BIJLAGE
NAJAARS
Straathoekwerker bestrijdt overlast
Fotoclub viert jubileum met tentoonstelling
Walcherse dijken niet gevaarlijk
32Sg C
TIEN JAAR DE DRAADONTSPANNER
o?r°%
DANCE MACTEEC'^X
xJÊSAlÈiÈlWh
D€Z€ LU€€K
IN
D€ HHdNT
s2ftPDELBV>55<
VERSCHOORE
Overlast. Vroeger of later krijgt iedereen er wel eens mee te maken: een
dronken buurman op straat. Of een junk in de schuur, een dementerende
bovenbuurvrouw of andere ellende waar niet ieder mens even goed raad
mee weet. Daarom zijn in verschillende steden zogenaamde 'straathoek
werkers' werkzaam.
Preventie
Jeugdbende
Bekend
Fransvlaams
Fotoclub De Draadontspanner in Oost-Souburg
viert deze maand haar tienjarig bestaan met een
expositie in de hal van het stadhuis in Vlissin
gen. De fotoclub heeft momenteel achttien
leden die wekelijks bij elkaar komen in de
clubruimte in Bachten Poorte.
PZC WEEKBLADEN
Een deel van de Zeeuwse dijken is in zo'n slech
te staat dat ze een storm als in 1953 niet zouden
overleven. Dat verontrustende bericht kwam
vorige week in de publiciteit. De toestand van
de Walcherse dijken blijkt echter nogal mee te
vallen. Alleen de dijk bij Ritthem heeft veel te
verduren maar wordt regelmatig onderhouden.
deze week beginnen de clubs voor:
volwassenen met of zonder partner
jeugd 14/16 jaar vooral jongens
beginners, gevorderden, herhaling,mambo salsa, q
Thema
Toekomst
Sinds 1919, dè Zeeuwse
portretfotograaf
Recht t.o. C&A en Blokker
26e JAARGANG NUMMER 37
11 SEPTEMBER 1996
Door Ellen Erkens
Vlissingen is één van die plaat
sen. Straathoekwerker Léon
van Aerle legt uit wat hij doet:
„Mensen kunnen mij bellen en
krijgen dan in principe een ant
woordapparaat waarop ze iets
kunnen inspreken. Ik luister
dat constant af en ga er direct
mee aan de slag. Er naar toe
gaan bijvoorbeeld, als er
ergens iets aan de hand is. Dat
kan van alles zijn, overlast
door dealen, vernieling in de
wijk, een schuur opentrappen
om erin te slapen, noem maar
op".
Hij vervolgt:„Daarna probeer
ik een beetje te bemiddelen en
een passende oplossing te
zoeken. Ik zorg bijvoorbeeld
dat iemand die in andermans
schuur slaapt, eruitgaat. Daar
na bel ik de Basco om de
schuurdeur weer te laten
maken. Want als ze gemakke
lijk in de schuur kunnen komen
zitten er zo weer anderen in".
„Veel van de problemen op
straat hebben te maken met
drugs, alcohol of gokken",
weet hij. „Maar ik ben geen
hulpverlener. Ik veroordeel
druggebruikers ook niet. Drug
gebruikers - ik zal nooit junks
zeggen, dat vind ik zo negatief.
Wel breng ik mensen die met
me praten in contact met
instanties die hun kunnen hel
pen als ze dat willen. Begelei
den in het afkicken is niet mijn
taak, als ik ook hulpverlener
De Vlissingse straathoek
werker Leon van Aerle:
Bemiddelen en een pas
sende oplossing zoeken".
zou zijn zou ik aan het
straathoekwerk niet eens toe
komen". Wel doet hij mee aan
drugspreventieprojecten. Zo is
wordt er op dit moment in
samenwerking met het
Zeeuws Bureau voor Alcohol
en Drugs (ZCAD) gewerkt aan
een voorlichtingsprogramma
voor scholen en buurthuizen.
Daarnaast is hij van plan om
XTC-testen te gaan doen op
houseparties: „Je kunt het
maar beter bespreekbaar
maken, vind ik. Ronduit verbie
den helpt niet. En als ze het
dan toch gebruiken, kunnen ze
beter maar weten wat ze slik
ken. Er wordt namelijk ook
veel troep verkocht dat hele
maal geen XTC is".
Leon van Aerle kent de straat
wereld trouwens niet alleen
ambtshalve: „Ik ben op straat
opgegroeid. Informeel leider
van een jeugdbende in Hel
mond geweest. Ik zag mijn
vrienden vervallen in versla
vingen, maar was zelf te schij
terig om het ook te proberen.
Tien jaar geleden was ik
onaangepast. Ik kon niet zo
goed praten en compenseerde
dat met mijn vuisten. Ik pro
beerde mijn vrienden te hel
pen, soms tegen beter weten
in". Het volgen van de oplei
dingen mbo en hbo rand
groepjongerenwerk bracht
hem in contact met de wereld
die niet op straat afspeelt.
„Maar ik denk wel dat het mijn
kracht is: mezelf verplaatsen in
de ander gaat me niet moeilijk
af".
Van Aerle is maar weinig op
zijn kantoor te vinden. „Van
daar ook dat antwoordappa
raat", legt hij uit. „Ik loop
eigenlijk de hele dag door de
stad. Probeer mezelf bekend te
maken. Loop naar binnen bij
instellingen, maak een praatje
met mensen in een koffieshop
of buurthuis, ik kom overal. Als
niemand weet dat je bestaat,
belt er ook niemand naar je,
nietwaar?
Een klein deel van zijn baan
bestaat ook uit zorgcoördina-
tie. „Mensen die tussen wal en
schip dreigen te vallen, om die
op het rechte pad te houden.
Dus mensen die uit detentie
komen, of uit een afkickcen
trum. Die mensen komen
terug en moeten vrijwel alleen
ineens een ander leven opbou
wen. Er zijn maar weinig men
sen buiten de kring van drug
gebruikers die beseffen in wat
voor gat je dan terechtkomt. Of
het begeleiden van een bejaar
de, dementerende vrouw die
nog alleen in een huisje
woont. Om ervoor te zorgen
dat ze in een goed verzor
gingstehuis terecht komt", legt
hij uit.
In Middelburg is geen
straathoekwerker. Wel zijn er
preventiewerkers van het
ZCAD. Dries Alexander is één
van hun: „Ik hou me bezig met
voorlichting en adviesgesprek-
ken, het verzorgen van thema
avonden en dergelijke. Een
grote overeenkomst met het
werk van Leon is dat ikzelf ook
vaak op pad ben, aan het
bemiddelen als er iets
gebeurt".
In het Middelburgs Minitheater aan de Verwerijstraat worden
aanstaande zaterdag vier éénakters opgevoerd. Drie van deze
waren al te zien op het éénakterfestival in Zierikzee.
e Verder deze week nuttige informatie van de overheid en
natuurlijk de handige van-dag-tot-dag-overzichten op het gebied
van optredens, exposities, films en kerk- en weekenddiensten.
In deze rubriek wordt regel
matig stilgestaan bij de ver
wantschap tussen het Zeeuws
en het Vlaams, en dan in het
bijzonder het Westvlaams.
Sommige Westvlaamse dia
lecten vertonen nog meer
overeenkomsten met het Wal-
chers dan bijvoorbeeld het
Westzeeuwsvlaams dat doet.
Maar van de Westvlaamse dia
lecten heeft het Fransvlaams
veruit het meeste weg van het
Walchers.
In de uiterste noordoosthoek
van Frankrijk, grofweg tussen
Lille en Duinkerke spreken,
nog enkele duizenden ouderen
een Vlaams dialect, wat ze zelf
Vlaemsch noemen (de oude -
sch uitgang wordt er nog uit
gesproken). Worden in West-
Vlaanderen vrijwel alle a's als
een zware ao uitgesproken, in
Frans-Vlaanderen wordt in
veel plaatsen veelvuldig
gebruik gemaakt van de ons zo
bekende uitspraak ae.
Woorden als julder en ulder,
jie en joe, plaatsnamen als
Breskens, Sint-Jans-Cappel en
Le Gosouck (de gos'oek', gras-
hoek); het doet allemaal
bekend aan. De Walcherse
familienaam Peene vind overi
gens zijn herkomst in de Frans-
vlaamse dorpjes Nort- en
Zuyd-Peene.
Ons bekende uitdrukkingen
zijn er ook genoeg: ie zaoit na
den zak (hij praat met alle win
den mee), ik zien 't beu os (als)
gespogen spek en 'ie kiekt as
'n uul up (op) 'n zieke koeie zijn
enkele voorbeelden.
Zelfs sommige volksrijmpjes
komen bekend voor. Een voor
beeld is het volgende kinder
versje uit het plaatsje Ghyvel-
de, dat op de knie gezongen
werd: Juteko, te paeretje nae
Gend al om 'n staeretje nae
leper om azien is t'r dan t'
leper gêên me rieën van daer
na Mêên.
De tekst lijkt erg op Walcherse
versjes als Uto kassepaeretje
wae gaet dat toch nae toe
mee je gevlochte staeretje
nae Middelburg toe.
Om een en ander met eigen
oren te horen, zult u naar
Frans-Vlaanderen moeten,
waar u midden in het hoogsei
zoen vrijwel geen toeristen zult
tegenkomen. Zelfs niet in
Oost- of West-Cappel of in
Koudekerke (Coudekerque).
Marco Evenhuis
FOTO: ANDA VAN RIET.
De foto's die in het stadhuis
hangen zijn gemaakt door de
huidige leden, „ledereen heeft
z'n twee beste foto's ingele
verd en daar hebben we de
expositie van samengesteld",
vertelt voorzitter John Alewijn-
se van De Draadontspanner.
HD@ ^Dfiss9mg®iP
Oplage: 24.500
Gratis huis-aan-huis op
geheel Walcheren in
combinatie met de Faam.
Totale oplage: 50.295.
Uitgave: Provinciale Zeeuwse
Courant b.v.
Exploitatie:
Ch. van den Oosterkamp
(0113) 273000
privé: (0118) 642078
Administratie:
PZC
Oost-Souburgseweg 10,
postbus 18, 4380 AA
Vlissingen.
Advertentieverkoop:
J. Tupanwel
(0118) 484316 (privé (0118) 615044).
Redactie: Ad Henneman,
(0118) 681271 en Ellen Erkens.
(0118) 681270.
Redactie-adres: Postbus 5017,
4330 KA Middelburg
Faxnr. (0118) 681215
Bezorging: (0118) 484216.
Druk: Vink-Rotadruk b.v.,
postbus 36, 4570 AA Axel.
Druktechniek: offsetrotatie.
Sluitingstijd: advertenties
vrijdag PZC, Oost-Souburgseweg
10, 17.00 uur. Postbus 18, 4380
KA Vlissingen, tel. (0118) 484000
De Faam en De Vlissinger
maken deel uit van de Zeeland
Combinatie huis-aan-huisbladen
in Zeeland.
Totale oplage: 176.000 ex.
Het onderzoek naar de toe
stand van de dijken is een
gezamenlijk project van het
Waterschap Zeeuwse Eilan
den, Rijkswaterstaat en de pro
vincie Zeeland. Hoewel het
onderzoek nog lopende is zijn
er vorige week toch al veront
rustende berichten in de pers
gekomen. Zo'n tien procent
van de Zeeuwse dijken zou in
zo'n slechte staat verkeren dat
ze bij een grote storm direct
gevaar opleveren. Het gaat
hier dan om dijken waarvan
het dijklichaam bestaat uit klei
dat met betonblokken is
bekleed.
Het vormalige eiland Walche
ren wordt bijna helemaal
beschermd door prima onder
houden duinen. Alleen de dijk
bij Ritthem, de Eilanddijk en de
Nolledijk in Vlissingen en de
dijk in Westkapelle zijn door
mensenhanden gemaakte zee
weringen.
De dijk bij Ritthem is overigens
de enige waar de onveilige
combinatie betonblokken op
klei is toegepast. „De dijk bij
Ritthem levert absoluut geen
gevaar op", vertelt Arend van
der Wel, voorlichter van het
Waterschap Zeeuwse Eilan
den. „Het is wel een dijk die
veel te verduren heeft, de vaar
geul is vlakbij en meestal staat
de wind erop. Daarom beste
den wij toch al extra veel aan
dacht aan die dijk en is de staat
van onderhoud prima. De ove
rige Walcherse dijken verkeren
in een prima staat", vervolgt
hij.
Ook in de toekomst voorziet
het waterschap geen proble
men met de dijk: „Omdat de
dijk constant in de gaten wordt
gehouden en we de bekleding
stapsgewijs vernieuwen levert
de combinatie van betonblok
ken op klei in Ritthem geen
gevaar op. Het is absoluut niet
zo dat we daar naar een ande
re oplossing moeten zoeken",
aldus Van der Wel.
Het onderzoek naar de toe
stand van de Zeeuwse dijken is
overigens nog niet afgesloten.
Definitieve resultaten worden
pas in de loop van het komend
najaar verwacht.
De Draadontspanner werd tien
jaar geleden in Oost-Souburg
opgericht. Aanvankelijk had de
fotoclub een ruimte in vereni
gingsgebouw 't Zwaantje.
Daarna kregen de amateurfo
tografen een gedeelte van het
voormalige Souburgs stadhuis
waar nu Omroep Zeeland in is
gevestigd.
Sinds 1988 heeft de club een
studiootje en een donkere
kamer in bejaardentehuis
Bachten Poorte.
„We komen iedere week bij
elkaar. Ons seizoen loopt
eigenlijk van september tot en
met juni. Behalve om foto's af
te drukken en eikaars werk te
bekijken organiseren we een
groot aantal activiteiten rond
om fotografie", vertelt Ale-
wijnse. Zo worden er bij De
Draadontspanner regelmatig
gastsprekers uitgenodigd,
gaat de club fotograferen op
locatie en worden er onderlin
ge fotowedstrijden gehouden.
Alewijnse: „Dan verzinnen we
een thema waarover iedereen
één of twee foto's inlevert. We
bekijken dan eikaars werk en
zoeken de beste uit. We doen
ook ieder jaar mee aan de
wedstrijd van de fotobond
waar we lid van zijn".
De leden van De Draadont
spanner trekken er regelmatig
samen op uit om foto's te
maken. „De plekken waar we
naar toe gaan zijn heel ver
schillend. We hebben wel eens
een dagje gefotografeerd op
Neeltje Jans of op het strand
maar bijvoorbeeld ook
gewoon een keer naar de
koopavond in Middelburg. Dat
is natuurlijk een heel ander
onderwerp waarvan dan toch
blijkt dat je er leuke foto's van
kunt maken".
De foto's die de leden van De
Draadontspanner maken zijn
zowel in kleur als in zwart-wit.
Voorzitter John Alewijnse van de tienjarige fotoclub De Draadontspanner.
FOTO ANDA VAN RIET
Om ook de buitenwereld van
het jubileum van De Draadont
spanner mee te laten genieten
heeft de club een expositie in
het Vlissingse stadhuis inge
richt. „We willen in de toe
komst meer tentoonstellingen
gaan houden. Je moet als club
toch een beetje naar buiten
treden, al was het alleen maar
om nieuwe leden te krijgen",
vertelt Alewijnse. Bezoekers
van de tentoonstelling kunnen
op een formulier invullen wel
ke foto zij het beste vinden.
Alewijnse: „Zo verbinden we
er voor onszelf ook nog een
wedstrijd aan. Het is voor ons
ook wel eens interessant om te
zien wat andere mensen nou
de mooiste foto vinden".