Wie bezorgde brief bij net bevallen echtgenote PIET EN ZIJN BOEK OVER STROPEN 'Die groten? Die zijn ook nog zo lomp dat ze zich niets herinneren' fi£Z.G OP ZOEK NAAR SOUBURGER HET WEEKBLAD VOOR WALCHEREN de\$ssinger Makelaars komen met eigen krant FOTO SERVICE f 49.90 MUZIEK - ZANG - MODESHOW t.b.v. sponsoring: Ramschip Schorpioen DEZE WEEK IN Bittere noodzaak en hartstocht. Dat was stropen voor Piet Polderman. Het mocht niet, maar het was ook vanzelfsprekend dat de onafhankelijken onder de armen op Walcheren het deden. Piet Polderman was een voorbeeld voor de mensen die zich niet lieten knechten. En toen iemand in 1967 aan de toog van een Middelburgs café hem opriep om zijn stropers- verhalen te bundelen, werd in feite de basis gelegd voor het boek dat dezer dagen uitkomt. Dat het twin tig jaar nadien van de persen rolt heeft er mee te ma ken dat de nu 86-jarige uit Vrouwenpolder afkomsti ge auteur er niet mee heeft lopen leuren. Pas toen drs. Jan Zwemer hem enkele jaren geleden interview de voor zijn doctoraalscriptie, kwam het manuscript weer boven water. Dankzij deze vooral op Walcheren bekende historicus is het een boek van formaat ge worden. Polderman: "Een vrouw van 94 liet ik het lezen. Ze zei later: ik heb er zo om moeten lachen dat ik het wel vier keer heb overgelezen". Ze herkende kennelijk de sfeer. Doorleren? Klaar terwijl u winkelt! Rotvent Nageslacht Waardering KRIJGSGEVANGENEN HIELPEN ELKAAR Sint en Piet Toveren Vc Vlissingen Rubrieken Bedanken Uitgepeld OPEN DAG IN DEMERARY Werknemersvereniging toont geschiedenis buitenlanders 3 ETAGES BOEKEN Nieuw: PORTRET VAN DE ZEEUWSE STROMEN Vrijdag 27 november 20.00 uur in de Burgerzaal stadhuis Middelburg medewerking: *Westkapels dameskoor o.l.v. Rien Wester wee Ie Huisensemble: o.l.v. Riet Hillebrand Piano: Muziekhandel van Damme Modeshow: De Vroedt-Hooftman (heren Scarpidoe - (dames) v.d. Ree - brilmode Haarstudio "Roland" Presentatie: Wil v. Son Gastvrouwen: Inst. Teachers Bloemenverzorging: André's bloemenhal Drankje: Hotel Arneville Kaarten a f 10,— (inkl. koffie drankje) Verkrijgbaar bij: de Vroedt/Hooftman en Scarpidoe "oplage 22 800 wekelijks gratis huis aan huis'op geheel walcheren in combinatie met de faam totale oplage 44 950 uitgave provinciale zeeuwse courant bv administratie: markt 51. postbus 5017. 4330 ka middelburg. 01180-81162 advertentie: walstraat 56-60. postbus 18. 4380 aa vlissingen. 01184-84000. privé w melse 01184-62320 redaktie: ad hanneman. 01180-81170. Siegfried Rooms is op zoek naar de Oostsouburger die in 1940 een brief aan zijn vrouw bezorgde. De man uit het Belgische Stekene zat net een aantal dagen in het kamp Alten Grabow Stalag iia als krijgsgevangene opgesloten. De Souburger mocht naar huis en zei toe de brief via een Axelse oom van Rooms bij de ongeruste echtgenote te bezorgen. Mevrouw Rooms was vlak na het uitbreken van de oorlog bevallen en verkeerde in onzekerheid over het lot van haar man. "Bij Willemstad was een boot met Belgische krijgsgevangenen op een mijn gevaren. Alle opvarenden kwamen om het leven". Amper veertien dagen nadat de Duitse bezetters haar man hadden meegenomen, kreeg ze de brief met de geruststellende mededeling over de positie van haar echtgenoot en jonge vader. Piet Polderman. Een man van 86 die terugblikt op zijn leven en een boek op zijn naam bracht. Vorige week donderdag bezochten we de Allasio bar in de Zusterstraat waar Piet - zoals hij voor iedereen heet - tussen half twee en half zes op elke Middelburgse marktdag is te vinden. Hij slaat geen donder dag over. Kaarten is zijn favoriete bezigheid. "Ik kaart elke dag. Op de bejaardensoos en donderdags hier. Daar heb ik plezier in". "Tja. Stropen", peinst hij als een vervanger zijn vaste plaats heeft ingenomen. "Vroeger was het doodnormaal. De boeren tegen woordig weten er niets meer van. Ze zitten op hun tractor en heb ben geen contact meer met de grond. Wij wel. Als we tarwe wiedden, kwamen wel eens een hazenleger tegen. Je had dan van anderen geleerd hoe je het doen moest. Maar vroeger zaten we als jongeren toch al dichter op de na tuur. We wisten precies waar de nestjes waren van de eksters, dui ven en merels. Als er eieren in la gen namen we ze mee naar huis en aten ze op. En zo is dat be gonnen". Polderman praat alsof hij nauwe lijks ver heeft te zoeken naar her inneringen, alsof het gisteren is gebeurd. Dat hij op z'n twaalfde moest gaan werken. Van 's mor gens zes totdat het niet meer kon. Op zaterdag tot zes uur 's avonds. Polderman moest van school van zijn vader. Overigens tegen de zin van de dorpsmeester die de ouders er op attenteerde dat hun jongste zoon eigen'iik moest doorleren. "Doorleren? Mee de kruuwagen naar 't land", com mandeerde vader Polderman die er ook al niet van was gediend om voor een paar grijpstuivers bij een boer in dienst te gaan en liever Piet Polderman. Kaarten, dat doe ik elke dag. Badhuisstraat 60 Vlissingen Quality control \orv van 's morgens vroeg tot 's avonds laat voor zichzelf werkte. En zo kwam de jonge Piet bij zijn onafhankelijke vader op de vier hectare grond, waar alles met de hand werd gedaan. Op zijn zeven tiende hield hij het eigenlijk al voor gezien en zorgde via de eer ste stropersactiviteiten voor bij verdienste. En alsof de duvel mee luisterde: op het moment dat Piet zijn eerste herinneringen ophaalt over zijn strgpersactiviteiten komt een beduidend jongere maat van hem binnen en legt een plastic tasje op tafel. "Een konijn", fluistert de boekschrijver. "Nee. Niet gestroopt, geschoten", be zweert hij. En het is legaal ge beurd. Dan lacht hij voluit en te vreden. "Je ziet dat we mekaar nog allemaal een hand boven het hoofd houden. Die man weet dat Een bespreking van het boek vindt u op onze uit- pagina in de rubriek 'gelezen'. ik van wild konijn hou. Dus komt hij er met één voor mij". Problemen met de politie heeft Piet Polderman nooit gehad, of het zou met die ene zijn. En hij is er nog steeds boos op. Die man wilde hem verlinken, koste wat het kost. "Het was die man die vorige week in de krant stond om dat hij zestig jaar was getrouwd. Dat was de grootste rotvent van de politie op heel Walcheren". Polderman beschrijft hoe deze diender - 'de schrik van de Noordweg' genoemd - hem steeds probeerde te betrappen. En één voorval wil hij zeker kwijt. "Ik kwam op een dag uit Middelburg waar ik wild had geslacht. Ik had bloed aan mijn handen. Het was in de tijd van de fietsplaatjes toen die man me aanhield. Hij contro leerde alles en vroeg toen hoe ik aan die bebloede handen kwam. Ik antwoordde hem dat ik in Grijpskerke een vrouwtje had waar ik één keer per week naar toe ging. 'Die heeft de week', zei ik keihard, zodat de werkman die achter me op het land werkte het ook kon horen. 'Je kunt gaan' zei hij toen. Ik zei hem dat ik niet ging maar dat hij kon gaan". Onrecht is iets waar Piet absoluut niet tegen kan. Er is een tijd ge weest dat als er ook maar iets in de krant kwam waar hij het on eens mee was,'hij daar onmiddel lijk op reageerde met ingezonden stukken. Hij ontzag niemand in de geplaatste reacties en kreeg er faam mee. Zo kwam ook het idee aan de tap van een fan van hem, die adviseerde: "Als iemand over stropen kan schrijven, dan ben jij het wel Piet". Het schrijven ging niet vanzelf. "Ik dacht er over en kon vaak 's avonds niet slapen. Op een zon dagmiddag ben ik ermee begon nen. Ik dacht eerst dat ik geen twee velletjes vol zou krijgen. Na drie weken waren er 78 volge schreven. Eerst heeft het nog een tijd gelegen. Ik liet het aan een paar mensen lezen. Onder andere aan de bekende M.P. de Bruin van het Zeeuws Documentatie centrum en nog wat mensen. Ze zeiden allemaal dat als er een boekje van zou worden gemaakt dat mooi zou zijn. Jan Zwemer is er uiteindelijk mee verder gegaan. Hij regelde ook alles bij de uitge ver. Want kijk. Ik hoef er zelfs niets mee te verdienen. Als het na geslacht maar aan de weet komt hoe wij dat deden, dat stropen". Praten met Piet Polderman is ontdekken dat het een veelzijdig man is die meer verhalen zou kun nen schrijven. Bijvoorbeeld zijn belevenissen uit de periode dat hij met de Vlaamse beer (mannetjes varken) langs de boer ging. Maar ook de periode dat hij met oud ijzer en vodden handelde, heeft de inhoud en bekoring van schelmachtige geschiedschrijving. Voor Piet hoeft het echter niet. De verhalen over de stroperij zijn voldoende. Hij heeft het goed met z'n vrouw en kan rondkomen van zijn AOW. "Ik zou met de prins niet willen oversteken. Al die gro ten, daar heb ik schijt aan. Die knoeien bovendien veel meer dan een van ons. En dan zijn ze ook nog eens zo lomp dat ze zich plot seling niets meer kunnen her inneren". Zeeuwse Bibliotheek stelt jonge bouwkunst tentoon Bouwkunst en stedebouw staan duidelijk in de belangstelling in Zeeland. Vorige maand het Filmfestival. Film Architectuur in de Middelburgse Filmtheaters. Twee weken geleden begon het Monumenten Inventarisatie Project (MIP). En tot 24 december is op de eerste verdieping van de Zeeuwse Bibliotheek de ten toonstelling 'Jonge bouwkunst 1850-1940' te zien. Neo-Classicisme, Neo-stijlen, expositie in Groningen vrijkwam Electisme, Art Nouveau, Ratio nalisme, Traditionalisme, Amsterdamse School, Nieuwe Bouwen en Delftse School, alle maal bouwstijlen die in de ten toonstelling zijn ondergebracht. Steeds een korte uitleg over de stijl met voorbeelden in foto's. Er bij staat ook een aantal architek- ten vermeld. De foto's geven voorbeelden van bouwwerken uit het hele land. De Stichting Nationale Contact commissie Monumentenbescher ming stelde deze expositie samen en kreeg hierbij financiële hulp van de Gemeente Amsterdam en de Rijksdienst voor Monumen tenzorg uit Zeist. De tentoonstel ling was tot nu toe in Amsterdam en Groningen te zien en reist het komend jaar ook langs de andere provincies. Marlies Jongejan, me dewerkster van het Zeeuws Docu mentatie Centrum, is zeer enthou siast over de tentoonstelling. "Het kwam toevallig zo uit dat de op het moment dat in Zeeland net het MIP was begonnen. Zo vult de tentoonstelling het project mooi aan". Het MIP is een initiatief van het Ministerie van Welzijn, Volksge zondheid en Cultuur. Het doel er van is om binnen twee jaar 'ge bouwd Zeeland' uit de periode 1850-1940 in kaart te brengenDit project maakt het ondermeer mo gelijk om 'nieuwere' gebouwen op de monumentenlijst te zetten. "Door zowel het project als door de tentoonstelling zal er meer waardering komen voor jongere bouwwerken. Niet alleen veel oudere monumenten moeten be waard blijven maar ook jongere gebouwen",zegt Marlies Jonge jan. "Daar komt nog bij dat er over gebouwen uit vroegere perio den al heel wat gegevens zijn ver zameld. Dat is bij bouwwerken Het Zeeuws Documentatie Centrum zorgde voor een Zeeuws voorbeeld van 'jonge bouwkunst'. uit de periode 1850-1940 niet het geval. Althans, nog niet. Het MIP werkt er nu aan". De Zeeuwse Bibliotheek heeft als aanvulling op de tentoonstelling een aantal boeken uit haar collec tie over moderne bouwkunst uit gestald. In de toekomst hoopt Marlies Jongejan ook nog een ex positie in de bibliotheek te zien over de resultaten van het MIP in Zeeland. *Siegfried Rooms (links) vlak voor het uitbreken van de oorlog in België in soldatenpak, het tenue dat hij ook als krijgsgevan gene droeg. Hij hoopt dat de hulpvaardige Souburger nog leeft en hem zo herkent. I)e nu gepensioneerde steenhou wer uit Stekene heeft al vaker ge probeerd in contact te komen met de Souburger. Het lukte niet. Ook de hulp van de in Breskens wonende vriend P. Bruinooge zet te geen zoden aan de dijk. Bruin ooge: "Ik heb al een aantal adver tenties gezet, maar verder dan een paar tips die uiteindelijk niets uit haalden kwam ik niet. Ook zette ik briefjes op de toonbank van slagers en bakkers in Oost- Souburg. Daarmee kwam ik ook geen steek verder". mochten. Ik bleef staan en vroeg of hij een pluk tabak van me wil de. Nou, dat wilde hij wel. Toen vroeg ik hem of hij misschien zelf of dat hij iemand kende die uit Zeeuwsch-Vlaanderen kwam. Hij bleek een Rotterdammer te zijn, maar beloofde iemand te zoeken die uit die richting kwam. Amper tien minuten later kwam hij met de Souburger. Hij wilde het risico wel nemen en de brief meenemen". De Middelburgse win keliers hebben meer dan 2000 pakjes klaar liggen. In een bijlage is alles er over te vinden, inclusief achter gronden. De meest wilde verha len deden vroeger de ronde. Toveren? Dat bestaat! zei de één. Nietwaar, antwoordde de ander. Drs.Jan Zwe mer bekende het op 'in den scheerwinkel'. Vlissingen voetbalt zon dag tegen SVN. Een se- mitopper in de hoofdklasse. Korte informatie, film, podium, expositie, le zen, kerkdiensten, me dische weekeinddien- sten en voorlichting van gemeente en pro- vincie. Over de Souburger die hij zó dankbaar is heeft Rooms geen persoonlijke details. Zelfs de voornaam weet hij niet en hij her innert zich alleen dat hij ongeveer 1.72 meter groot moet zijn. "Een kop groter dan ik". Hij vertelt het relaas over de ontmoeting in het kamp waar de net gearriveer de Belgen wél wat luxueuze provi and hadden zoals chocolade en tabak, maar de Hollanders die zonder bevoorrading al veel lan ger zaten opgesloten waren volko men uitgepeld. "Er liep op een dag een Hollander achter me, in de hoop dat ik het peukje sigaret snel zou weggooien. Ik liep er al een paar dagen over te denken hoe ik mijn vrouw kon melden dat ik gezond was. Het was toen net bekend geworden dat de Ne derlandse soldaten naar huis 5 O- J" - t in k»m.p llffW A kLUn k l Ko«ta(t£ opne.-rte" *Het kaartje dat in de Sou- burgse winkels hing. De man heeft volgens Rooms enorm veel risico genomen door de brief uit gevangenschap mee naar Nederland te smokkelen. Want de Duitsers waren niet mals. "Ik was reuze opgelucht toen ik vernam dat met Siegfried niets aan de hand was", herinnert mevrouw Rooms zich. En:"Het halve dorp kwam naar me toe om naar het adres te vragen. Er wa ren namelijk ontzettend veel jon ge mannen uit Stekene gevangen genomen als soldaat. Ze hebben toen allemaal brieven en pakjes gestuurd, die overigens nooit zijn aangekomen. Cadeautjes verstu ren mocht pas veel later". "Ik wil ontzettend graag die man bedanken voor wat hij voor mij en mijn vrouw heeft gedaan", zegt Rooms in zijn woning naast de steenhouwerij die hij aan een van zijn kinderen heeft overge daan. Maar ik vind het zo vrese lijk jammer dat ik toen niets over hem heb gevraagd. Maar je kunt je wel voorstellen dat je in gevan genschap heel anders reageert. De man moet nu tussen de 70 en 75 jaar zijn, iets ouder dan ik". ClUflC 1Q1K HET VERTROUWDE ADRES VOOR UW BETERE GESCHENKEN EN EEN SFEERVOL GEDEKTE TAFEL St HVH'.t KWAtlTHT GARANTIE ANlil OilI SO MIOOtlBURG 01180 13221 v Wie informatie heeft kan bellen mei P. Bruinooge in Breskens, 01172-3095. Siegfried Rooms heeft het telefoonnummer 09323779765. De Turkse Werknemersvereni ging heeft vanaf zaterdag 28 no vember de tentoonstelling 'De ge schiedenis van de buitenlanders in Nederland' in huis. In Demerary in Middelburg kunnen geïnteres seerden vanaf 13 uur een kijkje komen nemen. De expositie blijft er tot 31 december. De expositie moet bijdragen tot het besef dat de Nederlandse samenleving dat geworden is wat ze is door onder meer de economische en culturele bijdrage van nieuwkomers. De tentoonstelling biedt bovendien aanknopingspunten voor de be handeling van dit onderwerp in de hoogste klassen van het basison derwijs en in het voortgezet on derwijs. Een serie wandplaten is ook geschikt om op te hangen in buurthuizen en vormingscentra. Zaterdag is tevens een open dag in Demerary. Bezoekers kunnen die dag kennis maken met Turks handwerk en wordt achtergrond informatie gegeven over dat handwerk. Vanaf 19 uur zater dagavond is er Turkse muziek en dans en er is te proeven van Turk se hapjes. De makelaars, de bemiddelaars in onroerend goed en de projectont wikkelaars in Midden-Zeeland gaan zelf een woonkrant uitge ven. In de eerste week van januari komt dit weekblad voor de eerste keer uit in een oplage van 80.000 stuks huis-aan-huis. Uitgever is Woon Mized bv, de naam van het blad wordt De Woongids. De uitgave bevat bijna het totale onroerend goed aanbod in de re gio, want 95 procent van de bu reaus doet mee. De bedoeling is om het onroerend goedaanbod en de diensten daaromheen in gecon centreerde vorm het publiek aan te bieden. Behalve de zakenlui in onroerend goed kunnen ook randbedrijven adverteren in het blad. Woon Mi zed bv houdt dat wel exclusief. Dat komt er op neer dat als er al bijvoorbeeld een keukenverkoper in staat, er geen tweede meer bij mag. Foto's: Con Mönnich Tekst: René Schrier Kees Cijsouw Gebonden WALSTRAAT 94 - VLISSINGEN

Krantenbank Zeeland

de Vlissinger | 1987 | | pagina 1