Vooijaars Voordeeltjes bij Harinck 289,- C. Harinck Verpleeg- en verzorgingstehuizen gaan steeds meer samenwerken Gerda van Kampen vond haar plekje 'Je blijft natuurlijk eigen baas' van den Berg Gelooft u het? STUNTVERKOOP Mountainbike een lijn hoort recht getrokken, een punt hoort stipt gezet. Cijfers en centen auping TUINSET 5-delig ifartmm 4x Hartman Master Club 4x Kussens in zomerdessin 1 Ruime tafel 90 0 Setprijs: 18 versnellingen, in div. kleuren Winkelwaarde 799,- nu Tuin-Meubelcentrum 'Bij 'Bfarinck.zitnet iets beter! voor den boer drukkers is dat geen probleem.* middelburg 01180-81000 Oud-Tweede-Kamerlid Dien Cornelissen: TIJDELIJKE OPNAME OPLEVEN Familie J. de Ruyter: EEN HOOP LEREN BILJARTCLUB WACHTLIJSTEN INDICATIECOMMISSIES (It acdwerdtw zorp V «ityjsle De comfortabele voorsprong MEUBELEN Arie A. Keijzer Klavierspecialist Bruinisse Woensdag 18 maart 1992 5 no** 499, P.S. Natuurlijk hebben wij nog veel meer soorten fietsen voor stuntprijzen Middelburg: Korte Geere 8, Tel. 01180-28087 Openingstijden: Maandag gesloten - Dinsdag t/m Vrijdag 9.30 tot 17.30 uur. Zaterdag 9.30 tot 17.00 uur. DONDERDAG KOOPAVOND Goes: J.A. v.d. Goeskade 49, Tel. 01100-23060 Terneuzen: Zeldenrustlaan 16 en 18 (bij het ziekenhuis). Tel. 01150-19337 Vrijdag koopavond Mevrouw Dien Cornelissen is voorzitter van de sectie Verpleeghui zen van de Nationale Ziekenhuisraad. Al tientallen jaren is ze betrokken bij het werk in de zorgsector. Eerst als maatschappelijk werkster, later als politica voor het CDA in de Tweede Kamer. Zij kent de tijd nog dat mensen zich inkochten in een verzorgingste huis voordat er 'van boven of van onder', zoals dat toen heette, iets ging mankeren. Maar de tijden zijn veranderd. Nu komt er meer voor kijken om in een verzorgingstehuis te kunnen en mogen gaan wonen. Tegenwoordig houdt zij zich vooral met verpleeghuizen bezig en de relatie tussen verpleeghuizen en verzorgingstehuizen. Ze heeft vooral in haar positie als Tweede Kamerlid, zien gebeuren, dat ouderen zich niet meer uit voorzorg aanmeldden voor een verzorgingste huis. Thuis blijven wonen zo lang als je kan, werd het credo. "Vandaar dat ik als voorzitter van een verzorgingste huis aanleunwoningen ben gaan bou wen," zegt mevrouw Cornelissen. Wo ningen die speciaal voor ouderen wor den gebouwd en vaak in de buurt van het verzorgingstehuis staan. Zodat er gemakkelijk wat extra zorg aan huis mogelijk is. Niet meer verzorging dan gevraagd en niet minder dan noodza kelijk. De juiste hoeveelheid zorg op de juiste plek krijgen, vindt zij zeer belangrijk. Als een oudere (nog) niet in een verzorgingstehuis hoort, moet hij of zij er ook niet wonen. Als we iemand met een andere woning of met meer zorg aan huis kunnen helpen, moeten we dat zeker niet laten. Maar er zijn grenzen. Soms houdt een oudere of de omgeving het niet meer vol, en dan is een verhuizing naar een verzorgingstehuis een opluchting, zo vindt ook zij. Verslechtert de gezond heid of het geestelijk vermogen van een oudere nog verder, dan kan opna me in een verpleeghuis nodig zijn. Ook voor ouderen die in een verzorgingste huis wonen. Mevrouw Cornelissen: "Ook verpleeg huizen willen alleen mensen opnemen voor wie dat echt nodig is. Soms is een oudere gebaat bij een tijdelijke opname. Mensen kunnen in een korte periode weer heel goed opknappen, zodat ze terug kunnen naar hun wo ning of het verzorgingstehuis. Op die manier kunnen verpleeghuizen en ver zorgingstehuizen met elkaar samen werken, elkaar aanvullen, taken van elkaar overnemen. Om nu te zorgen dat die samenwerking ook nog een officieel tintje krijgt, hebben we een overeenkomst gesloten met de Vereni ging van Nederlandse Bejaardenoor den. De verpleeghuizen en verzor gingstehuizen groeien steeds meer naar elkaar toe, al is er nog wel een verschil in cultuur en achtergrond." Het komt volgens mevrouw Cornelis sen vaak voor dat ouderen na een opname in een verpleeghuis opleven. De aandacht van allerlei medische en verpleegkundige deskundigen kan ou deren enorm stimuleren en verbetering brengen in hun lichamelijke toestand. Ook demente ouderen vertonen een lichte opbloei na een opname, zo is haar opgevallen. Daarbij is het van belang niet te wachten met het nemen van maatregelen. Te laat is nooit goed. Of ze niet ontmoedigd raakt van de ontluistering, die veel ouderen in een verpleeghuis ondergaan, vragen we haar. "Ik denk dat je niet moet ontkennen dat dit gebeurt, maar het is minder erg dan het voor buitenstaanders lijkt. Voor velen is opname in een verpleeg huis een zeer moeilijke stap. Dat zegt nogal wat over het idee dat mensen over een verpleeghuis hebben. Maar voor de mensen zelf is het heel an ders, zij leven in hun eigen wereld. Ik ben ervan overtuigd dat heel veel ou deren in verpleeghuizen blij zijn met de geboden zorg. Die conclusie durf ik wel te trekken. Per slot van rekening kom ik vaak bij verpleeghuizen over de vloer. Het personeel dat de demente oude ren verzorgt, moet het met kleine sig nalen doen. Even een helder moment, een flikkering in hun ogen. En toch zie je dat ook veel jonge mensen de zware verzorgende taak vol kunnen houden, omdat hun werk voldoening geeft en soms zelfs aanleiding tot vriendschappen is." Op je vierenveertigste een nieuwe loopbaan starten en dan je plekje vinden. Dat is in het kort het verhaal van Gerda van Kampen-Kloos terman. Zij besloot op die leeftijd een baan te kiezen in de verzorgende sector. Na het schoonmaken van kantoren, een kan toorbaan en 'werk in de winkel' koos zij voor een baan met oudere mensen. Ze vond het altijd al prettig om met oudere mensen om te gaan, maar realiseerde zich dat het flink aanpakken zou worden. Het is haar niet tegengevallen. Vooral het feit dat ze zich verder kan scholen terwijl ze werkt, vindt ze 'een vondst'. Het vooruitzicht op verzorgend en verplegend in plaats van huishoudelijk werk staat haar wel aan. Of ze dit op jongere leeftijd net zo leuk had gevonden? 'Ik weet het niet. Als je zelf wat ouder bent, is het omgaan met ouderen misschien wat gemakke lijker. Je kunt hen beter begrijpen. Maar dat is niet voor iedereen hetzelf de, je moet oppassen met dit soort opmerkingen.' De zwaarte van het werk verschilt nogal. Als er door z;ekte opeens colle ga's afwezig zijn, is het niet altijd mogelijk om invallers te organiseren. Dan is het hard doorwerken. Maar meestal is het werk goed te doen in de beschikbare tijd'. Gerda van Kampen vindt het prettig om in teamverband te werken: 'Je kunt op elkaar terugvallen.' Dat ze soms leiding krijgt van jongere men sen, vindt ze geen probleem. Het gaan werken in een verzorgingste huis is niet de enige grote verandering die zich in haar leven voltrok. Ze heeft ook stuivertje gewisseld met haar man. Die doet nu het huishouden. Dat is wel simpeler geworden sinds de kinderen de deur uit zijn, maar hij doet het toch maar. En Gerda is nu kost winner. In de ruim 1500 verzorgings tehuizen die Nederland rijk is, woonden in 1990 circa 131.400 ouderen. Bijna de helft was 85 jaar of ouder. Het spreekt voor zich dat de hulpbehoevendheid van die 85-plussers groot is. Uit recente onderzoeken blijkt dat de meerderheid van de bewoners (90 procent) tevreden is met de zorg die zij in het verzorgingste huis ontvangen. Die zorg komt van in totaal 80.000 personeelsleden, die tezamen 54.900 volledige ba nen hebben. Er zijn dus nogal wat part-time banen in deze sector. Van die 54.900 banen zijn 30.100 banen voor het verzorgend en ver plegend personeel. De overige gaan naar het zogenaamde alge mene personeel. Dat zijn banen in de civiele dienst, administratie en directie. In de CAO-bejaardenoorden voor 1990-1992 staan de volgende sa larissen vermeld voor de verple gende en verzorgende beroepen. Een bejaardenhelpende verdient minimaal 2241 en maximaal 2838 gulden, een bejaardenverzorg(st)er verdient minimaal 2392 en maxi maal 3195 gulden. Een hoofd ver zorging ontvangt minimaal 3713 en maximaal 4638 gulden per maand. Afhankelijk van de grootte van de instelling kan dit oplopen tot 5595 gulden maximaal. De meeste bejaardenoorden, bijna duizend, hebben tussen de 50 en 150 'bedden'. In de verzorgingstehuizen ging in 1990 ruim 4,5 miljard gulden om. Daarvan subsidieerde de overheid bijna drie miljard en brachten de bewoners zelf de rest op. Een dag verzorging in een tehuis kost bijna honderd gulden 98,10). Het is een hele stap om in een verzorgingstehuis te gaan wonen. Ouderen, die een dergelijke stap zetten, moeten natuurlijk ook wennen. Velen hebben het gevoel de schepen achter zich verbrand te hebben. Je kunt nooit meer terug. Ook het spaargeld moet er aan geloven. Maar na een periode van aanpassing, komt er vaak een periode van opbloei. Mijnheer en mevouw De Ruyter kunnen daarover meepraten. Na een aarzelend begin hebben ze nu de smaak te pakken. Ze wonen er met plezier, trekken er iedere dag even op uit en hebben hun handen vol aan het vrijwilligerswerk dat ze doen. 'Nee, we hebben het nu best naar onze zin.' het personeel naar binnen, toen voel den wij ons toch wel in onze privacy aangetast en hebben we gezegd, tot hier en niet verder. En daar is, dat Het echtpaar De Ruyter (hij 80, zij 77) woont nu drie jaar in een verzor gingstehuis. De verhuizing vonden ze destijds 'een flinke stap.' Hoewel de reden voor de verhuizing duidelijk is. De heer de Ruyter is zwaar hartpa tiënt. Dat bracht de nodige problemen met zich mee, vooral toen ze nog zelfstandig woonden. De angst dat hem wat zou overkomen, al was het als hij even een boodschapje ging doen, speelde mevrouw behoorlijk parten. Nu is hij aardig opgeknapt. Maar na de verhuizing waren ze toch nog niet echt opgelucht. De Ruyter: 'We waren in het begin in het tehuis als een leerling op school: we moesten nog een hoop leren. Je kent de gang van zaken niet.' 'Je blijft natuurlijk eigen baas,' verdui delijkt mijnheer. Hij geeft een voor beeld. 'In het begin liep iedereen van moet ik zeggen, keurig rekening mee gehouden hoor.' Ze kunnen wel goed merken dat er minder personeel is. Sommige taken blijven gewoon liggen. Dat daaraan de bezuinigingen uit 'Den Haag' schuld zijn, staat voor hen als een paal boven water. Elke dag gaan ze even naar buiten, een luchtje scheppen. Of even winke len. De favoriete hobby van mevrouw, waar mijnheer ook wel plezier in heeft. Het verzorgingstehuis ligt dan ook niet in het groen. Het staat vlakbij een drukke rotonde, de tram stopt om de hoek. Vervelend? Integendeel. Ze woonden vroeger in de buurt, vlakbij. Mijnheer deed in het tehuis zelfs al vrijwilligerswerk nog voordat ze er gin gen wonen. Hij is de penningmeester van de biljartclub. Een club, die reis lustig blijkt te zijn en regelmatig de strijd aanbindt met clubs in andere plaatsen. Familie J. de Ruyter. Niet zomaar een plaats Vroeger lieten oudere mensen zich nog wel eens uit voorzorg inschrijven voor een kamer of woning in wat toen nog een bejaardenhuis heette. Nu is dat heel anders, ledereen, die in een verzorgingstehuis wil komen, moet een aanvraag indie nen bij een "indicatiecommissie". Ver volgens komt een maatschappelijk werkster van die commissie op huis bezoek om te kijken hoe de situatie precies in elkaar steekt. Die maat schappelijk werkster geeft een advies aan de commissie, die een aantal deskundigen op het gebied van ouder domsziekten en dergelijke in haar mid den heeft. Dat advies hoeft lang niet altijd een opname in een verzor gingstehuis te zijn. Ook als de commissie een positief advies geeft, en dus toestemming om naar een verzorgingstehuis te verhui zen, wil dat lang niet altijd zeggen dat er onmiddellijk een woning of een kamer beschikbaar is. Vaak zijn er wachtlijsten, of gaan met het oog op de samenstelling van het verzor gingstehuis andere ouderen voor. le der verzorgingstehuis mag daar name lijk ook nog rekening houden met die samenstelling en kan dus aspirant-be woners weigeren. Het kan ook voorko men dat de situatie van een andere oudere plotseling verslechtert. Dan gaat die oudere uiteraard voor. Ouderen, die in een verzorgingstehuis gaan wonen, krijgen te maken met een "vermogenstoets". Aan de hand van deze toets wordt bepaald of er een eigen bijdrage verschuldigd is. Er zijn overal in Nederland indicatie- commissies actief. Soms hebben die ook een andere naam, indicatiebureau bijvoorbeeld. U kunt het best informe ren bij de gemeente, het welzijnswerk voor ouderen, of bij het verzorgingste huis bij u in de buurt. De Auping Auronde geeft een maxirr aan slaapcomfort. De verstelbare spiraal en matras zorgen voor comfortabel slapen, lezen en relaxen. Het Auronde bed is van solide beukehout, biedt sfeer door haar elegante vorm en royale keuze uit 13 kleuren en luxueuze accessoires. Kortom, bij uw Auping Dealer staat het bed dat u ligt. DEESTRAAT 3 - 's-HEER-ARENDSKERKE - TEL. 01106-1334 VOORSTAD 3-5 - GOES - TEL. 01100-23032 DE FAAM - DE VLISSINGER 11 inkoop verkoop verhuur reparatie taxatie stemmen vervoer Nou. orr. eerlijk te zijn hadden wij in het begin nogal moeite. Dat een zo'n goed klinkend kerkorgel in zo'n klein kastje gestopt kan worden, is moelijk te geloven. Maar dankzij moderne digitale sample technieken is het mogelijk. Een modern kerkorgel, ideaal voor klassieke/ geestelijke muziek, gewoon in de huiskamer. Arie A. Keijzer heeft deze exclusieve orgels voor u staan, met prijzen vanaf f2990,- Kom eens langs, dan kunt ook u zich verbazen over de perfecte klank van de nieuwe generatie kerkorgels. Wij vertellen u graag wat meer over onze ideeën wat betreft service, garantie en kwaliteit. Zeker weten dat u niet alleen verbaasd zult zijn over de klank van het orgel... Tot ziens. Kerkstraat I4a telefoon (01113) 3028 filiaal Oud-Bcijcrland (01860) 17998 s maandags gesloten, vrijdagavond koopavond.

Krantenbank Zeeland

de Vlissinger | 1992 | | pagina 11