GEEN KOOPAVOND
Met naamsverandering
breder publiek trekken
Aansluiting bij keten
niettemin eigen baas
"AQUA-RETTE"
Famile Parent wint
actie Kien Mode
Kerstman gul
in Middelburg
'Zonder een goeie kastelein
ben je natuurlijk nergens'
EEN GOED 1990
MEER MINDERSTANDER DAN BOER
ELKE DAG GEOPEND VAN MA. OCHTEND T/M ZA. MID.
KROMME WEELE 19 MIDDELBURG
TEL. 01180-12886
DE TINWINKEL IN VLISSINGEN WORDT KADOTHEEK
MAUAARS IJZERHANDEL NU VAKMAN-FILIAAL
STOMERIJ
PAUL KRUGERSTRAAT 146 - 148
TELEFOON 01184 - 19165
een prettige jaarwisseling en
Wij zijn gesloten t/m dinsdag 2 januari
JUBILEUMJAAR VOOR AMATEUR BlUART CLUB VLISSINGEN
Prijs creatief
ondernemerschap
op
nieuwjaarsreceptie
Recordverkoop
decern berzegels
geschiedenis
DE FAAM DE VLISSINGER
Woensdag 27 december 1989
Kaasmaker
groot tegen
Kwekkeboom:
wil en dank
De Tinwinkel aan de Walstraat in
Vlissingen heeft een andere
naam gekregen en dat is niet
voor niks. Met de bedoeling een
breder publiek te trekken werd de
zaak uitgebreid met een afdeling
voor kleine cadeautjes en bijzon
der verpakkingsmateriaal. Voor
taan heet de winkel van Wil
Bosschaart dan ook de Ka-
dotheek.
„Een winkel van kleine present
jes, kaarsen, servetten en derge
lijke hadden we nog niet in onze
straat", zegt Wil Bosschaart, die
na een langdurige ziekte nu weer
vol energie haar zaak drijft. „Mijn
tinspulletjes trokken een speciaal
publiek en die houd ik ook in de
winkel, maar daarnaast heb ik
het assortiment verbreed door
originele kleine geschenken met
daarbij mooi pakpapier, doosjes
en tassen om het in te doen. Bo
vendien kreeg ik voor Vlissingen
de alleen-verkoop van Marjolijn
Bastin verzorgingsartikelen, zoals
zeep, bodylotion en dergelijke",
vertelt de eigenaresse, die samen
met haar moeder mevrouw M.
Schram de winkel drijft.
Wie op zoek is naar de nu zo be
kende bloemetjes-potpourri, die
werd uitgeroepen als cadeau van
het jaar, heeft in de Kadotheek
ook volop keus uit allerlei geurige
bloemenmengsels.
Het leek Jan en Jannie Kwekke
boom uit Sint Laurens een puik
idee. Naast het boeren een
kaasmakerijtje op poten zetten.
Pa lekker op z'n gemakkie kaas
maken en moe op een luie stoel
in de tuin, zalig genietend van
het zonnetje zo af en toe een
kaasje aan een passant verko
pen. Het liep allemaal iets an
ders dan de Kwekkebomen zich
hadden gedacht. In plaats van
'zo af en toe een kaasje' werd
het 50.000 kilo kaas per jaar,
een handvol eerste prijzen op
kaaskeuringen en in plaats van
boer veranderde Kwekkeboom
stilletjesaan in een -zoals hij het
zelf naar gemakshalve
omschrijft- middenstander. Zij
het met een gemengd boeren-
hart dan.
FOTO EDUARD ENGEL
een kaaskarn van 1500 liter.
"Met de hand gemaakt", ver
duidelijkt Kwekkeboom. "En
dat betekent dus dat hij ruikt
naar 1 600 liter".
In totaal produceert Kwekke
boom nu 50.000 kilo kaas per
jaar. De melk komt van zijn ei
gen 85 melkkoeien die 600.000
liter melk leveren. Van die
600.000 liter gaat overigens
nog 100.000 liter naar de melk
fabriek. Ook de 19 hectare
grond die kwekkeboom had is
uitgebreid tot 30 hectare wei
land 30 hectare bouwgrond
en moest de kaasmaker voor
dien kaas bijkopen om zijn klan
ten te kunnen bedienen, nu is er
een konstante voorraad van
13.000 kilo.
"Ik mag niet klagen", zegt
Kwekkeboom. "Het is eigenlijk
een beetje uit de hand gelopen
en achteraf bekeken was het
ook helemaal de bedoeling niet
geweest om zo 'groot te groei
en'. We wilden gewoon ons
personeel aan het werk houden
en een beetje rendabeler gaan
werken. Nu zie je wat er van
komt".
Over het personeel heeft hij
trouwens een en al lof. Zes
vrouwen die op parttimebasis
werken en zelf hun werktijden
onderling regelen en een 'halve
man'. Plus natuurlijk die ene
kracht, Willem Wondergem, die
inmiddels zijn 12,5 jarig jubi
leum bij Kwekkeboom achter de
rug heeft. Jan Kwekkeboom be
moeit zich ook absoluut niet
met de verkoop. "Da's een
zaak van de vrouw. Ik maak de
kaas. Dat is al meer dan
genoeg".
Naast de bekende kaassoorten
maakt Kwekkeboom ook een
dikke twaalf kruidenkazen, de
zachte kaas en kaas volgens de
normen van het Moerman-
dieet. Daarnaast natuurlijk nog
de 'echte' boter en eveneens
"We waren toen gewoon naïef
en hadden geen flauw benul
hoe het zich allemaal zou ont
wikkelen", relativeert Kwekke
boom. "We zijn geen mensen
van dingen groots aanpakken.
Dat ligt ons nu eenmaal niet.
Hou de zaken simpel. Maar ja,
het is een beetje uit de hand
gelopen".
De aanzet tot een kaasmakerij
kwam bij Kwekkeboom opbor
relen zo rond 1980. Het ge
mengd bedrijf leende zich nu
niet direkt om er met recht de
vruchten van te plukken. "Dat
ligt voornamelijk aan de
grond", legt Kwekkeboom uit.
"Walcheren is net als een soep
bord. De randen zijn goed te be
werken, want die bestaan voor
namelijk uit kreek
ruggen. Het diepe gedeelte is
zware poelgrond. Ik weet het
nog goed toen we zo rond 1 962
begonnen. Zes koeien. We ver
bouwden boerenkool, winter
bloemkool en selderij. Alles ge
beurde met de hand. Drie ge
wassen in twee jaar voor de
vruchtwisseling. Op den duur
stapten we over op voorname-
De familie Parent uit Vlissingen
heeft de actie 'voor een koopje
op vakantie' van Kien Mode ge
wonnen. De familie mag een reis
naar de Europese hoofdstad
Brussel maken. Bedrijfsleider J.
van Herwijnen reikte de prijs on
langs uit.
Bij de actie kregen de klanten van
Kien Mode bij de kassa een
Jan en Jannie Kwekkeboom.
lijk veehouderij. De stallen wer
den verbouwd en met 70 melk
koeien zat de zaak tot de nok
toe vol. Maar om kort te gaan:
ik had ook nog eens vier doch
ters en die wilden studeren.
Plus een achteruitlopende ak
kerbouw, plus een toenemende
mechanisatie, plus het diepe dal
waarin de veehouders zaten en
personeel dat ik zou moeten
ontslaan wilde ik rendabeler
draaien. Ik had natuurlijk ook
nog wel de koeien kunnen ver
kopen en andere manieren kun
nen bedenken maar dat is alle
maal niet gebeurd. Personeel op
straat? Als 't even kon niet. Dus
vandaar dat idee om maar kaas
te maken. Ter wille van de ren
tabiliteit zoals dat tegenwoor
dig zo mooi heet".
reislabel als ze voor f 50,- of
meer hadden ingekocht. Met die
reislabel kon de consument mee
dingen naar verschillende reis
doelen. Parijs, Brussel, Rome en
een week bungalowpark waren
de prijzen.
Kien Mode is onderdeel van Cón-
fedex bv, een dochter van Ven-
dex International nv.
Kwekkeboom begon 'klein' om
zo min mogelijk risico te lopen.
Hij ging eens te biecht bij de di
verse voorlichters, gaf zijn ogen
goed de kost bij een kaasmake
rij in Zuid-Holland en huurde zijn
spulletjes. Een kaaskarn van
vierhonderd liter. "Of het me al
lemaal zou lukken, daar had ik
geen flauw idee van. De econo
mische voorlichter zei dat het
een prima zaak was, en een an
der zei weer dat het niets was
voor Walcheren. Dat laatste
hadden ze natuurlijk nooit moe
ten zeggen, want als er iemand
zegt dat het niet gaat ben ik de
eerste om het direkt toch te
doen omdat ik er zelf achter wil
komen". Hoe het kaasmaken in
zijn werk ging wist Kwekke
boom overigens óók niet hele
maal precies, maar een stevig
handboek en een cursus later
liep het op rolletjes. "Taaie kost
met al die bacteriën", om
schrijft hij de cursus. De
kaasmakerij bleek een goede
keuze te zijn geweest. In plaats
van af en toe een kaasje verko
pen ging er per week 200 kilo
over de toonbank en voorraad
houden was er niet bij. "Dat
kon ook niet. Ze kochten de
kaas onder m'n vingers van
daan. De oude kaas moest ik
zelf kopen". De volgende tobbe
(gekocht) was goed voor 700 li
ter en een kaasproduktie van 70
kilo per dag bleek binnen de
kortste keren ook alweer te
klein. Nu bezit Kwekkeboom
vernieuwde zaak heropend. Het
is de tweede op Walcheren.
Al bijna 28 jaar staan de gebroe
ders Maljaars in hun winkel van
ijzerwaren en gereedschappen,
die zij van hun vader overnamen.
En hoewel zij daar ieder schroefje
en moertje wisten te vinden, be
tekende de herinrichting van de
zaak volgens de nieuwe Vakman-
style een enorme verbetering
voor baas en klant. „Alles ligt nu
goed voor de pak en overzichte
lijk uitgestald, terwijl wij vroeger
in doosjes achter de toonbank
moesten grabbelen", vertelt Piet
Maljaars. „Het verkoopgedeelte
is tweemaal zo groot geworden,
de electra liggen mooi gesorteerd
en ook de verven zijn overzichte
lijk tegen de wand opgestapeld.
Het mooie is dat je veel hulp
krijgt van de organisatie, maar
toch eigen baas blijft in het sa
menstellen van het assortiment.
Wij verkopen wat wij zelf willen
en dat zijn vooral gereedschap
pen, ook voor de tuin en heel veel
soorten verf".
'echte' karnemelk. 'Gekarnde
melk, meneer. Dat is pas karne
melk en niet het spui dat van de
fabrieken komt". Het succes
dat de Walcherse kaasmaker
behaald heeft is als het aan hem
ligt tenminste de doodnor
maalste zaak van de wereld.
"Luisteren naar je klanten en
stomweg het beste produkt wil
len maken. Wat dat betreft ben
ik ook wel tevreden met de prij
zen die ik op de kaaskeuringen
heb gewonnen. Kijk, een klant
zal wel zeggen dat die en die
kaas lekker smaakt maar ik hoor
het toch liever van mijn vak
broeders. En het zijn ook die
simpele dingen hè. Gewoon
wat blokjes kaas op de toon
bank leggen en laat de klanten
en kinderen maar snoepen. Niet
alleen gezond, maar ze proeven
óók nog eens. En vaak leidt dat
weer tot kopen. Bij een hoop
kaaswinkels moeten ze eerst
vragen of ze mógen proeven:
dat werpt een drempel op".
Het kaasmakersvak heeft ook
zijn keerzijdes en dat zijn de tal
loze controles. De warenwet,
de kaascontrole (overigens op
vrijwillige basis) en de AID. Ver
der nog controle op de naleving
van de Sociale Verzekerings
wetten. "Het is nodig, maar
echt vrolijk word ik er niet
van", verzucht Kwekkeboom.
"Ik voel me dan ook steeds
meer middenstander dan boer".
En dan, grinnikend: "Dat komt
er nou van als je personeel aan
het werk wilt houden en op
zoek gaat naar rentabiliteit".
Dat was genieten. Stond daar ineens pardoes de kerstman voor de
neus van volwassenen en kinderen. En....de geachte kerstman had
ook nog een verrassing bij zich. Dat alles speelde zich afgelopen don
derdag af in Middelburg. De winkeliers in de winkelstraten Se-
geersstraat, Lange Delft en Burgpromenade hadden de kerstman
voorzien van de cadeautjes.
'De Vakman' zit nu ook in Oost-
Souburg. Piet en Niek Maljaars
van de gelijknamige ijzerhandel
aan de Kasteelstraat sloten zich
met hun zaak aan bij de
franchise-organisatie van De
Vakman, die verspreid over Ne
derland 103 winkels heeft opge
zet. Zowel bij de inkoop, de
reclamevoering alsook bij de in
deling van de winkels wordt van
eenzelfde concept uitgegaan. Na
een grondige verbouwing werd
dinsdag 19 december de geheel
De gebroeders Maljaars in de nieuwe verf hoek van hun zaak
Tijdens de nieuwjaarsreceptie
van de Kamer van Koophan
del op maandag 8 januari,
wordt ook weer de 'prijs voor
creatief ondernemerschap
1990 uitgereikt. Dat gebeurt
in de Schouwburg in Middel
burg, aanvang 17 uur. De
nieuwjaarsreceptie van de Ka
mer van Koophandel en Fa
brieken voor Midden- en
Noord-Zeeland is - aldus de
aankondiging - een uitsteken
de gelegenheid om in een in-
formale sfeer goede wensen
met elkaar uit te wisselen.
De verkoop van voordelige de-
cemberzegels is een succes.
Hoewel er op deze zegels in actu
aliteitenrubrieken op de tv kritiek
werd gespuit, was er half decem
ber al zes procent meer verkocht
dan vorig jaar op dezelfde dag. In
1988 werden 150 miljoen de-
cemberzegels verkocht.
Ook op het gebied van 'open en-
veloppes meet de PTT een voor
uitgang; in vergelijking met vorig
jaar is sprake van vijf procent
toename De verzending van
kerst- en nieuwjaarskaarten zon
der enveleoppe daalde met vijf
procent. Verder verheugt de PTT
zich over de toename van het ge
bruik van de postcode Vorig jaar
schreef 85 procent van de ver
zenders de postcode voor de
plaatsnaam, dit jaar drie procent
meer. Dankzij het gebruik van de
postcode kan de poststroom
sneller worden verwerkt dan
voorgaande jaren, meldt PTT
Post, die er nog aan toevoegt dat
de invloed van de koeriers
diensten op de bestelling zeer ge
ring is.
Voor de biljartvereniging ABC
uit Vlissingen wordt 1990
een jubileumjaar. Vanaf janua
ri organiseert het bestuur een
toernooi, dat het hele jaar
doorloopt en waaraan vijftien
clubs mee gaan doen. Hoe
wel daarbij ook buiten Zee
land gespeeld gaat worden en
er zelfs een uitnodiging uit
Texel op de bestuurstafel ligt,
zien de zestien leden van één
van de oudste biljartverenigin
gen van Zeeland elkaar het
liefst op de vaste donderdag
avond in de 'Kanovijver'. De
gezelligheid komt nog steeds
op de eerste plaats bij de vol
gend jaar zestigjarige club.
Tijdens de verschillende oprich
tingsvergaderingen in december
1930 werd het al in het notulen
boek opgeschreven: de kelen
moesten regelmatig nat worden
gehouden. En al wilde men wel
een professor aantrekken om het
spelpeil omhoog te krikken, toen
die na een paar maanden te duur
bleek en ook de penningmeester
te weinig achter het innen van de
contributie aanzat, werd de leer
meester weer aan de kant gezet.
Voor dat geld werd liever een ei
gen biljart gekocht.
Voorzitter Kees Verhoeff en pen
ningmeester Willem Scharloo
kunnen sappig vertellen over die
begintijd, want alles staat opge
tekend in een beduimeld schrift.
„De gezelligheid is altijd het be-
Leden van de zestigjarige biljartclub.
langrijkste geweest en daarom
was het goed dat de club na al
lerlei omzwervingen uiteindelijk
in 1937 een vast café vond, Scal-
dis op de Nieuwendijk. Er zijn
meestal zo rond de zestien leden
geweest, maar na de oorlog wa
ren daar nog maar vijf van over.
Nu hebben wij er één vrouw bij,
het lukte tot nu toe niet er meer
bij te krijgen. Ook jongeren staan
niet te dringen, want die zien ons
toch als een clubje van oude
mensen en dat klopt want de ge
middelde leeftijd is vijftig", stelt
Verhoeff, die al tien jaar de voor
zittershamer hanteert.
De vaste kern van de club komt
iedere donderdag in de Kanovij
ver bij elkaar. Vijf jaar geleden
werd deze horecagelegenhei het
stamcafé van de biljarters. Voor
sommigen betekent dat al veertig
jaar het vaste avondje uit, zoals
voor Louis Damen, die het langst
lid is van ABC.
„Er wordt dan een biljartje gelegd
in een onderlinge competitie en
een lekker glaasje gedronken",
vertelt Willem Scharloo. „Daar
naast speelt de club ook zes
maal per seizoen elders, vaak in
de dorpen op Walcheren, waar
om een wisselbeker gestreden
wordt", vult Verhoeff hem aan.
„Eén keer per jaar gaan we met
de bus naar Bergen op Zoom,
waarmee we al vijf jaar een uit
wisseling hebben. En dan gaat
de kastelein van de Kanovijver,
Peter Bootsgezel, ook altijd mee.
Want die hoort er echt bij. Zonder
een goeie kastelein ben je ner
gens met je club. Met hem en zijn
vrouw Diny hebben wij het ge
weldig goed getroffen. Je moet
geen kroegbaas hebben die te
genwerkt. Peter zegt vaak ge
noeg, Kees, wanneer organiseer
je weer eens wat en dan hebben
we met elkaar een feestavondje
met een lekker hapje of een bar
becue, want dat is net zo belang
rijk als het biljarten".
