SEM-VOORZITTER HANS VAN DER KAM
Volgens het huishoudelijk reglement kan het niet.
Een lid van het dagelijks bestuur mag volgens die
regels nooit en te nimmer de kar van een werkgroep
trekken. „Maar voordat ik tot voorzitter van de SEM
werd gekozen, was ik al coördinator van de Brade
riecommissie", legt Hans van der Kam uit. Hij voegt
er aan toe: „Het is dus logisch dat ik dit jaar voor de
laatste keer de braderie doe. Als voorzitter van de
Stichting Evenementen Middelburg heb ik andere
taken".
Middelburg als hobby
Hans van der Kam: „Dit werk voor de stad heeft er alles mee te maken dat ik me thuisvoel in Middelburg".
FOTO JAAP WOLTER BEEK
Hans van der Kam is een man die
als jonge afgestudeerd bouwkun
dig ingenieur Delft verliet met de
droom van een flitsende carrière.
Terug in zijn lievelingsstad Mid
delburg bleken de baantjes niet
voor het oprapen. O ja. Hij wilde
wel verhuizen naar elders en hij
zou er alles voor over hebben om
zich op de een of andere bouw
plaats te kunnen melden als de
architect van het geheel, maar
het lot was hem niet gunstig
gezind. Op de spaarzame adver
tenties die vroegen naar een man
als hij kreeg hij louter afwijzin
gen. „In 1981 lag de hele bouw
wereld op z'n kop. Er was abso
luut geen werk te vinden".
Filiaalchef
Bij de pakken neerzitten deed hij
niet. In tegendeel. „In zo'n perio
de ga je je met je hobby's bezig
houden. Een van die hobby's is
Middelburg". Later kreeg hij een
baan als filiaalchef bij een
stoffenzaak. Maar ook die werd
vijf jaar geleden opgeheven.
Maar als filiaalchef werd hij
gevraagd om de straat Segeers-
straat te vertegenwoorigen in de
braderiecommissie waarvan
Bram Schuitema toen de leiding
had. „De eerste tijd heb ik toen
een beetje de kat uit de boom
gekeken. Later was ik verant
woordelijk voor de modeshows
op de Markt tijdens de braderie".
Weer later kreeg hij het heft in
handen. „Want ik had er de tijd
voor".
Niks doen is voor Van der Kam
(„let wel op dat je mijn naam
goed spelt", vraagt hij een aantal
keren) als branden in de hel.
Daarom is hij, sinds hij als werk
loos filiaalchef van een stoffen
zaak te boek staat, meer dan acht
uur per dag bezig met Middel
burg promotie. Toen dit voorjaar
de Ceremoniemeesters fuseer
den met de inmiddels één jaar
oude SEM werd hij de logische
voorzitter van de ondernemersor
ganisatie. „De gemeente wilde
één aanspreekpunt. Dat is de
SEM geworden".
Fusie
Hij vervolgt. „Dankzij de fusie is
nu inderdaad alles onder een dak.
Overigens lukte het in eerste
instantie niet om de SEM en de
Ceremoniemeesters te laten fuse
ren. Ik denk dat het eerste
gesprek in 1992 is geweest. Maar
uiteindelijk zaten in de Ceremo
niemeesters en de SEM ongeveer
dezelfde mensen. De fusie verliep
toen bijna als natuurlijk. Begin
1995 hebben we de fusie officieel
kunnen aankondigen. Die fusie
heeft uiteraard nogal wat voorde
len. Behalve dat de gemeente nu
één aanspreekpunt heeft werkt
het behoorlijk kostenbesparend.
Ga maar na. Je hebt maar een
telefoon nodig en een soort brief
papier. Dat alles is doelmatiger.
Ook qua publiciteit is het makke
lijker dan voorheen".
Volgens de SEM-voorzitter gaat
Middelburg promotie nu ook
ambitieuzer te werk. Omdat de
Markt nu autovrij is, moet er op
dat plein van alles worden geor
ganiseerd buiten de bekende fes
tiviteiten om. De Pasar Malam is
er een van. Die wordt gehouden
van vrijdag 30 juni tot en met zon
dag 2 juli. Ook de Grachtenfees
ten die in september geboekt
staan, is een voorbeeld van een
nieuwe activiteit binnen de ves
ten van de Zeeuwse hoofdstad.
Hij wil graag over de Pasar
Malam praten omdat „die uniek
is".
Pasar Malam
„Uniek omdat het de eerste keer
is dat een Pasar Malam in de
openlucht wordt gehouden. Bo
vendien komen er allerlei arties
ten van naam. Tante Lien bijvoor
beeld. Dat is dus een creatie van
Wieteke van Dort. Ook Justine
Pamelai komt optreden en nog
meer bekende artiesten. Op de
zondag komt een gospelkoor.
The Foundations geloof ik heet
die groep. Verder staan er hon
derd kramen en is er van alles te
koop. Uiteraard zijn er ook eetten-
ten en kramen waar Indische
snacks te koop zijn om te knabbe
len tijdens de rondgang over het
terrein".
Over de Grachtenfeesten wil hij
liever niks kwijt. „We hebben bin
nen de SEM de afspraak dat we
pas met mededelingen naar bui
ten komen als er een vast pro
gramma staat". Niettemin wil hij
een en ander over de doelstelling
kwijt. „Met de Grachtenfeesten
willen we de promotie van Mid
delburg als culturele hoofdstad
onderstrepen".
Grachtenfeesten
Vorig jaar mislukte een poging
om een dergelijk festijn van de
grond te krijgen. Over de oorzaak
wil niemand het woord voeren
dus ook Hans van der Kam niet.
„Maar voor dit jaar ziet het er
gezond uit. Je moet het zien als
een soort mengeling van de Uit-
feesten en het Prinsengrachtcon
cert in Amsterdam. Zowel ama
teurs als professionals krijgen tij
dens de Grachtenfeesten de kans
om een tip van de sluier op te
lichten". Hij noemt een voor
beeld. „Stel het Middelburgs
Theater heeft volgend jaar een
aantal uitvoeringen. Dan kunnen
die mensen vanuit een kraam iets
aan het publiek uitreiken, maar ze
kunnen ook een fragment uitvoe
ren uit een toneelstuk. Of ze laten
zien hoe de spelers gegrimeerd
worden".
In de loop van het gesprek blijkt
Middelburg alles te zijn voor de
bouwkundige. „Dat ik dit werk
voor de stad doe heeft er alles
mee te maken dat ik me thuisvoel
in Middelburg. Kijk. Ik heb ook
een tijdje in Delft gewoond toen
ik er studeerde. De omgeving is
best vergelijkbaar. Zeker omdat
Delft ook een monumentenstad
is. Maar in Middelburg is alles
kleiner en overzichtelijk, ledereen
kent iedereen. Het is vertrouwd.
Maar ik doe dit werk ook omdat ik
werkloos ben. Ik wil me voor
anderen en voor mezelf nuttig
maken".
Veel ervaringen
„Bovendien hoop ik dankzij mijn
inzet nog ooit ergens een baan te
krijgen. Ik heb natuurlijk ontzet
tend veel contacten met onderne
mers en winkeliers in deze stad.
In een baan kan ik die contacten
goed gebruiken. Vooral op het
gebied van promotie en reclame
heb ik veel ervaringen opgedaan.
Dat is heel belangrijk voor mijn
eigen ontwikkeling geweest. Als
ingenieur hoef ik natuurlijk niet
meer te solliciteren bij een archi
tectenbureau of een bouwbedrijf.
Ik ben er veel te lang uitgeweest.
Maar ik besef tegelijkertijd dat ik
als 39-jarige niet meer zo gemak
kelijk aan een baan kan komen.
De baantjes liggen niet voor het
oprapen, zeker niet in de detail
handel", besluit ir Hans van der
Kam zijn betoog.