FEUILLETON.
GEVONDEN EN VERLOREN.
gemeenteraad nam dat voorstel aanstonds san en
pief, pafdaar verdwijnen 700, zegge zevenhonderd
aangeslagenen in eens van de lijsteven als de beelden
uit den tooverlantaarn van den muur, als iemand het
licht uitblaast.
Aandoenlijk was het indedaad onze raadsleden de
een na den ander te liooren getuigenwat hen ge
drongen had, met dien zegen plotseling als uit de
lucht te komen vallen; hoe rustig zij overwogen had-,
den, welke lasten daardoor op de overblijvenden
werden gelegdhoe zwaar bij hen gewogen liaddat
de gemeente haar inkomenmaar ook de gemeente-
naren een bepaalde draagkracht moeten hebben en
hoe eindelijk alles bij hen zich had opgelost in het
streven, om den arbeider de zorgen te verlichten..
Zou het dan wonder zijn als die 700 beweldadigden
nu eens ee,n juichkreet aanhieven, en als omstrijd de goe
de bedoelingen van den gemeenteraad prezen Zou het
wonder zijn als van mond tot mond de blijde tijding
gingen het allendie nog onwetend of onverschil
lig warenin de ooren klonklaat ons dankbaar
zijn voor de wegneming van een wel kleinen last,
maar die ons als lood zwaar woog?Zon het wonder
;ijn als men in plaats van openbare demonstration
lot uiting van dank en vreugd, het volksblad te baat
nam, om van ingenomenheid te doen blijken?
Zeker zou dat geen wondermaar gansch natuur-
1 ijk zijn.
Aangezien echter, men hier met het natuurlijke
niet bijzonder ingenomen is, zou het kunnen zijn,
dat men heel onnatuurlijk de zaak weder onopgemerkt
liet geschieden en er eenvoudig van genoot alsof het
zoo behoorde, en daarom neemt het volksblad zonder
vragen de vrijheidde aandacht der 700 op het genomen
besluit te vestigen en hundie het besluit namen toe-
toroepenbravogaat voort op dien goeden weg
li ft IS R I, A IV I).
Te Bergen op Zoom hebben de bakkers eenparig
de prijzen van het brood verlaagd. Natuurlijk moet
het graan daar goedkooper zijn dan hier, want an
ders zonden onze bakkers de prijzen ook wel afslaan,
ware het slechts, om de armen, die zij zeker lief
hebben te hulp te komen. Maar zouden ze dan ook
niet wat van dat goedkoope graan uit Bergen kun
nen opdoen?
WALCHERSCHE VERTELLINGDOOR H. E. BETJNKE.
III.
Jannetje was bezig om 'er kaemertje op te reejen
toon Marien binnenkwamtuaer 'eel vlug goeng 'et
'or nie af. Maer 'en erm mensch ei gin tied om op
z'n gemak over z'n verdriet te dienken; i moe'vor-
uutwerken zoo goed en zoo kwaed as 't gaet
en in 't en4 geêt dat nog afleidienge.
„Moeder," zee Marien, die z'n vrouwe seed de ge
boorte van Pleuntje nooit aors noemde as moeder
„Moeder gae-d-es zitten'k ae wat voo' je meege-
brocht," en toen Jannetje zonder te spreken op 'er
plekke bie 'traem goeng zitten, zette-n-i 't mandje
voo' d'r op taefel en trok de doek weg. Jannetje
schoof 'en 'eel ende acliteruut toen ze zag wat er in
zat en 'er oogen schoten vol traeuen.
„Dfi's nie mooi va je Marien," riep ze. Me noe
nog 'en annermans kind onder m'n neus te douwen
Allo, briengt 'et mae gauw werom," en ze gaf 'en
douw tegen 'et mandje, da de broodkoste uttt 'et
kind z'n mondje viel en 'et schaep ardop begos te
schre.enwen. Marien z'n wezen wier wel'en elle lank
toen z'n vrouwe 'tzóó opnam. Schoef keek i 'eur
van terzieje an en dan weer 'et kleine schreeuwertje,
Men zegt wel eensdat in zeker landje in Euro
pa alles even langzaam gaat. Maar kom dan eens in
Persië. Daar werd de hoofdstad eerst onlangs met gas
verlicht, terwijl wij daarvan reeds zoovele jaren ge
nieten. De bevolking was uitgelaten van blijdschap
en bewonderde het nieuwe licht. Er zullen echter ook
veel zijndie maar liever bij het oude gebleven wa
ren. Zulken zijn overal, en geen wonder. Als het
heel of half donker isloopt het zoo niet in het oog
wat men doet, maar dat helle licht maakt ook alles
maar openbaar.
Ongelukken, Dwaashedenenz.
Wij hebben alweder een nieuw kostje ontdekt
en ditmaal heel goedkoop. Onlangs lazen wij van
krokodillen-biefstuk, die in Parijs gegoten was maar
in Londen vergast men zich aan ingemaakte ratten
en muizen. Als het zoo voortgaat, dan zal men het
vleesch van koeien en varkens nog present krijgen.
In Rusland denkt men ook aan de invoering
van eene drankwet, teneinde het misbruik tegen te
gaan. In het laatste jaar werden te Petersburg niet
minder dan 47000 personen door de politie in de
straten opgepakt wegens dronkenschap.
De politie agenten in Den Haag zullen voortaan
grijze in plaats van donkerblauwe kapotjassen dra
gen. Men doet dit, om ze voor inbrekers en dieven
onkenbaar te makengedachtig aan het spreekwoord:
„dat in het donker alle katten grauw zijn."
Naar men zegt, zou iemand, die bij het laatste
ongeluk op den Holl.-IJzeren spoorweg een been ver
loor aanspraak maken op eene schadevergoeding van
dertig duizend gulden. Nu gelooven wij wel, dat het
bezit va,n al onze lichaamsdeelen en dus ook van een
been niet te betalen is, maar toch rijst de vraag:
wanneer iemand gemaklijker en pleizieriger loopt,
met één been en een kapitaal van f 30000 of met
twee beenen en een ledige beurs.
KERKNIEUWS.
Doopsgezinde gemeente. Zondag, 27 Nov., te 10 uren, zal ds.
Pekelharing, van Middelburg, prediken.
Zondag, 27 Nov., zal dhr. C. Hen ge veldzijne afscheidsrede hou
den te Schore.
De candi,daat A. Jonker, heeft beroep ontvangen naar, Waarde en
toezegging van beroep naar Schore c. a.
Ds. A. J. J. Wamsinck, vierde Zondag, 20 Nov., gedachtenis
van zijn 40jarigeo Evangeliedienst.
Dhr. I. H. Beekman, pred. te Chaam, heeft voor het beroep naar
Yerseke bedankt.
maer eindelieuge zee i: ,,'tls nie van 'en aor 'oor„
'tis van mien, 'k ae 't eerelijk zeivers gevonuen en
noe geên ik 'et weer an joedae!" en zachjes schoof i
'et mandje weer wat nae d'r toe.
,,6evonnen?" vroog Jannetje, 'er neusdoek van
'er oogen nimmende om toch nog es effetjes te kieken.
,,Jae, jae, gevonuen naest den wegt bie dedulve,
gin mensch der bie of omtrent, 't Schaep is 'ailef
dood van den 'oeuger, kiek maer es!" Maer Janne
tje aod 'et kleintje onderwiel al opgepakt en 'ieuw
'et noe, in tweestried wat te doen, 'en endje van 'er
af. Och'et juulde zoo'En oogenblik laeter lee
'et op 'er schoot en 'er lienker'and woelde in 'er
jakje en 'er 'aolsdoek. Nog 'en oogenblik laeter, en
'et kind leewaer Pleuntje zoo dikkels ao gelegen.
Mit 'en traen in 'er oogen en 'en lachje van mee-
liejen rond 'er mond keek Jannetje eest naer 'et
kind, da ze vaster tegen 'er andrukte en toen nae
d'r man en zee: „Kiek es wat 'en slok-op? Stakkerd
En Marien voelde ok ie's nattigs in z'n oogenen
toen i z'n eigen omdraoide nae 't veinstcrom uia
te laeten zien wat er in 'urn omgoengkiek, toen
was 't net of er 'en zunnestraeldie de gousblom-
metjes dae, gnnter in den 'of lie' gliensteren as klaer
goud, in z'n gemoed viel en daer kloenk 'en stem
me: da kind zal net zoo'n. zunnestrael wizzen in j'n
'nus, Marien, en in 't'arte van je vrouwe.
(Wordt vervolgd.)
