VOLKSBLAD.
No. 34, 1 8 7 3. 23 Augustus.
1 Gent. Advertentiën tegen 5 Cents per regel.
VEREENIGING VOOR VOLKSBELANGEN TE GOES.
VIERDE JAARGANG.
Dit blad verschijnt iederen Zaterdag.
De prijs per Jaar ƒ0.50.
Franco per post t 0,80.
Te voldoen ir. driemaaudelijksche
termijnen.
3* omtol. cu.
Groote Letters en Afbeeldingen
naar plaatsruimte.
De Advertentiën moeten Vrijdag vóór 12 uur bij den Uitgever bezorgd worden
KEN U ZELVEN.
Het volksblad geeft tegenwoordig niet anders
dan oude kost. Daar staat nu waarlijk weder eene
spreuk boven aan die zoo oud is als de wereld.
Wel een beetje vervelend.
Maar het volksblad bestaat niet om nieuwe din
gen te verkondigen. Als we een goed nieuws kun
nen mededeelen dan haasten we ons en zijn blijde
maar hebben we geene nieuwighedendan zoeken
we het oude op, dat altijd nieuw blijft omdat het
altijd te pas komt.
De menscken zijn in sommige opzichten ook
niet zoo afkeerig van het oude, als het in hun
kraam te pas komt en daarom durven wij nog wel
eens wat opscharrelen uit de oude doos.
Wat is de kermis bijvoorbeeld al een oud ding
en toch kan men er maar niet van scheiden. Zij
bestaat sedert eeuwen, komt zich jaar aan jaar
weder vertoonen en er mogen er gevonden wor
den die haar een plotselingen dood toewenschen
het meerendeel offert zichzelven op, om haar in
het leven te houden,
Het ligt niet in ons plan om de kermis te ver
dedigen of te bestrijdenmaar na ze ons weder
bezoekt kwam onwillekeurig de gedachte in ons
op: zou niet een enkel verbod tal van verkeerd
heden kunnen voorkomen en zou dat daarom niet
wenschelijk zijn.
Zeker! als ge de kermis verbiedt, zullen de
fomAverkeerdhcden ophouden. Dat wil zeggen
ze zullen ophouden dien naam te dragen, maar
of ze onder anderen vorm niet weder zullen gezien
worden valt niet moeilijk te bepalen.
Als ge uit uw woonvertrek alles verwijderen
moet waaraan uw kind zich kan bezeeren, dan
dient ge het wel aftebrekenwant aan de naakte
muren zou het zich nog kunnen stooten.
„O," zegt ge misschien, „dat is hier de zaak
niet," maar al kunt ge niet alles verwijderen, dat
voor het kind gevaar aanbrengen kandaarom be
hoeft ge het nog geen mes of schaar in handen
te geven, want dan zoudt gij de oorzaak van zijn
mogelijk onheil worden.
Toegestemd, maar menschen zijn geen kinderen
en die zijn verstand gebruikt, al is hij geen ge
leerde, geen overvlieger, die mag toch ondersteld
worden te weten hoe hij met gevaarlijke zaken om
gaan moet.
De menschen zoeken genees en hulpmiddelen
wel eens daar waar ze niet te vinden zijn en ze
zien voorbijdat veel wat we van anderen willen
eigenlijk bij ons zeiven is.
Als men eens tot u zeide: omdat gij misbruik
maakt van de kermis zal men die verbieden. Zoudt
ge niet boos worden en verzekerendat ge u wel
goed zoudt weten te houden; zoudt ge u niet be-
leedigd achten dat men u voor zoo zwakzoo wei
nig zelfstandig hield, dat slechts het geheel weg
nemen der verleiding u staande kon houden.
In menig oogenblik dragen de menschen er roem
opdat ze zelve wel weten wat zij doen en wat
zij laten moeten, 't Is maar jammer dat tusschen
weten en uitvoeren soms eene groote klove is.
Om al deze redenen hebben we dat oude woord
nog eens voor den dag gehaald, dat wel zeker de
beste raad bij den aanvang der kermis geeft: ken
u zeiven.
Als ge dien raad in acht neemt, dan weet ge
wat u past en niet pastwaar ge kunt gaan en
