VERSCHOORE
'BURGERS VOGELVRIJ NA UITSPRAAK GERECHTSHOF DEN HAAG'
UUR KWA[
FOTO
SERVICE
3 25gC
WIJ WENSEN
U ALLEN
EEN GEZOND
EN GELUKKIG
1992
VLISSINGEN
j0plEÉN
foTO"
BADHUISSTRAAT 60
KODAK EXPRESS
KWALITEITS KLEURENFOTO'S
FOTO «VERSCHOORE
Cursus voor
ouderen over
gemeente
politiek
PZC WEEKBLADEN
Namens de aangeklaagde vissers heeft de Middel
burgse advocaat mr. J.M.E. Schieman cassatie in
gesteld bij de hoge raad. Het hele proces speelt zich
in stilte af. Kennelijk is niemand geïnteresseerd. „De
uitspraak heeft ingrijpende gevolgen voor de rechts
bescherming tegen de overheid. Ik vind het daarom
heel vreemd dat niemand van de pers aanwezig was
bij het proces", verwondert Schieman zich. Hij er
kent wel dat de staat publiciteitstechnisch zijn zaak
jes voor elkaar heeft en dat die stilte rond het proces
hem wel goed uitkwam.
Elastiek
Innerlijke waarde
Voor schut
Postagentschap
Euromarkt
Middelburg
gaat sluiten
Een schoft
De visserijaffaire heeft nog een staartje. Een principieel
staartje; want het antwoord op de vraag of de vissers uit
Arnemuiden en Viissingen op 10 juni 1988 terecht hun vers
gevangen vis niet wilden lossen terwijl de opsporingsambte
naren van de AID (Algemene Inspectiedienst) van het minis
terie van landbouw en visserij dat wilden, heeft
verstrekkende gevolgen. Op vrijdag 22 november van dit
jaar veroordeelde het Hooggerechtshof in Den Haag de hou
ding van de rebellerende vissers. Ruim twee jaar eerder had
economisch politierechter mr. G. de Wilde bepaald dat de
zeevissers terecht niet als een hond pootjes moeten geven
als de AID daarom vraagt.
SERVICE KWALITEIT GARANTIE
LANGE DELFT 50 MIDDELBURG
01180-13221
Direct één ot meer prachtige
kleurenprints van uw foto, tekening,
collage of drukwerk.
- ook vergroten/verkleinen
21e JAARGANG NUMMER 52
30 DECEMBER 1991
Visserijzaak toont overmacht van
de staat tegenover zijn burgerij
Beter: niet duurder!
Grote Markt 7 Goes, Lange Geere 28 (naast ANWB) Middelburg
Een overzicht van (een
gedeelte van) het pro
gramma dat Uit in Zee
land in januari te bieden
heeft, treft u aan op de
uitpagina in deze krant.
Het transport- en con-
tainerbedrijf Wielemaker
in Koudekerke bestaat
75 jaar. Het bedrijf ver
vult al jaren een too
naangevende functie in
de afvoer van afval en
op het gebied van (zwa
re) transporten.
De horeca in Nederland
houdt, met een oogje
gericht op de schoolver
laters, op zaterdag 11 ja
nuari een open dag
onder het motto: Kijk in
de Keuken. Op Walche
ren kunnen belangstel
lenden die dag een
bezoek brengen aan
Brasserie De Huifkar aan
de Markt in Middelburg.
De Stichting Vrienden
van Middelburg timmer
de aan de weg door aan
de gevel van De Tim
paan aan de Markt in
Middelburg De Roode
Toren gerestaureerd en
wel te laten herplaatsen.
De Zeeuwse Volksuniversiteit
en de Stichting Welzijn Oude
ren Middelburg hebben het
initiatief genomen tot een cur
sus over gemeentepolitiek.
De reden daarvoor is een ge
constateerd kennisvacuüm
over een groot aantal zaken
die in de gemeentepolitiek
spelen en van speciaal belang
zijn voor 50-jarigen en ouder.
De cursus beslaat vier maan
dagochtenden van 9.30 tot
11.30 uur en wordt vanaf 20
januari gegeven in de wijkpost
De Woelige Werf onder leiding
van raadslid en lerares C.
Koster. Voor aanmelding en
inlichtingen kan men bellen
01180-34800 (ZVU) of
01180-27537 (SWOM).
Oplage: 24.005.
Gratis huis-aan-huis op
geheel Walcheren in
combinatie met de Faam.
Totale oplage 48.035.
Uitgave: Provinciale Zeeuwse
Courant b.v.
Administratie:
PZC
Oost-Souburgseweg 10,
postbus 18, 4380 AA
Viissingen.
Steunpunt:
Boekhandel Bikker,
Walstraat 94, Viissingen.
Advertentieverkoop:
G.J.A. van den Eeden
Tel. 01184-72283
Redactie: Ad Hanneman,
01180-81171 en Marien Kaat,
01180-81170.
Redactie-adres: Postbus 5017,
4330 KA Middelburg.
Bezorgjng: 01184-84215.
Druk: Vink-Rotadruk b.v.,
postbus 36, 4570 AA Axel.
Druktechniek: offsetrotatie.
Sluitingstijd: advertenties
vrijdag PZC, Oost-Souburgseweg
10, 17.00 uur. Postbus 18, 4380
KA Viissingen, tel. 01184-84000
(Boekhandel Bikker vrijdag 16.00
uur).
De Faam en De Vlissinger
maken deel uit van de Zeeland
Combinatie huis-aan-huisbladen
in Zeeland.
Totale oplage: 166.085.
Het proces is spekje naar het
bekje van John Schieman. Als
geen ander ziet hij de toenemen
de macht van de overheid, die
steeds meer te vertellen krijgt als
gevolg van kaderwetjes en -
wetten die een minister en vooral
zijn ambtenaren naar hartelust
kunnen misbruiken zonder dat
daar een parlementariër aan te
pas komt. Wint hij het proces
voor de aangeklaagde vissers,
dan wordt in ieder geval de be
voegdheid van welke opsporings
ambtenaar dan ook aan banden
gelegd. Verliest hij dan „heeft de
staat weer meer vat op de bur
ger. Elke vrachtwagen kan dan
bijvoorbeeld worden aangehou
den zonder dat er een aanwijsba
re reden voor is".
Praten met John Schieman is
praten over de functie van de
macht en hoe de overheid die
stukje bij beetje naar zich toe
trekt. Vooral hoe wetten stapje
voor stapje meer worden uitge
legd in het voordeel van de over
heden. Hij illustreert dat met een
elastiek waar rek in zit. „Bijvoor
beeld die wet (artikel 140) over
verboden organisaties. Die is be
doeld om bijvoorbeeld drugsorga
nisaties te kunnen verbieden. Die
wet is echter toegepast op kra
kers en actiegroepen toen dat zo
uitkwam". En: „Het opheffen van
de geheimhoudingsplicht van de
belastingdiensten is een ander
voorbeeld. Daardoor weet een
andere opsporingsorganisatie nu
ook wat de fiscus weet". Verder:
„Een parkeerovertreding moet je
binnenkort eerst betalen en dan
pas mag je naar de rechter om je
beklag te doen. Totnutoe mocht
je wachten tot de rechter uit
spraak had gedaan. Je kon daar
dan je zegje doen. Rechters gaan
bovendien steeds marginaler
toetsen om hun werkdruk te ver
lagen...".
De Middelburgse advocaat
noemt meer voorbeelden. Inte
ressant is de vraag wanneer dat
proces is begonnen.
„Al heel lang geleden. Ik ben te
jong om dat precies te weten.
Misschien wel in de vorige eeuw
toen werd vastgesteld dat de
rechter geen waardeoordeel mag
uitspreken". Schieman toont de
Wet Algemene Bepalingen waar
in artikel 11 zegt dat de rechter
volgens de wet recht moet spre
ken en in geen geval de innerlijke
waarde ot billijkheid van de wet
mag beoordelen.
Om de innerlijke waarde gaat het,
herhaalt'ie een aantal keren. Om
de innerlijke waarde van de wet.
Die mag geen rechter toetsen,
terwijl dat juist anders moet zijn,
spreekt uit zijn betoog. „Je kunt
je voorstellen dat een strafrechter
in de Tweede Wereldoorlog met
dezelfde wet een verzetstrijder
die een Duitser had doodgescho
ten niet als soldaat mocht zien,
maar als moordenaar. En dat ge
beurde. Rechters zijn door artikel
11 tot marionetten gebombar
deerd, bespeeld door de over
heid. Ik vind bijvoorbeeld dat een
rechter een megafunctie moet
vervullen". Megafunctie? Schie
man neemt een stuk papier en
tekent figuren (schema's) waarin
de rechter ergens centraal staat
om de wet letterlijk toe te pas
sen. Met een brede haai voegt hij
aan het figuur een driehoek toe
waardoor de rechter buiten de lij
nen staat en van een afstand toe
zicht houdt en beziet welke
kadertjes de wetgever (staat)
weer heeft bedacht en hoe toe
pasbaar die zijn voor individuele
burgers. Dat is - aldus betoogt
Schieman - het toetsen van de
innerlijke waarde van de wet.
Zelfs als een nieuwe wet haaks
staat op een vorige mag de rech
ter zich daar niet mee bemoeien.
„Feitelijk zou het parlement toe
zicht moeten houden op de ont
wikkelingen, op regels die achter
het bureau worden geschreven".
Maar de dames en heren politici
hebben het te druk met hun ei
gen loopbaan, stelt de in Terneu-
zen geboren en getogen
Middelburgse advocaat.
Maar ook die onafhankelijke
rechters zouden in het systeem
van Schieman gecontroleerd
moeten worden. Hij tekent er een
driehoekje aan vast en stelt: „Die
controle zou je kunnen uitoefe
nen door een commissie, een
soort waakhond, te benoemen
die een aantal rechtsethische
principes hanteert, met het doel
de burgers tegen de overheid te
beschermen".
De hele affaire rond de vissers
In het kader van het vesti
gingsbeleid van FTT Post
wordt met ingang van 1 fe
bruari 1992 het postagent
schap, dat gevestigd is in de
supermarkt aan de Euromarkt
4 in Middelburg gesloten.
De dichtsbijzijnde vestiging
van PTT Post waar de bewo
ners van de wijk Griffioen
vanaf die datum terecht kun
nen, is het hoofdpostkantoor
van PTT Post dat is gevestigd
aan de Lange Noordstraat 48.
Volgens een mededeling van
PTT Post zal de sluiting bege
leid worden met een intensie
ve informatie-campagne „om
het ongemak voor haar klan
ten zoveel mogelijk te be
perken".
toegestane hoeveelheid. Dus ben
je strafbaar. Het openbaar minis
terie heeft daar maanden mee
geleefd, totdat vastgesteld werd
dat de staat die vis in beslag
moest nemen. Om dat te voorko
men verkochten de vissers hun
vis al op zee. Dan is de vis niet
meer van de vissers maar van
een handelaar. En daar had toen
niemand meer vat op. Je merkt
wel hoe merkwaardig en gek zo'n
regel in elkaar zit. Toen volgde
een stortvloed van voorlopige
maatregelen en werd het meene
men van de dode bijvangst een
misdrijf".
„De vissers hebben vervolgens
bij wijze van protest de vis over
boord gezet. Dat gebeurde voor
de rede van Viissingen zodat
iedereen kon zien waartoe de vis
sers verplicht waren. Dat gaf
echter negatieve publiciteit voor
de staat. De volgende stap was
de AID stomweg voor schut te
zetten door de visvangst van die
week niet te lossen. Niemand is
verplicht - zo redeneerden we -
om als geen verdenking bestaat
dat er een strafbaar feit is ge
pleegd een opsporingsambtenaar
toe te laten. Overigens mag de
AID wel controleren. Als er dan
nog geen verdenking is gerezen,
hoeft een visser toch zeker geen
gevolg te geven aan bevel tot uit-
lossing, een bevel dat feitelijk
nergens op is gebaseerd. De vis
sers zijn dan ook in eerste instan
tie gewoon naar huis gegaan
nadat de AID de deuren had ver
zegeld". Het vervolg is bekend.
De AID kwam met fors materiaal
om de luiken te forceren. De vis
sers hebben toen maar toegege
ven. De AID-ambtenaren konden
toen vergezeld door een NVD-er
(NVD Nederlande Veiligheids
dienst) gaan noteren wat er aan
gevoerd werd.
Behalve bij de vissers deugt er
volgens Schieman meer niet.
die nauwlettend in de gaten wer
den gehouden door opsporings
ambtenaren toont volgens Schie
man hoe krakkemikkig en on
praktisch de wet kan zijn. „Op
gegeven moment stonden er wel
300 MEers om de AID te be
schermen. Dat wekt natuurlijk
wrevel. En juist doordat de vis
sers gebruik maakten van de
wettelijke mogelijkheden, ston
den de AIDers voor schut".
„Wat gebeurde er namelijk? Op
gegeven moment mocht er geen
kabeljouw meer worden gevan
gen. Maar in de netten blijft nog
wel eens een kabeljouw hangen.
Terugzetten heeft eigenlijk geen
zin, want die beesten zijn toch
dood. Dus was het regel dat de
vissers die bijvangst meenamen.
Nee, zei de wet. Je overschrijdt je
Mr John Schieman: „De overheid? Dat is een schoft met een hoge hoed".
Vooral omdat de overheid macht
wil, in zijn ogen „een schoft met
een hoge hoed" is, een uitspraak
van wijlen professor J. ter Hei
den. „De overheid verdeelt de be
volking in groepjes. En groepjes
zijn gemakkelijk te pakken omdat
ze de steun van de rest van de
bevolking missen. Behalve de vis
sers worden bijvoorbeeld ook de
agrariërs gepakt. Voor de arro
gante ambtenarij een gemakkelij
ke prooi". Schieman vindt dat
eigenlijk de politici op hoge poten
hun ministers terug moeten flui
ten naar de plek waar ze horen,
regeren in het belang van de be
volking en niet in het belang van
het apparaat. „Ik geef toe dat ik
niet zoveel kijk op de politiek heb,
maar ik krijg toch het gevoel dat
de politici er meer voor zichzelf
dan voor de kiezers zitten".
Een laatste brandende vraag.
Hoe denken andere advocaten
over die schoft met de hoge hoed
en over het feit dat de strafrech
ter zich als een verlengstuk van
die schoft moet gedragen?
Schieman peinst even en zegt
dan: „Ik kom hier niet voor niets
mee naar buiten".