VEREENIGING VOOR VOLKSBELANGEN TE GOES.
VOLKSBLAD,
18 71. 7 Januari.
Öit blad verschijnt iederen Zaterdag. Gewone Dienstaanbiedingen en
De prijs per Jaar ƒ0,50. ^|20!ÏUÊrI. ^OntJUCrS Dienstaanvragen worden geplaatst h 10 Cents.
Franco per post 0,80. fpTlt Advertentien tegen 5 Cents per regel.
Te voldoen in driemaandelijksche Groote Letters en Afbeeldingen
termijnen. naar plaatsruimte.
De Advertentien moeten Vrijdag vóór 12 uur bij den Uitgever bezorgd worden.
Ten gevolge van de verandering van de
Postwet, zal de prijs van het Volksblad,
franco per post"voortaan slechts 80 Ct. zijn.
Onlangs hoorde ik van iemanddie voor het
slachtersbedrijf was opgeleid en dat ook eenige ja
ren had uitgeoefend. Maar de zaken gingen niet
best en het besluit werd genomen om naar Ame
rika te gaan en daar de fortuin te beproeven. In
de nieuwe wereld scheen echter aan slachters geen
gebrek te zijn, en er was geene andere gelegen
heid om aan het werk te komendan bij, een blik
slager. De voormalige slachter, wien het voor alles
te doen wasom den kost te verdienenaarzelde
niet om zieb op dat ambacht toeteleggenen vol
gens de laatste van hem ingekomen berichten ging
het hemin zijn nieuwen werkkringuitnemend
goed.
Ik ken den man niet, maar ik zou toch van
hem wel durven zeggen, dat hij tot die menschen
behoortdie alles durven en willen aanpakkenom
op eene eerlijke wijze geld te verdienen.
Er zijn er soms, die voor geen geld ter wereld
wat anders beginnen zoudendan het ambacht
het werk waarin zij opgeleid zijndie liever suk
kelen en gebrek lijden, dan wat nieuws leeren.
De een meent hij is daarvoor te oud; de ander
gelooft dat bij het toch niet leeren zal; een derde
heeft zich nu eenmaal in het hoofd gezetdat hij
die bij de slachters groot gebracht isook slachter
moet blijvenen er wordt nog al eens wat armoede
geledenomdat inen terugdeinst voor dat veran
deren omdat er geen lust. geen moed is om te
zienof er langsanderen weg meer of althans wat
*- verdienen zou zijn.
Als men in zijn vak iets zijn wil, is het zeker
wel het beste, dat men daarbij blijft en er een
baas in zoekt te worden, Maar 't gebeurt toch zoo
menigmalen, dat het maar niet vlotten wil, en dan
noem ik ze verstandig en gelukkig die, inplaats
van te klagen over slechte tijden en te zuchten
over gebrek aan werkde handen uit den mouw
stekenen niet kieskeurig zijn om te doenwat
hunne hand te doen vindt.
't Gebeurt nog al eensdat er wat te verdienen
is met andere middelen, dan die men eerst ge
leerd heeft aantewendenen waarom zou men er
zich niet van bedienenals ze goed zijn. Een
ïnenschzegt men immersis nooit te oud om te
leerenen 't is beter een goed stuk brood door
arbeid, waaraan men vroeger vreemd was, dan
het gebrek lijden en tobbenom maar bij zijn vak
te blijven.
Maar het voorbeeld van den Hollander in Ame
rika, deed mij ook nog aan iets anders denken.
Misschien is het nu wel aan den dag gekomen,
dat de man veel meer aanleg had voor zijn nieuw
vak, dan voor dat waarin men hem liet onder
wijzen.
Er wordt niet altijd genoeg op gelet, als de
jongens in de leer worden gedaanof zij geschikt
heid hebben voor het vakdat men voor hen kiest
of er gegrond uitzicht isdat zij met lust zich-
daarop zullen toeleggen.
De jongen moet wat leeren en er wordt naar
een winkel of zoo iets voor hem omgezien. Soms
heeft hij zin in het een of ander, en als er dan
maar een baas is, die het met hem probeeren
wilj dan gaat allés goed. Maar 't gebeurt ook
wel eensdat alle bazen in dat vak voorzien zijn
