MIDDELBURGSE
SCHILDERS
1
V#
Ondertekening contracten
Ronde van Midden-
Zeeland op hoog niveau
Hondeziekte" leidt tot successen in Kortgene:
3
WEEKENDAANBIEDINGEN
DE VLISSINGER
Woensdag 9 april 1986
BEKENDE NEDERLANDSE REGISEURS
MUSICEREN VOOR BIOSCOOPSTOELEN
Levenslust
Peperkoek
Verlanglijstje
Mister Holland
è&fpr:
SSffiii
Gelijkenis
"Masters of Middelburg" was
de titel van een in 1984 te Am
sterdam gehouden
tentoonstelling van meesters uit
de "Middelburgse school. Dat is
eigenlijk een wat wijdse
benaming, de schilders hadden
slechts gemeen dat ze korte of
langere tijd te Middelburg
woonden en werkten. Het waren
overigens niet de minsten. Want
na Haarlem ontwikkelde
Middelburg zich omstreeks 1600
tot het tweede belangrijkste
centrum van
stillevenschilderkunt in de
Noordelijke Nederlanden.
De invloed van het Zuiden was
evident. Bij de vele zuidelijke im
migranten, vóór en na 1585, be
vonden zich ook schilders, zoals
Ambrosius Bosschaert de Oude
(geboren te Antwerpen in 1573),
die zich omstreeks 1590 in de
Zeeuwse hoofdstad vestigde en
die één van de grootste bloemen
schilders der zeventiende eeuw
zou worden. Zijn drie te Arne-
muiden en Middelburg geboren
zoons drukten de voetsporen van
hun vader, maar beschikten niet
over zijn unieke talent.
Inheemse kunstenaars waren hier
in de zeventiende eeuw eveneens
werkzaam. We noemen slechts
Philips Angel (Middelburg 1616 -
na 1683), wiens stilleven met dode
vogels, uit 1649, in het Middel
burgse stadhuis te bezichtigen is,
Balthasar van der Ast (Middel
burg 1593/94 - Delft 1657), die al
vroeg uit zijn geboortestad ver
trok, Francois Rijckhals en Karei
Slabbaert.
In 1613 vestigde zich de schilder,
m
Hf
B. C. Koekkoek
Schilderij van Adriaen Coorte.
tekenaar en dichter Adriaen van
de Venne in Middelburg, twaalf
jaar later vertrok hij naar Den
Haag. Hij verwierf grote bekend
heid als illustrator van de werken
van Jacob Cats. Zijn schilderij
"Binnenkomst van de vloot te
Middelburg" (ca. 1625) bevindt
zich in het Rijksmuseum te Am
sterdam.
De grootste bloei van Middelburg
op schilderkunstig gebied was
echter na het eerste kwart van de
zeventiende eeuw alweer voorbij.
In de tweede helft van de zeven
tiende eeuw en in de achttiende
eeuw bracht onze hoofdstad nau
welijks schilders van betekenis
voort, een Adriaan Coorte (over
wiens leven we vrijwel niets we
ten) uitgezonderd.
Belangrijk voor de herleving van
de Middelburgse (schilder)kunst
was de oprichting van een
Teeken-Collegie door acht Mid
delburgers in 1778. Deze acade
mie werd een centrum van uitste
kende tekenaars, onder wie Pieter
Gaal en Jacobus Perkois.
Mr. Johan Adriaan van de Perre
(1738-1790), die we al in vorige
"Archiefsprokkels" tegenkwa
men, schiep als maecenas een
gunstig cultureel klimaat. De in
1980 voor Zeeuwse beeldende
kunstenaars ingestelde Van de
Perreprijs is naar hem genoemd.
Nogal wat kunstenaars ontvingen
hun opleiding aan de Middelburg
se tekenacademie: bijvoorbeeld
Johannes Hermanus Koekkoek
(geboren te Veere in 1778). Hij
werd één van onze belangrijkste
zeeschilders in de eerste helft van
de negentiende eeuw en de stich
ter van een hele schildersdynastie,
van wie zijn zoon Barend Corne-
lis Koekkoek (Middelburg 1803 -
Kleef 1862) wel de bekendste was.
Barend Cornelis ontving evenals
zijn vader een (eerste) opleiding
aan de Tekenacademie. Hij kreeg
later zeer grote bekendheid als
landschapsschilder en we kunnen
hem zonder overdrijving de be
roemdste Middelburgse schilder
noemen. In Kleef, waar Barend
Cornelis Koekkoek zich in 1836
vestigde, is zelfs een heel museum
aan zijn werk gewijd.
Het is niet verwonderlijk dat zee
schilders zich altijd tot de haven
en handelsstad Middelburg aan
getrokken hebben gevoeld. Tot
deze categorie kunstenaars beho
ren bijvoorbeeld David Kleyne
Gezicht op Middelburg' door C. Koekkoek (tekening)
Reimond Kimpe
'Compositie met lijnen' (1961).
Reimond Kimpe
'Wandeling te paard' (1950).
DOOR PETER SUNKE
'Archiefsprokkels' is een
rubriek die in principe we
kelijks verschijnt. Voor de
inhoud tekenen per keer
de gemeentearchivarissen
Christ Peters (Vlissingen)
of Peter Sijnke (Middel
burg).
Eindredactie Ad Hanne-
man.
(overleden te Middelburg in 1805)
en de Middelburgers vader en
zoon Schütz, beide wederom leer
lingen van de Tekenacademie.
Van de kunstenaars uit onze eeuw
vallen te noemen Jan Heyse
(1882-1954), die van 1913-1923 te
Middelburg werkzaam was, Louis
Heymans (1890-1977), van
1921-1955 tekenleraar aan het
Gymnasium en de Rijkskweek
school, en natuurlijk de grote
Vlaamse kunstenaar Reimond
Kimpe (1885-1970), die een halve
eeuw in Zeelands hoofdstad
woonde en werkte. Bij het bom
bardement in 1940 ging helaas
veel van zijn werk verloren. Aan
de herdenking van zijn hon
derdste geboortedag werd door
middel van tentoonstellingen in
België en Nederland aandacht ge
schonken, jammer genoeg niet in
Middelburg.
Het kunstklimaat in het huidige
Middelburg is zeker niet on
gunstig te noemen. Voor een be
trekkelijk kleine stad, de kleinste
provinciehoofdstad qua inwoner
tal van ons land, beschikt Middel
burg over vrij veel expositieruim
ten. Naast een aantal particuliere
galeries zijn er het Zeeuws Mu
seum, de tentoonstellingsruimte
van de SBK, het BKR-centrum
Balans 17, de Vleeshal en het
Zeeuws Kunstenaarscentrum.
Van de nu te Middelburg werkza
me kunstenaars willen we hier tot
besluit, in het besef selectief te
werk te gaan, drie vertegenwoor
digers noemen: de ouderwetse -in
de goede zin van het woord fijn
schilder Piet Rijken, de tekenaar
en schilder Leendert van der Pool
(bekend door zijn maritiem
geïnspireerde werk en laatstelijk
present op de HISWA) en de veel
zijdige jonge schilder Kees van
Gils. Middelburg zal vermoede
lijk kunstenaars blijven aantrek
ken, huisvesten en inspireren, zo
als de stad dat al eeuwen heeft ge
daan. Altijd zullen er zijn
"masters of Middelburg".
Peter Sijnke.
Zelden zullen de organisatoren
van een wielerronde de contacten
hiervoor op zo'n 'hoog niveau'
hebben afgesloten, als de bedoe
ling is bij de Ronde van Midden-
Zeeland. Dat moet dan minstens
op dertig meter hoogte gebeuren.
Hoog boven de Miro - dit groot
winkelbedrijf is de hoofdsponsor
van de Ronde van Midden-
Zeeland - zullen de contracten
worden ondertekend; als het weer
gunstig is, woensdagmiddag 16
april. Want dan wordt op het
Miro-terrein in Vlissingen een
grote luchtballon opgeblazen.
Om halfdrie stijgt het gevaarte op
tot zo'n dertig meter hoogte.
Daar worden de contracten dan
ondertekend door onder anderen
Miro-bedrijfsleider Henk Klappe,
een vertegenwoordiger van het or
ganisatiecomité, en iemand van
het Vlissingse gemeentebestuur en
als er plaats genoeg over is in de
mand zal er ook een verslaggever
bij worden uitgenodigd. Vervol
gens wordt de ballon weer neer
gelaten.
Kinderen
Dan is het de beurt aan de kinde
ren. Miro-bedrijfsleider Klappe
wil vooral de kinderen bij dit ge
beuren betrekken. Vanaf drie uur
mogen zij in kleine groepjes ook
even in hoger sferen verblijven.
Maar er moet wel wat voor ge
daan worden. Er wordt een teken
en kleurwedstrijd aan verbonden
met als onderwerp de ballon
vaart, de wielrennerij, de Miro of
een combinatie van die drie
factoren.
Bij inlevering van het werkstuk
bij de klantenservice worden er
op de dag van het evenement bon
netjes verstrekt die recht geven op
een 'ritje' met de ballon. Voorts
zullen er voor de tekeningen 'die
er uitspringen' enkele prijsjes be
schikbaar zijn. De Miro wordt op
zijn beurt weer gesponsord door
Coca Cola. Zij stellen de ballon
beschikbaar omdat de Miro enige
tijd geleden een prijs won met het
nieuwste produkt van de Coca
Cola-fabrieken: de Cherry Coke.
Weer
Het gebeuren met de luchtballon
is sterk afhankelijk van het weer.
Als er teveel wind staat kan het
niet doorgaan. De wind mag niet
harder waaien dan twaalf kno
pen, dat ligt ongeveer tussen
kracht vier en vijf. "In dat geval
worden de contracten gewoon
binnen in mijn kantoor gete
kend", verzekert de heer Klappe.
De kleurwedstrijd gaat dan toch
gewoon door. De prijswinnaars
worden dan later bekend
gemaakt.
Behalve een bioscoopfilm ge
maakt hebben Ate de Jong, Dick
Maas, Nouschka van Brakel,
George Schouten, Leon de Win
ter en Hans Scheepmaker ook ge
meen dat ze leden zijn van de
band The Directors. Voor de
tweede keer komen ze nu naar
Middelburg om op te treden in
Meccano. Dit optreden is tevens
het startpunt voor een actie om
extra gelden voor de inrichting
van een bioscoop in het Schutters
hof te Middelburg, zoals bekend
gaf de gemeente een lening van
iets meer dan 160.000,—.
The Directors treden vrijdag 11
april op in café Meccano in Mid
delburg. Tijdens het optreden
geeft Ate de Jong het startsein
voor de actie van de Stichting
Filmtheaters Middelburg. Door
middel van een loterij wordt ge
tracht het geld binnen te krijgen
voor - bijvoorbeeld - goede stoe
len. Daarvoor komt de stichting
nog geld te kort. Behalve de lote
rij volgen ook nog enkele bene
fietoptredens.
Filmliefhebbers kunnen overigens
aantrekkelijke prijzen winnen,
zoals kaarten voor de Nederland
se filmdagen en het bijwonen van
filmpremières met al z'n glitter en
glamour.
Het optreden van The Directors
in Meccano aan het Damplein be
gint om 22.30 uur.
(Van een onzer redacteuren)
KORTGENE - "Ik heb die hon
deziekte",zegt Leen Geelhoed
(55) wel eens spottend van
zichzelf.
Hij heeft twee golden retrievers,
waarmee hij dagelijks bezig is.
Het is een hooby waarin hij al
zijn vrije tijd steekt. "Er gaat
geen avond voorbij, zonder dat
één van beide honden een kwar
tiertje bij me op schoot komt zit
ten. Soms liggen we samen in
de stoel te slapen".
De beide jachthonden zijn echte
"wedstrijdhonden". Vooral de
jongste. EIwin, heeft op
schoonheids- en werkwedstrij-
den al veel prijzen weggehaald.
Zeer onlangs kreeg de hond de
titel "Internationaal Kampioen"
toegekend voor alle prestaties,
die de afgelopen jaren in Neder
land en België werden geleverd.
In het clubblad van de Golden
Retrieversvereniging werden de
complimenten overgebracht in
een artikel onder de kop: "Heel
goed, Geelhoed".
Nederland telt ruim 4600 Gol
den Retrievers, die in het stam
boek van de Raad van Beheer
op Kynologisch Gebied zijn in
geschreven. Slechts 3 daarvan
kregen ooit de kwalificatie
"Internationaal Kampioen". EI
win bezit als enige de titel Ne
derlands, Belgisch en Internatio
naal Kampioen tegelijkertijd.
Opmerkelijk is, dat twee van die
drie honden afkomstig zijn van
de Bevelanden. Vorig jaar na
melijk haalde ook de hond
Chrispin van de veearts drs. An-
nemiek van Luijk-Grevelink uit
Rilland-Bath de titel. Het gaat
hierbij niet om een jaarlijkse
prijs, maar om een "benoe
ming", die pas na verloop van
vele jaren bereikt kan worden
als op internationale wedstrijden
uitstekende resultaten worden
geboekt.
De kampioenshond EIwin is
één kwispelende brok levens
lust. Zijn dierelijf kent geen
seconde rust. Zo te zien wordt
hij constant door maar één ge
dachte beheerst: "Gebeurt er
nog wat?".
Er is overigens wel een verkla
ring voor die gespierde le
venslust: enkele dagen tevo
ren is een vrouwtjeshond
tweemaal bij EIwin op bezoek
geweest, voor een poging om
Elwins nakomelingschap wat
uit te breiden. "Elke keer, dat
hij nu buiten iets hoort, denkt
hij dat er wéér damesbezoek
voor hem komt. Hij zou door
de ruiten heenspringen", al
dus de heer Geelhoed.
Inmiddels heeft EIwin (onder
Golden Retriever bezitters nu
zeer gewild als vader) al 72 na
komelingen "gescoord" bij 10
vrouwtjes. Inderdaad, een le
vendig karakter....
Ook met de onbekende bezoe
ker van de krant wil hij graag in
nig vriendschap sluiten. Die
aanhankelijkheid is echter niet
ontbloot van eigenbelang: zijn
spontane belangstelling gaat
niet zozeer uit naar mij, als wel
naar het stuk peperkoek, dat zijn
vrouwtje bij de koffie presen
teert. Maar even later, op het
voetbalterrein aan de Galgen-
dijk blijkt hij toch ook zonder pe
perkoek de vriendelijkheid zelve
te zijn. Hij springt blijmoedig te
gen me op, alsof hij een sDeel-
HEEL GOED
GEELHOED!
bal nodig heeft. Eén commando
echter van zijn baasje en de
hond zit stokstijf, als een stand
beeld, aan diens voeten. EIwin
staat "op scherp". Inwendig is
hij gespannen als een snaar. Hij'
wacht recht gestrekt op de din
gen die komen gaan.
"De hondeziekte" noemt Leen
Geelhoed het. Gek genoeg had
hij twaalf jaar geleden nog nooit
van Golden Retrievers gehoord.
Toen was hij zogezegd nog
kerngezond. Dat veranderde
omdat zoon Bert Jan voor Sin
terklaas een origineel verlang
lijstje had gemaakt: een hond,
een hond en een hond.
"De naam Golden Retriever
kende ik niet. Ik wist niet eens,
dat het een honderas was. Een
getrouwde dochter van de bu
ren had ook een hond en die
liep hier wel eens binnen. Ik
vond dat een mooie hond: die
sprak me erg aan. En ik dacht,
als we een hond nemen, wil ik
er zó een. Dat bleek dus een
Golden Retriever te zijn".
"We hebben ons in laten schrij
ven bij een club en acht maan
den later kregen we een tele
foontje: "Uw hond is geboren".
Dat was dus Nimrod. En gaan
deweg ben ik volkomen verzot
geworden op dit ras hond".
Nimrod was echter nooit zo'n
hoogvlieger op demonstraties
en wedstrijden. Voor schoon
heidswedstrijden was zijn kop
wat te smal. Bij "werkwedstrij-
den" was hij te sloom en te lang
zaam. Nimrod geloofde het
wel...
Maar EIwin is een knappe kop
en een echte enthousiasteling.
Op schoonheidswedstrijden kan
hij doorgaan voor Mister Holland
en bij jachtwedstrijden (de Gol
den Retriever is een jachthond)
blijkt hij vaak gehaaider dan de
mens. "EIwin ziet dingen die wij
als mens niet zien en niet begrij
pen. Als er op wedstrijden een
eend wordt aangeschoten, valt
die niet altijd dood ter aarde.
Soms leeft-ie nog en dan gaat
hij tussen het riet verkruipen. El-
'EIwin als wedstrijdhond, met in zijn bek een nam aakvogel.
win haalt ze er altijd uit, zonder
ze dood te bijten. Hij brengt al
het wild keurig naar de baas. Hij
is daarin lekker fel. Hij blijft door
gaan, ook al zit hij helemaal on
der de modder", aldus Leen
Geelhoed.
Al die jacht-kunsten leert EIwin
door eindeloze trainingen en oe
feningen. Dagelijks zijn hij en
zijn baasje daarmee bezig: pak
ken, apporteren (over land, over
diep water), komen op bevel,
jachtterrein "afleggen", alles in
opklimmende gradne van moei
lijkheid. Bovendien leert de
hond, hoe hij zich op afstand
moet laten dirigeren (door een
speciaal jagersfluitje of door
gebaren).
Een wat ironisch gezegde wil,
dat een baasje of bazinnetje
op de duur gaat lijken op
zijn/haar hond. Is dat waar?
Volgens Leen Geelhoed (in het
dagelijks leven mede-eigenaar
van een betonijzervlechtcentra-
le in 's-Heer Arendskerke) zit er
veel waarheid in die stelling:
"We hebben allebei een sterk
karakter. Ik laat ook niet gauw
los, wat ik in mijn hoofd heb. Bo
vendien is EIwin niet bang voor
een grote mond. Dat ben ik ook
niet. Verder is EIwin goudeerlijk
van karakter. En dat probeer ik
ook altijd te zijn".
Ik ben geneigd om te antwoor
den: "Heel goed, Geelhoed".
Maar welke Zeeuw kan dat nou
uitspreken, zonder over de g's
en de h's te struikelen?
"De "Internationale Kampioen" poseert bij al zijn trofeeën.
"Leen Geelhoed met EIwin, op het sportpark van Kortgene waar ze
vaak samen trainen.
