SEM-VOORZITTER HANS VAN DER KAM Volgens het huishoudelijk reglement kan het niet. Een lid van het dagelijks bestuur mag volgens die regels nooit en te nimmer de kar van een werkgroep trekken. „Maar voordat ik tot voorzitter van de SEM werd gekozen, was ik al coördinator van de Brade riecommissie", legt Hans van der Kam uit. Hij voegt er aan toe: „Het is dus logisch dat ik dit jaar voor de laatste keer de braderie doe. Als voorzitter van de Stichting Evenementen Middelburg heb ik andere taken". Middelburg als hobby Hans van der Kam: „Dit werk voor de stad heeft er alles mee te maken dat ik me thuisvoel in Middelburg". FOTO JAAP WOLTER BEEK Hans van der Kam is een man die als jonge afgestudeerd bouwkun dig ingenieur Delft verliet met de droom van een flitsende carrière. Terug in zijn lievelingsstad Mid delburg bleken de baantjes niet voor het oprapen. O ja. Hij wilde wel verhuizen naar elders en hij zou er alles voor over hebben om zich op de een of andere bouw plaats te kunnen melden als de architect van het geheel, maar het lot was hem niet gunstig gezind. Op de spaarzame adver tenties die vroegen naar een man als hij kreeg hij louter afwijzin gen. „In 1981 lag de hele bouw wereld op z'n kop. Er was abso luut geen werk te vinden". Filiaalchef Bij de pakken neerzitten deed hij niet. In tegendeel. „In zo'n perio de ga je je met je hobby's bezig houden. Een van die hobby's is Middelburg". Later kreeg hij een baan als filiaalchef bij een stoffenzaak. Maar ook die werd vijf jaar geleden opgeheven. Maar als filiaalchef werd hij gevraagd om de straat Segeers- straat te vertegenwoorigen in de braderiecommissie waarvan Bram Schuitema toen de leiding had. „De eerste tijd heb ik toen een beetje de kat uit de boom gekeken. Later was ik verant woordelijk voor de modeshows op de Markt tijdens de braderie". Weer later kreeg hij het heft in handen. „Want ik had er de tijd voor". Niks doen is voor Van der Kam („let wel op dat je mijn naam goed spelt", vraagt hij een aantal keren) als branden in de hel. Daarom is hij, sinds hij als werk loos filiaalchef van een stoffen zaak te boek staat, meer dan acht uur per dag bezig met Middel burg promotie. Toen dit voorjaar de Ceremoniemeesters fuseer den met de inmiddels één jaar oude SEM werd hij de logische voorzitter van de ondernemersor ganisatie. „De gemeente wilde één aanspreekpunt. Dat is de SEM geworden". Fusie Hij vervolgt. „Dankzij de fusie is nu inderdaad alles onder een dak. Overigens lukte het in eerste instantie niet om de SEM en de Ceremoniemeesters te laten fuse ren. Ik denk dat het eerste gesprek in 1992 is geweest. Maar uiteindelijk zaten in de Ceremo niemeesters en de SEM ongeveer dezelfde mensen. De fusie verliep toen bijna als natuurlijk. Begin 1995 hebben we de fusie officieel kunnen aankondigen. Die fusie heeft uiteraard nogal wat voorde len. Behalve dat de gemeente nu één aanspreekpunt heeft werkt het behoorlijk kostenbesparend. Ga maar na. Je hebt maar een telefoon nodig en een soort brief papier. Dat alles is doelmatiger. Ook qua publiciteit is het makke lijker dan voorheen". Volgens de SEM-voorzitter gaat Middelburg promotie nu ook ambitieuzer te werk. Omdat de Markt nu autovrij is, moet er op dat plein van alles worden geor ganiseerd buiten de bekende fes tiviteiten om. De Pasar Malam is er een van. Die wordt gehouden van vrijdag 30 juni tot en met zon dag 2 juli. Ook de Grachtenfees ten die in september geboekt staan, is een voorbeeld van een nieuwe activiteit binnen de ves ten van de Zeeuwse hoofdstad. Hij wil graag over de Pasar Malam praten omdat „die uniek is". Pasar Malam „Uniek omdat het de eerste keer is dat een Pasar Malam in de openlucht wordt gehouden. Bo vendien komen er allerlei arties ten van naam. Tante Lien bijvoor beeld. Dat is dus een creatie van Wieteke van Dort. Ook Justine Pamelai komt optreden en nog meer bekende artiesten. Op de zondag komt een gospelkoor. The Foundations geloof ik heet die groep. Verder staan er hon derd kramen en is er van alles te koop. Uiteraard zijn er ook eetten- ten en kramen waar Indische snacks te koop zijn om te knabbe len tijdens de rondgang over het terrein". Over de Grachtenfeesten wil hij liever niks kwijt. „We hebben bin nen de SEM de afspraak dat we pas met mededelingen naar bui ten komen als er een vast pro gramma staat". Niettemin wil hij een en ander over de doelstelling kwijt. „Met de Grachtenfeesten willen we de promotie van Mid delburg als culturele hoofdstad onderstrepen". Grachtenfeesten Vorig jaar mislukte een poging om een dergelijk festijn van de grond te krijgen. Over de oorzaak wil niemand het woord voeren dus ook Hans van der Kam niet. „Maar voor dit jaar ziet het er gezond uit. Je moet het zien als een soort mengeling van de Uit- feesten en het Prinsengrachtcon cert in Amsterdam. Zowel ama teurs als professionals krijgen tij dens de Grachtenfeesten de kans om een tip van de sluier op te lichten". Hij noemt een voor beeld. „Stel het Middelburgs Theater heeft volgend jaar een aantal uitvoeringen. Dan kunnen die mensen vanuit een kraam iets aan het publiek uitreiken, maar ze kunnen ook een fragment uitvoe ren uit een toneelstuk. Of ze laten zien hoe de spelers gegrimeerd worden". In de loop van het gesprek blijkt Middelburg alles te zijn voor de bouwkundige. „Dat ik dit werk voor de stad doe heeft er alles mee te maken dat ik me thuisvoel in Middelburg. Kijk. Ik heb ook een tijdje in Delft gewoond toen ik er studeerde. De omgeving is best vergelijkbaar. Zeker omdat Delft ook een monumentenstad is. Maar in Middelburg is alles kleiner en overzichtelijk, ledereen kent iedereen. Het is vertrouwd. Maar ik doe dit werk ook omdat ik werkloos ben. Ik wil me voor anderen en voor mezelf nuttig maken". Veel ervaringen „Bovendien hoop ik dankzij mijn inzet nog ooit ergens een baan te krijgen. Ik heb natuurlijk ontzet tend veel contacten met onderne mers en winkeliers in deze stad. In een baan kan ik die contacten goed gebruiken. Vooral op het gebied van promotie en reclame heb ik veel ervaringen opgedaan. Dat is heel belangrijk voor mijn eigen ontwikkeling geweest. Als ingenieur hoef ik natuurlijk niet meer te solliciteren bij een archi tectenbureau of een bouwbedrijf. Ik ben er veel te lang uitgeweest. Maar ik besef tegelijkertijd dat ik als 39-jarige niet meer zo gemak kelijk aan een baan kan komen. De baantjes liggen niet voor het oprapen, zeker niet in de detail handel", besluit ir Hans van der Kam zijn betoog.

Krantenbank Zeeland

de Vlissinger | 1995 | | pagina 19