VOLKSBLAD. VEREENIGING VOOR VOLKSBELANGEN TE GOES. No. 25. 18 7 2. 22 Juni. GEEN GRENZEN MEER. DERDE JAARCANC. Dit blad verschijnt iederen Zaterdag. Gewone Dienstaanbiedingen en De prijs per Jaar f 0,50. ^J|SUUUïi t. tJUUIIIIUJ n Dienstaanvragen worden geplaatst a 10 Cents Franco per post n 0,80. J C/CHt Advertentiën tegen 5 Cents per regel. Te voldoen in driemaaudelijlcsclie Groote Letters en Afbeeldingen termijnen. naar plaatsruimte. Be Advertentiën moeten Vrijdag vóór 12 uur bij den Uitgever bezorgd worden. Een oud man, die veel gezien en veel onder vonden heeftzegt mij vaakals hij wijst op de groote overeenkomst, die er is tusschen de ver schillende volken en hunne begrippen en gebrui ken ,,De heele wereld is eene stad." Dat is in zooverre wel waar, dat er overal brood gebakken wordtzoodat men zich niet behoeft te laten afschrikkenom zijne vaderstad te verlaten als daar niets en elders veel te verdienen is. Dat is ook waar in zooverre er overal goede en slechte, verstandige en domme mensohen zijn; zoodat men zich geen al te groot denkbeeld moet maken van Nederlandsche deugd of buitenland- sche knapheid. Maar in duizend gevallen is dat niet waar. Toen een groot veroveraar de regeering van Spanje aan een vorst van Franschen stam gebracht had riep hij trotsch uit„Er zijn geen Pyreneën meer." In zijn verbeelding zag hij die hemelhooge ber gen verdwenen, hij rekende ze niet meer; want ze maakten geen grenzen meer uit voor zijne heerschzucht. En toch waren ze er, en toch moes ten latere vorsten ze erkennen toen Spanje nog eenmaal vijandelijk tegenover Frankrijk stond en de Pyreneën als een vijandelijke borstwering het land tegen de indringers beschermden. Maar de eerste spoorbaandie Madrid met Pe tersburg vereenigde, gaf den mensohen vriend in waarheid de woorden in den monder zijn geen Pyreneën meer. Daarmede is de afstand verdwe nen en langs het „net van ijzren wegen" brengt ,,'t stoompaard dat de bergen doorgiert" den broe- dergroet van 't eene einde der aarde aan 't andere over en langs duizend metalen koorden vliegt het geschreven woord met de snelheid der gedachte, van de eene natie naar de andere. De beschaving alleen, geen veroveraar, geen werelddwinger, kan de grenzen wegnemen. Hoever zijn we er nog van af, dat de bescha ving inderdaad van de wereld ééne stad gemaakt zou hebbenals we wetendat elk landelke provincie, ja elke gemeente een afzonderlijk ge bied heeft, waar slechts noode iemand uit een ander gebied als inboorling wordt beschouwd en als zoodanig toegelaten. En is dit voor een rich- tig beheer en goed bestuur ten deele noodig, we hopen, dat langzamerhand alle beperkingen weg vallen waardoor natiën van elkander vervreemd blijven. Zijn er mensohen kleingeestig genoeg om met haat of minachting neer te zien uit iemanddie uit eene andere provincie komt, met vrees en ontzag tegen iemand op te ziendie uit een an der land komtde beschaving moge de grenzendie de domheid zich droomt, eerlaDg doen wegvallen. Reeds heeft de menschlievendheid de mach tige helpster der beschaving, de moeder van den geest der verbroederingde grenzen weggetooverd die 't eene volk van 't andere scheiden en voor eenige ramp stroomen giften en hulpmiddelen uit alle oorden der wereld naar de plaats des onge- luks; nu uit Amerika naar 't geteisterde Frankrijk, dan uit alle landen van Europa naar het afge brande Chicago. Zoo moeten de staatkundige grenzen dan eenigszins in eere gehouden worden maar alleen voor zoo ver ze geen belemmering zijn voor het onderling ver keer der volken en de ontwikkeling van handel en nij-

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1872 | | pagina 1