1ISBI
No. 18.
6 Mei 18S2.
5e Jaargang.
B
Dit blad verschijnt iederen Zaterdag.
De prijs per halfjaar f 0.25franco per post f 0,50,
waarover per halfjaarlijksche kwitantie
wordt beschikt.
ADVERTENTIE#
voor Vrijdagmorgen 10 uur te bezorgen bij den
uitgever J. A. ROSS, Goes.
Dienstaanbiedingen en
Dienstaanvragen worden gepiaatst tegen 5 cent
en Advertentiën tegen 6 cent per regel.
GrooteLetterB en Afbeeld, naar plaatsruimte.
Advertentiën, als: Geboorte-, Huwelijks-, Verjarings-, Doodberichten en
Dankbetuigingen, niet meer dan acht regels beslaande, voor den
de daarop betrekking hebbende
geringen prijs van 25 cents.
H E G A i Y.
In ons vorig nommer spraken wij over meedoen;
is dat dan niet hetzelfde als meegaan?
Het komt mij voordat er wel degelijk onderscheid
tussclien beiden is en dat dit in ons spraakgebruik
ook duidelijk uitkomt.
Men spreekt van meegaande menschen en denkt
aan hendie zich gemak lijk in de denkbeelden en
toestanden van anderen verplaatsen kunnenzonder
daarom deeltenemen aan al de handelingendie
daaruit bij anderen voortvloeien; men spreekt ook
van meedoenden en heeft daarbij op het oog een
menscheusoortvroeger door ons omschreven dat aan
de handelingen van anderen zich aansluit, zonder
voorafgaand nadenken, zonder eigen beginsel.
Onder beide soorten zijn weder tweeerlei afdeelin-
FEÜI L L E T O JV.
DE MISDAAD ONTDEKT.
11)
VL
Den volgenden morgen, even na tienen, traden
Mr. Slater en Mr. Carson met eenige helpers het
kantoor van Grreig en C°. binnen. Zij spraken even
met Mr. Sinnott,deu eersten klerk, en ontvingen van
hem de verzekering, dat alle arbeiders in de gebouwen
aanwezig waren. Daarna beval Mr. Carson zijnen
helpers alle uitgangen te bewaken, en Mr. Sinuott
verzocht den werklieden zich met' hem naar de maga
zijnen te begeven. Terstond stopten de machines en
langzamerhand kwamen de arbeiders het magazijn
binnen met een half angstigen half nieuwsgierigen
blik op het gelaat, alsof zij instinctmatig begrepen,
dat deze ongewone samenkomst in verband stond met
den geheimzinnige» dood van hun patroon.
Toen allen bijeen waren, beval Mr. Sinuott de
deuren te sluiten en vertelde hun in korte woorden
dat, wat er gedaan zou worden met goedkeuring der
autoriteiten geschiedde. Mr. Carson en Mr. Slater
waren ui. door het gerecht gezonden om een wettig
onderzoek in te stellenen hij hoopte dat de werk
lieden daartoezoover het hun gevraagd werdhunne
hulp zouden verleenendaar het toch voor ieder
hunner eene geweuschte zaak was, wanneer de wer
kelijke moordenaar ontdekt en daardoor een onschul
dige van een pijnlijke beleedigende verdenking bevrijd
werd.
Een paar arbeiders verklaarden zich terstond gaarne
bereid het recht zooveel mogelijk te helpenmaar de
meesten bleven zwijgend en verschrikt staan, alsof
zij zeer weinig gesteld waren op het onderzoekwaar
aan zij ouderworpen zouden worden.
Zonder tijd te verliezen begonnen de heeren Slater
en Carson nu aan den arbeid. Zij hadden een gladde
plaat met eejie zeer dunne laag kleurstof bestreken en
deelden aan het werkvolk méêdat zij verlangden van
hen allen den afdruk te verkrijgen van den duim der
linkerhand. Mr. Slater wees hun hoe zij daartoe eerst
den duim op de gekleurde plaat moesten drukken en
daarna op een schoon blad papier. Het uiterst een
voudige proces was weldra in vollen gang. Na het
vereischte merk gezet te hebben, moest iedere man I
genmen zou kunnen zeggenvan de goeden en de
kwaden.
Ik vind een meegaand mensch, die dat door deel
neming, belangstelling, medelijden of op andere prij-
zenswaardige wijze toont, een voortreffelijk natuur
voortbrengsel maar er zijn ook meêgaanden die niet
veel beter zijn dan de stomme gewichten, die men
op de schaal zet om een zeker wicht te verkrijgen
en die zich dan ook bij den kop of bij de beenen
laten beetpakken, met zich laten sollen, om als ze
uitgediend hebben, van de schaal te worden gewor
pen en in een hoek te liggen, tot ze weder eens wat
zwaarte aan de schaal moeten geven.
Op deze domme krachten mag wel eens het oog
gericht worden. Van de beredeneerd meêgaanden of
flink meedoenden behoeven wij niet te spreken. Zij
prijzen zich zei ven aan.
De wereld is vol van grootere en kleinere groepen
op het genummerde vel zijn naam en adres schrijven
waarna dit aan een photograaf, die met zijn toestel
aanwezig wasoverhandigd werddie van elk blad een
photographic op glas vervaardigde-
Hoewei men zich zooveel mogelijk haastteduurde
het toch een geruimen tijd, eer de vier-en-twintig
arbeiders allen hun duim afgedrukt hadden. Toen het
werk eindelijk zoover gereed was, spande de photo
graaf een wit laken over den muur, de blinden wer
den gesloten en bet photographisch toestel maakte
plaats voor eene tooverlantaarn.
Terwijl deze voorbereidende maatregelen genomen
werdenheerschte er een pijnlijk stilzwijgen in het
vertrek en toen de stroom wit licht uit deu lantaarn
op de gezichten der mannen viel, die dicht bij el
kander gedrongen stondenbemerkte men hoe bleek
en angstig zij er allen uitzagenblijkbaar verkeerden
zij onder den indruk van de geheimzinnige dingen,
die komen zouden.
Ondertusschen ging de photograaf met zijn arbeid
voort en aller oogen waren nu op het witte scherm
gevestigd. „Dit is het oorspronkelijke merk mr. Sla-
ter," zeide hij, terwijl er na eenige heen en weer
flikkeringen allengs duidelijker een ruw netwerk van
lijnen op het laken te voorschijn kwam.
„Nu de zaak zoover in orde issprak mr. Slater
den arbeiders toe, „willen wij open kaart met u spelen.
Wat gij daar voor u zietis de sleutel tot het onder
zoek, dat wij heden wenschen in te stellen. Die lij
nen op het scherm zijn de sterk vergroote afdruk vazi
een bloedig merk op een blaadje papierdat op de
schrijftafel lagwaaraan uw patroon twee dagen ge
leden vermoord gevonden is. Het is de vingerdruk
van een man van den moordenaar volgens mijn ge
voelen en daar de wetenschap bewezen beeftdat iedere
persoon onderscheiden kan worden aan de eigenaardige
wijzewaarop de lijnen loopen van de huid zijner vin
gers, zoo ziju wij hier gekomen om te onderzoekenof
eeu der afdrukkendie gij ons van uwe duimen gegeven
hebt, overeenkomt met dien gij daar voor u ziet."
Niemand antwoorde een enkele syllabealleen hoorde
men uit een donkeren hoek der kamer een zonderling ge
luid, als van een onderdrukt gekreun of een iugehou-
den vloek. Vele hoofden wendden zich onderzoekend
naar dien kant, maar niemand wist precies, wie het ge
daan had. Wordt vervolgd.)
