VOLKSBLAD.
VEREENIGING VOOR VOLKSBELANGEN TE GO Els.
No. 47. 1 8 7 1. 25 November.
g^onitrl. fommm Dien3tatrg™ ^"^^0 cents.
A 1 Gent.
TWEEDE JAARGANG.
Dit blad verschijnt iederen Zaterdag.
De prijs per Jaar ƒ0,50.
Franco per post n 0,80.
Te voldoen in driemaandelijksche
termijnen.
Advertentiën tegen 5 Cents per regel.
Groote Letters en Afbeeldingen
naar plaatsruimte.
De Adverteniién moeten Vrijdag vóór 12 uur bij den Uitgever bezorgd worden.
LOOXSVERHöOÉrlIVG.
slot.
Ziet bier boe de werkman zijne beschouwingen
voortzet
„Dat kan geen verbetering in onzen toestand brengen,
eindigde ik in mijn vorig schrijven, maar wat dan? J»
wat dan?
Men beeft al eens gezegd goed en goedkoop onderwijs,
een ander: geeft uw werkvolk meer loon, dan hebt ge
meer werk gedaaneen derde laat op stuk werken
en hij. geeft zoo veel voor het stukwerk, dat er 50°/o
voor den baas moet overschieteneen vierde wijst er op,
de werkman moet niet trouwen voor hij een baas in zijn
vak is, de eene of andere geleerde in zijn kamer geze
ten, wellicht bij een glas wijn, schrijft in de eene of
andere courant, de werkman heeft regt op meer loon,
maar levert de patroon het werk af aan zulk een geleer
de, met een weinig verhoogiug, omreden hij meer loon
geeft aan zijn knechts, dan moet ge zulke heeren een
gezicht zien zetten om te weten of hun schrijven ge
meend is. Hier zijn gelukkig nog uitzonderingendaar
allen zoo niet denken.
Of het een en ander opgenoemde steek houdt en wel
gemeend is, om dat te onderzoeken zonde mij wat uit
voerig doen zijn,'en zal slechts mijne gedachten mededeeleu.
Onze toestand te verbeteren ligt grootelijks voor velen
in onze eigene magt, zonder loonsverhoogingmaar met
loonsverbetering of met ons loon beter te gebruiken.
Er zijn werklieden die vijf tot zelfs twintig gulden
per week verdienen en elk schreeuwt om het meest om
hooger loondat hij er niet weet te komenzouden die
allen evenveel regt hebben?
Zet de tering naar de neringdie gulden leszij wordt
te weinig door ons werkmenschen en ook door vele an
deren in acht genomen, er zijn mensehen die over 17
jaar trouwden {toen het brood 28 cent kostte en alles
naar evenredigheid), vijf gulden per week inkomen hadden
en toen rondscharrelden, en thans, niet door loonsver
hooging maar door loonsverbetering twintig gnlden en
meer per week inkomen hebben en nu ook moeten schar
relen om rond te komen, en klagen of zij alleen het
zijn, die het kwaad hebben, hun gezin is thans wel
footer (zeven kinderen) maar het loon verschilt ook
"an waar dit verschijnsel? Mij djufkt het ligt voor
de hand, omdat men aan de ziekte van den tegenwoor-
digen tijd laboreert, groot willen schijnen en doen (waarop
in het Volksblad al eens teregt is gewezen) mij dunkt
leefde zulk een gezin eenvoudig, men kon vragen, wat
is er te koop?
Het grootsche leven van vele predikanten zoude dat
ook geen oorzaak kunnen zijn, dat zij ook niet rond
weten te komen Waar is bij ben die eenvoud van
vroeger
Als men dat nu aanneemt, behoeven wij dan te vra
gen waar de schoen knelt? Het middel om die knel
ling weg te nemen ligt voor de hand.
De tering naar de nering zetten, eenvoudigheid en net
heid in alles te behartigen, wat minder de mode te
volgen, welke heel wat centen kost en goed voor men-
schen die de schijven bezittentrachten het loon te ver
beteren, door zijn best te doen meester in zijn vak te
worden, (hoewel bazen die weinig kennis hebben soms
het meeste werk hebben) om zoodoende meer loon te
kunnen verdienen, door vlijt en spaarzaamheid zijne be
trekking trachten te verbeteren of vooruit te komen
zooyeel niet naar herbergen en kofTijhuizen te gaan
(want de herbergen en drankwinkels floreeren toch te
genwoordig, en van wiens geld?) want hoevelen zijn el'
niet daar de drank de oorzaak is dat men geen werk
heeft? en alzoo geen verdiensten.
Werd er door velen wat minder groot geleefd, hoe
menig werkman was uit den druk, die thans zucht, als
hij mijnheer A na het koü'ijhuis ziet gaan en denkt,
het was beter mijnheer A mij maar betaalde waar ook
mijne materialen inzitten. Te doen wat onze hand vindt
om te doen, want de vlijtige en oppassende werkman,
hij vindt nog altijd hulp.
Veel zoude ik uog kunnen opnoemen doch wil eindi
gen met eenige regelen van zekeren dichter:
Ach waren alle menschen wijs,
En meenden het daarbij wel
Deez aarde was een paradijs,
Nu is zij méést een hel.
Een Webkman."
Na aldus den werkman het woord gelaten te
hebben komen wij op onze vroegere beschouwin
gen terug. Op het loon hebben twee zaken een
verbazenden invloed en de staathuishoudkundigen,
