'Die leraar kon acht overtredingen in één keer aan de hand doen' FOTO/VIDEO VERSCHOORE Jan de la Mar voelde zich jaren een hoer POLEN LIEPEN STAGE BIJ KORFBALVERENIGING SWIFT HET WEEKBLAD WALCHEREN UIT MET UIT? DÈV?ISSINGER i PRODUCENTEN GAAN ZEELAND MIJDEN J. .RA. Rossël VERKEERSALMANAK META BISON VOOR SCHOLEN DANSLES? NAAR DANS-STUDIO MIDDELBURG 01180-38586 zie adv. Uit pagina. FOTO JSERVICE UURI Klaar terwijl u winkelt! INSCHRIJVING NIEUWE DANSCURSUS VANAF 18 AUGUSTUS VAN 14 tot 17 uur EN VAN 18.30 tot 20.30 uur. TELEFOONNUMMERS 01100 20176-30428-14882 GOES - MIDDELBURG - ZIERIKZEE - MIDDELHARNIS Stadhouders feesten Basiseducatie Ducrot'boek Rubrieken tandprotheticus Kunstgebitten reparaties en vernieuwingen FOTO'S RUBEN OREEL oplage 22 800 wekelijks gratis huis aan huis op geheel walcheren in combinatie met de (aam totale oplage 44 950 uitgave provinciale zeeuwse courant b v. administratie: markt 51, postbus 5017, 4330 ka middelburg, 01180-81162 advertentie: walstraat 56-60, postbus 18, 4380 aa vlissmgen, 01184-84000. pnvé w melse, 01184-62320 redaktie: ad hanneman, 01180-81170 In Beverwijk kent nagenoeg iedereen haar. In Zutphen hebben ook al heel veel mensen over haar gehoord. En in Amsterdam is ze voor velen in het onderwijs geen onbekende meer. Op de Politieschool in Heerlen verzorgde ze een lezing. In Gauw en Sneek sprak men over haar boekjes vol lof. Meta Bison. Ergens in de vijftig jaar, strak grijs haar en het verkeer. "Nee. Ik heb geen hekel aan auto's. Wij hebben er geen omdat we een vrij duur huis hebben. Maar mensen beseffen kennelijk onvoldoende dat als ze verkeersdeelnemer zijn, ze van hun voertuig een moord wapen kunnen maken". Vorig jaar gaf de huisvrouw uit Bever wijk een 'Verkeersalmanak' uit om - zoals ze dat idealistisch omschrijft - mensen verkeersbewust te maken, te laten beseffen welk verdriet een verkeersongeluk kan veroorzaken. Een groot aantal plaatsen bewerkte ze al met haar boekwerk. Zeeland is nog een blinde plek. "Ik ken er wel mensen, maar dat is meer in de vakantiesfeer". De 'Verkeersalmanak' - titel: 'Gauw ligt achter Sneek' - ging ze schrijven omdat ze het oneens was met een leraar maatschappijleer van haar kinderen. "Die zei tijdens de les dat hij een middel aan de hand zou doen om acht verkeers overtredingen in een keer te maken en hoe je vervolgens een grote smoel tegen de politie kunt hebben. Het maakte me razend. Ik had op dat moment een rubriekje, zeg maar cursiefje, in een huis-aan- huis-blad hier. Dat ging ook over verkeer. Toen dacht ik: ik ben ouder en heb meer levenservaring. Ik ga daar dwars tegen in. Per slot van rekening ben ik handig met de pen". Brieven schrijven aan instituten en waar mogelijk haar mondje.roeren zette haar op een dood spoor. "Bijvoorbeeld die brief aan Pieter van Vollenhoven, van de Stichting Nationaal Bureau Verkeersveilig heid. Daar schoot ik dus niks mee op. Ik kreeg wel een keurige brief met koninklijke stempel retour, maar de inhoud stelde niet zo veel voor. Ik denk dat die stichting haar doel voorbijschiet. En de ANWB kijkt alleen naar commerciële be langen". Het werd haar duidelijk dat ze alleen stond. Althans, ze kreeg bij de organisaties die de ver keersveiligheid moeten dienen nul op het rekest. "Er was maar een uitweg: een boekje. En dat kwam er dus". Het schrijven was voor haar geen probleem, vond ze zelf. Wel de fi nanciën. Ze koos voor sponsors. "Ik schreef allerlei instanties en be drijven aan. Daarin legde ik uit wat ik van plan was. Ook belde ik ui teraard vaak, want schrijven alleen helpt niet". In Zutphen kreeg ze steun van de Kamer van Koophan del, die de boekjes voor de scho len aldaar betaalde. In Amsterdam sponsort een groothandel in auto- accessoires haar. Verder doet ze al lerlei schrijfwerk voor bedrijven. De opbrengst daarvan is bestemd voor het totale project, waarin drie boekjes moeten verschijnen. De ondernemingen weten er vaak van dat ze de opbrengst niet helemaal in eigen zak steekt. "Ik heb onder meer geschreven voor de Noord hollandse tuinbouwveilingen, die dit jaar honderd jaar bestaan. Ik maakte het jubileumboekje". Wat Meta Bison zegt klinkt alle maal goedbedoeld en idealistisch. En dat wordt ook vaak tégen haar gebruikt. Zo van: daar heb je weer zo'n wereldverbeteraar, wordt vaak hardop gedacht. Ze ervaart dat bij allerlei clubs. "Ik meld me wel eens aan voor een lezing bij een vrouwenclub. Maar die zeggen: je mag wel over droogbloemen ko men piaten. De realiteit wordt bij die clubs op de achtergrond ge schoven. Ze beseffen onvoldoen de dat er jaarlijks 55.000 verkeersongevallen plaatsvinden, waarvan 1700 met dodelijke af loop. Denk je dat eens in. Dat is de bevolking van een klein dorp die helemaal wegvalt". Scholen zijn daarom tot doelgroep verworden van de Beverwijkse. "Want op scholen voor het voort gezet onderwijs zitten de verkeers deelnemers die het meest kwetsbaar zijn. Met bromfietsen gebeuren ontzettend veel ongeluk ken De jongelui kunnen er vaak niet mee omgaan. De brommers zijn snel en de berijders kwetsbaar. En vaak speelt bravour ook een woordje mee. Ik vind het dus eigenlijk doodnormaal dat die jon gelui verkeersonderwijs krijgen en bewust worden gemaakt van de ge varen als ze zich ondeskundig of roekeloos op de weg begeven. Ik hoop dat in Zeeland scholen zul len zijn die het boekje bij mij bestellen (telefoon 02510-26735 red.) en het voor onderricht gebrui ken. Of het wel didactisch genoeg is weet ik niet. Het biedt wel een aantal handvaten. Desnoods wil ik zelf komen voorlichten. Maar veel tijd heb ik niet. Ik heb namelijk vier kinderen, een man en een de mente oom in huis". Tenslotte citeert ze wijlen prinses Wilhelmina: "Die zei voor de ra dio: Ik sta tegenover u als voor een raadsel. Als zich een ramp voor doet, spreekt deze ons allen aan en zijn geen offers of moeite te groot om de getroffenen te hulp te snel len. Hoe anders is de mentaliteit bij ongelukken op straten en wegen. Het is alsof daar een mensenleven minder telt..." De tekeningen zijn van de beken de cartoonist Arend van Dam met wie Meta goede contacten heeft. Badhuisstraat 60 Vlissingen Wat vorige week vrijdag in hoerastemming begon eindigde in mineur: de jaarlijkse persconferentie van Uit in Zeeland. In zijn welkomstwoord sprak de altijd vriendelijke Uit-directeur Jan de la Mar nog trots over het goed gevulde programma in Midden- en Noord-Zeeland - weliswaar traditio neler dan andere jaren - maar op de valreep moest hij toegeven dat het volgend jaar wel allemaal in elkaar zou storten als de gemeenten en de provin cie zo halsstarrig bleven weigeren om met meer geld op de proppen te komen. Dankzij de persoon De la Mar - goed ingevoerd in de theaterwereld zoals de naam al doet vermoeden - kon Zeeland steeds rekenen op de welwillende medewerking van de theaterproductiebureaus. Als het allemaal maar effe mogelijk was kwamen de gezelschappen tegen 'uit- verkoopprijzennaar de zuidwestelijke Nederlandse eilanden. In maart schreef de vereniging van theater- en te levisieproducenten aan De la Mar, dat "er nu een situatie is ontstaan waarbij niet spelen wenselijker is dan wel spelen". Andere jaren redeneerden de producenten net omgekeerd. "Ze zijn inderdaad tot het uiterste gegaan geeft De la Mar toe. "Want als ze nog wat vrije dagen hadden, kwamen ze graag naar Zeeland. Een re kensommetje maakt namelijk duidelijk dat ze dan altijd nog wel wat verdienden. Er is echter een en ander veranderd. De subsidiekranen worden dicht gedraaid. En als de provincie Zeeland en de ge meenten niet ingrijpen kan ik volgend jaar hooguit de helft van het programma voor het seizoen 1987/1988 presenteren". Terug naar af dus. Terug naar een tijd waarin slechts spaarzaam de lampen van theaterhuizen werden aangemaakt en men met trots een kaartje van een voorstelling in de grote stad toonde. De Uit-directeur geeft voor een deel de schuld aan de provincie die de laatste jaren 'geen centvoor theater over had. En zeker nu het Zeeland- vriendelijke theatergezelschap Globe door WVC wordt bedreigd met een vlijmscherpe snoeipolitiek zou de provincie daarover van gedachte moeten ver anderen en die club in de subsidiepot moeten op nemen zodat Globe in ieder geval nog Zeeland blijft bezoeken. Maar ook de gemeente Middelburg is in de ogen van De la Mar niet zonder schuld. Hij her haalt een oude klacht. Voor een uitvoering moet namelijk een forse huurprijs worden betaald - Dat loopt in de duizenden" - bovenop het bedrag dat voor een uitvoering moet worden neergeteld. De ge meente exploiteert de cultuurtempel supercommer- cieel en laat er kennelijk net zo lief een handelaar zijn tapijten tegen dumpprijs verkopen als een pro fessioneel theatergezelschap optreden. (Overigens heeft ook de Kamer van Koophandel onder het motto oneerlijke concurrentie' daartegen gepro testeerd). De la Mar is dan ook jaloers op Terneu- zen waar de gemeente - logisch - redeneert dat als er een Schouwburg is, er ook maar theater moet worden gemaakt. En dan zoveel mogelijk. Zonder dat er bij de inkoopsom van gezelschappen ook nog eens een fiks bedrag huur bovenop komt. Jan de la Mar somt een aantal mogelijkheden op als oplossing voor de problemen die gaan ontstaan. Hij oppert onder meer - wijzend naar andere Schouwburgen - dat er één direkteur voor het cul turele gedeelte van de Schouwburg moet komen. Voordat hij echter alle kruit verschiet, wil hij af wachten hoe de gemeenten reageren op de brief van de producenten, die hij al in maart ontving. Kort geleden verstuurde hij deze aan de gemeentebestu ren in de hoop dat de politiek nu eindelijk wakker wordt. De Uit-directeur gaat moeilijke tijden tegemoet. De vraag of gemeentebesturen wel in de gaten hebben dat afwachten achteruithollen is, valt te betwijfe len. En dat ze onvoldoende weten hoe de directeur van Uit achter de schermen heeft gesjacherd om de Zeeuwen met een uitgekiend theaterprogramma te bedienen, zal waarschijnlijk ook niet zijn opgeval len. Dezelfde cultuurbarbaarsheid kan ook de pro vincie worden verweten, maar die staat - zoals altijd - wat meer aan de zijlijn. En met graagte citeren we een uitlating van hem waarin hij alle vertwijfe ling legt. Het is inderdaad aan mijn persoon te danken dat de producenten hun gezelschappen stuurden met talrijke beroemdheden. Ik voelde me dan ook af en toe een hoer". AD HANNEMAN EEN TOELICHTING OP HET UITPROGRAMMA 1987/1988 OP ONZE PAGINA 'UIT'. DEZE WEEK f/V Volgende week wor den in Middelburg de Stadhoudersfeesten gehouden. In een bij lage van deze krant alle informatie. Volwassenenonderwijs heet nu basiseducatie en het is niet allemaal zomaar. De kasnarmen krijgen er een kans. Riet Teeuwen belicht bij het programma de Vlissingse situatie. De wielrenner Maarten Ducrot beleeft zijn laat ste Tour de France nog eens in een boek. Wat wij van zijn letterkundig fietsen vinden, hebben we geschreven in 'gelezen'. Korte informatie, film, podium, expositie, le zen, kerkdiensten, me dische weekeinddien- sten en voorlichting van gemeente en pro vincie. Spec, voor slechtzittende protheses en ingevallen gezichten Spoedig klaar. Tel. afspraken 01184-14533 Hobeinstraat 52, Vlissingen Ze keken hun ogen uit. Topless liggen zonnebaden? Nee. Dal zou ondenkbaar zijn in Polen, het land van de heilige maagd. En dan die vriendelijke, kennelijk altijd lachende mensen in Middelburg. In Polen kijkt iedereen somber. And by the way. Enkele tientallen folders met kleurrijk aangeprijsde Hi-Fi- installaties willen ze mee naar huis nemen om te bestuderen. Al les is prachtig voor ze. Reizigers uit het Oostblok en de Nederlandse glitter en glamour. Ervaringen van twee Poolse stu denten op korfbalstage onder meer bij het Middelburgse Swift. Polen kennen nog geen korfbal- bond, maar de sport zal er wel aanspreken, verwachten Ela Povs- zuk (20) en Piotr Rucholski (24). Beiden zijn studenten. Hij aan de technische hogeschool in War schau (electrotecniek) en zij aan de sportacademie in Biaka Pod- laska, een stadje dertig kilometer van de Russische grens ter hoogte van Brest. Piotr kwam in contact met deze gemengde sport via een video-opname van een vriend en Zoeken en vinden zij las er in een folder over. Alle maal nog maar kort geleden. Op 10 augustus arriveerden ze in Ne derland, medio september gaan ze weer naar huis. Daar wacht ze de opgave om in hun eigen streek mensen voor korfbal te interesse ren en te spelen in een landelijk demonstratie-promotieteam. "Korfbal is een zeer interessante sport voor ons", zegt Piotr, de enige van de twee die qua taal enigszins westers is georiënteerd. "Er is al een groot aantal mensen dat wel wil, als er maar een moge lijkheid voor wordt geschapen. Nederland is de grpotste korfbal natie. Hier kunnen we dus van al les leren". Piotr en Ela verwachten dat ze in hun land van alle kanten medewerking zullen krijgen. De studentenorganisaties wil ze helpen. En dat is zeer be langrijk, want sport wordt vanuit bedrijven en scholen georga niseerd. Hun monden vallen steeds open van verbazing in Nederland. "Het is er allemaal zo kleurrijk", zwij melt Ela. "Middelburg is zo mooi. Ik verwonder me altijd maar weer over die vele fietsen. Volgens mij zijn het er nog meer dan auto's". Tijdens het gesprek hebben Ralph Gillisen en Peter Joziasse, beiden eerste team-spelers van Swift, aandachtig meegeluisterd. Voor beide jeugdige Middelburgers is het een hele ervaring om met de inmiddels tot vrienden bestempel de Polen om te gaan. "Als je mee maakt hoe die mensen opkijken Pjotr en Ela: ontzettend veel fietsen in Nederland. tegen wat wij in materieel opzicnt gewoon vinden, besef je pas hoe goed wij het hebben. Het is trou wens de bedoeling dat we ooit eens naar Polen gaan". Maar ze pronken ook graag met hun vere niging. "Swift heeft landelijk een goeie naam. Het timmert aan de weg. We zijn als vereniging uitver koren om dit werk te doen. Er zijn nu vier Polen in Nederland op sta ge. Dus het betekent nogal wat als wij landelijk opvallen en ze mo gen begeleiden". Ela en Piotr lonken trouwens naar nog een buitenland. Dene marken. "Ook daar wordt mo menteel korfbal geïntroduceerd", zegt Piotr. Hij zal in zijn geboor teland voorstellen om inet dat Scandinavische land een sport 'sa men op weg' naar de korfbaltop in te stellen. "Want dan kun je je aan elkaar optrekken....." Schoenen? En helemaal nieuw. Hoe zouden die er in k V. komen? Inderdaad nieuw. Passen Mrrrkrrr. Leuk winkelen vandaag..,

Krantenbank Zeeland

de Vlissinger | 1987 | | pagina 1