32 <7 Stuken en schelven verdwijnen uit landschap Bewoners hofje Lange Jan in actie tegen sloop I TRADITIONELE VLASTEELT VOORGOED VERLEDEN TIJD 'wm&mn -v';" "'r -h Grachtenfeesten Middelburg jaar uitgesteld z.o.z. C Samen met je huis-aan-huis krant De Faam en De Vlissinger ALLE FOTO'S 2i AFOEDfOT IWAARDEBON1 VAK VOO rDEÉl -AKT|E lA»tstE Zie pagina 6 en 14 de gehele 2e set voor maar 25 cent VERSCHOORE mmmw mm <shblhjjiiib> VLISSINGEN door Jan Zwemer Wie in de zomer van 1994 nog zoekt naar de bekende 'stuken' en 'schelven' vlas in de Walcherse dreven, komt er bekaaid af. Binnenkort als de vlas oogst begint, zullen alleen nog percelen te zien zijn waar het vlas in lange stroken uitge spreid ligt om op het land te 'roten'. PZC WEEKBLADEN TO De Wijkvereniging Nieuw en Sint Joosland bestaat 25 jaar. Ter gelegenheid van dat jubileum organiseert de vereniging een aantal activiteiten, waaronder een expositie over de ooit zelfstandige gemeente. De tentoonstelling 'Nieuwland Niemandsland' is ingericht met materiaal van de 'dorpsbewoners' zelf en toont het eigene van Nieuw en Sint Joosland - een voormalig eiland tussen Beveland en Walcheren. Piet Boone, caféhouder in Meliskerke, heeft zijn ouderwetse bruine kroegje verwisseld voor een fris verbouwd etablissement waar het bier tegenwoordig ook uit de tap stroomt. In vroeger tijden werden alleen flesjes geserveerd. Toeristen en jongeren zijn aan de vaste klantenkring toegevoegd, al blijft café Boone een echt bier-borrelcafé. Maar vroeger: 'da benne tieje, die kriege we nooit mee terug'. •Verder in deze krant nieuws van provincie en gemeenten en dq rubrieken Psychoconsult en Bedrijfskundig Bekeken. Nie érger! De bewoners van het hofje onder de Lange Jan grijpen dolle don derdag 11 augustus aan om handtekenin gen te verzamelen tegen de dreigende sloop van hun huisjes in het centrum van Middelburg. Een aan tal bewoners zal een marktkraam in de Nieuwe Burg beman nen om het winkelend publiek om steun te vragen. Daarnaast zul len de bewoners span doeken aan hun hui zen bevestigen om hun ongenoegen over de gemeentelijke plan nen kenbaar te maken. De werkgroep Grach tenfeesten van de Stichting Evenemen ten Middelburg (SEM) heeft vorige week besloten de manifesta tie Kunst met een Cccc een jaar uit te stellen. Met de manifestatie wilde de SEM het publiek tussen 16 en 18 september in de sfeer van de Amster damse Uitmarkt laten kennismaken met diverse culturele uitin gen in Zeeland. De manifestatie had een seizoensverlengende uitstraling moeten krij gen. I.x§1 per foto Recht t.o. C&A en Blokker 24e JAARGANG NUMMER 32 10 AUGUSTUS 1994 Bij het rootproces wordt de houtkern losgemaakt van de vlasvezel die er omheen groeit en die de grondstof vormt van het hoogwaardige linnen voor textiel. Bij de nieuwe methode, het 'dauwroten', die al enkele jaren her en der in gebruik is, gebeurt dat op het land. De vlasbolletjes worden direkt al rnet de pluk verwijderd en op de vlasstengel mag de natuur haar invloed uitoefenen. De kleefstof pectine, die houtsten gel en vezel verbindt, moet eerst door de regen worden losgeweekt, maar moet daarna weer drogen. „Feitelijk is het risico toegeno men", zegt Jas Pouwer, de eigenaar van Walcherens eni ge vlasverwerkingsbedrijf. „Je bent erg afhankelijk van de natuur. Als 't niet regent, gebeurt er niks. Blijft het rege nen, dan gaat het vlas rotten en is het waardeloos. Het gaat om de juiste mate van loslaten van de vezels. Mechanisatie helpt dan niet: rot vlas kun je niet keren." In de oude situatie werd het vlas geplukt met de bolletjes er aan en in bossen bij elkaar. Die bossen werden met zes of acht tegen elkaar gezet om te drogen, de 'stuken'. Daarna kwamen ze op grote hopen, 'schelven' van zo'n vier vijf meter, tot de gewenste samen stelling was bereikt voor de verdere verwerking. Die verde re verwerking was nu juist het probleem: doordat de milieu wetgeving erop van toepas sing werd verklaard, is het hele systeem omgegooid. Maar er waren ook bijkomende rede nen. LD® X7Dflssflm^®iP Oplage: 24.400. Gratis huis-aan-huis op geheel Walcheren in combinatie met de Faam. Totale oplage: 49.000. Uitgave: Provinciale Zeeuwse Courant b.v. Administratie: PZC Oost-Souburgseweg 10, postbus 18, 4380 AA Vlissingen. Steunpunt: Boekhandel Bikker, Walstraat 94, Vlissingen. Advertentieverkoop: G.J.A. van den Eeden Tel. 01184-72283. Redactie: Ad Hanneman, 01180-81271 en Liesbet Mallekoote (ai), 01180-81270. Redactie-adres: Postbus 5017, 4330 KA Middelburg Faxnr. 01180-81215 Bezorging: 01184-84215. Druk: Vink-Rotadruk b.v., postbus 36, 4570 AA Axel. Druktechniek: oftsetrotatie. Sluitingstijd: advertenties vrijdag PZC, Oost-Souburgseweg 10, 17.00 uur. Postbus 18, 4380 KA Vlissingen, tel. 01184-84000 (Boekhandel Bikker vrijdag 16.00 uur). De Faam en De Vlissinger maken deel uit van de Zeeland Combinatie huis-aan-huisbladen In Zeeland. Totale oplage: 170.025. 1 r -> - Vlas schelven op de traditionele manier. „Traditioneel gebeurde het roten dus niet bij de boer r het land", legt Pouwer uit, „maar bij vlasbedrijfjes voor namelijk in België. Dat was beulenwerk. De bossen moes ten in een betonnen bunker gestouwd worden waar ze in een grote hoeveelheid water moesten roten. Een uitstekend beheersbaar proces, dus zon der risico's, maar heel inten sief werk. Want de bossen moesten daar weer uit gehaald worden, de touwtjes doorge sneden en naar droogweiden gebracht. Daar had je ook nog verschillende fasen." „Dat proces leverde daar aan de Leie behoorlijk vervuild sloot- en rivierwater op en dat is nu zo goed als verboden. Veel kleine bedrijfjes waren er overigens al mee opgehou den: het nieuwe systeem van het dauwroten had al een tijdje bewezen veel minder kosten te vergen. Dat vlas gaat direct van het land naar de grote afnemers, de textielfabrieken. Wanneer het weer tenminste het vlas op het land niet bedor ven heeft. Dat was vroeger met stuken en schelven beter beheersbaar." 'Vroeger.' Jas Pouwer zegt het met een nuchter soort wee moed. „Je weet gewoon zeker dat de oude methode nooit meer terugkomt. Juist nu het belangrijkste eindprodukt, het linnen, in opkomst is. Stoffen uit menggarens, ten dele vlas linnen en ten dele kunststof, zitten voor de komende jaren in het modebeeld." Vooral op Walcheren is de situatie ongunstig. Was de onregelma tige structuur van de grond voor de traditionele teelt al ongunstig, de grotere machi nes voor de nieuwe methode (zoals de grote-balenpers) maken de teelt op de kleine Walcherse percelen minder geschikt. „Veel boeren vinden het jam mer", aldus Pouwer. „Vlas is een mooi produkt en vergt weinig kunstmest en sproei middelen. Het handwerk werd o; de kleine boerenbedrijfjes op de koop toe genomen, al werd je er wel vuil van." Zwe tende mannen die gezamenlijk een vlasschelf bouwen beho ren anno 1994 tot de verleden tijd; schone boerinnen hebben voortaan weer een reden min der om te mopperen. Wat heb ik gelachen, die keer toen de dominee belangstellend aan Jos vroeg hoe het met hem was. Het antwoord kwam direkt en ontegenspreke lijk: 'Nie érger!' De beste man is niet meer verder op Jos' toestand ingegaan - hij had zo'n antwoord dan ook niet verwacht. In deze repliek hoor je het typi sche verweer tegen een min der gewenste vraag. Ze is niet alleen licht humoristisch, maar in feite ook kritisch ten opzich te van de vraagsteller. In Zee land is het, in tegenstelling tot in moderne stadssamenlevin gen, niet zo gebruikelijk om de vraag 'Hoe is 't?' te stellen. Wanneer de aangesprokene dan niet begrijpt dat het een beleefdheidsformulering is en niet wilt antwoorden 'Goed!' omdat dat de waarheid niet juist weergeeft, heeft zo'n Zeeuw de neiging om te ant woorden met een uitgebreid verslag van zijn toestand van dat moment. Ik heb dat dik wijls genoeg gedaan tot ik begreep dat dat niet van me verlangd werd. Het alternatief is dan het antwoord van Jos: 'Nie érger!' Een domme vraag verdient immers een dom ant woord en de persoon in kwes tie die (voor jouw gevoel althans) te diep in je binnenste heeft willen kijken, zal zich wel wachten om nog eens zo'n onbescheiden vraag te stellen. Door dat soort 'aanvaringen' word je je bewust van de ver schillen tussen de oude platte landscultuur en de modernere stadscultuur. Heel logisch is ook dat je in een dorpssamen leving nauwelijks leert om uit gebreid afscheid te nemen. Je zegt 'salu' of 'eu' of 'eueu' en verdwijnt omdat je er zeker van kan zijn dat je de ander binnenkort weer tegenkomt. Toen ik in 'Holland' ging wonen, stond ik dan ook dik wijls met mijn mond vol tan den, tevens niet wetend of de situatie plechtig genoeg was om tot het schudden van han den over te gaan! Pas veel later heb ik begrepen dat ik vóór die tijd 'afscheid' eigenlijk niet echt kende. Hans van der Kam, Ad Rie- mens en Arend de Jonge van de SEM zeggen diverse rede nen te hebben voor het uitstel van de kunstmanifestatie. De belangrijkste is volgens hen dat de combinatie van groot enthousiasme onder de deel nemers en een gebrek aan tijd tot onoverkomelijke moeilijk heden zou leiden. De eerste plannen voor de manifestatie Kunst met een Cccc ontstonden in januari dit jaar. Na een aarzelende start - zowel potentiële deelnemers als sponsors en subsidiege vers waren maar matig geïnte resseerd - bleek volgens de werkgroepleden onder moge lijke deelnemers uiteindelijk een zodanig grote belangstel ling te bestaan, dat bijstelling van de totale opzet van de manifestatie noodzakelijk was. Hans van der Kam: „We kre gen zoveel positieve reacties van participanten dat het moeilijk werd ze op korte ter mijn optimaal te kunnen pre senteren. Om de deelnemers tot hun recht te laten komen hadden we meer tijd en geld nodig." De SEM heeft overwogen met de beschikbare middelen dit jaar nog een kleinschalige manifestatie met een beperkte uitstraling op te zetten. Van der Kam: „Met de sponsorgel den en de subsidies die we toegezegd hadden gekregen zouden we een verantwoord klein programma volledig kun nen financieren. Maar dan doe je geen recht aan de partici panten." De werkgroep heeft inmiddels alle deelnemers, artiesten en sponsors ingelicht over het besluit de manifestatie een jaar op te schuiven. „En die waren er blij mee," zegt Van der Kam. „Ze waren het met ons eens om vast te houden aan het eerste concept, om een volwaardige en verant woorde manifestatie op te zet ten." Ad Riemens vult aan: „De bedoeling is om de Grach tenfeesten jaarlijks te laten terugkeren. Als je nu een slechte start maakt, krijg je in de toekomst niemand meer terug. Zeker de Middelburgse ondernemers, die nogal lang hebben gewacht met het doen van toezeggingen, zullen een volgende keer niet meer willen meedoen als de manifestatie de eerste keer niet goed is." Sinds januari is de werkgroep bezig geweest met de organi satie van de Grachtenfeesten, die half september hadden moeten plaatsvinden. Nu beroept de werkgroep zich op een gebrek aan tijd. Toch ont kennen de leden de organisa tie die een dergelijke manifes tatie met zich meebrengt te hebben onderschat. „Wat we misschien hebben onderschat is het enthousiasme," zegt Arend de Jonge. „Bijvoor beeld voor het onderdeel van de 'zondagsschilders' en der gelijke kunstenaars hadden we een lijst met honderd namen. Bij een eerste telefonische ron de om de belangstelling te pei len, verwachtten we tien tot vijftien positieve reacties. We kregen er tachtig! Ook bleek bijvoorbeeld een toneelgezel schap dat we wilden uitnodi gen om te grimeren graag een try out te willen spelen. Voor dergelijke toevoegingen aan het programma heb je meer ruimte nodig, extra podia, licht en geluid, noem maar op. En daarvoor is meer geld en meer tijd nodig." De SEM-leden zijn blij nu als nog de tijd te hebben de resul taten tot nu toe op een rijtje te kunnen zetten. Bovendien denkt de werkgroep het komende jaar te kunnen benutten door op zoek te gaan naar onder meer goedkopere faciliteiten. Voor het volgend jaar wordt niet gewanhoopt: „De wethouder van cultuur (J. van Dijk-Sturm) is het eens met onze beslissing en wil zich volledig inzetten om de subsi die voor volgend jaar veilig te stellen. Ook sponsors die voor dit jaar hun geld al hadden ver deeld, hebben toezeggingen gedaan voor volgend jaar." Vorige week maakte de Woningbouwvereniging Mid delburg (WVM) bekend dat de na-oorlogse woningen onder de Lange Jan mogelijk al vol gend jaar onder de slopersha mer zullen verdwijnen om plaats te maken voor nieuw te bouwen winkels. De gemeente Middelburg wil op die manier de winkelring Lange Delft, Nieuwe Burg, Onder de Toren compleet maken. Het algemeen econo misch belang van de gemeen te wordt verkozen boven het persoonlijk belang van de bewoners. Ook de financiële positie van de WVM zal heb ben meegewogen. De woning bouwvereniging moet steeds meer op eigen benen staan en verkoop van de grond aan de projectontwikkelaar Ondeto levert aanzienlijk meer op dan de huren of eventuele particu liere verkoop van de huizen. De gemeente heeft geen sloopvergunning nodig voor de woningen in het hofje: ze staan niet op de monumenten lijst omdat ze pas na de oorlog zijn gebouwd en nog geen vijf tig jaar oud zijn - wat is vereist om als monument te worden aangemerkt. De berichten die vorige week in de pers verschenen, hebben veel reacties losgemaakt bij de bewoners en andere Middel burgers. P. Meliefste, een van de bewoners van het hofje, voelt zich gesterkt door de spontane steunbetuigingen van winkeliers in de binnen stad, de Vereniging Vrienden van Middelburg en 'gewone' burgers. De huurdersvereni ging Middelburg is volgens Meliefste 'des duivels' over de plannen. Een advocaat in Mid delburg heeft inmiddels gratis zijn diensten aangeboden bij gerechtelijke stappen die de bewoners 'natuurlijk' gaan ondernemen. „Bijna iedereen vindt het plan faliekante onzin," zegt P. Meliefste. „Je moet er toch niet aan denken dat er tegen over de Lange Jan zo'n moder ne kolos komt. Eigenlijk zou ik voor de handtekeningenactie nog een maquette willen maken om te laten zien hoe dat eruit ziet. Maar daar was geen tijd meer voor." Meliefste is vooral erg kwaad over de manier waarop de woning bouwvereniging de plannen aan de bewoners bekend heeft gemaakt. „Een half jaar gele den tijdens een vergadering over huurverhoging is nog gevraagd of plannen beston den het hofje af te breken. Toen was het antwoord dat die plannen nog heel ver weg waren, maar dat wij het als eerste zouden horen. Nu hoor den we vijf dagen van te voren dat dinsdag er vergadering zou zijn. Twee weken geleden wist ik nog van niets en nu zit ten we midden in een actie." Ook is Meliefste niet te spre ken over de houding van wet houder J. van Dijk-Sturm (stadsvernieuwing). „Ze neemt niet eens de moeite om in het hofje te komen kijken." Meliefste wil er niet aan den ken dat hij wellicht strijd voor een verloren zaak, nu de gemeente, de WVM en de pro jectontwikkelaar de plannen al rond lijken te hebben. „Het is wel moeilijk. Je kunt zeggen, weer zo'n actie, dat haalt toch niets uit. Maar wat kun je anders doen. Misschien is het een verloren zaak, maar dan heb ik er in elk geval met voldoening tegen gevochten." 10 amsten

Krantenbank Zeeland

de Vlissinger | 1994 | | pagina 1