VOLKSBL VEREENIGING VOOR VOLKSBELANGEN TE GOES. No. 4. 18 71. 28 Januari. «I VST E\ RECOMMANDATIE. TWEEDE JAARGANG. Dit blacl verschijnt iederen Zaterdag. (SUfsmtrfwI Unmmurd Gewone Dienstaanbiedingen en De prijs per Jaar ƒ0,50. j'X uUUtri. TluIIiuttrfi Dienstaanvragen worden geplaatst 10 Cents. Franco per post 0,80. C6Ht Advertenticn tegen 5 Cents per regel. Te voldoen in driemaandelijksche Groote Letters en Afbeeldingen termijnen. naar plaatsruimte. Be Advertentièn moeten Vrijdag vóór 12 uur bij den Uitgever bezorgd worden. In oude tijden had men geen vaste winkels. De kooplieden die wel wat van onze tegenwoordige marskramers hadden gingen naar plaatsen waar veel mensehen bijeen waren waar eene kerk werd ingewijd, een ridderfeest werd gegeven of op andere wijze personen van heinde en verre kwamen. Dan zochten ze een hoekje op, tusschen vooruitspringende deelen van een of ander groot gebouw en in zoo'n hoek (of zooals men toen zei- de: winkel, gelijk wij nog in winkelhaak) wacht ten ze geduldig af, dat de mensohen bij hen kwa men koopen. Dat was ook voldoende; want die geen geld had mocht gerust weg blijven en dacht ook aan geen koopen borgen kende men niet en die geld had kwam van zelf; want weken en maanden lang had hij de komst van den koopman tegemoet gezien, dewijl hij anders geen gelegen heid had te koopen wat hij gaarne wilde hebben of inderdaad noodig had. Maar dat alles is nu veranderd. Men kan altijd en overal krijgen wat men hebben wil. Spoorwe gen en telegrafen stellen hem, die er wat voor overheeftinstaat in een oogenblik de voortbreng selen der verstverwijderde streken te bezitten en daar de waarde van het geld aanmerkelijk vermin derd is sedert den tijd toen de winkels ontston den, zoo ontziet men zich ook niet, om diep in de beurs te tasten als men maar bediend wordt zooals men bediend wil zijn. Daar zit hem juist de knoop en daarin ligt een diepe les voor menschendie vooruitwillen in de wereld. Hebt gij dus een winkel of zijt gij werkbaas, praat dan nooit van gunst en recommandatie. Als gij van de gunsten de recommandatie moet leven dan zult gij gauw van honger sterven. Men be wijst u geen gunst, ah men bij u komt; men komt bij u omdat men liever bij u wil zijndan bij een ander niet om u, maar om uwe icaar of uw werk. De kooper komt koopen omdat hij zijn eigen voordeel zoekt, maar niet om den verkooper plei- zier te doen. Men komt bijv. koopenwaar men de beste waar krijgt, voor het minste geld en als 'tin die twee opzichten gelijk staat, waar de men schen 't beleefdst zijn. Kan men dus niet bij den een terechtmen gaat naar den ander en vindt men de luidie men zoekt niet in de plaatsdan gaat men er buiten. Ieder is zichzelf het naaste en zal ongetwijfeld eerder zijn eigen voordeel nul len, dan met eigen nadeel, het voordeel van een paar stadgenootendie niet goedvinden met den tijd medetegaan. Stilstaan is achteruitgaan en rusteloos geeselt de zweep der concurrentie er op los, als was het in derdaad een wedloopwie den tijdgeest kon bij houden wee hemdie achterblijfthij wordt eerst uitgejouwd en later aan zijn lot overgelaten zon der dat iemand zich om hem bekommert. En is hij de voorste, toch heeft hij geen rust, de zweep klapt altijd door en anderen spannen alle krachten in om hem weer voorbij te loopen. De gunst geeft u niemand, maar gij kunt zelf zorgen, dat iedereen het zijn voordeel rekent, bij u te komen. Recommandatie kunt gij missenwantgoede waar prijst zich zeiven en //goede wijn behoeft geen krans."

Krantenbank Zeeland

Volksblad | 1871 | | pagina 1