twee treurige kevinneriugsteekens(lie veel luider
klachten doen opgaan over het laatst geleden kwaad
dan juichtonen over het goede, dat tnsschen die
langsle en kortste dagen werd genoten.
Vooral dit jaar is het gejammer algemeen. Daar
is de langste dag nu al eu wij hebben nog geen zo
mer, althans geen zomersch weder gehad. Die te
leurstelling, dat kwaad, of zooals gij het noemen wilt,
dragen we tenminste te samen; jammer dat het sa
men lijden geen verlichting aanbrengt.
Als men er elkander maar op wilde wijzen, dat
het toch eigenlijk onbillijk is zomer te willen hebben
voor het zomer iswant de almanak teekent het
duidelijk genoeg aan: 21 Juni, begin vau den Zomer.
De langste dag is alzoo geen bode van een ver
vlogen goed, maar vaneen genot, dat ons nog wacht.
„Ge hebt mooi praten"zoo hoor ik mij toeroepen
als ge ons nu maar verzekeren kondfc, dat nu regen
en wind zoo goed zouden zijnplaats te maken voor
zonneschijn en warmte.
Ik zou wel een kniesoor of een Jantje Contrarie
moeten zijn, als ik ook niet gaarne mooi weer had,
maar ik vind het wel wat erg hebzuchtig, dat be
paald te willen als de dagen het langste zijn. Mij
dunkt, dat die wensch wat te ver gaat en dat het
juist heel gelukkig en pleizierig is, als die dagen,
die telkens korter wordendan toch mooie dagen zijn.
Doch Iaat ons daarover niet twistende langste dag
is nog kort genoeg, om die niet in ijdel krakeel en
gepraat te verbeuzelen en de slotsom is toch altijd
dezelfdege moet het nemen zooals het valt.
En heeft niet de ondervinding geleerddat al heb
ben Juli en Augustus ook al eens booze buientoch
na dien langsten dag vele mooie, soms de mooiste
dagen komendie ons te meer verkwikken en ver
blijden, naarmate wij er langer ophebben gewacht?
Ik kom daarom nog eens terug op die gedachte,
dat de dag, die in veler schatting het einde is van
genieten, dikwijls de eerste is van, zooal niet onge
dacht, dan toch zeker van zeer welkom genot.
Een levensbeeld, dat diepen zin heeft en wel waard
is om met aandacht beschouwd te worden.
Gelijk er bij de meesten een driftig verlangen is
naar den langsten dag, die den zomer brengt, zoo
leeft in elke mensclienborst een wensch naar dien
leeftijd, waarin men meent eerst van het leven te
zullen genieten, is die tijd onder veel inspanning en
worstelen, soms onder veel moeite en kommer be
reikt, dan ziju ze dubbel welkom en waard die zo-
merscbe dagen, die daarna volgen. Dan moge het in
kortend licht er benen wijzen, dal. alles een einde
neemt, er is meor vatbaarheid voor genot en elke
mooie dag vervult met een dankbaar gevoel.
Als men bijna denken zou dat het steeds duister zal
blijven, gaat men toch ongemerkt vaak liet licht te
gemoet en verrassend is de ervaring, dat ah de langste
dag bereikt is, het beste nog daarna volgt.
Maar ook hier geldt eene voorwaarde.
Hebben in do dagendio langzamerhand langer
werden, stormen en regenvlagen, nevel en koude de
gewensebte ontwikkeling en groei belemmerdis het
reeds met eenige zekerheid te bepalendat een schrale
oogst daarvan het gevolg moet wezenlaat dan de al
manak maar verkondigen: „heden zomer", en de langste
dag nog wat mooi weder medebrengen, do gevolgen
van de natte en koude lente blijven niet uit.
Zoo staat menigeen op het punt, waar de levens-
zomer moet beginnenmaar de jarendie voor
af gingen, waren geeue jaren van arbeiden en strijden,
van ontwikkeling eu vooruitgang, van toeneming in
kennis, van zich uitstrekken naar het waarachtig
schoonede lentetijd was ruw en koudde eerste ont
wikkeling werd jammerlijk bedorven en met pijnigend
leedgevoel wordt hot nieuwe tijdperk aangevangen,
dat geen vruektvollo herfst meer belooft en waarin
men met schrik de dagen korter ziet worden.
Dan kunnen enkele zomersche dagen het niet meer
goed maken en over het genot, dat zij spaarzaam
bereidenligt nog de schaduw eeuer herinneringdie
een pijnlijke trek op het gelaat van den vroolij-
ken brengt.
Ik denk hier ook nog aan een merkwaardig ver
schil tussehen de verschijnselen in de natuur en op
het levensgebied.
Als de eerste helft van het jaar zich door bijua
aanhoudende heldere lucht en aangename weers
gesteldheid kenmerktekan ook de andere helft nog
even rijk zijn aan blijde dagenen de vatbaarheid
om daarvan te genieten, vermindert niet.
Maar als de eerste levenshelft in genieten werd
doorgebracht tot er een langste dag kwam, waarop
dat ziju toppunt bereikte, dan volgt er vaak een ge
voel van verzadigdheid, dat mat en lusteloos maakt;
op do overprikkeling volgt dikwijls een gevoel van
ledigheid, dat wrevelig, verdrietig, niet zelden on
gelukkig maakt. Klaagt daarom niet als er heden
iets ontbreekt. Morgen zal bet geleden gebrek het
ontvangen te gelukkiger maken.
Vriendelijke lezers! de langste dag van 1882 is
weder voorbij. Laat dat niet onopgemerkt. Maardenkt
eens over hetgeen hij ons herinnerd heeft en neemt
daarbij ook in uwe overwegingen opdat wij nn niet
alleen den kortsten dagmaar ook den langsten nacht
tegensnolleu.
(V E I) E It L A i\ I).
De Nederlandscho Maatschappij tot bereiding van
minerale wateren en mousseereude drankenstelsel
Beinste Rotterdamverzoekt aan de N. B. Ct.
kennis te geven, dat frambozen- en grenadine-limo
nades, welke voor de gezondheid schadelijke bestand-
deelen bevattenkenbaar zijn aan den caout-chonc-
ringwelke zich in de floseh hoven het kogeltje be
vindt. Indien dat ringetje rood gekleurd is, kan men
verzekerd zijn dat genoemde limonades schadelijke
bestanddeelen bevatten.
Uit Rotterdam wordt geschreven
De verzending vau nieuwe aardappelen naar Enge
land en Schotland, tot dusverre slechts met kleine
partijtjes voortgezetschijnt zeer uitgebreid te wor
den. Gisteren althans werden uit het Westland tns
schen 3 en 4000 manden derwaarts vervoerd. De
vraag voor dit artikel is echter niet zeer groot, daar
de toevoer van andere landen in de voorloopige be
hoefte grootendeels voorziet.
Bij eenige dames te 's-Gravenhage bestaat het
voornemen, ten behoeve van de ongelukkige Russi
sche Jodenin de maand Augustus een fancy-fair
op uitgebreide schaal te houden. Reeds hebben vele
winkeliers in de residentie zich bereid verklaard om
door het inzenden van voorwerpen de pogingen van
de dames te schragen.
Sinds eenigen tijd is er een nieuw soort papieren
