INTERNATIONALE VROUWENDAG
Werk tegen (w)elke prijs?
Schoolspijbelenkansarmkansloos
Werkervaringsproject geeft jongeren een kans
Cursus zelfverdedig
ing voor vrouwen
U0PDE HOOGTE
HET WEEKBLAD VOOR WALCHEREN
/Ir/berg"
peete
de\£issinger
JE HAD'T KUNNEN LEZEN IN DE KRANT
VOOR JE EIGEN STUK VAN NEDERLAND.
JJ\H-
j
Project
Begeleiding
Tijdloos effen wit
SERVIES
Schoolverlaters
Ervaringen
BRASILIA"
Tijdelijk: OÏJO,1
(beperkt aantal)
Rust hervinden
Japans
Vrouwelijke datum
DEZE WEEK IN
GROTE ZEIK
ZAKENHART
VAN BOUGIE
TOT BUMPER
CASSETTES
BSF
VOOR 41/2 GULDEN'
m
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
oplage 22.800. wekelijks gratis huis aan huis op geheel Walcheren in combinatie met de faam. totale oplage 44.950. uitgave provinciale
zeeuwse courant b.v administratie: markt 51. postbus 5017, 4330 ka middelburg, 01180-81162. advertentie: walstraat 56-60, postbus
18. 4380 aa vlissingen, 01184-84000, privé w. melse. 01184-62320. redaktie: ad hanneman, 01180-81170.
Ook op Walcheren zal de Interna
tionale Vrouwendag niet onopge
merkt voorbij gaan. De werk
groep '8 Maart Walcheren' viert
de dag op - hoe kan het anders -
zondag 8 maart in het wijkge-
bouw De Zwaan aan de Kromme-
wegesingel in Oost-Souburg. De
dag is, om redenen die verderop
genoemd worden, traditioneel
symbool voor de gelijke rechten
van vrouwen en de strijd voor
vrede. Het thema dat dit jaar
door een panel en met het publiek
bediscussieerd zal worden is:
"Werk tegen (w)elke prijs".
Tijdens de panel discüssie tussen
14.30 en 15.30 uur zal aandacht
worden besteed aan de kansen
voor vrouwen om zich te scholen
of betaald werk te krijgen. Extra
aandacht gaat naar de belemme
ringen: Wat houdt vrouwen tegen
om werk of scholing te zoeken?
En Waarom stoppen ze met hun
baan of opleiding? Volgens de
werkgroep is het niet de bedoeling
dat de aanwezigen omgepraat
worden om toch vooral een baan
te zoeken, maar meer om een ge
sprek te voeren over het perspec
tief dat scholing en werk aan
Kansarme jongeren. Het woord is ooit uitgedacht door waar
schijnlijk een of ander ministerie. Wat er mee bedoeld wordt is
duidelijk: jongeren, die op de een of andere manier qua oplei
ding de boot volledig dreigen te missen en ergens onderaan de
onderste sport van de maatschapelijke ladder blijven hangen.
I)oor dat gebrek aan opleiding géén diploma's, dus géén werk,
dus géén werkervaring en dus 'blijven ze zitten waar ze zitten'
en blijven kansarm of worden kansloos. Sociologen hebben er
dikke boeken over geschreven en de politici vinden nog steeds
dat er iets aan moet worden gedaan. Meestal blijft het daar dan
ook bij.
Goed, er is een mogelijkheid om die jongeren aan werk te hel
pen via een regeling waarbij de werkgever een subsidie ont
vangt, maar die zet vooralsnog niet zó veel zoden aan de dijk,
dat er een prettig grasveld ontstaat.
Het grootste probleem bij die kansarme jongeren, of liever vroegtijdige
schoolverlaters, is het gebrek aan werkervaring. Wie op enige werker
varing kan bogen maakt méér kans en vanuit die werkervaring worden
er voor de jongere weer kansen gecreëerd.
Met dit in het achterhoofd begon
een aantal instanties, zoals de In-
terlevensbeschouwelijke Vor
mingsinstituten voor Midden- en
Noord Zeeland, de Streekschool
Zeeland, het Kort Middelbaar Be
roepsonderwijs, het Samenwer
kingsproject voor Midden- en
Noord Zeeland, het Samenwer
kingsverband voor Keuzebegelei
ding en Onderwijs-
Arbeidscontracten (SKOA) en het
Gewestelijk Arbeidsbureau Wal
cheren een gezamenlijk project:
het werkervaringsproject.
"Zo eind 1985 zijn we eens met
z'n allen rond de tafel gaan zitten
en eens bekeken wat we gezamen
lijk konden—«teen", vertelt Jan
Swinkels, directeur van het GAB.
"Wat we nodig hadden om die
jongeren een redelijke kans van
slagen te geven, waren in eerste
instantie natuurlijk aangepaste
opleidingsmogelijkheden, werk
gevers die mee wilden werken en
natuurlijk geld. Bovendien - en
dat is natuurlijk erg belangrijk -
moesten de jongeren begeleid
worden. Een ander punt is na
tuurlijk dat dit project precies in
ons beleidsplan paste". Reden
dan ook, dat het GAB voor dit
bijzondere project een 'speciaal
potje' heeft en ook de provincie
het project financieel on
dersteunt. Het project ging door
de vele voorbereiding die het no
dig had eerst in oktober van het
vorige jaar van start.
"Die begeleiding moet men wel
heel ruim zien", stelt Bert Moet,
die 'belast' is met juist dat gedeel
te van het werkervaringsproject.
"Ik zie mijzelf meer als een inter
mediair, de schakel tussen de in
stanties, de betreffende jongere
en de werkgever. Kijken hoe alles
loopt, als er probleempjes zijn die
moeten worden opgelost en ga zo
maar door." Tot de taken van
Moet behoort ook de aquisitie.
Het benaderen van bedrijven.
Kijken of die een plaatsje hebben
voor een van de jongeren. "Tot
op heden mogen we beslist niet
mopperen", vult projectleider
onderwijs Fridi Koppejans aan.
"Op de eerste plaats moeten wij
kijken of het bedrijf past bij de
jongere die we willen plaatsen. De
jongere, zowel als de werkgever
moet er bij gebaat zijn. En hoe
vreemd het ook mag klinken, ook
al is de arbeidsmarkt krap, de
werkgevers zijn echt wel geïnte
resseerd naar mensen die echt
willen".
31 dig.
Combinatie
6 pers. C
Hoewel getallen natuurlijk weinig
zeggen, zijn de eerste resultaten
zichtbaar. De eerste zes jongeren
hebben een stageplaats, twee
daarvan hebben een arbeidscon
tract en één zit nog in een sollici
tatieprocedure. "De subsidie die
de werkgevers krijgen speelt daar
bij geen enkele rol", verduidelijkt
Swinkels. "Het is misschien mooi
meegenomen, maar een werkge
ver heeft meer aan een goede
kracht dan aan geld alleen. De
scholing wordt zo veel mogelijk
afgestemd op het werk dat de jon
gere moet doen en daarnaast
moet die jongen of meisje nog een
dag in de week naar school om de
ontbrekende theorie op te doen.
zo wordt er dus praktische vak-
ieer gegeven en dat maakt zo'n
jongere alleen maar waardevoller
voor dat bedrijf".
"Waarom jongeren vroegtijdig
de school verlaten en daarmee de
deur naar werk zo niet dichtgooi
en maar toch zeker wel op een
heel klein kiertje zetten is afhan
kelijk van een heleboel factoren",
legt Koppejans uit. "Dat kunnen
jongeren zijn die 'de schoolse me
thode van het onderwijs niet zien
zitten of jongeren die op de een of
andere manier met problemen zit
ten. Er zijn duizenden reden aan
te geven. Daar is soms geen oplos
sing voor, het onderwijs is nauwe-
KansarmKom nou
lijks aangepast op deze jeugd en
ze gaan spijbelen. Dat die jongere
spijbelt komt terecht bij een amb
tenaar van 'Onderwijs' en als dat
maar lang genoeg duurt wordt er
gekeken of die jongen of meisje
mogelijk op een andere school
kan worden geplaatst. Kan dat
niet, dan komt hij of zij bij het
KMBO (kort middelbaar beroeps
onderwijs) terecht. En dan houdt
het eigenlijk op en moet die jon
gere het verder zelf maar uitzoe
ken. Wij haken daar met dit
werkervaringsproject op in en
gaan juist met die jongeren aan de
slag. Ze moeten het dan wel zelf
doen, maar wij houden twee ogen
in het zeil".
Twee vroegtijdige schoolverlaters
willen wel praten over hun erva
ringen met dit project en waarom
ze van school gingen. Robert (16)
heeft gekozen voor de houtbewer
king en de bouw. Heeft inmiddels
een stageplaats bij een afwer-
kingsbedrijf en heeft het prima
naar zijn zin. Waarom hij van
school af ging? "Ik ben eigenlijk
een doener", vertelt hij. "Boven
dien moest ik een langdurige ope
ratie ondergaan en toen ik weer
naar school ging had ik een knots
van een achterstand opgelopen.
Inhalen zag ik niet meer zo zitten;
de motivatie was zoek". Naar een
andere school kon niet vanwege te
lage cijfers. Het resultaat was dat
Robert ging spijbelen. Via het
KMBO belandde Robert bij het
project. "Achteraf heb ik natuur
lijk wel spijt dat ik die opleiding
niet heb afgemaakt", erkent hij.
"Daar heb ik nu niets aan. Geluk
kig word ik aan alle kanten bege
leid, dus wat dat betreft zijn er
nog mogelijkheden zat om een
goed vak te leren".
Yassar, eveneens 16, verliet de
school vroegtijdig omdat hij zich
'daar niet thuis voelde'. Discrimi
nerende opmerkingen van zijn
medeleerlingen brachten hem er
toe hen een briefje te geven waar
in de belofte van een pak slaag
was vermeld als het nog -eens ge
beurde. Yassar werd een tijdje
van school gestuurd en zag het
toen niet meer zitten. Via dezelfde
route belandde ook hij in het pro
ject en doet daar 'administratie'.
Voor de rest van de week werkt
hij bij een wasserij. "Het leuke
van dit project is, dat de theorie
wordt aangepast aan je werk",
vindt hij. "Maar ik kom er ook
wel".
Het project duurt voorlopig twee
jaar en in die tijd hoopt men 60
vroegtijdige schoolverlaters ge
plaatst te hebben. Als dat lukt,
staat tenminste voor 60 kansar
men de deur weer wijd open....
Karate en ju
invloeden uit
do: goede
t het oosten
J 3
normaal 613,50 aaq
GESCHENKEN
Middelburg, Nieuwe Burg 8
Vlissingen, Lange Zelke 26
01180-13261/01184-11477
En toen stond daar ineens die vent in de slaapkamer. Twee uur
werd ze zwaar mishandeld, vervolgens verkracht en of dat alle
maal nog niet erg genoeg was sloot hij haar op in de kast. Twee
dagen later greep de politie de dader in de kraag. Hij kreeg tbr.
De vrouw bleef achter. Nu - jaren later - is er nog steeds dat
angstgevoel als een onbekende bij haar aanbelt. Is die man weg,
dan komt alles weer naar boven. "Ik ben bang geworden voor
mannen", bekent ze. De ontmoeting vindt plaats in de sport
school van John Malawouw in Middelburg. Sinds twee maan
den geeft hij er de cursus zelfverdediging voor vrouwen. "Ik
ben lang op zoek geweest naar een dergelijke cursus", zegt het
slachtoffer. "Ik kon niets vinden". Malawouw geeft toe dat hij
niet de enige commerciële sportschool is die vrouwen leert zich
eventueel te verdedigen. Ook in Vlissingen - meent hij - is er een
school die deze markt heeft ontdekt.
Een bezoek op dinsdagavond aan
de sportschool. Beneden klinkt
luid muziek uit de boxen. Aan de
bar wordt koffie en sportdrank
geserveerd. Soms hoort het pu
bliek dat zich beneden vermaakt
met spierversterkende apparaten,
dumbels en halters, klappen van
boven. En als de muziek pauzeert
klinken schreeuwen oergeluiden.
In de monumentale kamer van de
eerste etage oefenen vijf dames
onder leiding van Malawouw om
zich te verdedigen. Japanse na
men uit het karatevak worden
niet genoemd, wel de klappen
worden geoefend. "Ik gebruik de
jiu jitsu en karate als basis voor
deze cursus", legt Malawouw la
ter in de bar uit.
Het slachtoffer wil niet met naam
worden genoemd. Ze verhuisde
naar een andere plaats omdat
haar omgeving haar na die vrese
lijke ervaring niet meer aanstond.
Op Walcheren hoopt ze de rust te
hervinden. Een middel daarvoor
is de cursus zelfverdediging. De
andere vrouwen hebben er geen
enkele moeite mee om hun namen
in de krant te zien staan. Hun
aanleiding om zich bij de Middel
burgse sportschool aan de Schut
tershofstraat aan te melden ver
schilt. Natascha van Vlier, die een
opleiding ziekenverzorgster volgt
op Der Boede zag een aanplakbil
jet waarop de cursus werd aange
kondigd. "Ik wilde .toch al aan
sport gaan doen. En omdat ik
nogal bang ben uitgevallen leek
me dit wel wat". De zeventienja
rige Natascha had één nare erva
ring achter de rug. "Ik ben een
keer bedreigd en voel wel eens
agressie bij anderen. Ik houd zelf
helemaal niet van geweld. Maar
De verslaggever fungeert als proefkonijn voor Emmy Buijs.
FOTO RUBEN OREEL
ik heb gezien hoe anderen in el
kaar werden geslagen. Ik hoop
dat nooit mee te maken".
De MDGO-leerling Anja Lage-
weg (18) had geen enkele nare er
varing. "Zo doe je tenminste
wat". En dat geldt ook voor de
17-jarige Havo-scholiere Ingrid
Kooiman. De 24-jarige Emmy
Buijs begon met het opvallende
argument aan deze cursus dat ze
nu haar eigen agressie in de hand
kan houden.
Opvallend is dat de Japanse vleug
aroma die Malawouw aan zijn
leerlingen overdraagt met smaak
wordt verorberd. Vroeger - zo
klinkt het in koor - voordat ze aan
deze cursus zelfverdediging be
gonnen, waren ze niet zo gechar
meerd van sporten als karate. Bij
na allemaal willen ze nu of de ver
volgcursus zelfverdediging gaan
volgen of 'op karate' of op judo
gaan. Het principe aanval-
verdedigen in deze sport brengt
geest en lichaam in evenwicht,
stellen ze vastberaden vast. En:
"Er komt steeds meer agressie. Je
moet sterk zijn om daar mee te le
ren omgaan. Nu, na acht lessen.
zijn we zelfverzekerder dan ooit.
En als je je sterk voelt, komt ook
niet zo makkelijk iemand in je
buurt".
In vrouwenhuizen in de randstad
worden cursussen zelfverdediging
als sinds jaar en dag gegeven.
Zeeland bleef een witte vlek.
Vrouwen die zich wilden wapenen
tegen agressie waren aangewezen
op oosterse vechtsporten. "Ik ben
begonnen met deze cursus omdat
ik zo links en rechts vragen
kreeg", meldt Malawouw daar
over. "Mijn advies om karate te
gaan doen werd niet opgevolgd.
Ik kan het nog begrijpen. Ik be
grijp vooral dat de mensen het lid
worden van een karatevereniging
uitstellen. Je moet een duur pak
kopen, er zijn etiquette en zelfdi
scipline aan verbonden (korte na
gels, korte haren en - bijvoor
beeld - geen oorbellen, redactie).
Deze cursus spreekt kennelijk
meer aan dan uitsluitend zelfver
dediging. De meesten krijgen nu
belangstelling voor karate of een
andere oosterse sport. Zeg maar:
het ijs is gebroken".
Het anonieme slachtoffer uit het
begin van dit verhaal vult aan:
"Onze cultuur is heel erg verbaal.
Nu blijkt dat je ook op andere
manieren met elkaar kunt om
gaan. Ik merk bijvoorbeeld dat ik
rustiger wordt. Ook de omgang
met anderen verloopt rustiger.
Karate en judo, dat is een heel
goeie invloed uit het oosten".
vrouwen biedt. De organiserende
groep koos het thema "Werk te
gen (w)elke prijs?", omdat de
vraag hen bezighoudt of de 'in-
haalmanoevre' niet juist be
lastend is voor vrouwen in plaats
van bevrijdend. Of met andere
woorden: Hoe zijn de ervaringen
van vrouwen die werken zonder
dat de zorg voor 'thuis' minder
wordt.
In het panel zitten vrouwen uit
verschillende hoeken zoals de
Zeeuwse Dag- en Avondscholen
gemeenschap, het Gewestelijk Ar
beidsbureau, de stichting Welzijn
voor Ouderen en het GAK uit
Goes. Verder doen er een moeder
van drie kinderen mee, twee bui
tenlandse vrouwen en twee
bijstandsvrouwen.
Gespreksleidster is Antonie van
Beaumont van Vrouw en Werk
Zeeland. Na de paneldiscussie is
er een discussie met het publiek,
's Middags is er ook een informa
tiemarkt. De organisaties in de
stands geven inlichtingen over de
mogelijkheden voor vrouwen om
zich te scholen of te gaan werken
en over de voorwaarden waaraan
moet worden voldaan als vrou
wen van het scholings- of werk
aanbod gebruik willen maken.
Maar het gaat om een feest en dus
is er muziek. Els Austmann leidt
om 13.30 uur het thema in met
haar optreden en 's avonds, als de
stands zijn afgebroken en de op
gedane kennis even vergeten mag
worden, zijn er optredens van de
theatergroep Obscene en het
Maastrichtse vrouwenkoor Fem-
meuse. Tussen het serieuze en
vrolijke deel van de dag (van 17
tot 19.15) is het pauze. De vrou
wen kunnen blijven eten en met
elkaar praten.
Het is geen willekeurige datum.
Precies 130 jaar geleden trokken
de textielarbeidsters uit de Lower
East Side in New York de straat
op om te demonstreren tegen de
twaalfurige werkdag, de lage lo
nen en de slechte arbeidsomstan
digheden. Op 8 maart 1910 pro
testeerden diezelfde vrouwen op
nieuw en ook in Chicago komen
de vrouwen in opstand. Ditmaal
tegen de kinderarbeid en vóór
vrouwenkiesrecht. In datzelfde
jaar wordt in Kopenhagen de
Tweede Internationale Socialisti
sche Vrouwenconferentie gehou
den. Clara Zetkin, één van de be
langrijkste leidende vrouwen in
die tijd, zet zich in voor een alge
meen kiesrecht, de .handhaving
van de vrede en gelijke rechten
van vrouwen. Zij stelt voor om 8
maart voortaan elk jaar te vieren
als symbool voor gelijke rechten
en de strijd voor vrede.
De achtste maart werd in Neder
land het eerst in 1912 gevierd.
Toen stond de dag in het teken
van actuele politieke zaken en het
kiesrecht voor vrouwen. Tussen
1923 en 1946,verwatert de behoef
te aan een vrouwendag en wordt
die niet meer gevierd. Pas in de
zestiger jaren met de opkomst van
de nieuwe vrouwenbeweging
krijgt de achtste maart weer bete
kenis. De vrouwen vieren het
feest sinds die tijd weer elk jaar.
Het oude gebruik is dan in ere
hersteld, al is de opzet veranderd.
Het algemeen kiesrecht is een feit,
dus besloten de vrouwen de festi
viteiten in het teken van landelij
ke perikelen te zetten en er een
thema aan te verbinden. Gelijke
rechten en de strijd voor vrede
blijven echter hoog in het vaandel
staan.
De Internationale Vrouwendag
begint zondag 8 maart om 13 uur.
Tot 17 uur is er een discussie,
daarna kunnen de aanwezigen
met elkaar praten en blijven eten
tot 19.15 uur. Tot 23 uur zijn er
verschillende optredens. De toe
gang is gratis en 's middags is er
een kinderoppas aanwezig.
^4
De Grote Zeik van
Nederland-toer deed
afgelopen vrijdag jon
gerencentrum Mid-
gard aan. Een oorge-
tuigeverslag van deze
persiflage op de Grote
Prijs op de UIT-pagina.
"Eerst keuren voordat
je koopt", is de leus
van Sal de Nooyer van
het bouwkundig exper
tise bureau in Arne-
muiden.
De nieuwe Citroën CX
25 turbo en twee pri
meurs van Nissan op
de autosalon in
Genève.
"sfeervol tafelen'
WILKENS
model: Laguna
6 pers.: 656,50
DE CASSETTE-SPECIALIST
stRVict KWAnrtn garantie
lANGf Of It I so MIDDftBURG
01 180 13221
MOGEN WIJ
HOUDEN?
JA, IK WIL EEN ABONNEMENT OP DE KRANT VOOR M N EIGEN STUK VAN NEOERLAND"]
DV/H De eerste 2 weken ontvang ik de krant gratis Pas daarna betaal ik
I Per maand f 23.65 Per kwartaal f 68,65 Per halfjaar f 137,30 O Per |aar I 262,50
(Aankruisen wat van toepassing is)
Naam
Adres
Postcode
.Tel.—
Plaats:
I Stuur deze bon in gesloten envelop (zonder postzegel) op naar PZC, Antwoordnum-
ZC 4/3/87 mer 2' 4330 VB Middelburg.
SnuffeJlTl ook «4
