Twee van de vele gidsen in het belastingbos
'Papegaay
Gerritsen'
mt 07
het
ziïenhart
Onvoldoende keuze in
middenklas restaurants
Opening zonder last van bijgeloof
AANDACHT VOOR ALCOHOL
IN CURSUS CAFÉBEDRIJF
I Oosterse tapijten j
i 50% tot 60%
I
I
I
I
i
i
i
i
i
i
i
..Ik heb alleen mijn werk gedaan..
Recreatievolleyballers
kregen shirts en broeken
YVONNE DE KOK NA ENQUETE IN MIDDEN-ZEELAND
VERKOOP:
MOTEL GOES
Woensdag 25 februari 1987
DE FAAM - DE VLISSINGER
Deskundig
Prijsverschil
Handwerk
OPEN HUIS
INSTITUUT
TEACHERS
beneden vergelijkbare winkelwaarde.
DONDERDAG KOOPAVOND
HENK -MIRO- KLAPPE BIJ AFSCHEID:
r
Over de maand maart valt eigenlijk alleen maar te zeggen
dat het zijn staart roert. Voor hetzelfde geld zou de derde
maand van het jaar uitgeroepen kunnen worden tot 'be-
lastingaangiftemaand', want juist in deze maand worden
zo'n 4.5 miljoen verstuurde aangifteformulieren geacht vol
ledig en naar waarheid ingevuld te zijn. Voor het gros van
belastingplichtig Nederland een kwel. Want: hoewel de fis
cus op het hoogste niveau claimt dat alles veel en veel een
voudiger is geworden, wijst de praktijk anders uit. De zoge
naamde 'invulavonden' van de vakbonden worden druk be
zocht, in de advertenties bieden al dan niet bonafide lieden
hun diensten aan en de boekhoud- en administratiekantoren
hebben het er 'goed druk mee'. Is het dan allemaal zo inge
wikkeld?
Gezeten achter een dampende
kop koffie met vlaai en een bu
reau bezaaid met belastingfor
mulieren geven Jan Gerritsen
en Thijs Breel van administra
tiekantoor 'Papegaay en Ger
ritsen' in Middelburg een sim
pel antwoord: "In principe is
het allemaal niet zo ingewik
keld. Tenminste, als je er van
uit gaat, dat bij een gezin de
man kostwinner is, moeder er
niets bijverdient en ze een eigen
huis hebben. Verder geen bij
zonderheden. Als de mensen de
gebruiksaanwijzing goed lezen,
dan komen ze er echt wel uit.
Het wordt natuurlijk wat an
ders als we gaan praten over
tweeverdieners, voetoverheve
ling en dat soort zaken; dan
wordt het wat ingewikkelder.
Maar ook hier geldt weer: het is
allemaal te doen. Het kost al
leen wat meer tijd en je moet
bijvoorbeeld eerst gaan bepalen
wie het hoogste 'persoonlijke
inkomen' heeft. Daar begin je
dus mee. De rest komt vanzelf.
Het is alleen goed lezen. Hoe
wel
Gezien de stapel die op het bu
reau ligt om ingevuld te wor
den, moet het kennelijk toch
niet zo eenvoudig zijn. "Er is
een aantal redenen aan te geven
waarom mensen hun papieren
door ons in laten vullen", stelt
Gerritsen. "Vooral oudere
mensen hebben er moeite mee.
Dat is begrijpelijk. Dan is er
nog een groep die het laat doen
uit pure gemakzucht. Dat is
ook logisch, want het bespaart
ze een enorme rompslomp en
dan is er nog een groep die het
als het ware door ons laat nare
kenen. Ze hebben het formulier
prima ingevuld, maar willen
het voor de zekerheid toch nog
even na laten kijken door ie
mand 'die er verstand van
heeft'. Maar de meesten laten
het toch graag door een des-
kundig iemand doen omdat ze
zelf vaak door het belastingbos
de bomen niet meer zien".
Over het enorme verschil in de
prijzen die de 'invullers' soms
(durven) rekenen, halen beiden
de schouders op. Thijs Breel:
"Er zijn natuurlijk altijd men
sen die graag een graantje wil
len meepikken. De mensen kie
zen uiteindelijk zelf door wie ze
hun formulier laten invullen.
Maar dat iemand voor het in
vullen van een aangifteformu
lier voor een particulier tegen
de tweehonderd gulden rekent
gaat mij een beetje boven de
pet. Wat doet-ie dan? Met
goud behangen of zo? Kijk, een
lijstje tikken met de studie
kosten bijvoorbeeld, dat kan de
cliënt net zo goed zelf doen.
Dat bespaart hem dus geld.
Maar aftrekposten opvoeren
die er niet zijn, dat kan nie
mand. Wij kunnen wel de men
sen attenderen op bepaalde
posten die binnen de belasting
wetgeving mogelijk zijn. Maar
dat hoort eigenlijk allemaal bij
het werk dat je doet. Je gaat sa
men zo'n formulier invullen en
van lieverlee kom je bepaalde
dingen tegen waarvan je zegt
heeft u daar en daar aan ge
dacht? Dat soort dingen hoort
er gewoon bij".
"Er komt natuurlijk nog iets
anders om de hoek kijken",
vult Jan Gerritsen aan. "Ver
onderstel nu eens dat iemand
zijn formulier heeft ingevuld en
heeft uitgerekend wat hij of zij
moet bijbetalen of ontvangen.
Na een tijdje rolt er weer een
blauwe brief in de bus en het
bedrag wijkt wat af. Foutje ge
maakt, zullen de meeste doe-
het-zelvers denken en laten het
voor wat het is. Als wij zo'n
formulier hebben ingevuld en
het wijkt af, dan hebben wij
graag dat de mensen ons dat
even laten zien. Bij de belasting
werken normale mensen, die
normale fouten kunnen maken.
Het zijn echt niet van die aas
gieren die willen plukken wat er
te plukken valt. Als zij of wij
een fout hebben gemaakt en wij
komen daar achter, dan wordt
daar over gesproken en komt
alles weer op z'n pootjes te
recht. Tenminste, dat is ónze
ervaring".
Haast vanzelfsprekend heeft
ook bij 'Papegaay' de automa
tisering zijn intrede gedaan.
Het zou dus een fluitje van een
cent zijn om de belastinggege
vens van de cliënt in te voeren
en een simpele druk op een
knop zou genoeg moeten zijn
om binnen de kortste keren een
belastbaar inkomen uit te reke
nen. "Dat doen wij niet", zeg
gen beiden in koor. "Het per
soonlijke contact is voor ons
Jan Gerritsenfï) en Thijs Breel.
veel belangrijker. Het formu
lier wordt nog gewoon met de
hand ingevuld en samen kijken
wij wat er uit komt. Al staan
hier duizend computers".
'Papegaay en Gerritsen' doen
natuurlijk meer dan alleen
maar belastingformulieren in
vullen. "Onze hoofdmoot
vormt de administratie voor het
midden- en kleinbedrijf", legt
Jan uit. "Om nu precies te zeg
gen wat wij doen is een beetje
moeilijk, maar als ik zeg bijna
alles, dan dekt dat wel zo'n
beetje de lading. Natuurlijk in
eerste instantie de administratie
van het betreffende bedrijf.
"Al staan er duizend computers, dit blijft voor ons handwerk
Maar daarnaast geven wij ook
adviezen omtrent hypotheken
en verzekeringen. Nee, in ver
zekeringen en hypotheken
'doen' wij niet. Als je je echt
onafhankelijk wilt opstellen,
moet je daar niet aan beginnen.
Tenminste, dat vinden wij".
De naam Papegaay is diverse
keren gevallen, maar van de
man zelf geen spoor. "Pape
gaay is er niet meer", grinnikt
Jan. "Die geniet van zijn pen
sioen. Eigenlijk is het Gerritsen
en Breel, maar iets dat goed is,
moet je niet veranderen. Van
daar dat het nog steeds 'Pape
gaay en Gerritsen' is.
De telefoon gaat tijdens het ge
sprek voor de zoveelste keer.
Een oude dame. Haar man is
slecht ter been en ze wonen nu
niet bepaald in de buurt van het
Molenwater. Of ze haar doch
ter langs mag laten komen om
de belastingpapieren in te vul
len. De firmanten kijken elkaar
even aan. "Ga jij of ik?" De
afspraak wordt gemaakt voor
een avond. Dochterlief hoeft
niet te komen, want Jan Gerrit
sen gaat er zelf naar toe. "Kijk,
dat bedoel ik nou. Papegaay
zou precies hetzelfde gedaan
hebben".
"Kijk, jj
jegaay
>edaan W
Om uit eten te gaan is er keuze
genoeg, in de middenklas
restaurants zou de gastro
noom wat meer keuzemoge
lijkheden moeten hebben.
Zeeuwen houden van lekker
eten, maar bezoeken niet
voetstoots een restaurant. Op
advertenties gaan ze meestal
niet af. Wèl proberen ze graag
een restaurant waarover posi
tieve berichten worden ge
hoord. Het vertrouwen in de
gastheren en -vrouwen in
restaurants is groot. Hun aan
bevelingen van spijs en wijn
wordt vertrouwd.
Onder meer deze conclusies trekt
Yvonne de Kok, leerlinge van de
christelijke scholengemeenschap
De Waayenburgh in haar exa
menwerkstuk - een enquete over
het restaurantbezoek in Zeeland.
Ze verzond ruim achthonderd
formulieren aan mensen van wie
kan worden aangenomen of van
wie bekend is dat ze regelmatig
een restaurant bezoeken. Ze kreeg
een respons van zesenveertig
procent.
De achttienjarige stagiaire van het
restaurant Groot paradijs in Mid
delburg stelt vast dat "de helft
van ons tenminste één keer per
maand uit eten gaat. Een klein ge
deelte zelfs één keer per week."
Verder concludeert ze uit het on
derzoek in Midden-Zeeland dat
privé uit eten iets meer voorkomt
dan een zakelijke lunch of diner.
Bij een zakelijk etentje zijn ande
re factoren belangrijk. De culinai
re kwaliteit en bereikbaarheid
staan dan hoger in het vaandel.
"In de privésfeer prefereren we
vooral gezelligheid en we willen er
best voor omrijden". En daarbij
geniet klassiek de voorkeur. Aan
'modern' is het effe wennen.
Volgens Yvonne de Kok durft de
gastronoom best zijn mond open
te doen als er iets niet in orde is.
"Maar we zijn er niet van over
tuigd dat het iets uithaalt". Voor
de prijs wil men bij een warme
lunch best vijftig gulden neertel-
"Clarke Grootjans
Er zijn mensen die op vrijdag de
dertiende de dag vol vrezen begin
nen. Bijgeloof. Mevrouw M.
Clarke-Grootjans had daar ken
nelijk geen boodschap aan, want
op die beruchte vrijdag de der
tiende opende zij monter en zon
der enige vrees de deuren van haar
nieuwe zaak in meubelen aan de
Lange Viele in Middelburg.
"Het werd gewoon tijd", ver
klaart ze. "De verbouwing van
het pand -een voormalig
woonhuis- heeft ruim zeven
maanden in beslag genomen. Dan
komt er een dag dat alles achter
de rug is en dan wil je natuurlijk
openen. Zo simpel zit dat".
Van het voormalige woonhuis is
niets meer te merken. De muren
zijn weggebroken en zelfs een deel
van de achtertuin is bij de winkel
getrokken, zodat er een totale ver
koopoppervlakte van 170 vierkan
te meter ontstond. Het
assortiment dat mevrouw Clarke-
Grootjans verkoopt, bestaat voor
namelijk uit bankstellen in
stoffen-, lederen- en leatherloo-
kuitvoering. Daarnaast bestaat
het assortiment nog uit kasten,
zowel modern als klassiek eiken.
Wie overigens van plan is zich een
nieuw bankstel aan te schaffen en
niet weet wat met het oude
bankstel te doen, kan het even
tueel inruilen. Verder is financie
ring ook mogelijk. Clarke-
Grootjans heeft overigens nog een
vestiging in Vlissingen. Dat filiaal
beweegt zich echter voornamelijk
op het vlak van de inruilmeube-
len. "Alles wat hier in Middelburg
wordt ingeruild verhuist direct
naar Vlissingen", vertelt mevrouw
Grootjans, die daar aan toevoegt,
dat voor iedereen 'de koffie klaar
staat'.
Wie meer wil weten over het
opleidingsinstituut Teachers
in Middelburg kan daar zater
dag 28 februari terecht tussen
13 en 16 uur. Bij een kopje
koffie wordt in ontspannen
sfeer informatie gegeven.
Ook is er gelegenheid om ken
nis te maken met directie en
docenten en er wordt in kleine
groepen doorlopend voorlich
ting gegeven. Een aantal
hostessess in opleiding staat
klaar om de bezoekers te ont
vangen.
Instituut Teachers leidt op
voor secretaresse, receptio
niste en host/hostess.
Yvonne de Kok
len. Een avondvullend diner mag
tussen de vijfenzeventig en hon
derdvijfentwintig gulden kosten.
Naarmate de jaren vorderen vindt
de gast vijfenzeventig gulden wel
genoeg.
Alcohol staat de laatste jaren ster
ker dan ooit in de belangstelling.
Overheid, bedrijfsleven, branche
organisaties, verenigingen tegen
drankmisbruik - alle partijen ge
ven regelmatig hun visie ten beste
op het gebruik van drank en in
hel bijzonder op de gevolgen
ervan.
Met name het begrip "verant
woord omgaan met drank" is ac
tueel. In de horecabedrijfstak
doet dit fenomeen echter al sinds
jaar en dag opgeld. Immers, de
horecaondernemer die alcohol
houdende dranken schenkt heeft
een wettelijke verantwoordelijk
heid. Hij moet beschikken over
het diploma Cafébedrijf. Het exa
men, dat hij voor dat diploma
heeft moeten afleggen, bestaat
voor een niet onaanzienlijk ge
deelte uit vragen over alcoholge
bruik en alles wat daarmee sa
menhangt. Niet alleen komt daar
bij de wettelijke verantwoorde
lijkheid van de horecaonderne
mer aan de orde, maar ook zijn
morele verantwoordelijkheid.
Daarnaast vormen misbruik en
alcoholisme examenstof voor de
horecaondernemer in spé.
Wie zich wil voorbereiden op het
examen Cafébedrijf, kan kiezen
uit een aantal mogelijkheden. Een
van die mogelijkheden is de SVH-
cursus Cafébedrijf, die wordt ver
zorgd door het Onderwijscentrum
Horeca, dat al ruim veertig jaar
ervaring heeft op dit gebied. De
cursus behandelt naast de eerder
genoemde onderwerpen met be
trekking tot alcohol, ook dran
kenkennis (waaronder bier- en
wijnbereiding), het serveren van
dranken, hygiëne, kennis van ap
paratuur en brandpreventie.
Begin maart gaat de SVH-cursus
van start in 35 plaatsen. De cur
sus, die tien lessen van elk drie
uur duurt, leidt op voor het eerst
volgend examen Cafébedrijf, dat
op 3 juni in een aantal plaatsen
wordt afgenomen. Ook verzorgt
het Onderwijscentrum een schrif
telijke cursus Cafébedrijf. Met
die cursus kan op ieder gewenst
moment worden begonnen.
De SVH-cursus Cafébedrijf
wordt zowel 's morgens, 's mid
dags als 's avonds gegeven. De
lessen worden verzorgd door
praktijkdocenten met jarenlange
ervaring in de horeca. Ook in
Koudekerke gaat begin maart de
cursus van start.
Voor meer informatie: Onder
wijscentrum Horeca, telefoon
079-51.10.14. Van maandag tot
en met vrijdag kunt u ook tot 's
avonds acht uur bellen.
ENKELE Heriz 240 x 170 M25er- NU 975,-
V00RBEELDEN: Ghashmin 240 x 170 IMbS;- NU 1250,-
Moody 240 x 170 /-TBOe? NU 2350,-
Herati 300 x 200 /^2007- NU 1450,-
Kirman 300 x 200 /-S800T NU f 1995,-
Bidjar 300 x 200 NU f 3450,-
2000 stuks in alle maten aanwezig
Donderdag 26 februari - 12.00 uur tot 21.00 uur
Vrijdag 27 februari - 10.00 uur tot 17.00 uur
Zaterdag 28 februari - 10.00 uur tot 16.00 uur
Anthonie Fokkerstraat 100, Goes
ii
vlnr staand: Wim Wolf, Adrie den Hamer, Jan v.
Dalen, Jannie Vader, gehurkt: Hans Klaas sen, Pe
ter Jasperse, Jan Lorier, Jan Boeije.
Tweede team: vlnr: Peter Vervaat, Henk Willemse,
Bram Luteijn, Ton Droste, Louis Vervaat, Robert
Koole, Adrie Mijnsbergen, Piet Voskamp, Jan
Roodenburg.
Het eerste en tweede herenteam
van de volleybalvereniging Dau-
wendaele is in het nieuw gesto
ken. Jannie en Kees Vader van de
bowlingbaan 'de Kruitmolen'
zorgden voor shirtjes en broekjes
van het eerste team en rijwielhan
del Piet Voskamp deed hetzelfde
bij het tweede herenteam. Het
eerste van de recreatieve volley
balvereniging bezet in de eerste
klas van de Middelburgse be-
drijfsvolleybal de zesde plaats.
Het tweede komt uit in de zesde
klas en staat nu, halverwege de
competitie, op de vijfde plaats.
De kakelverse vestigingsmanager
van Miro-Vlissingen John Kleijne
verliet woensdag de winkel zoals
de meeste klanten die de Miro be
zoeken: met een vol winkelwa
gentje. Allen met dat verschil dat
er geen boodschappen inzaten,
maar Henk Klappe, de scheidende
vestigingsmanager. Klappe nam
die dag officieel afscheid van zijn
zaak, personeel en relaties en hij
stelde er prijs op dat alles echt in
formeel zou verlopen. Vandaar
ook dat dit symbolische afscheid
geheel in het kader van zijn wen
sen lag.
Henk Klappe wil over zijn ruim
twee jaar Miro-
bedrijfsleiderschap eigenlijk al
leen maar kwijt dat-ie 'zijn werk
heeft gedaan'. "Enerverend, maar
boeiend. Als je je mensen wilt
motiveren, moet je zelf niet nét zo
hard, maar minimaal twee keer zo
hard werken". Aan de andere kant
vindt Klappe dat zijn promotie tot
manager Miro-vestigingen Zuid-
Nederland als het ware iets te
vroeg komt, omdat hij nog zoveel
had willen doen. "Het is nog niet
af hè. Cursussen geven bijvoor
beeld. Omgang met klanten. Per
soneel op allerlei manieren
motiveren. Vertellen hoe en waar
om. Je bent met een vak bezig. Ik
niet alleen, maar het personeel net
zo goed. Óf je nu achter de kassa
zit of je vult een schap, het is alle
maal maar een schakeltje in een
grote ketting. En die ketting moet
sterk zijn. Dat betekent dus, dat
we het met z'n allen moeten doen.
Als vestigingsmanager is dat ge
woon een deel van je werk. Zor
gen dat alles gesmeerd loopt. Niet
zeuren, maar doen. Ja is ja, en nee
is nee. Als ze ja zeggen en nee
doen dan krijg ik daar goed de
pest over in en dan krijgen ze dat
van mij te horen. Dat is niet
'hard' zijn, dat is gewoonlijk eer
lijk. Als iemand het met mij niet
eens is, prima, als ze het maar ver
tellen. Ja, zo ben ik nu eenmaal.
En een ander punt, Vlissingen ligt
mij na aan het hart. Vroeger, en
elders is het nog wel zo, was het
dat de plaatselijke middenstand
met een scheef oog naar zo'n gro
te weidewinkel keek. Onzin. Na
tuurlijk ben je eikaars concurrent.
Maar aan de andere kant kun je
ook samen goede dingen doen
voor de stad. Samenwerken, voor
zaken die ons allemaal aangaan.
Als ik dan zo Vlissingen-promotie
eens in gedachten haal, dan moet
ik toch constateren, dat het alle
maal prima verlopen is".
Klappe is dus weg. John Kleijne,
een oude rot in het vak met ruim
20 'dienstjaren' bij de grootgrut
ter heeft zijn neus laten zien en zit
op dezelfde lijn als Klappe. Voor
lopig moet Miro het nog even zon
der hem doen. Kleijne moet eerst
zoals dat heet 'nog wat zaken in
zijn eigen filiaal afhandelen'. Tot
die tijd, nog zo'n 4 tot 8 weken be
rust de leiding van de Miro-
vestiging bij George Henning.
