VOLKSBLAD. VEREENIGING VOOR VOLKSBELANGEN TE GOES. No. 35. 1 8 7 3. 30 Augustus. VIERDE JAARGANC. Dit blad verschijnt iederen Zaterdag. <31-fennrWl Gewone Dienstaanbiedingen en De prijs per Jaar ƒ0,50. ^JpUJIUïrl. ^Ulïïlllïra Dienstaanvragen worden geplaatst h 10 Cents. Franco per post n 0,80. J CoUt Advertentiën tegen 5 Cents per regel. Te voldoen in driemaandelijksche Groote Letters en Afbeeldingen termijnen. naar plaatsruimte. De Advertentiën moeten Vrijdag vóór 13 uur bij den Uitgever bezorgd worden. INGEZONDEN. Mijnheer de Redacteur! Mijne vraag zie ik met genoegen opgenomen in bet volksblad, No.30, maar met teleurstelling geen antwoord, wel dat men niet bedoelde wat men schreef. Dat spijt mij, want nu had mijne vraag wel achterwege kunnen blijven; te meer spijt het mij, dat ik het volksblad nu niet meer zal kunnen lezenwant als men daarin schrijft wat men niet bedoelt, dan versta ik er niets- van. Toen ik school ging leerde de meester ons, dat als men schreef, men zijne gedachten, gevoelens, hetgeen men zeg gen wilde, moest schrijven, nu schijnt het anders te wezen. Nu toch doet men de vraag aan mij. Hoe langer hoe mooier. Omdat ik het niet wist, vroeg ik het; want ik wil ronduit bekennen, dat ik het niet weet hoeveel en welk eten ik noodig heb, om mij en de mijne, wanneer wij niet ziekelijk zijn, gezond en krachtig te houden. Welke dwaze vraag aan een werkman! De dokters zijn het daarover nog niet eens, en dat zijn mannen van het vakwant over eenigen tijd was mijne vrouw ernstig ongesteld, zij werd van dag tot dag in mijn oog erger en toen vroeg ik op een morgen aan dhn dokter of zij niet wat bouillon mogt hebben, (uw moet weten dat ik wat beenen voor soep op het vuur had slaan) en wilde haar daar de kracht van geven, en de goede mau zeide, van wat dunne karnemelkpap. Ik maakte mij dien dag ongerust over mijne vrouw en haal de een andere dokter, die schreef voor een glas goede wijn en sterke bouillon (van geen beenen) en daarbij nog medicijnen. Dat was wat anders, met dat gevolg dat mijne vrouw er weer boven op is gekomen. Nu moge men redeneeren haar tijd zal er niet geweest zijn om te ster ven, ik voor mij zag een krachtig middel, in de wijn en bouillon, door welke mijne vrouw in het leven bleef. Kan de een het met weinig doen de ander heeft nog wel een derde meer van doen, zonder dat zij beiden het over den balk gooien. Neem bijvoorbeeld, dat ik en mijn buurman, elk met vijf kinderen, beide twaalf gulden per week hebben, dan kan het zijn dat mijn buurman rondscharrelt, en ik armoede lijd en tot de ooren in de schuld. „En waarom dat?" vraagt UEd. wellicht; een voudig daarombij ons werkmenschen ontvangt de vrouw Zaterdag de duiten (er moge een enkele uitzondering zijn) mijn buurman zijn vrouw naait en repareert alles zelve en is van zessen klaar, en de mijne moet alles la ten maken zelfs kousen laten stoppen. Rekent er op, Mijn heer, dat het wel een vier gulden op de week verschilt. Nu zult u welligt zeggen „dan moest ge uit de oogen zien, als ge een vrouw zoekt," maar jawel, men weet wel hoe dat gaat. Mijn vader zeide dat ook, jongen ge kent een ambacht, ge moet een vrouw zoeken die dui ten heeft en van zessen klaar is; maar hij had het zelf ook niet gedaanen zoo gaat hetmaar om daar ver andering in te brengen, zoude ik, als ik wat te com- mandeeren had, bij de vele scholen die er zijn, nog ééne oprichtenen weleenc waar de meisjes van de werklui voor niet aan haar eigen plunje konde naaien en jakken en japonnen leeren maken, enz. Er bestaat in onze gemeente wel iets van dien aard, maar nog niet uitgebreid genoeg, en dan zouden ze voor dat zij mog- ten trouwen een diploma moeten hebben, dat zij met goed gevolg de geheele cursus hadden doorloopen, dan kon er welligt verandering komen. Over die Engelsche statisticus wil ik niet spreken waar ook nog wel wat van te zeggen valtwant de En gelsche werkstakers, met hunne hooge loonen en weinig werkuren, hebben het ook niet ver gebracht, gelijk de Goessche courant meldde. Het spijt mij aan uw verzoek niet te kunnen vol doen, doch geef hierbij eene rekening van een mijner Dit is wellicht wat middeneeuw® chdoch als men voor een lands- postje solliciteert, moet men het ook hebben.

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1873 | | pagina 1