d 1 KINDEREN MET SUIKEREI Projecten werklozen op tweesprong valt in slechte aarde bij gemeenteraadsleden Stijgende belangstelling voor ramschip Schorpioen HET WEEKBLAD VOOR WALCHEREN WERK CREÉREN BELANGRIJKER DAN SOCIAAL CULTUREEL WERK MISSIETENTOONSTELLING IN BEJAARDENHUIS A* nv :,.r w- S*-. FOTO-EXPOSITIE OVER NATUUR IN ZEEUWS BIOLOGISCH MUSEUM hedendaagse sieraden Mi Bang&Olufsen ««„vis* te DEZE WEEK IN DE VLISSINGER 4* -;;-V V". In de bomvolle zaal af en toe overmeestert. "Zo van: neerleggen". jtfËÉËÉlk f***"- j ff** - c. In de bomvolle zaal wachten nerveus lachende kindergezichtjes op de komst van Sinterklaas en zijn Pieten. Als het gezelschap arriveert volgt abrupt, na de gebruikelijke stilte, een rommelig gescandeer: Piet, Piet, Piet. De knechten van Sinterklaas geven gul pepernoten in de anoniem uitgestoken handen. Als één Piet een blond kopje opmerkt loopt hij resoluut in zijn richting en propt het jongetje een handvol noten in de handen. Het kind pakt ze aan, aarzelt en laat ze vervolgens op de grond vallen. Hij rent schichtig naar zijn vader en moeder, die op de achtergrond bleven. Dagje uit: onmogelijk Schreeuwend tekort vrijwilligers comité Kerst Inn ZONDAGMENU GEBAKKEN TONG DE R T Woensdag 17 november 1982 LISSINGER Op de foto Pater Ben Deneut. Moderne Afrikaanse kunst us van vrijdag 19 tot en met zondag 21 november te zien in het bejaar denhuis St.Willibrord aan de Bachtensteene 1 te Middelburg. Behalve bekeken kan de kunst ook worden gekocht. De op brengst is voor de missiepater Ben Deneut, die als Benedictijn werkt in Afrika. De tentoonstelling is op vrijdag geopend van 14 tot 20 uur cn in het weekeinde van 10 tot 20 uur. In het Middelburgse bejaarden huis zijn beelden van de Makon- destam uit Tanzania en uit West— Afrika is er bronscultuur van de Bomo- en Bamumstam. Verder zijn er nog oude maskers en vooroudcrbcclden. In het werk ligt opgesloten de vi taliteit van het dagelijkse bestaan. Vreugd verdriet, humor en harde arbeid en eerbied voor de levens kracht alsook de verering voor de moederfiguur staan centraal in dit werk. Ook te zien en te koop zijn ge bruiksvoorwerpen uit China. Pa ter Victor van de Reijt heeft dit alles voor Middelburg verzameld. Aandacht voor de herin richting van het Bella- mypark op de voorlich tingspagina van de ge meente Vlissingen. Hans Back demonstreert de nieuwste snufjes op videogebied. De autopagina tjokvol informatie over de heilige koe. Een servicepagina met alle Walchere evenemen ten. Korte Informatie om op de hoogte te blijven. N., Voorzitter M.C.Mol van het comité Zeeland van het Wereld Natuur Fonds opent vrijdag 25 november om vier uur 's middags de foto-expositie 'Het avontuur van de natuur', in het Zeeuws Biologisch Museum in Oostkapelle. Tot en met tweede kerstdag zijn meer dan negentig foto's te zien die betrekking hebben op dat thema. De opnamen zijn het resultaat van de internationale fotowedstrijd die het tijdschrift Grasduinen dit jaar voor de tweede maal heeft gehouden. Ter gelegenheid van het twintigjarige jubileum van het Wereld Natuur Fonds heeft Grasduinen de expositie aan de jubilerende organisatie aangeboden. Het WNF laat de expositie tegelijkertijd op twee verschillende plaatsen zien. Vanaf 18 september is er ook in België een expositie. Winnaar van deze fotowedstrijd werd de in Rotterdam geboren Frans Lanting uit Santa Cruz (USA). Ook vorig jaar won de Nederlandse Amerikaan deze wedstrijd. Er waren enkele duizenden inzendingen. Het oordeel van het jury was, dat de kwaliteit dit jaar aanmerkelijk beter was dan het jaar ervoor, toen evenwel ook al opzienbarende natuurfoto's werden ingezonden. In die internationale jury zaten onder andere Fred Hazelhof, de bekende Nederlandse natuurfotograaf en auteur van een aantal boeken over natuurfotografie en Ton in 't Veld. hoofdredacteur van Grasduinen. Het Biologisch Mueum aan de Duinvlietweg 6 in Oostkapelle is dagelijks geopend van 10 tot 17 af en toe overmeestert. "Zo van: jullie hebben goed praten. Jullie kunnen alles eten". Twee jaar geleden ontdekten art sen dat Paultje suikerziekte ,had. Paniek brak uit. "We wisten niet waar we aan toe waren", weet mevrouw Croonenburg. "Ik was net in verwachting. Dan spookt er van alles door je kop". Maar een maal van de schrik bekomen, krabbelde het echtpaar overeind en sprak af met het gegeven te le ren leven om Paultje zo goed mo gelijk te kunnen begeleiden. "Ik heb er een hele studie van ge maakt", zegt vader Croonenburg. "Ik denk dat ik nu aardig wat van suikerziekte afweet. Bovendien leert de ervaring van twee jaar dagelijks injecties geven en de urine bemonsteren van lieverlee hoe je er mee om moet gaan. Je krijgt ervaring als het ware". Niettemin breekt er wel eens een gevoelige snaar in het binnenste van de ouders. Moeder Croonen burg zucht. "Onlangs nog kwam hij thuis van school met wéér een prentkaartje, toen één van de kin deren in de kleuterklas had ge- tracteerd vanwege de verjaardag. Andere kinderen kregen snoep goed. Paul kreeg het zoveelste kaartje. Hij kwam thuis met een gezicht van wat moet ik daar nu neerleggen". Het echtpaar Croonenburg heeft inmiddels wat gevonden op deze voor Paul vaak pijnlijke toestan den. Binnenkort hangt er op het prikbord in hun keuken een lijstje waarop de verjaardagen van Paultjes klasgenootjes staan ver meld. "Eén of twee dagen er voor neem ik dan contact op met de ouders van dat kind en vraag ze rekening te houden met Paul. Ze kunnen dan snoepgoed kopen dat Paul wel mag hebben. Zien ze daar geen kans voor, dan koop ik het zelf. Sinds kort heeft Burger aan de Lange Delft in Middelburg ook lekkernijen die suikerpatiën ten mogen eten. Bovendien geef ik de juf een pakje snoep dat wan- Een tafereel üat zich inderdaad zo zou kunnen afspelen, bevestigt de vader van Paul Croonenburg uit Vlissingen. De vijfjarige jongen lijdt aan suikerziekte. En dat komt onder kinderen zó weinig voor, dat er op geen enkele wijze reke ning mee wordt gehouden. Kin deren met suikerziekte mogen namelijk geen suikerhoudend goed eten. Juist in Sinterklaastijd, wreekt zich dat. Paul Croonen burg beklaagt zich wel eens op een stil moment tegen zijn ouders. "Hij zei dat hij zich zo apart voel de", verwoordt vader Croonen burg het gevoel dat zijn kleuter zo mee. Hij vërtelde ook nog er bij dat de andere kinderen iets kre gen, wat er lekker uitzag. "Maar ja, ik mag dat niet hebben", zei hij tenslotte. En zo moet Paul zich regelmatig bij dit soort situaties Mei een handicap is het soms moeilijk leven. De maatschap pij is niet altijd ingesteld op af wijkingen. Gehandicapten in een rolstoel kunnen dat bea men, ondanks hel vele werk dat reeds voor ze is verzet. Maar wal te denken van diabetici, en dan nog als ze kleuter zijn. Snoepgoed uit de zak van Zwarte Piet, zijn verboden vruchten. Maar wie houdt daar rekening mee4En wat te doen als het hele gezin een dagje uit is en er nergens suikervrije li monade of suikervrij ijs te koop is. Een t racial ie is er dan van zelfsprekend voor de rest ook niet bij. Want je kunt moeilijk gretig aan een ijsje staan lik ken terwijl het suikerzieke kind er watertandend bijstaat. De ervaringen van het Vlissingse gezin Croonenburg verduide lijken helaas, dat zelfs grote pretparken als de Beekse Bergen om die redenen taboe zijn voor Paul. "We konden er niets kopen dat voor het kind enigzins acceptabel was", zucht Croonenburg. "~i 1 Paul temidden van zijn vriendjes. Soms geeft het wel eens wat problemen als zij wel, en Paul geen.snoepgoed mag hebben, (foto Ruben O reel) neer er zich plotseling iets opdoet, Paul ook mee kan genieten. Zo blijft hij toch niet dat aparte jon getje dat nooit snoepgoed mag hebben". Vooral in de tijd van feestdagen overvalt het gevoel van er niet bij te horen Paul regelmatig. Her en der probeert men hem een goed bedoelde attractie in de handen te stoppen. Hij weet dat hij weigeren moet en doet dat ook. Soms tot stomme verbazing van degene die het kind wilde verrassen. Een buurvrouw overkwam dat nog onlangs toen zij de jongen een speculaasje aanbood. Toen zij hoorde waarom Paul de lekkernij niet wilde, bleek zij er nooit van gehoord te hebben dat ook kin deren suikerziekte kunnen heb ben. En onwetend zijn de meesten. Daarom is er in Zeeland een ve reniging voor ouders van diabeti- sche kinderen. Vanuit die vereni ging worden initiatieven genomen om de kinderen zelf en de ouders vertrouwd te maken met de ziekte. "We hebben er veel steun aan el kaar en leren telkens weer bij van ervaringen van anderen", zegt vader Croonenburg. Ook verzorgt die belangenvereniging regelma tig lezingen voor gezelschappen die geïnteresseerd zijn. Maar ook de kinderen zelf krijgen volop aandacht. Zo gaan de Zeeuwse diabetische kinderen binnenkort in de keuken van het Middelburgse Gasthuis speculaas bakken met ingrediën ten. die ze wél mogen eten. Ook volgen in de toekomst weekeind- bijeenkomsten op landelijk ni veau. waar kinderen als Paul leren ontdekken dat zij niet de enige zijn op jonge jaren met dit handi cap. Verder leren zij op den duur om zelf elke ochtend het spuitje insuline te zetten, dat dient om glucose in het bloed te dragen naar de bestemde plaatsen. "De betere geschenken" Volgens vader Croonenburg zit Paul zijn hele leven opgezadeld met suikerziekte. "Maar hij kan er heel oud mee worden. Als hij zich maar aan een vast en rustig le vensritme houdt". De Stichting Spel-o-theek in de Vlissingse wijk Paauwenburg maakt momenteel een vreemde ontwikkeling door. Enerzijds heb ben de plaatselijke autoriteiten geen haartje belangstelling voor het initiatief van de Vlissingse vrijwilligers 0111 speelgoed te gaan uitlenen, anderzijds wordt gen be jubeld. Het bureau Zeeland van CR Mi bijvoorbeeld zegde dit weekeinde #000,- startsubsidie toe. Ook de organisatie Jantje Beton zag het initiatief van voor zitter Dick Bosveld en de zijnen vanuit een ander perspectief. Van Jantje Beton zou de Spel-o-theek veertig procent startsubsidie krij gen, mits de plaatselijke overheid ook over de brug komt. "En dat zit er voorlopig niet in", klaagt voorzitter Bosveld. "Op de prioriteitenlijst zijn wij op last van de commissie welzijn geschrapt. Wij nemen aan dat de raad het advies van die commissie over neemt. En dan ziet het er slecht voor ons uit". De Stichting Spel-o-theek houdt evenwel vast aan het standpunt van een dergelijke uitlenerij noodzakelijk is. Bosveld betoont dat er in de wijk Paauwenburg waar het instituut gevestigd zou moeten worden veel mensen wo nen die van een minimum aan in komsten moeten leven. Dienten gevolge permitteren de ouders zich ook minder aan uitgaven voor kinderspeelgoed. Bovendien - zo beklemtoont de voorzitter - hoeft het allemaal niet zoveel geld te kosten. "Ons idee was om huis- aan— huis in de wijk speelgoed op te halen. Voor een minimum aan kosten zou de klussendienst van bijvoorbeeld een werkloos heidsproject het goeie speelgoed op kunnen knappen. Wat over blijft is te slijten op een. rommel markt". Om nog eens uit te leggen hoe schromelijk de Vlissingse raadsle den een tekort aan kennis bezitten over de te vormen spel-o-theek, nodigde de stichting alle raadsle den uit om eind oktober in Paau wenburg vrijblijvend van gedach ten te komen wisselen. "Dg enige partij die interesse toonde was de PvdA", verzucht Dick Bosveld. "Van het CDA kregen we een briefje dat ze in deze tijd van de begroting die behandeld wordt in de raad geen tijd hadden. Van de overige partijen kregen we zelfs geen afschrijving". Een boze brief naar alle raadsle den was daarna een laatste stro halm voor de Stichting Spel-o- theek. De raadsleden wordt schriftelijk voorgehouden dat zij maar al te graag klagen over het ontbreken van belangstelling van de burgerij voor het raadswerk. "Het door u getoonde gebrek aan belangstelling is nog veel ereer'. in goud en zilver scherminkelstraat 31 (1' lijstr walstraal vanaf betje wolffplvlijjinscn. beschuldigt de slichting zwart op wit. Vervolgens geven ze weer wat het werk, bemand door vrijwilligers, kost. Om te starten heeft de spel- o-theek rond de 10.000,— gul den nodig. Een ruimte om de spullen deugdelijk op te slaan kost iets meer dan vierduizend gulden. Voorts denken de vrij. willigers nogmaals een subsidie van 10.000 gulden per jaar nodig te hebben. Voor 1983 en 1984 vragen ze een garantie voor dat bedrag. "Met de toezeggingen van CRM en Jantje Beton ligt hetgeen we nodig hebben aanzienlijk lager. We kunnen dan ook niet begrij pen dat ons initiatief niet wordt gehonoreerd", besluit Bosveld. Het comité Kerst Inn Vlissingen heeft een schreeuwend gebrek aan vrijwilligers. De kerst inn wordt dit jaar voor de dertiende keer georganiseerd, maar voor die voorbereidingen komt het en thousiaste comité merkbaar han den te kort. De kerst inn is toe gankelijk voor de gehele bevol king van Vlissingen en omstreken. Wie er aan mee wil werken om talrijke Vlissingers een gezellige kerst te bezorgen, kan contact op nemen met voorzitter Erik Mul der van het comité. Telefoon 01184-66776. Sinds 1 september van dit jaar huist in'het bureau van de so- cialè dienst van de gemeente Middelburg de socioloog Tjeerd Bakker. Met een con tract van vier maanden onder de arm stapte hij op die datum Middelburg binnen om vanuit de gemeente werkloosheids projecten te begeleiden. Een klus op een wankele basis", briest hij. "Weliswaar is het broodnodig dat het werk van en voor de werklozen wordt ge coördineerd, maar zonder een vaste aanstelling bij de ge meente, heeft het helemaal geen zin om er aan te beginnen. Projectleiders als ik zouden zeker moeten zijn van een vaste aanstelling". Drs. Bakker is van mening dat de aanpak van de werkloosheid moet veranderen. Ook vindt hij dat de overheden hebben gefaald. Maar relativeert dat standpunt met de opmerking dat de gestaag stijgen de werkloosheid de besturen van zowel de gemeenten als het rijk heeft overrompeld. Aanvankelijk werd er van uitgegaan dat er slechts was af te rekenen met een tijdelijke kwaal. Door het sociaal- cultureel werk extra te injecteren met subsidies - en we volgen nog steeds de redenering van Bakker - zouden de werklozen een tijdlang knutselend of muziekmakend be zig gehouden kunnen worden. Nu blijkt dat die initiatieven amper aansloten bij wat werklozen wil den. Al zijn zo hier en daar wel wat gunstige ideeën losgeweekt. "We zullen ook geld moeten be steden aan projecten die op ter mijn wél enig houvast bieden", vervolgt Bakker. Al zet hij vraag- tekens bij de haalbaarheid met het oog op de plannen van het kabinet Lubbers. "Het is zeer onzeker of experimentele projecten met de visie van dit kabinet van de grond kunnen komen", vult hij aan. Een belangrijk aandachtspunt ziet Tjeerd Bakker in het opzetten van eigen bedrijfjes. Hij noemt als voorbeeld het café "De Verkeerde Wereld in Middelburg, waar jon ge werklozen met behoud van uitkering een kroeg kunnen op zetten met op den duur een cultu rele inborst. Verder wijst hij naar Zeeuws-Vlaanderen, waar in Hulst werklozen trachten, een ve getarisch eethuisje op te zetten. De voorwaarde voor deze projec ten is echter dat ze volgens de EAJ (Experimentele Arbeidsplaatsen Jonge werklozen) binnen vier jaar hun eigen inkomen moeten ver dienen. Eén van de opdrachten die Mid delburg aan Bakker gaf was werk te creëeren. "Dat kan zijn volgens de EAJ of stomweg werk opspo ren. TNO, het ETI, het hoger be roepsonderwijs en de vakbonden dien je daarbij te betrekken. Ook zou ik bedrijven kunnen aanspo ren de werknemers te raadplegen. In Nijmegen heeft dat geleid tot meer werk bij bedrijven." En om de verwachtingen van schoolverlaters niet al te hoog op te schroeven zou er behalve 'be- roepenoriëntatie' ook een project 'werkloosheidsoriëntatie' kunnen plaatsvinden, oppert Bakker. Een ander heet hangijzer is dat economische projec; ten, waarbij de initiatiefnemers hun uitkering behouden. concurrentieverval- De sympathie voor de om bouw van het oude marine vaartuig. het Ramschip Schorpioen tot museumschip is opzienbarend. De Middel burgse tekenaar Wim den Hollander maakte er een 'bij zonder fraaie prent van, die bij Foto Dert aan de Nieuwe- dijk in Vlissingen te koop wordt aangeboden. De teke- ,f ning stelt het schip in geres taureerde toestand voor met als decor het arsenaal en de Oranjemolen nog net zicht baar. De opbrengst is bestemd voor de Schorpioen. Ook zijn er momenteel T- shirts te koop met het em bleem van het ramschip. Een ontwerp van de Vlissingse derde stuurman Hans van Bavel. varend op de Holiand- Amerikalijn ontwierp eèn embleem dat zal worden ge bruikt op dassen en shawls. Leden van de Roteract. de jeugdafdeling van de Wal- cherse Rotary Club, helpen financieel maar steken voor taan ook elke zaterdag ochtend de handen uit de mouwen. met champignons frisse gemengde salade gebakken aardappeltjes glas witte wijn OP ZONDAG IS MET KINDERMENU GRATIS! send tegenover bestaande bedrij ven zouden zijn. "Ik word daar zo moe van", zucht Bakker. Naar zijn mening diemt de bewijslast nu eens omgedraaid te worden. "Neem nou dat vegetarische eet huisje in Hulst of het café De Verkeerde Wereld. Er wordt be weerd dat zo'n eethuisje niet kan. Maar de horeca in Hulst is er zelf nooit aan begonnen. En de bewe ring dat hetgeen de mensen in De Verkeerde Wereld willen, al eens geprobeerd zou zijn is natuurlijk onzin. Het is toch mogelijk dat anderen het de eerste keer ver keerd aanpakten". Bakker wil de werkloosheidspro jecten ook op bredere basis gaan opzetten. De organisaties hebben tot nu toe te veel op zichzelf ge werkt. Van onderling overleg of coördinatie was volgens Bakker nauwelijks sprake. "Boetseren of kaarten in club- en buurthuizen zet geen zoden aan de dijk. We zullen ons in de toekomst meer moeten afvragen wat iets ople vert; zowel kwalitatief als kwanti tatief. Als vijf mensen onafhan kelijk van een uitkering bezig zijn dan is er meer bereikt dan dat er twintig mensen permanent ergens in een buurthuis zitten, die alleen maar geld kosten". Voor wat dat laatste betreft kan Bakker al meteen beginnen. Toen hij vorige week door ons werd be zocht wilde hij nog geen zekerheid geven over het al of niet doorgaan van een Open Dag waar werklo zen informatie kunnen krijgen over groepen en organisaties die zich met werkloosheid bezig hou den. Nog dezelfde dag lag een brief van de Opbouweommissie Middelburg ter redactie waarin die Open Dag met veel tam-tani wordt aangekondigd voor 25 no vember in het VJV-gebouw aan de Latijnse Schoolstraat. •rtwwergeiud Ni«uw*ndi|h 35 39 VLISSINGEN

Krantenbank Zeeland

de Vlissinger | 1982 | | pagina 1