BIJLAGE NAJAARS Straathoekwerker bestrijdt overlast Fotoclub viert jubileum met tentoonstelling Walcherse dijken niet gevaarlijk 32Sg C TIEN JAAR DE DRAADONTSPANNER o?r°% DANCE MACTEEC'^X xJÊSAlÈiÈlWh D€Z€ LU€€K IN D€ HHdNT s2ftPDELBV>55< VERSCHOORE Overlast. Vroeger of later krijgt iedereen er wel eens mee te maken: een dronken buurman op straat. Of een junk in de schuur, een dementerende bovenbuurvrouw of andere ellende waar niet ieder mens even goed raad mee weet. Daarom zijn in verschillende steden zogenaamde 'straathoek werkers' werkzaam. Preventie Jeugdbende Bekend Fransvlaams Fotoclub De Draadontspanner in Oost-Souburg viert deze maand haar tienjarig bestaan met een expositie in de hal van het stadhuis in Vlissin gen. De fotoclub heeft momenteel achttien leden die wekelijks bij elkaar komen in de clubruimte in Bachten Poorte. PZC WEEKBLADEN Een deel van de Zeeuwse dijken is in zo'n slech te staat dat ze een storm als in 1953 niet zouden overleven. Dat verontrustende bericht kwam vorige week in de publiciteit. De toestand van de Walcherse dijken blijkt echter nogal mee te vallen. Alleen de dijk bij Ritthem heeft veel te verduren maar wordt regelmatig onderhouden. deze week beginnen de clubs voor: volwassenen met of zonder partner jeugd 14/16 jaar vooral jongens beginners, gevorderden, herhaling,mambo salsa, q Thema Toekomst Sinds 1919, dè Zeeuwse portretfotograaf Recht t.o. C&A en Blokker 26e JAARGANG NUMMER 37 11 SEPTEMBER 1996 Door Ellen Erkens Vlissingen is één van die plaat sen. Straathoekwerker Léon van Aerle legt uit wat hij doet: „Mensen kunnen mij bellen en krijgen dan in principe een ant woordapparaat waarop ze iets kunnen inspreken. Ik luister dat constant af en ga er direct mee aan de slag. Er naar toe gaan bijvoorbeeld, als er ergens iets aan de hand is. Dat kan van alles zijn, overlast door dealen, vernieling in de wijk, een schuur opentrappen om erin te slapen, noem maar op". Hij vervolgt:„Daarna probeer ik een beetje te bemiddelen en een passende oplossing te zoeken. Ik zorg bijvoorbeeld dat iemand die in andermans schuur slaapt, eruitgaat. Daar na bel ik de Basco om de schuurdeur weer te laten maken. Want als ze gemakke lijk in de schuur kunnen komen zitten er zo weer anderen in". „Veel van de problemen op straat hebben te maken met drugs, alcohol of gokken", weet hij. „Maar ik ben geen hulpverlener. Ik veroordeel druggebruikers ook niet. Drug gebruikers - ik zal nooit junks zeggen, dat vind ik zo negatief. Wel breng ik mensen die met me praten in contact met instanties die hun kunnen hel pen als ze dat willen. Begelei den in het afkicken is niet mijn taak, als ik ook hulpverlener De Vlissingse straathoek werker Leon van Aerle: Bemiddelen en een pas sende oplossing zoeken". zou zijn zou ik aan het straathoekwerk niet eens toe komen". Wel doet hij mee aan drugspreventieprojecten. Zo is wordt er op dit moment in samenwerking met het Zeeuws Bureau voor Alcohol en Drugs (ZCAD) gewerkt aan een voorlichtingsprogramma voor scholen en buurthuizen. Daarnaast is hij van plan om XTC-testen te gaan doen op houseparties: „Je kunt het maar beter bespreekbaar maken, vind ik. Ronduit verbie den helpt niet. En als ze het dan toch gebruiken, kunnen ze beter maar weten wat ze slik ken. Er wordt namelijk ook veel troep verkocht dat hele maal geen XTC is". Leon van Aerle kent de straat wereld trouwens niet alleen ambtshalve: „Ik ben op straat opgegroeid. Informeel leider van een jeugdbende in Hel mond geweest. Ik zag mijn vrienden vervallen in versla vingen, maar was zelf te schij terig om het ook te proberen. Tien jaar geleden was ik onaangepast. Ik kon niet zo goed praten en compenseerde dat met mijn vuisten. Ik pro beerde mijn vrienden te hel pen, soms tegen beter weten in". Het volgen van de oplei dingen mbo en hbo rand groepjongerenwerk bracht hem in contact met de wereld die niet op straat afspeelt. „Maar ik denk wel dat het mijn kracht is: mezelf verplaatsen in de ander gaat me niet moeilijk af". Van Aerle is maar weinig op zijn kantoor te vinden. „Van daar ook dat antwoordappa raat", legt hij uit. „Ik loop eigenlijk de hele dag door de stad. Probeer mezelf bekend te maken. Loop naar binnen bij instellingen, maak een praatje met mensen in een koffieshop of buurthuis, ik kom overal. Als niemand weet dat je bestaat, belt er ook niemand naar je, nietwaar? Een klein deel van zijn baan bestaat ook uit zorgcoördina- tie. „Mensen die tussen wal en schip dreigen te vallen, om die op het rechte pad te houden. Dus mensen die uit detentie komen, of uit een afkickcen trum. Die mensen komen terug en moeten vrijwel alleen ineens een ander leven opbou wen. Er zijn maar weinig men sen buiten de kring van drug gebruikers die beseffen in wat voor gat je dan terechtkomt. Of het begeleiden van een bejaar de, dementerende vrouw die nog alleen in een huisje woont. Om ervoor te zorgen dat ze in een goed verzor gingstehuis terecht komt", legt hij uit. In Middelburg is geen straathoekwerker. Wel zijn er preventiewerkers van het ZCAD. Dries Alexander is één van hun: „Ik hou me bezig met voorlichting en adviesgesprek- ken, het verzorgen van thema avonden en dergelijke. Een grote overeenkomst met het werk van Leon is dat ikzelf ook vaak op pad ben, aan het bemiddelen als er iets gebeurt". In het Middelburgs Minitheater aan de Verwerijstraat worden aanstaande zaterdag vier éénakters opgevoerd. Drie van deze waren al te zien op het éénakterfestival in Zierikzee. e Verder deze week nuttige informatie van de overheid en natuurlijk de handige van-dag-tot-dag-overzichten op het gebied van optredens, exposities, films en kerk- en weekenddiensten. In deze rubriek wordt regel matig stilgestaan bij de ver wantschap tussen het Zeeuws en het Vlaams, en dan in het bijzonder het Westvlaams. Sommige Westvlaamse dia lecten vertonen nog meer overeenkomsten met het Wal- chers dan bijvoorbeeld het Westzeeuwsvlaams dat doet. Maar van de Westvlaamse dia lecten heeft het Fransvlaams veruit het meeste weg van het Walchers. In de uiterste noordoosthoek van Frankrijk, grofweg tussen Lille en Duinkerke spreken, nog enkele duizenden ouderen een Vlaams dialect, wat ze zelf Vlaemsch noemen (de oude - sch uitgang wordt er nog uit gesproken). Worden in West- Vlaanderen vrijwel alle a's als een zware ao uitgesproken, in Frans-Vlaanderen wordt in veel plaatsen veelvuldig gebruik gemaakt van de ons zo bekende uitspraak ae. Woorden als julder en ulder, jie en joe, plaatsnamen als Breskens, Sint-Jans-Cappel en Le Gosouck (de gos'oek', gras- hoek); het doet allemaal bekend aan. De Walcherse familienaam Peene vind overi gens zijn herkomst in de Frans- vlaamse dorpjes Nort- en Zuyd-Peene. Ons bekende uitdrukkingen zijn er ook genoeg: ie zaoit na den zak (hij praat met alle win den mee), ik zien 't beu os (als) gespogen spek en 'ie kiekt as 'n uul up (op) 'n zieke koeie zijn enkele voorbeelden. Zelfs sommige volksrijmpjes komen bekend voor. Een voor beeld is het volgende kinder versje uit het plaatsje Ghyvel- de, dat op de knie gezongen werd: Juteko, te paeretje nae Gend al om 'n staeretje nae leper om azien is t'r dan t' leper gêên me rieën van daer na Mêên. De tekst lijkt erg op Walcherse versjes als Uto kassepaeretje wae gaet dat toch nae toe mee je gevlochte staeretje nae Middelburg toe. Om een en ander met eigen oren te horen, zult u naar Frans-Vlaanderen moeten, waar u midden in het hoogsei zoen vrijwel geen toeristen zult tegenkomen. Zelfs niet in Oost- of West-Cappel of in Koudekerke (Coudekerque). Marco Evenhuis FOTO: ANDA VAN RIET. De foto's die in het stadhuis hangen zijn gemaakt door de huidige leden, „ledereen heeft z'n twee beste foto's ingele verd en daar hebben we de expositie van samengesteld", vertelt voorzitter John Alewijn- se van De Draadontspanner. HD@ ^Dfiss9mg®iP Oplage: 24.500 Gratis huis-aan-huis op geheel Walcheren in combinatie met de Faam. Totale oplage: 50.295. Uitgave: Provinciale Zeeuwse Courant b.v. Exploitatie: Ch. van den Oosterkamp (0113) 273000 privé: (0118) 642078 Administratie: PZC Oost-Souburgseweg 10, postbus 18, 4380 AA Vlissingen. Advertentieverkoop: J. Tupanwel (0118) 484316 (privé (0118) 615044). Redactie: Ad Henneman, (0118) 681271 en Ellen Erkens. (0118) 681270. Redactie-adres: Postbus 5017, 4330 KA Middelburg Faxnr. (0118) 681215 Bezorging: (0118) 484216. Druk: Vink-Rotadruk b.v., postbus 36, 4570 AA Axel. Druktechniek: offsetrotatie. Sluitingstijd: advertenties vrijdag PZC, Oost-Souburgseweg 10, 17.00 uur. Postbus 18, 4380 KA Vlissingen, tel. (0118) 484000 De Faam en De Vlissinger maken deel uit van de Zeeland Combinatie huis-aan-huisbladen in Zeeland. Totale oplage: 176.000 ex. Het onderzoek naar de toe stand van de dijken is een gezamenlijk project van het Waterschap Zeeuwse Eilan den, Rijkswaterstaat en de pro vincie Zeeland. Hoewel het onderzoek nog lopende is zijn er vorige week toch al veront rustende berichten in de pers gekomen. Zo'n tien procent van de Zeeuwse dijken zou in zo'n slechte staat verkeren dat ze bij een grote storm direct gevaar opleveren. Het gaat hier dan om dijken waarvan het dijklichaam bestaat uit klei dat met betonblokken is bekleed. Het vormalige eiland Walche ren wordt bijna helemaal beschermd door prima onder houden duinen. Alleen de dijk bij Ritthem, de Eilanddijk en de Nolledijk in Vlissingen en de dijk in Westkapelle zijn door mensenhanden gemaakte zee weringen. De dijk bij Ritthem is overigens de enige waar de onveilige combinatie betonblokken op klei is toegepast. „De dijk bij Ritthem levert absoluut geen gevaar op", vertelt Arend van der Wel, voorlichter van het Waterschap Zeeuwse Eilan den. „Het is wel een dijk die veel te verduren heeft, de vaar geul is vlakbij en meestal staat de wind erop. Daarom beste den wij toch al extra veel aan dacht aan die dijk en is de staat van onderhoud prima. De ove rige Walcherse dijken verkeren in een prima staat", vervolgt hij. Ook in de toekomst voorziet het waterschap geen proble men met de dijk: „Omdat de dijk constant in de gaten wordt gehouden en we de bekleding stapsgewijs vernieuwen levert de combinatie van betonblok ken op klei in Ritthem geen gevaar op. Het is absoluut niet zo dat we daar naar een ande re oplossing moeten zoeken", aldus Van der Wel. Het onderzoek naar de toe stand van de Zeeuwse dijken is overigens nog niet afgesloten. Definitieve resultaten worden pas in de loop van het komend najaar verwacht. De Draadontspanner werd tien jaar geleden in Oost-Souburg opgericht. Aanvankelijk had de fotoclub een ruimte in vereni gingsgebouw 't Zwaantje. Daarna kregen de amateurfo tografen een gedeelte van het voormalige Souburgs stadhuis waar nu Omroep Zeeland in is gevestigd. Sinds 1988 heeft de club een studiootje en een donkere kamer in bejaardentehuis Bachten Poorte. „We komen iedere week bij elkaar. Ons seizoen loopt eigenlijk van september tot en met juni. Behalve om foto's af te drukken en eikaars werk te bekijken organiseren we een groot aantal activiteiten rond om fotografie", vertelt Ale- wijnse. Zo worden er bij De Draadontspanner regelmatig gastsprekers uitgenodigd, gaat de club fotograferen op locatie en worden er onderlin ge fotowedstrijden gehouden. Alewijnse: „Dan verzinnen we een thema waarover iedereen één of twee foto's inlevert. We bekijken dan eikaars werk en zoeken de beste uit. We doen ook ieder jaar mee aan de wedstrijd van de fotobond waar we lid van zijn". De leden van De Draadont spanner trekken er regelmatig samen op uit om foto's te maken. „De plekken waar we naar toe gaan zijn heel ver schillend. We hebben wel eens een dagje gefotografeerd op Neeltje Jans of op het strand maar bijvoorbeeld ook gewoon een keer naar de koopavond in Middelburg. Dat is natuurlijk een heel ander onderwerp waarvan dan toch blijkt dat je er leuke foto's van kunt maken". De foto's die de leden van De Draadontspanner maken zijn zowel in kleur als in zwart-wit. Voorzitter John Alewijnse van de tienjarige fotoclub De Draadontspanner. FOTO ANDA VAN RIET Om ook de buitenwereld van het jubileum van De Draadont spanner mee te laten genieten heeft de club een expositie in het Vlissingse stadhuis inge richt. „We willen in de toe komst meer tentoonstellingen gaan houden. Je moet als club toch een beetje naar buiten treden, al was het alleen maar om nieuwe leden te krijgen", vertelt Alewijnse. Bezoekers van de tentoonstelling kunnen op een formulier invullen wel ke foto zij het beste vinden. Alewijnse: „Zo verbinden we er voor onszelf ook nog een wedstrijd aan. Het is voor ons ook wel eens interessant om te zien wat andere mensen nou de mooiste foto vinden".

Krantenbank Zeeland

de Vlissinger | 1996 | | pagina 1