VOLKSBLAD.
VEREENIGING VOOR VOLKSBELANGEN TE GOES.
No. 29. 1 8 7 1. 22 Juli.
HET OORDEEL DER WERELD.
TWEEDE JAARGANG.
Dit blad verschijnt iederen Zaterdag. C3f~rmdisi*t fflmiimwa Gewone Dienstaanbiedingen en
De prijs per Jaar f0,50. c-l/ oil 11 ti l. d lo 1111111.1 b Dienstaanvragen worden geplaatst a 10 Cents.
Franco per post n 0,80. Advertentiën tegen 5 Cents per regel.
Te voldoen in driemaaudelijhsche Groote Letters en Afbeeldingen
termijnen. naar plaatsruimte.
Be Advertentiën moeten Vrijdag vóór 12 uur bij den Uitgever bezorgd worden.
(Eene geschiedeniszooals er dikwijls voorvallen.)
li.
Hoeveel kracht er zij in onze goede voornemens,
in een vasten wilindien men ons terug stootof
aan ons zeiven overlaat, worden welgemeende po
gingen vaak verijdeld.
Ongelukkig de menschdie van het oordeelvan
de welgezindheid van anderen afhankelijk is; hij
ondervindt het soms op grievende wijze, dat reeds
die afhankelijkheid genoeg is, om de harten voor
hem te sluiten.
Het is waar dat menigeenmet het oog op zijn
leven zich daarover niet beklagen durft, maar het
is ook waar, dat er menige klagt wordt gesmoord,
die met het volste regt geuit kon worden.
Weinige dagennadat onze Willem de gevan
genis verlaten hadwas hem reeds meer dan eene
aanwijzing gegeven, waar hij zich om werk zou
kunnen vervoegen.
Er zijn als er te helpen is menschen genoeg, die
adressen aan anderen gereed hebbenj'weinigen slechts
die aan den vragenden «hun eigen adres opgeven.
Met de verzekering, dat hij zijn uiterste best
wilde doen, meldde Willem zich aan bij ie
mand, die hij meende, dat hem werk zou kun
nen verschaffen. Hij verzweeg niet wat er met
hem voorgevallen was en wond er geen doekjes
om, als hij de oorzaak daarvan moest vermelden.
Schuld bekennenhad hij wel eens gehoordis
halve vergiffenis. Daarenboven hij wilde tot geen
prijs bedriegen. Een hoog rood kleurde wel zijne
wangen en zijne stem trilde toen hij van zijn treu
rig verleden moest sprekenmaar eerlijk biechte
hij alles op en vrijmoediger was zijn toon toen hij
bij zijn verzoek de verzekering voegdedat hij geen
anderen wensch haddan met alle kracht het goe
de te zoeken en zich sterk maakte om aan het ver
trouwen dat men in hem steldete beantwoorden.
Maar 't was niet noodig dat bij vele woorden
gebruikte. De blik van den mandie ongeduldig
hem had aangehoord, bewees genoeg, dat geene
welsprekendheid hier kon baten.
„Gij hebt alles aan u zeiven te wijten," was
het antwoord, „gij moet dan ook al de gevol
gen daarvan dragent Als een jong mensch
dwaas genoeg is zijn eigen toekomst te beder
ven dan moet hij er niet op rekenendat anderen
gereed staanom dat als het hem goed dunktte
herstellen. Er zijn zoovele brave en eerlijke men
schen die voortgeholpen moeten wordendat het
wel schande zijn zou, om dezen achter te stellen
voor loszinnigen en zedeloozen zooals gij. 't Is te
hopen, dat uw berouw oprecht is en dat gij u
beteren zult, dan zal er wel een weg voor u ge
opend worden om door de wereld te komen. Voor
't oogenblik mag ik niets voor u doen."
Willem was bedroefd, maar niet ontmoedigd.
Dat had hij gedacht, dat hem harde waarheid zou
worden gezegd en dat het een bijzonder geluk zou
geweest zijnals hij spoedig was geslaagdmaar
het viel hem hard, dat men zijne bedoelingen mis
kende en de gelegenheid weigerde die hij noodig
had.
Langer had hij er over nagedachtindien niet de
nood hem gedreven had om verder te gaanen
nog eens het treurig verhaal van de geschiedenis
zijner laatste levensjaren te herhalen.
Bij die volgende poging hoopte hij op beteren
uitslag. Hij ging nu naar een bekenden menschen-
