding wil sparen. De derde, die er bjj zat en bet boorde, riep dood bedaard: „Aannemen, Jan, nog een voor mjj om dat ik bet zoo lekker vind." Nooit gehoord. Een bekende spekschieter deed met alle genren en kleuren een omstandig verhaal ennadat hjj zich met zijn eigen leugens en ouwaarscbjjniijkheden vree- selijk had opgewondeneindigde hjj met de vraag „Wel, mjjnbeer! beeft u ooit zoo iets gehoord?" „Neen." was het antwoord, „en u zeker ook niet?" Kinderliefde. Een tooverhoks die naar den brandstapel uitgeleid werd, zag baar zoon onder de omstanders en vroeg hem om wat drinken. „Neonmoederzei hij,,'t zou u kwaad doenwant boe droger u isdes te spoe diger zal u verbranden." Een spiegel. De schelm ziet je de oogen uitvoerde de president den beschuldigde tegen die stoutweg zjjn diefstal ont kende. Zoo? was het antwoord: 't is voor de eerste maal van mjjn leven, dat ik hoor dat mjjn gelaat een spiegel is.

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1882 | | pagina 1