239.-
gipsplaten
1
159.-
coldecor
37.50
109.
39.90
hordeuren
bv.
[goud ~en antiek 11
WEER ZO'N MOMENT DAT U NIET OM
FOTO VERSCHUREN m HEEN KUNT
n
Tl
DE HOOGSTE
TRAPLEREN:
DE LAAGSTE
PRIJZEN!
BIJ FIXIT NATUURLIJK
ROYALE TUINBANK
1 2^°*
Grosftüex
122.50
139.-
58.-
DOE-HET-ZELF BOUWMARKT
MOBILE KRAAN
FotoVferschuren
AD
VER
TEREN
BOUWLIJM
CEMENT
19.95
14.65
11.90
ALUMINIUM ZOLDERTRAP
NIEUWE EIKEN BIELZEN
JPj TOILETKAST
VAN DEN SANDE
De vliegende keep
Woensdag 25 mei 1983
DE FAAM - DE VLISSINGER
binnen en buiten, 25 kg
60x260 9.95 60x360
Portland klasse A, 50 kg
EEN ECHT EIKEN DROOMKEUKEN
VOOR SLECHTS 400.-
Bespaar nu duizenden guldens.
REGENMETERS 6.25
TUINTHERMOMETER 6.90
SPADE Spear Jackson 29.90
GRASMAAIERS div. merken v a75.-
VLECHTSCHERM
OVERLAPSCHERM _n
VIERKANTE PALEN GESCHAAFD
REGELS halfronde
SCHAARHEKKEN 250 cm lang
4.25
16.50
23.50
RECHTHEKKEN 250 cm. I. 40 cm.
60 cm 35.- 80 cm
TUINPLANKEN 300 cm. geïmpr.
RONDHOUTPALEN
BERGGRINTTEGEL 40x 60 Pst
PATI0BL0KKEN va
2.10
4.90
1.95
3-delig. Met leuning en
bevestigingsmateriaal
7
sgESaSS®'
Modern vakmansch^
SIERPLEISTER DAT U MET DE
KWAST AANBRENGT
1 50 cm. lang
Alleen even monteren.
ALUMINIUM
Bekend merk.
Eenvoudig zelf op maat
te maken
214X94£9T^
OPENINGSTIJDEN
KONINGSWEG 49 VLISSINGEN maandag 13 00-18.00 uur
(bij keersluisbrug en Vismijn Vrijdag 9.00-21 00 uur
dinsdag t/m donderdag 9.00 18.00 uur.
zaterdag 9.00 17.00 uur
Telefoon 01184-14023
Iz. FLIPSE Zn.
antiquairs - juweliers
I
I
Segeersstr. 56 70, Middelburg.
^Tel: 01180-13317/25708.
Met een Loodsje-Faampje vangt u geen bot.
TE KOOP:
Machinefabriek
NJN
Walcheren
onderzoekt
kaaimuren.
one. £.;Lu«ren
ADVEflNEMEN
ADVERTELLEN
ADVERDRAAID
ADVERZIEN
ADVERGETEN
ADVERB0UWEN
ADVERK0PEN
ADVERTENTIE
de>/lissinger
'Pennevruchten' is een rubriek voor liefhebbers
van de schrijfkunst. Veel materiaal wordt aan
geleverd door de Vereniging van Amateur
schrijvers. Maar ook 'ongeorganiseerde' schrij
vers kunnen hun werk inzenden aan de redactie
van dit blad.
UI
-V
w
Door de Reno-lux panelen op de bestaande keuken
deurtjes en laatjes aan te brengen, ontstaat zonder
slopen of breken een juweel van een rustieke keu
ken.
geïmpregneerd 1 83 x 1 83 op 5 latten ut).—
183 x 183AU.—
Paal 7 x 7 x 2 40 cm1 5.—
7 x 7 x 2 70 cm
2 1 2 mtr
40 cm
60 cm 19.50 80cm
AL ONZE VLECHT- EN OVERLAPSCHERMEN
VAN GOEDE KWALITEIT MET 4 of 5
STEUNLATTEN EN AFDEKLAT TEGEN
INWATERING
ZIJN
60 cm 1.60 80 cm
¥i
2x10 treden
275 x 1 50 cm.
2 x 1 2 treden 330/600 cm 199.
2 x 14 treden 385/700 cm 239.
'Jenerg^esparend
Bijvoorbeeld: 78 x 210 cm
Ook zéér geschikt voor
badkamers en
keukens. Voor
binnen en buiten
in 1 O kleuren
mooi recht
200x12x20.
3 Spiegeldeuren, 2 laden
en verlichting.
Wit en
Bahamabeige
te koop gevraagd door:
o.a. sieraden, sloopgoud, gouden krullen
en stukken enz.
TAXATIES voor verzekering, inboedels
e.d.
VAN OUDS BEKEND.
Merk: Locatelli Type: Gril/5
Hefvermogen 5000 kg. Max. uitlading 8.6 m.
Bouwjaar 1971
Voor inlichtingen:
Middenhavendam 9 Breskens tel. 01172-1765
Petri PX-5F met ingebouwde
elektronenflitser. Leverbaar in de
kleuren zwart, blauw,
wit, oranje en rood.
Konica POP met ingebouwde^
electronenflitser. Auto
matische belichtings
regeling met signaal bij
onderbelichting.
Incl. camera-buidel
Agfa OPTIMA FLASH
met ingebouwde en
opklapbare elek
tronenflitser. Auto
matische belichtings
regeling. Incl. cameratas?
Minolta HI-MATIC S2 met
ingebouwde elektronenflitser
Automatische belichtings^
regeling, ook bij flits-
opnames.
Incl. cameratas
Canon AF 35 M met ingebouwde
elektronenflitser. Automatische
belichtingsregeling en - scherp-
steUing. Motorisch film-
transport.
Incl. cameratas
Minolta AF-C De kleinste
kleinbeeld compact-camera ter
wereld. Afstand en belichting
wordt automatisch
geregeld.
Incl. luxe cassette.
(electronen flitser
apart verkrijgbaar)
belichting
De vakantie staat weer voor de
deur. Een tijd vol plezierige
verrassingen en momenten.
Natuurlijk leg je die vast.
Probleemloos en goed. Immers,
Uw vakantiefoto's zijn onvervang
bare herinneringen.
Met een compact-camera van
FotoVerschuren fotografeert U
risicoloos. Kijken en "knippen",
het is altijd raak.
Een kleinbeeld compact-camera
denkt voor U. Volautomatisch stelt
'ie Uw onderwerp scherp en flitst
wanneer dat nodig is. Bovendien
steekt U zo'n camera even in Uw
binnenzak. Makkelijk en snel in de
hand.
Hiernaast vindt U 6 redenen
waarom U wéér niet om
FotoVerschuren heen kunt.
Een serie kleinbeeld compact-
camera's van uitstekende kwaliteit,
voor een prima prijs. Overigens,
advies en een demonstratie krijgt U
vrijblijvend. U bent van harte
welkom.
Bergen op Zoom St. Josephstraat 4 tel. 01640-53344
Breda Ridderstraat 8 tel. 076-144045 Middelburg
Lange Delft 47 tel 01180-12603 Oosterheide Zuic
hout 72 tel. 01620-26606. Oosterhout Arendstraat
tel. 01620-54252. Roosendaal Oude Markt 43
01650-39088. Rijen Stationsstraat 36A
tel 1 12-3220 Steenbergen Kaaistraat 41
tel. 01670-63768.
lburg
e Zuider- a j
straat 23
A
Toen enkele leden van de
NJN (Nederlandse Jeugd
bond voor Natuurstudie) af
deling Walcheren zagen dat
er op de Middelburgse
Kaaimuren leuke plantjes
(muurbloemetjes) groeiden,
besloot de afdeling dat er dit
jaar een inventarisatie zou
plaatsvinden. Bij de water
sportvereniging De Arne
hebben de jeugdige natuur
vrienden alvast een vergun
ning aangevraagd om de
steigers langs de wateren te
mogen betreden.
De plaatsen waar de leden
van de jeugdbond gaan in
ventariseren zijn: Kinder
dijk. Rouaansekaai, De
Punt. en aan de Dam.
Er wordt gelet op de noord
en zuidzijde; licht- en scha
duwzijde. Vanuit dat ver
schil werd reeds 'vastgesteld
dat er op de Kinderdijk en
de 'Rouaansekaai een ge
heel andere vegetatie
plaatsvindt. Op de Kinder
dijk vindt men een typische
muurvegetatie met mossen
en varen, op de Rouaanse
kaai daartegenover groeien
de minder specifieke muur
plantjes.
Volgens de jeugdbond kun
nen er nog interessante
plantjes ontdekt worden.
Wie meer wil weten kan
contact opnemen met Karo-
lien Westveer, voorzitter
van de NJN afdeling Wal
cheren, 01180-26694.
xweooooeesoc
Art. 7. Niemand heeft voorafgaand verlof nodig, om door de drukpers gedachten
>f gevoelens te openbaren, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet.
i jr 202 B W 14IJK v Sr S3. 34. 9X. 111 v 131 v 240 v 261 v 41H v
Mijn sluimerend talent als doel-
verdediger werd in 1937 ontdekt
door de plaatselijke scout van de
toenmalige voetbalvereniging "De
Zeeuwen" uit Vlissingen. De man
had zich de gewoonte eigen ge
maakt, op zijn vrije zaterdagmid
dag langs het trapveldje achter de
stoomwasserij te kuieren, om te
trachten eventuele toekomstige -
voetballers van het jaar - ter plek
ke te lokaliseren.
Op een middag stond hij achter de
stapels jassen die als geïmprovi
seerde doelpalen moesten dienen
en observeerde met kennersblik
het gewirwar van een stelletje on
geregeld, dat zonder enige sa
menhang achter een hoogbejaar
de voetbal aanholde. Het afge
beulde ding moest met enig tech
nisch vernuft tussen de vodden
worden gedeponeerd, maar dit
loffelijk streven kon in laatste in
stantie nog worden verijdeld door
iemand, die als "keeper" stond
geboekstaafd.
Deze malloot diende zich hiertoe
om de haverklap languit in de
blubber te werpen. Kreeg hij tij
dens zo'n duikvlucht de bal te
pakken, dan werd dit bravoures-
tukje door zijn teamgenoten som
tijds afgedaan met een bescheiden
applausje. Bleek het modderbad
echter tevergeefs, dan kwam de
waardering niet verder dan wat
meesmuilende opmerkingen ovér
de traagheid van des keepers
reaktievermogen, terwijl de op
ponenten als uitzinnige kangoe
roes over het veld hipten, onder
het slaken van de kreet "goal!".
Zo'npiespaaltje was ik..
Tijdens een periode van slapte in
mijn strafschopgebied werd ik
door de scout op de schouder ge
tikt. "Voel jij der niks voor, om lid
te worden van een echte voetbal
club?" vroeg hij: "We kenne bij
De Zeeuwen nog wel een goed
keepertje gebruiken".
Mijn gestreelde ego hapte gretig
naar deze verlokking, maar de
realiteit lag niet zo simpel. Mijn
pa was door de crisisjaren heen
gedegradeerd van gegoede mid
denstander tot algemeen soldaat
in het grote leger steuntrekkers en
poogde in die tijd met uiterst
schamele middelen economisch
weer enigszins op te krabbelen,
zodat de vraag van de scout niet
onmiddellijk positief kon worden
beantwoord. Onze precaire finan
ciële situatie bleek hem echter niet
te zijn ontgaan, hetgeen de dorpse
roddel in het vooroorlogse Vlis
singen duidelijk accentueerde.
"We hebben in het clubhuis een
kist staan met afgedankte voet
balschoenen", zei hij nadenkend:
"Tja., je hebt nou eenmaal van die
verwende gasten. Laten 't breed
hangen. Motto zo nodig elk jaar
een paar nieuwe pantoffels Een
keeper zou daar nog best een
poossie op vooruit kunnen. Zeg
nou zelf... Jé hoeft alleen maar zo
af en toe die bal het veld in te
juinen. Voor de rest zou je zo'n
wedstrijd op een paar gympies
kunnen uitspelen, vermits die on
behouwen hufters niet op je poten
gaan staan. O ja... nog es wat.
Over die vijftien centen contribu
tie zou ik maar niet wakker liggen.
Dat regelen we wel met het be
stuur. Weet je wat... ik ga der is
met je vader praten".
Ik knikte en voelde een geluks-
kriebeltje in mijn buik....
Zo kwam het, dat ik op een paar
kneusjes uit de kist mijn debuut
maakte bij de junioren van de v.v.
De Zeeuwen. Dit drama speelde
zich af op een soppig veldje van de
zaterdagclub Serooskerke. We
werden op een genadeloze manier
door deze knapenvereniging de
grond ingestampt, waarbij ik
minstens vijf doelpunten om m'n
oren kreeg alleen al vanwege mijn
briljante rol als Stoethaspel.
Nu zou je denken.dat de club zich
weer schielijk van mij zou ont
doen, maar een speling van het lot
bracht mij zelfs aan het einde van
het volgende seizoen via een aan
tal lager geklasseerde teams, in
het tweede seniorenelftal. Derde
klasse K.N.V.B. Dat was voor een
knul van vijftien, al was-ie dan
ook ruim bemeten, 'geen sinecure.
Doelverdedigers waren kennelijk
schaars in die tijd. Er kwam bij
thuiswedstrijden al wat publiek,
maar bij sommige uit-wedstrijden
verscheen vaak de halve regio
langs de lijn, om de plaatselijke
boerenzonen in hun strijd tegen
die verwaande Vlissingse kwasten
met luider stemme aan te moedi
gen.
Ofschoon er in het programma
van de K.N.V.B. voor die bewuste
zondag een uitwedstrijd stond
geannonceerd, kregen we van Jo,
onze secretaris, in het midden van
de week de gebruikelijke uitnodi
ging voor een thuiswedstrijd tegen
de v.v. Burgh, aanvang 13.00 uur.
's-Avonds stonden we met het
halve elftal bij Jo in de kamer.
Onze aanvoerder haalde een ver
kreukeld krantje tevoorschijn en
tikte er nadrukkelijk tegen met
zijn hand.
"We komme de boel es effe
rechtzetten!" zei hij verbolgen:
"Der klopt geen moer van!"
"Hoezo?" vroeg Jo, niet in het
minst getroffen door deze motie
van wantrouwen.
"Zeker een feessie gehad! Hier-
zo... mot je kijken. Die zoge
naamde thuiswedstrijd tegen.
Burgh. Dat mot. een uitwedstrijd
wezen man! Staat levensgroot in
het bondsblad!"
"Oh.." zei Jo en fronste de bor
stelige wenkbrauwen: "En dat
kan een competitieleider nader
hand niet meer corrigeren. Kóm-
me jullie met Jo de kachel aan
maken? Luister..» en zet de fla-
poortjes wijd open. We staan met
z'n allen, conform de uitnodiging
zondag om half een op ons eigen
veld en verder geen geouwehoer.
Jullie komen der wel uit hè?"
Wij legden hét hoofd in de schoot
en waren die zondag om half één ter
plekke. Geen kip te bekennen.
Geen toeschouwers en geen tegen
partij.
"Afwachten. Het is nog maar
kwart voor één", zei Jo berustend:
"Een beetje Vertraging zit er zo in,
want het is een donders end en
dan zit je ook nog met die gam
mele pont".
Zoals gewoonlijk moesten we hem
gelijk geven. "Kle den jullie je in
tussen maar vast om", vervolgde
hij, temidden van een opvallend
aantal bestuursleden: "Dat doodt
de tijd", Ho, wacht es effe... geen
voetbalsch...".
De rest van zijn woorden werd
overstemd door het kabaal van
een laag-overvliegende D.C.-2,
die een paar honderd meter ver
der op het vliegveld landde. Niets
bijzonders, want er bestond in die
dagen een binnenlandse luchtlijn
Amsterdam-Rotterdam-Haam-
stede-Vlissingen vice versa.
We stonden al in onze voetbal
plunje, toen Jo weer het woord
nam. "Gewone schoenen aan en
de voetbalschoenen in de hand!"
commandeerde hij.
We keken hem met betraande
ogen aan in de vaste overtuiging,
dat de goeierd het geestelijk niet
meer kon bijbenen. Ook de ande
re bestuursleden schenen met
psychische moeilijkheden te kam
pen, want die stonden te giechelen
als een stel meiden van dertien. Jo
schraapte luidruchtig zijn keel.
"We wouen jullie niet zenuw
achtig maken", zei hij veront
schuldigend: "Maar met jullie
goedvinden wordt het toch een
uitwedstrijd. We gaan alleen dit
keer met het v vliegtuig. Om pre
cies te zijn naar het vliegveld
Haamstede en vandaar nog een
paar kilometers met de bus naar
Burgh. En eh... vat die voetbal
schoenen betreft: je kan niet met
zo'n paar baggerschuiten door die
cabine banjeren!"
We keken met stomheid geslagen
naar het stel gniffelende oplichters.
Toen drong de werkelijkheid lang
zaam tot ons door en begonnen als
nerveuze kippem door elkaar te
kakelen.
"Koppen dicht en opschieten!"
brulde Jo: "Om half twee gaan we
de lucht in. We motte eerst nog
slootje springen plus nog een end
lopen. En aangezien we het eerste
voetbalelftal in Nederland zijn,
dat zich per vliegtuig naar een
uitwedstrijd begeeft, zullen er ze
ker en gewis nog wel een paar
krantenjongens op ons staan te
wachten!"
Dat klopte. Een horde persfoto
grafen versperde ons de weg naar
de vliegtuigtrap en een of andere
hoogwaardigheidsbekleder klet
ste nog wat uit z'n nek en ontnam
ons het laatste restje concentratie
op de wedstrijd.
Na enig geharrewar rond de
plaatsen bij het raam, was ieder
een gezeten. We schoten brullend
het heelal in, draaiden een steile
bocht over Middelburg en zagen
beneden op de Lange Jan dat het
al kwart voor twee was. Met de
witte golfkuifjes van het Veerse
Gat onder ons, zat onze rechts
back al boven een papieren zak te
kokhalzen, terwijl de anderen al
snaterend hun zenuwen zaten te
camoufleren.
De hele grap had zeven minuten
geduurd, toen we in volle sprint en
met de voetbalschoenen nog in de
hand het stationgebovwtje van het
vliegveld Haamstede achter ons
lieten, op weg naar een soort mi-
nibusje van de K.L.M. De laatsfe
man had nauwelijks zijn voeten
op de treeplank of we stoven in
een bloedstollend témpo over
bochtige dijkjes richting voetbal
veld Burgh.
Naar wij later vernamen, was er
onder het publiek van vele hon
derden reeds enige onrust ont
staan over het wegblijven van de
tegenpartij. Men verwachtte de
bekende grote touringcar uit Vlis
singen en niemand lette derhalve
op het ambulante onderkruipsel,
dat om vijf over twee als een boli
de door de ingang stoof en glib
berend over de klei achter een der
doelen tot stilstand kwam.
Alle boerenpetten zakten op één
oor en de tabakspruimen werden
nerveus tot pulp vermalen, toen
de kabouterbus in no-time dertien
instant-voetballers uitbraakte diek
gestoken in het stemmig zwart van
de Zeeuwen-outfit, zich doodleuk
in het doelgebied een beetje gin
gen lostrappen.
"Wat krijgen we nou!" riep de
scheidsrechter die het zichtbaar
moeilijk had met onze ongebrui
kelijke entree en wenkte onze
aanvoerder tot zich, om tekst en
uitleg te vragen.
Voor de statistici zij hier gememo
reerd, dat we de partij met 4-2 aan
de broek kregen, wat gezien onze
emoties nog een redelijke uitslag
"Wegwezen!" riep Jo na het laat
ste fluit signaal: "Tijd is geld. in
de bus schoenen verwisselen. Wie
met blubberpoten de vliegtuig
trap opkomt, ken naar Vlissingen
gaan zwemmen!"
We verlieten gezwind het veld en
werden in een oogwenk door het
busje opgeslokt. In omgekeerde
richting jakkerden we terug langs
de smalle weggetjes, fanatiek
achterna gezeten door een hijgen
de schare fietsende Burgh-sup-
porters. die zich uit de naad trap
ten om te zien, met wat voor
ruimtevoertuig wij aan deze con
treien zouden ontstijgen.
Van een ding zijn de autochtonen
nog steeds overtuig. Op wat voor
manier die gekken ook uit de he
mel kwamen vallen. voetballen
konden ze niet!!
Piet de Heus.
