Een week met mijn
kleindochter
SOS telefoon Zeeland
Cursusaanbod vrouwenraad
IN BEHOEP
Werf Arnemuiden
Poseidon
LEZERS SCHRIJVEN
DE FAAM - DE VLISSINC.FR
Woensdag 6 augustus 1986
Het dagelijks bestuur van de provincie heeft deze week de
begroting voor 1987 gepresenteerd. In de begroting wordt
het beleid voor volgend jaar uitgestippeld en aangegeven
wordt hoe het geld het best kan worden besteed.
Terugblik
Werkgelegenheid
De Schelde
Streekplan
Recreatie
Welzijn
Te koop
Milieu
Mevrouw H.G.E. Mullens in Goes
heeft niets dan zoete herinneringen
aan het bezoek van een weekje dat
haar kleindochter uit Amsterdam
haar bracht. Omdat in deze vakantie
periode veel grootouders enkele da
gen hun kinaeren op bezoek hebben,
schreef zij een opstel over het bezoek
van dat meisje voor deze krant. Een
ontroerend verhaal, waarin zij tevens
zo af en toe terugblikt op haar eigen
jeugdjaren in Indonesië.
H.G.E. Mullens
ABDIJ
IEUWS
De vrijwilligers van de SOS telefonische hulpdienst Zeeland kregen
in 1985 6.619 telefoongesprekken binnen. Dat was 5,5 procent
meer dan in 1984. Ruim de helft van alle gesprekken werd gevoerd
buiten kantooruren, waaruit moge blijken, dat permanente bezet
ting een belangrijke zaak is voor de hulpdienst.
aangeroerd zijn eenzaamheid
(18 procent van alle telefoont
jes), problemen met relaties
(16,6 procent) en problemen
over seksualiteit (13,2
procent).
Mannen bellen vaker over echt
scheiding en seksualiteit en
vrouwen meer over problemen
in hun huwelijk of moeilijkheden
in andere relaties. Datzelfde
beeld wordt verkregen bij de
kinder- en jeugdtelefoon. Jon
gens bellen vaker over seksuali
teit en meisjes over verliefdheid
en problemen met vrienden of
vriendinnen. De belangrijkste
taak van de 51 vrijwilligers die
bij de SOS telefonische hulp
dienst werken, is luisteren. Ver
der wordt geprobeerd opbellers
moed in te spreken en te
troosten. Ook wordt in geza
menlijk overleg tussen de opbel
ler en de vrijwillig(st)er gezocht
naar oplossingen voor de pro
blemen. In vijftien procent van
de gesprekken wordt geadvi
seerd of verwezen naar andere
hulpverlenende instanties.
De SOS telefonische hulpdienst
is dag en nacht bereikbaar op
nummer 01180-15551. De
kinder- en jeugdtelefoon is te
bellen tussen vier uur 's mid
dags en acht uur 's avonds op
nummer 01180-38080.
De gemiddelde duur van een ge
sprek is 23 minuten. Het komt
voor, dat een gesprek maar en
kele minuten in beslag neemt,
maar daar staan gesprekken
van enkele uren tegenover. Van
alle mensen die bellen noemt 37
procent de naam niet. In 1984
was het percentage anonieme
bellers 58 procent. In het jaar
verslag van de hulpdienst wordt
gesteld, dat niet duidelijk is,
waardoor die grote verschui
ving is ontstaan. Als persoonlij
ke informatie wordt verschaft
door de opbellers, dan worden
die gegevens vertrouwelijk be
handeld. Na een jaar wordt alle
informatie vernietigd.
Mannen bellen vaker naar de te
lefonische hulpdienst dan vrou
wen: 55 procent tegen 45 pro
cent. In 11,4 procent van de
gesprekken gaat het erom' sek
sueel opgewonden te geraken
danwel daarover te praten.
Doorgaans zijn het mannen die
de hulpdienst daarover bellen.
Andere onderwerpen die in de
telefoongesprekken worden
Provinciale
begroting 1 987
De Zeeuwse Vrouwenraad, overkoepelend orgaan van een aantal
vrouwenorganisaties in de provincie, heeft een programmaboekje
gemaakt met daarin het cursusaanbod voor het seizoen
1986-1987. De cursussen hebben alle betrekking op bestuurlijke
functies in het vrouwenwerk. Sommige cursussen worden per re
gio verzorgd, andere worden gegeven in het Van Eeghenhuis in
Aardenburg.
Een voorzitterscursus wordt op 1 6, 23 en 30 september gehouden
in Terneuzen. Aan de orde komen onder andere het leiden van ver
gaderingen en discussies en inzicht in besluitvormingstechnieken.
Een vervolgcursus secretaris wordt op 18 september en 2 oktober
in Goes verzorgd. De cursus sluit aan op de secretarissencursus
van vorig jaar. Nu zal het oefenen in notuleren centraal staan.
De cursus aanvragen van subsidie wordt op 30 september georga
niseerd voor de regio Schouwen-Duiveland, op 28 oktober in Ter-
neuzen, 18 november in Middelburg en 20 januari in Goes.
Kennismaken met bestuurlijke activiteiten kan op de cursus van die
naam in Goes en in Oostburg. In Goes zijn de data 21 en 28 okto
ber en 4 november en in Oostburg 6, 1 3 en 27 november.
Drie cursussen worden in het Van Eeghenhuis gehouden. Een na
dere kennismaking met bestuurlijke activiteiten is gepland op 12
en 13 februari. De cursus vergader- en discussietechniek is op 28
en 29 november en de vervolgcursus voor voorzitters is op 29 en
30 januari.
De externe cursussen zijn gratis; voor de interne wordt een bijdra
ge van f 6,50 per dagdeel gevraagd. De reiskosten worden steeds
vergoed.
Nadere informatie over de Vrouwenraad en het cursusaanbod is
verkrijgbaar bij de Zeeuwse Vrouwenraad, Dam 31, postbus 429,
4330 AK Middelburg, telefoon 01180.34733. WM
In het komende begrotingsjaar
zijn er verkiezingen voor provin
ciale staten. De Zeeuwse bevol
king kiest dan opnieuw haar
bestuur. Voor het huidige dage
lijkse bestuur biedt de begroting
een goede gelegenheid eens te
kijken wat van hun plannen de
afgelopen vier jaar is verwe
zenlijkt.
De bestrijding van de werkloos
heid was de voornaamste taak,
waarvoor het provinciaal
bestuur zich gesteld zag. Er zijn
drie bijzondere bronnen waaruit
geld kan worden geput om aan
die taak gestalte te geven: het
werkgelegenheidsfonds, het
fonds bijzondere voorzieningen
en het voorwaardenscheppend
beleid.
Het werkgelegenheidsfonds
bestaat sinds 1982 en is be
doeld om werkgelegenheid te
creëren en te behouden in de
marktsector. Dat gebeurt
meestentijds door ondernemers
achtergestelde leningen te ver
strekken.
Van 1982 tot en met 1986
besteedde de provincie hieraan
zeven miljoen gulden. Er wer
den zevenhonderd banen uit ge
maakt dan wel behouden.
Het fonds bijzondere voorzie
ningen wordt gebruikt om werk
in de overheidssfeer te stimule
ren, zoals de aanleg van riolerin
gen. Het fonds werd in 1983 in
gesteld en er was sindsdien een
goede tien miljoen gulden te
besteden. Via die overheidspro
jecten kon de provincie bijdra
gen aan 700 manjaren werk.
Het voorwaardenscheppend
beleid is een rijksaangelegen
heid. Dat wil zeggen, dat het
rijk aan de provincie geld be
schikbaar stelt voor het sociaal-
economisch beleid. Van 1981
tot en met 1 986 ging het om 26
miljoen gulden. Onder meer
werd hieruit een bijdrage voor
de aanleg van de Kaloothaven
in Vlissingen-Oost betaald:
tweemaal f 2,5 miljoen.
Voor het behoud van de Konink
lijke maatschappij De Schelde in
Vlissingen, waar een kleine
vierduizend mensen werk vin
den, werd de stichting Econo
mische Ontwikkeling Zeeland
opgericht. De provincie en de
gemeenten in Zeeland konden
dit doen door het bijzondere di
vidend van de nv Provinciale
Zeeuwse Energie Maatschappij
(PZEMj te gebruiken.
De provincie bepaalde haar bij
drage op f 26,5 miljoen aan bij
zondere leningen voor het moe
derbedrijf De Schelde. Aan de
Sicon en de Gieterij in Middel
burg werden leningen verstrekt
van respectievelijk f 4,4 mil
joen en f 3 miljoen.
In de ruimtelijke ordening wordt
gewerkt aan de totstandkoming
van een streekplan voor de hele
provincie. Het voorontwerp is
inmiddels gepresenteerd. Nu
zijn in Zeeland nog vier streek
plannen van kracht, die de in
richting van afzonderlijke re
gio's regelen: Oost Zeeuwsch-
Vlaanderen, West Zeeuwsch-
Vlaanderen, Midden-Zeeland en
Schouwen-Duiveland. Nu
bestaat ook de nota bewo-
ningspatroon, waarin wordt
aangegeven welke dorpen
en steden hun woningbestand
kunnen uitbreiden en op welke
manier. Die zaak wordt straks
via het streekplan voor de hele
provincie geregeld. In de stads
en dorpsvernieuwing geeft de
provincie rijksgeld door aan de
gemeenten in Zeeland. De ste
den Zierikzee, Tholen, Goes,
Middelburg, Vlissingen en Ter-
neuzen krijgen hun geld recht
streeks van het rijk. De provin
cie heeft voor de stads- en
dorpsvernieuwing een knelpun-
tenput, waarop de andere
Zeeuwse gemeenten een be
roep kunnen doen. Vijf ton uit
die pot is bedoeld voor gemeen
telijke rioleringswerken en nog
eens vijf ton voor andere uitga
ven in de stads- en dorpsver
nieuwing.
Sinds de vaststelling van het
beleidsplan voor recreatie en
toerisme in 1985 wordt na
gestreefd het toeristenseizoen
te verlengen, elk-weer-
voorzieningen te realiseren,
goedkope logiesmogelijkheden
van de grond te krijgen en in het
algemeen recreatie en toerisme
brede bekendheid te geven
(promotie).
Er wordt gewerkt aan een uit
voeringsprogramma voor 1986
en 1987. Er is rijksgeld voor de
toeristische ontwikkeling van
de "speerpunten" Neeltje Jans
en de kust van West Zeeuwsch
Vlaanderen en gehoopt wordt,
dat dit volgend jaar ook voor
Vlissingen het geval zal zijn. De
onderzoeksresultaten van de
haalbaarheid van de plannen
voor Neeltje Jans -het koepel
project van Louis van Gasteren-
worden nog voor eind dit jaar
verwacht. Die plannen voor
Neeltje Jans moeten volgend
jaar worden getoetst aan de uit
gangspunten die gelden voor
het beheer om de inrichting van
de Oosterschelde, waarbij in
volgorde van belang
rijkheid staan het milieu, de vis
serij en de recreatie.
bemoeienis, zoals de ruimtelijke
ordening, economische zaken
en de waterhuishouding, maar
ook tussen de verschillende on
derdelen van het milieubeleid
zelf.
De provincie heeft een geluids-
hinderdienst, die ook voor de
gemeenten metingen verricht.
Activiteiten uit de afgelopen
vier jaar zijn verder: stimulering
in de uitvoering van riolerings
werken en de bouw van zuive
ringsinstallaties, de sanering
van milieuhinderlijke bedrijven
uit woonwijken, de inzameling
van landbouwbestrijdingsmid-
delen en de verwijdering van
olietanks uit waterwinge
bieden.
Gedeputeerde Staten melden
op welzijnsgebied de totstand
koming van nota's over het
jeugdbeleid, de sport en musea.
Aangekondigd wordt de nota
facetbeleid emancipatie. In die
nota moet worden aangegeven
hoe de emanipatie op alle terrei
nen van provinciaal beleid
gestalte kan krijgen. Sinds vorig
jaar wordt in Middelburg een
proef gehouden met kinderop
vang voor kinderen van provin
ciaal personeel. In de gezond
heidszorg is de provinciale taak
in het ouderenbeleid vergroot.
Onlangs is het ontwerp-plan
voor de bejaardenoorden gepre
senteerd. Het is de bedoeling
het plan in oktober vast te stel
len. In de ziekenhuiszorg moet
de komende jaren rekening wor
den gehouden met een aanzien
lijke verlaging van het aantal
bedden. Dat heeft tot gevolg
dat het aantal bedden elders,
bijvoorbeeld in de verpleeghui
zen, zal moeten toenemen.
Provinciale Staten wordt de no
titie "Naar een samenhangend
milieubeleid" in het vooruitzicht
gesteld. In de notitie wordt mel
ding gemaakt van meer samen
hang tussen het milieubeleid en
andere sectoren Van provinciale
De provinciale begroting met al
le daarbij horende stukken is
voor f 27,60 te koop in het pro
vinciehuis Sint Pieterstraat 42,
4331 EW Middelburg, telefoon
01180-31411. De geleidebrief
bij de begroting, waarin het be
leid wordt toegelicht, is afzon
derlijk te koop voor f 7,75 aan
hetzelfde adres. H
De hoorcommissie bestem
mingsplannen behandelt vrijdag
15 augustus twee bezwaar
schriften tegen het bestem
mingsplan Muijepolder van de
gemeente Tholen. De bezwaren
zijn ingediend door mevrouw M.
Vroegop-op den Brouw uit Sint-
Maartensdijk en door de heer K.
Westerweel uit Poortvliet. De
heer Westerweel is tegen het
ontwikkelen van een woonge
bied bij het natuurgebied De
Pluimpot. Hij acht een bufferzo
ne tussen woningen en het na
tuurgebied noodzakelijk.
De zitting is openbaar en begint
om 10.00 uur in het provincie
huis, Sint Pieterstraat 42, Mid
delburg.
Abdijnieuws is de
informatierubriek van de
provincie Zeeland.
Redactie:
bureau voorlichting.
Sint Pieterstraat 42,
4331 EW Middelburg,
telefoon 01180-31392
of 31402
Mevrouw Mullens
Mijn kleindochter komt. Ze is ne
gen jaar oud! Vorig jaar was ze er
ook, in het begin van de grote va
kantie. Waar zou haar belangstel
ling voor dingen en omgeving nu
liggen? Verandert dat ieder jaar?
Ze weet het niet meer. Afwachten
dus. Oma heeft wèl plannetjes in
haar hoofd, toch komt dat vaak
anders uit. Haar bed met
bloemetjes-lakens opgemaakt,
vond ze vorig jaar ook leuk. Zo'n
schoon kindje, haartjes verspreid
over het kussen, vertedering
oproepend.
In dat zelfde kamertje stond eens
de wieg van de vader van dat
kleindochtertje. O, hoe genoot ze
iedere keer weer, van "het beeld".
Zo je kind ziet liggen. Een bloem
geplukt, uit een tuin vol herinne
ringen. Op het kleine stoeltje in
die kamer zit ze, die oma. Mijme
rend over vervlogen jaren uit die
voor haar zo jonge blijde periode
met die vier jongens om haar
heen.
Daar stond het stapelbed voor die
twee kinderen, die deze kamer
deelden. Een eigen tent, zo beslo
ten door plafond en bovenbed.
Iedere avond, in één, het verhaal
tje, voorlezend. Wipneus en Pim,
Saskia en Jeroen, Pinkeltje, het
hele répertoir, verslonden.
Wat lang geleden, nu haar oudste
bijna veertig is, en haar jongste
dertig. De vader van dit komende
kindje was zo bang voor sprook
jes; zo op haar lijkend, toen als
peuter net zo oud. Intussen was
haar hond haar naar boven ge
volgd. Hij lag geduldig, maar wel
vragend, op haar te wachten.
Even nog haar blik dwalend, door
die voormalige kinderkamer; nu
een uitstalling van nostalgie. Het
theeserviesje en pietepeuterig
schemerlampje uit haar poppen
huis. Die jeugd, die onbekommer
de jeugd in Indonesië! Nu dit al
les, trekpleister, voor haar
kleinkind.
Kom, als ze nu nog meer weg
droomde, kwam er niets voor el
kaar! "Mischa, we moeten naar
beneden. Vrouwtje moet nog
boodschappen in huis halen. En
jij mag mee!"
Als ze terug is gekomen, met een
stofdoek nog even door het huis
"floddert", schiet ze in de lach.
Zou ze vroeger zo genoten hebben
van haar huis en tuin, iedere dag
weer, dat ze haar "klein mu
seum", zoals ze het nu betitelt,
aan dat flodderen genoeg had!!
Oma's worden ook wel eens wijs!
Maar morgen komt ze!
Ze is er. Het tenger meisje met
blond lang haar. Haar zoon par
keert de auto aan de overkant van
de straat. Ze zwaait: "Ik heb nieu
we schoenen!" "Mooi?" "Ja,
m'n kindje, fijn, dat je er bent!"
Toch even aftasten. Iedere keer
weer. Ook ten opzichte van haar
eigen kind. Twee mensen die een
eigen leven vormen; zo totaal ver
schillend, maar toch die onzicht
bare band, die nooit uit te wissen
valt. Dat zoeken naar, die blik in
de ogen "Moeder-Kind". Die oer
oude band. Nooit verklaarbaar,
maar wel aanwezig.
"Oma, mag ik op dat kamertje
weer slapen? Mag ik met je pop
pen spelen?"
Ze vindt haar weg weer en herkent
het vertrouwde. Ze nestelt zich als
een poes in haar mand. Vraagt
geen aandacht meer, maar maakt
haar omgeving, zich eigen.
De dieren in haar huis nemen het
kleine meisje op en volgen haar in
haar doen en laten. Haar hond,
even een beetje van zijn plaatsje
verdrongen, accepteert het kind
en loopt haar na, waar ze ook
gaat. Hij neemt ook deze kleine
mens op in zijn bescherming.
De avond valt. Het is drukkend
warm. De nacht sluit huis en be
woners op in zijn beschermende,
verkwikkende slaap, totdat de eer
ste vroege vogel de morgen zal
aankondigen.
"Oma, hoeveel dieren heb je
eigenlijk?"
"Nu, laten we ze tellen!"
"Ook de vissen oma!"
Dat is geen eenvoudige opgaaf.
Daar ben je even mee bezig. Trou
wens, met zo'n meisje ben je
voortdurend bezig. Ze was het
niet meer zo gewend, zo lang al
leen. Hoe klaarde ze het toch
vroeger met haar vier belhamels.
Twee zo levendig, druk, steeds
kleine ongelukjes. Net een nieuw
bloesje, of een winkelhaak er in.
Netjes aangekleed voor een
feestelijke gebeurtenis, een kap-
potte knie gevallen. Herinnerin
gen te over! Zo smetteloos met va
kantie. Na de eerste stop, niets
meer te zien van die schone nette
kinderen. Nu mooie momenten,
maar toen
"Oma luister je?"
"Ja, m'n hartje!"
"Oma, ik wil zo graag het boek
van Anne Frank lezen. De meester
heeft er op school over verteld."
Ze is wel erg jong, maar toch?
"Oma, als dat meisje nu nog leef
de, zou ze dan net zo oud zijn als
jij?"
Gek. Ze had er nooit bij stil
gestaan toen dat kind Anne, maar
nu veertig jaar verder....
"We zoeken het samen op."
"In 1929 oma, dan was jij negen
jaar ouder!"
Dat was dan dat! Verder geen
commentaar!
Gelukkig voor die kleindochter
nog dat jonge meisje van dertien,
vol levenslust.
Languit ligt ze het boek op de
bank buiten te lezen, om dan in
eens weer aandacht aan de pop
pen te schenken, die ze aan- en
uitkleedt. Exotisch, met allerlei
spulletjes optooit.
Een herkennen van die oma, zo te
ruggaand in haar kindertijd,
maar voor dit kleine meisje, een
leefbare fantasie-wereld, om dan
plotseling met een direkte vraag
weer even die aandacht op te
eisen.
Zo gaat ook die dag voorbij, zo
maar een dag, in die zomer 1986.
"Oma, de kooi van de zebravink-
jes is er afgewaaid! O, ze zijn weg
gevlogen! Ze hingen allemaal bui
ten, die kleine zebravinken, de ka
narie. Maar papegaai stond prins
heerlijk op zijn standaard.
De wind, plotseling opgestoken,
woei de tuinparasol tegen de kooi.
Bodem los en daar gingen ze. Eén
laat zich vangen. De ander is
spoorloos. Dan maar op zoek; bij
buren en aangrenzende tuinen. Je
hebt geen rust. Het beestje kan
niets vinden, waarvan het leven
moet.
"Hoe moet dat nu oma? Dat an
dere vogeltje is zo alleen?
Tja, dat is waar. Van de schrik be
komen, roept de kleine zebra
vrouw om het mannetje.
"Straks als oma klaar is, gaan we
om een nieuw kameraadje naar de
dierenwinkel.
Heel voorzichtig draagt haar
kleindochtertje het doosje,
spreekt de kleine gevangene moed
in en belooft een beter toekomst.
Thuisgekomen wordt het vogeltje
bij het eenzame vrouwtje gezet,
die dat niet een-twee-drie accep
teert. Woedend is ze aanvankelijk
op deze vervanging. Mensen den
ken dat alles zo maar kan. Maar
deze kleine vogel, heeft zoiets, van
houden van en trouw aan een
partner, die een paar jaar haar le
ven gedeeld heeft.
Ze worden nauwkeurig gevolgd in
hun aanpassingsvermogen. Met
een: "is ie nou boos oma, of ver
drietig om z'n echte mannetje?"
Een antwoord verwachtend. Hoe
weet die oma dat nu? Ze hoopt op
toenadering, wat de volgende dag
ook al aardig lukt. Gelukkig zijn
kleinkind en oma. Maar uiteinde
lijk; hopend op terugkeer van die
kleine, piepkleine vogel op avon
tuur in een grote wereld.
Ze mag de volgende dag mee naar
het verpleeghuis. Een feestelijke
afsluiting meemaken van de
afasie-soos. Een experiment; zou
het lukken? Daar staat ze dan.
Klaar voor vanmorgen. Een jurk
aan, haar paardestaart dansend
op haar rug.
"Oma, krijg ik eerst het zelfde
ontbijt als gisteren?"
Even later zet ze zich aan de tuin
tafel buiten; met plateau waarop
een bruin bolletje met smeerkaas,
een theebeschuitje, jus d'orange
en een beker thee staat. Als een
kleine dame, genietend van een
beetje comfort.
Later op die morgen beweegt ze
zich gemakkelijk tussen de soos-
gangers. Duwt wagentjes voort,
helpt met ronddelen van versna
peringen, ruimt glazen en bordjes
op, maar wipt dan even weg naar
de therapie-ruimte om zich uit te
leven op toestellen. Een kind tole
reert men snel en het is vaak een
welkome afleiding. Oma's maken
zich meer zorgen dan nodig.
"Ik kom volgend jaar terug, want
ik vond het best leuk!"
Men knikt, zwaait haar na en
daar gaat ze, mijn kleindochter,
paardestaart nog dansend op haar
rug, een beetje zon achterlatend
wanneer wagentjes weer terug ge
reden worden naar de afdelingen.
Donderdagmorgen, stralende zon.
Roept oma, wanneer ik beneden
komen moet?"
"Ja m'n kindje. Oma gaat eerst
het terras in orde maken."
Vogels naar buiten, tuinparasol
op, ontbijt klaar maken.
Niets verrukkelijker dan in de
vroege ochtend buiten bezig zijn.
Je leefruimte wordt vergroot door
het zonovergoten terras met tuina-
meublement. Verse bloemen op
tafel. Ze reddert maar een beetje
aan. Met kleindochter zo'n va
kantiegevoel. Aandacht voor je
omgeving, meer aandacht voor
kinderen.
Toen thuis, bij eigen ouders, die
dat zo voor je lieten bestaan, die
twee werkende ouders met toch
die aandacht voor hun kinderen.
Die heerlijke vakanties op de
hoogvlakten van Brastagi, al dra
vend en galopperend op haar
Als liefhebber van alle oude din
gen en de instandhouding daar
van gaat het mij na aan het hart
dat zeer waarschijnlijk de
scheepswerf van Arnemuiden
gaat verdwijnen. Vreselijk jam
mer. Te meer daar dit vragen
oproept bij mij en mogelijk ook
bij anderen.
Familiegekibbel, daar moeten we
afblijven. Dat is een persoonlijke
zaak. Maar toch is er nog iets an
ders. Directeur Kees Meerman,
die ik persoonlijk goed ken, zegt
over zijn werf dat het gemeente
bestuur niets doet. Burgemeester
Markusse van Arnemuiden zegt,
zoals ik heb gelezen in uw krant,,
het gemeentebestuur wil alle me
dewerking geven. Eén en ander is
voor de buitenstaander moeilijk
te begrijpen.
Volkomen begrijp ik echter dat
het financiële een grote rol speelt.
Laten we niet langer langs elkan
der heen werken. Het gaat om zo
iets moois, dat nooit meer te ver
vangen is.
Suggestie: een scheepvaartmu
seum op visserijgebied zou toch
paard. De tabaksplanten bp haar
terras roepen deze mooie herinne
ringen boven. Bergtochten per
paard of te voet met haar ouders.
"Oma, je denkt weer weg!"
Deze kleine mens met twee beent
jes stevig op de grond doet haar
weer naar het hier en nu te
rugkeren.
"Weet je wat ik vanmorgen ga
spelen? Asieltje!"
"Hoe kom je daar nu bij en waar
is het asiel dan?"
"Nou, in je schuur. Maar dan
moet ik dekentjes en mandjes
hebben."
Ze vist üït huis alle speelgoed die
ren op en verdwijnt in de schuur,
heftig redenerend tegen die
beesten. Ze dekt ze toe, loopt al
wiegend met ze op de arm in de
tuin.
Plotseling: "Oma kan een beer
praten tegen een mens en verstaat
hij dat dan?"
"Ik geloof van wel, als je er ook
zelf in gelooft, dan bestaat een
sprookje ook echt! Je moet het
willen zien!"
Ze speelt verder. Laat jouw fanta
siewereld maar lang voor je leven,
m'n kindje, denkt ze. Probeer de
dingen om je heen op jouw eigen
wijze te verstaan, totdat je die we-
prachtig zijn voor vele ouderen,
inclusief ik persoonlijk, die zulke
aangename herinneringen hebben
aan de werf. Subsidie voor een
kleinschalige reparatiewerf voor
houten schepen, onder meer
waarschepen, zou ook een uit
komst zijn.
Directeur Meerman en zonen:
veel succes gewenst in de strijd
voor uw familiebedrijf. Arnemui
den streed voor zijn molen, strijd
nu voor uw werf. En ik hoop dat
het resultaat net zo gunstig zal
zijn als voor uw molen. En dat de
scheepswerf in lengte van jaren
het aangezicht van Arnemuiden
zal bepalen, samen met de molen.
J. J asperse
Westpoort 4
Vlissingen
Vanzelfsprekend was onze Stich
ting uitermate verheugd te horen
van het initiatief van drie onder
nemingen tot instelling van de
lijndienst Vlissingen - Zeebrugge
met het m.s. "Poseidon". Wij
hopen, dat dit initiatief slaagt en
reld vaarwel zegt en het aan kunt.
Maar naar ik hoop héél lang.
We gaan de laatste dag nog pof
fertjes eten. Feestelijk denkt oma.
Maar: "Ik vind het eten bij jou
thuis, toch ook leuk!" is de con
clusie.
Ze ruimt poppen, boek en beesten
op.
Ik hoor haar zeggen: "Tot vol
gend jaar!"
Zal haar belangstelling dan weer
liggen op het zelfde vlak? Toe
komstverwachtingen, heerlijk, als
je die nog mag hebben!
Daar zit ze dan die zaterdag te
genover haar in de coupé. Het ein
de van de reis, Amsterdam, in
zicht. Haar vader vangt zijn klei
ne dochter op.
De vakantie met haar kleindoch
ter voorbij. Een klein uniek men
senkind, een week aan je toever
trouwd.
"Dag oma, ik kom terug!" Een
klein beetje leeg gevoel achterla
tend, maar wel dankbaar voor:
Een week met mijn kleindochter.
weer een verdere bijdrage geeft
aan het toeristisch product "Vlis
singen". U zult dan ook kunnen
begrijpen, dat het bestuur van on
ze stichting, waarin de gemeente
lijke overheid en diverse soorten
ondernemers samenwerken zéér
teleurgesteld was over de tendens
van uw artikel over dit gebeuren.
In plaats van een goede on
dersteuning van dit voor onze
stad zo belangrijke plan werden
de "kinderziektes" welke bij zo'n
start practisch onoverkomelijk
zijn, breed uitgemeten.
Waarom een dergelijke benade
ring? Wanneer er zich schoon-
heidsfouten voordoen, dan zullen
- na kennisname hiervan - de gere
nommeerde ondernemers die ach
ter het product staan zeker alles in
het werk stellen deze te verbete
ren. Zij hebben toch het aller
meeste belang bij succes?
Onze stichting hoopt, dat u in de
toekomst dergelijke activiteiten
op een positieve wijze zult willen
benaderen.
Stichting Vlissingen Promotie,
D.J.P. Bruinooge, voorzitter.
-
