Uit Zeeuwscfi-Vlaanderen
DE
Gewichtig!
TWEEDE BLAD
Vlissingsche Courant
Gemeentebestuur Vllssmgen
BINNENLAND
Iadzand
Oosthuro
Sluis
LUCHTVAART
ZEDENVERWILDERING IN BELGIE.
dagblad voor Zeelandwaarin opgenomen de
Breskensche Courant
Woensdag 10 April 1940 - No, 85
ALGEMEEN RAPVERBOD.
De Burgemeester van Vlissingen, brengt
ter openbare kennis de navolgende bekend
making van den Regeeringscommissaris
voor de Bodemproductie
„De Regeeringscommissaris voor de. Bo
demproductie vestigt de aandacht van be
langhebbenden op het bepaalde in artikel
7 der Bodemproductiebeschikking 1939, op
genomen in de Nederlandsche Staatscou
rant van 8 en 9 December 1939, No. 241,
op grond van welke bepaling bosschen en
andere houtopstanden slechts mogen wor
den geveld of gerooid krachtens vergun
ning.
Deze behoort te worden aangevraagd bij
den Productiecommissai-is voor den bosch-
bouw en de houtteelt, adres Bureau Staats-
boschbeheer, Museumlaan 2, te Utrecht.
Het verdient aanbeveling, ter bevordering
van een spoedige afdoening bij het aanvra
gen van een dergelijke vergunning gebruik
te maken van een daartoe bestemd for
mulier. dat op een desbetreffend, tot den
Productiecommissaris voornoemd gericht
verzoek kosteloos zal worden toegezonden
©n dat bovendien kan worden verkregen
ten kantore van de houtvesters en van de
boschwachters bij het Staatsboschbèheer.'
In het bgzonder wordt er op gewezen,
dat niet alleen voor algeheele velling, doch
ook voor dunning van bosschen vergunning
noodig is, terwijl alle houtopstanden dus
ook wegbeplantingen, rijen, groepen of
alleenstaande boomen en hakhout onder
de beschikking vallen.
Velling of rooiing zonder vergunning
wordt gestraft met gevangenisstraf van
ten hoogste vier jaren of geldboete van
ten hoogste tienduizend gulden".
Vlissingen, 10 April 1940.
De Burgemeester voornoemd,
VAN WOELDEREN.
PRINSES JULIANA BIJ DE
HUTSPOTCLUB.
Onder de talrijke vereenigingen, die Den
Haag rijk is, bestaat sinds eenigen tijd een
Hutspotclub. Deze club wordt gevormd
door werkende vrouwen uit alle beroepen,
die eens per maand aan een maaltijd sa
menkomen. Tijdens dezen maaltijd houdt
dan een van de leden een praatje over
haar eigen beroep.
Dezer dagen werd een dergelijke bijeen
komst gehouden in Hotel Pomona. Me
juffrouw Van Leeuwen Boomkamp sprak
over de opleiding van een „airhostess", een
„modern" beroep bij uitstek. Prinses Ju
liana heeft, volgens het Vad., aan dezen
maaltijd mede aangezeten.
MINISTERRAAD BIJEEN.
De ministerraad is gisteravond te half
tien op het departement van algemeene
zaken bijeen gekomen.
POSTVERVOER TIJDENS DEN
GEWIJZIGDEN TREINENLOOP.
Niet op normale wyze.
Nu de gewone treinen niet loopen, kan
het binnenlandsch postvervoer niet op de
normale wijze plaats vinden.
In de uitgevallen diensten wordt, voor
zooveel mogelijk, door het gebruik van post
auto's voorzien, ook wat de nachtdiensten
betreft.
NIET MOGELIJK MET DENEMARKEN
EN NOORWEGEN TE TELEFONEEREN.
De telefonische verbinding met Kopen
hagen en Oslo is verbroken. Het is dus
thans niet mogelijk met Denemarken en
Noorwegen te telefoneeren. De verbinding
met Stockholm werkt normaal. Het tele
foonverkeer met Zweden vindt dus op de
gewone wijze plaats, alleen dient in ver
band met de vele gespreksaanvragen, met
vertraging te worden gerekend.
Daar ook de directe telegrafische ver
bindingen met Denemarken verbroken zijn,
geschiedt verzending van telegrammen
hierheen via Duitschland en op risico van
den afzender. De telegrafische verbinding
met Noorwegen is nog in functie, tele
grammen hierheen worden echter ook- al
leen op risico van den afzender verzonden.
Het telegrafisch verkeer met Zweden func-
tionneert geheel normaaL
JAARVERGADERING VAN DE
VEREENIGING „PROJUVENTUTE"
TE AMSTERDAM.
De vereeniging „Pro Juventute" te Am
sterdam heeft gisteravond in het Parkhotel
te Amsterdam haar jaarvergadering gehou
den onder voorzitterschap van jhr. mr. J.
F. Lewe van Nijenstein.
Het jaarverslag 1939 geeft een duidelijk
beeld van de groote moeilijkheden, waar
mede de vereeniging, vooral na het uitbre
ken van den oorlog, te kampen heeft. Naast
moreelen steun heeft het misdeelde kind ook
financieelen steun, welke voor een belang
rijk deel door particuliere bijeengebracht
moet worden, noodig.
Over het algemeen zijn de resultaten be
reikt met kinderen, welke onder toezicht
van de vereeniging staan, gunstig.
Tot slot van de vergadering hield mr. F.
W. Bolk een lezing over het onderwerp
„Opmerkingen over de criminaliteit van de
Nederlandsche jeugd, mede in verband met
den buitenlandschen oorlog."
PERSVRIJHEID EN VRIJHEID DER PERS.
Onze Grondwet waarborgt het beginsel
der persvrijheid elke Neuerlander staat
net daarom vrij om zijn meenmg, voor zoo
ver deze althans niet is gericht tegen de
in onze strafwetgeving geregelde maat
schappelijke orde, door middel van het
gedrukte woord tot uiting te brengen. Maar
al is er persvrijheid, daarom is de pers
man, de journalist, nog geenszins vrij in
zijn arbeid. Wat dé wet hem toestaat,
veroorlooft hem daarom de eigenaar van de
krant nog niet, of „de partij" niet, of
de lezer niet. Met de krant bemoeien zich
duizenderlei instanties en er is wellicht
niemand, die zóózeer moet strijden voor
het behoud van een restje vrijheid, waar
van hij er zoo véél behoeft, als de jour
nalist.
De journalistenorganisaties kampen er
permanent voor. Sedert jaren hebben ze
tevergeefs gepoogd om de redactie van de
krant los te maken van den invloed der
directie. Wat een conflicten zijn er niet
ontstaan, doordat een hoofdredacteur zich
niet wilde schikken naar de inzichten van
b.v. een raad van commissarissen! Vooral
in de soc.-democratische pers is de afhan
kelijkheid van een ideëel beroep van de
macht van het kapitaal altijd scherp ge
laakt.
Ik moet zeggen, dat ik dit afwijzende
standpunt van de soc.-democratische
pers derhalve volkomen deel en dat
ik ook meermalen warm ben geloopen bij
de verdediging er van, maar tóch, als je
wat ouder bent gewordenNatuurlijk,
de journalist heeft recht op zijn vrijheid,
maar daarnaast heeft ook de eigenaar van
de krant het recht om te eischen, dat an
deren, nog wU menschen, die in zijn dienst
zijn, zijn zaak, zijn bestaan, door het be
trachten van de noodige voorzichtigheid,
zullen ontzien.
Als het om behoud gaat, kruipt het
bloed, waar het niet gaan kan.
Dezer dagen bestaat het soc.-democra
tische dagblad „Het Volk" 40 jaren en te
dier gelegenheid verscheen het gebruike
lijke feestnummer, waarin vele lezenswaar
dige bijdragen voorkomen. Met bijzondere
belangstelling las ik eenige „losse her
inneringen" van J. J. de Roode. Hij voert
den lezer terug tot de dagen van Augustus
1914. De oorlog was uitgebroken en Vlie
gen had een artikel geschreven, waarin
h|j de vraag aan de orde ^telde, of het
niet beter zou zijn als Nederland partij
zou kiezen voor de geallieerden, want als
de Duitschers den oorlog mochten winnen,
dan zou het met onze eigen vrijheid zijn
gedaan.
Daar had hij de poppen aan het dansen.
Het staat vast, dat meer dan 90 procent
van de partijgenooten het met hem eens
was, maar jó,, men- schuwde ook toen
de consequenties van z'n overtuiging, pre
cies als nu. Hoe het zij, het regende pro
testen uit partijkringen. In een spoedver
gadering van het partijbestuur werd aan
Vliegen de politieke leiding van de krant
ontnomen en Troelstra werd zijn opvolger.
Troelstra aanvaardde zijn taak, waarvan
de Roode het volgende verhaalt:
H|j had het zwaar te verantwoorden.
Het stormde in de Partij over zijn verkla
ring, dat de nationale geschillen tegenover
het internationale gevaar hadden te zwij
gen. Hij kreeg brieven vol van de bitterste
verwijten van allerlei mannen en vrouwen,
van wie hij het niet had verwacht. Er was
een brief van Rugge, die hem sterk hin
derde, en hij ging aan de tafel zitten om
Rugge in de krant eens precies te zeggen,
waar het op stond. De tafel schudde onder
zijn hartstochtelijk schrijven toen hij
klaar was, stond hij op, opgelucht. Hij gaf
mij de vellen en zei „Lees dat eens", en
ik begreep, dat hij verwachtte, dat ik er
geestdriftig over zou zijn. Mijn conclusie
viel hem koud op 't lijf. „Als je de Partij
kapot wilt maken", zei ik, „moet je dat in
de krant zetten." Hij schrok. „Meen je
dat?" vroeg hij. Ik meende het. Hij las het
nog es hij vroeg „Meen je het werke
lijk?" ik meende het werkelijk. Hij nam
De lezer en zijn krant.
de vellen en met een ruk waren zij ver
scheurd en in de pruliemand gesmeten.
Let nu op hier zei de Roode niet aan
Troelstra, dat het niet juist (niet waar)
was, wat hij had geschreven nóg laat
h|j het in het midden, Of hij het met het
betoog van den schrijver van het artikel
eens was of niet. Hij bracht slechts z|jn
vrees tot uiting, dat. de Partij er door zou
worden geschaad. DéArom behoorde het
artikel niet te verscljynen.
Ik veroordeel het standpunt niet, maar
voor mij maakt het geen practisch ver
schil, of het 't belang, van een zakelijke
onderneming dan wél het belang van een
partij is, hetwelk den journalist beknot in
z|jn vrijheid in dit geval was het belang
van de partij evenzeer een w e r k g e-
versbelang.
Ik kan me begrijpên, dat Troelstra zijn
artikel verscheurde ën de snippers in de
prullemand wierp. Mén moet niet ten be
hoeve van zijn persoonlijke visie op de
waarheid, alles doldriftig onderstboven
willen stormen, wat door anderen -tot be
langrijk materieel of ideëel bezit werd op
gebouwd. Wanneer het om dergelijke
waarden gaat, wil dé journalist zich wel
eenige zelfbeperking opleggen. Dat Troel
stra tenslotte de hoofdredactie niet bleef
voeren, iL volgens de Roode dan ook niet
enkel te verklaren uit de houding (aarze
ling) van het partijbestuur, zooals wel
werd beweerd, maar ook omdat
„de balsturigheid; van een aantal par
tijgenooten hem alle geestdrift voor
zijn werk bedierf".
Inderdaad, het is de lezer, welke de
ergste aanslagen pleegt op de vrije
meeningsuiting van den journalist. D.w.z.
de lezer e i s c h t van zijn krant, dat
deze hem en anderen onverholen de waar
heid zal vóórzetten, in krachtige bewoor
dingen, welke niet zijn mis te verstaan. Hij
eischt dat, omdat hij' van zijn krant ver
wacht, dat deze tot uiting zal brengen,
wat hij denkt. Dat kan in 9 van de 10 ge
vallen goed gaan, maar op een keer bevat
de krant een artikel, waarmee de iezèr
vandaag die, een anderen keer een andere
lezer het niet eens is. Dan is zijn dag
bedorven en „de krant" krijgt een boozen
brief of eén bedankje of een bedreiging
daarmee.
In eiken mensch, althans in eiken abonné
van de krant, schuilt iets van de natuur
eens dwingelands en het z|jn de vorenge
noemde reacties van de lezers, welke me-
nigen journalist allé igeestdrift voor z|jn
werk benemen.
Niet dat men zich die complimentjes
persoonlijk aantrekt, maar ze beïnvloeden
je en maken je werk minder waarachtig.
Terwijl je schrijft, denk je onwillekeurig
aan het materieele belang van. de krant,
dat zoo willekeurig behandeld wordt dooi
den duizendkoppigen lezerskring.
Die zich zelf heel vé:l te kort dóet. Een
krant kan pittige artikelen en beschouwin
gen bevatten, waarin een. persoonlijke
zienswijze klaar en duidelijk tot uitdruk
king wordt gebracht en gemotiveerd. Dan
moet de lezer verwerkten, dat hij het
meermalen met den schrijver niet eens
zal kunnen zijn. Is dat erg? Verrijkt men
zich dan niet met de kennisname van een
tegengestelde zienswijze,,,
Een krant kan er óók naar streven
en de lezers kunnen dit streven bevorderen
dat ze slechts artikelen, overzichten en
bijdragen inhoudt, waarvan alle scherpe
kantjes tevoren zijn afgeslepen en waaruit
geen andere overtuiging spreekt dan dat
het kan regenen, maar ook droog kan zijn
in de natuur van aarde, van menschen en
van dingen. En dat het kan vriezen of
dooien.
Eer dat men mij tot zulke journalistiek
heeft bewogen, zeg ik „L.S." (Li.
lectoribus salutem, heil den lezers
En ik ga kippen fokken. M.d.
in het voorjaar:
de inwendige organen, oloed en darmen zui
veren, VERSTOPPING. overtollig vet. aambeien,
'heumatische pijnen doen verdwijnen, slakken
en giftsto*fen uit het lichaam verwijderen door
een grondige kuur net Dr. Schteffer's
Stotwisselingzout. De weldadige wer
king is verrassend.
flacon t 1.0S, Dubbele flacon I 1.75 bi| apothekers en
vakdrogisten
HET AUTO-ONGELUK TE SLUISKIL.
L|jken van belde vermiste slachtoffers
gevonden.
Over het auto-ongeluk, dat zich gister
middag onder Sluiskil heeft voorgedaan,
waarbij drie personen zijn verdronken, ver
nemen w|j nog, dat in den laten middag de
lijken van den 37-jarigen heer A. Verschel
ling, die deel uitmaakte van een commissie,
welke een onderzoek instelt naar de schade
veroorzaakt door de schadelijke gassen, af
komstig van de fabriek Compagnie Neer-
landaise de l'Azote te Sluiskil en van den
ongeveer 50-jarigen landbouwer J. van de
Ree uit Zaamslag, uit het kanaal zijn opge
haald.
Men vermoedt, dat de bestuurder onwel
geworden is, want bij het onderzoek van de
uit het water gehaalde auto bleek deze ge
heel intact te zjjn.
De eenige getuige van het ongeluk is een
soldaat, die op wacht stond.
Hij had de auto voorbij hooren rijden en
daarna niets meer vernomen. Toen h|j op
onderzoek uitging, zag hij den wagen in het
water. Den heer den Hamer, die het eerst
op den kant werd gebracht, verleende hij
de eerste hulp. Omdat dit slachtoffer nog
teekenen van leven gaf, paste hij kunstma
tige ademhaling toe, echter zonder succes.
Gistermiddag omstreeks kwart voor vier
is de auto uit het water gehaald.
DE VLASINDUSTRIE IN ZEEUWSCH-
VLAANDEREN.
De toenemende bloei in de Zeeuwsch-
Vlaamsche vlasindustrie roept herinnerin
gen wakker aan de eerste jaren, die na
den oorlog van 19141918 volgden, den
zgn. gouden tijd voor Zeeuwsch-Vlaande-
ren. Honderden hebben hier toen van ge
profiteerd in deze streek en zoowel werk
gevers als werknemers, ging het langen
tijd voor den wind. Hierna is een periode
van verval gevolgd de vlasnijverheid leed
een kwijnend bestaan en geraakte steeds
meer op den achtergrond als bron van in
komsten voor deze streek, aldus de N.R.C
De laatste jaren evenwel is het langza
merhand weer beter geworden, met het
beeld van de gouden jaren na den vorigen
oorlog voor oogen, werkte men weer in
opwaartsche lijn en zoo heeft deze oude
Zeeuwsch-Vlaamsche industrie zich thans
weer uit de misère opgewerkt en hoewel
nog lang niet kan gesproken worden van
een bloeiperiode als destijds, toch zit er
weer toekomst in het vlas voor deze
streek en dit is allerwegen duidelijk waar
te nemen.
Velen hebben de vlasbewerking weer ter
hand genomen, de grootere bedreven
schaffen nieuwe machines aan en daar aan
het hoofd hiervan mannen met jarenlange
praktyk en routine staan, kan men veilig
aannemen, dat de vlassersbedr|jven betere
tijden tegemoet gaan. Niet alleen in de
fabrieken zelf, doch ook in het Zeeuwsch-
Vlaamsche polderland is dit waar te ne
men. Er heerscht alom bedrijvigheid in den
aanvoer, het vervoer en het spreiden en
keeren van het vlas, het zgn. buitenwerk,
waarbij honderden jongens en meisjes
werkgelegenheid vinden. Zoowel in het
centrum als in de grensstreek liggen de
weilanden bedekt met vlas en als straks
het vee naar buiten moet, zal er zeker op
vele plaatsen geruimd moeten worden.
Z|j, die werk zoeken.
By de Regionale Arbeidsbeurs te Oost
burg stonden Maandag in totaal 102 werk
zoekenden ingeschreven, dat is 2 minder
dan vorige week.
Oostburg 11 landarbeiders, 2 bouwvakar
beiders Schoondyke 14 landarbeiders Re-
tranchement 14 landarbeiders Breskens 12
visschers, 4 ongeschoolde arbeiders, 8 land
arbeiders, 2 transportarbeiders Biervliet
18 landarbeiders, 2 bouwvakarbeiders
Groede 10 landarbeiders Hoofdplaat 5
landarbeiders Sint Kruis, Nieuwvliet, Wa
terlandskerkje.
M|jn aangespoeld.
In den nacht Van Maandag op Dinsdag
is tusschen de haven van Cadzand en het
Strandhotel een Nederlandsche mijn aange
spoeld. Het gevaarlijke projectiel werd di
rect onder bewaking gesteld.
In den loop van den dag is de mijn ge
demonteerd.
VEREENIGING VOOR
LUCHTBESCHERMIN G.
Slecht bezochte ledenvergadering.
De afdeeling Oostburg van de Nederland
sche Vereeniging voor Luchtbescherming
hield Dinsdagavond in het café van den
heer De Vuijst haar ledenvergadering.
De voorzitter, de heer A. Hoolhorst,
opende deze vergadering, heette allen wel
kom en sprak zijn spijt uit over het feit dar
deze vergadering niet beter bezocht was.
Spreker gaf een kort overzicht van hetgeen
de afdeeling in het afgeloopen halfjaar in
het belang van de burgers gedaan had, en
sprak de hoop uit dat ieder inwoner van
Oostburg zich zal aansluiten.
In plaats van den heer C. Fourdraln, die
als bestuurslid had bedankt, werd de heer
R. de Milliano gekozen.
Verder werd besloten de contributie, die
thans 25 cent bedraagt, te verhoogen tot
minimum 40 cent per lid.
Er werd besloten om binnenkort een film-
vertooning te houden op het gebied dei
luchtbescherming.
Een arend waargenomen.
Deze week hebben verschillende personen
op groote hoogte boven onze gemeente een
arend zien vliegen, iets wat hier sporadisch
voorkomt. Men vermoedt dat het een zee
arend geweest is.
R.K. plechtigheid.
Zondag had alhier de aanneming voor de
K.J.M. en Zonnekinderen plaats.
Na de kerkelijke plechtigheid 's middags
vertrok men in optocht naar het jeugdge»
bouw aan de Hoogstraat, 's Avonds werd
hier een gezelligen avond, afgewisseld door
muziek, zang en voordracht gegeven.
Als sprekers voerden het woord pastoor
Dierix en mej. Raaymakers.
Hongaarsch militair vliegtuig op huis
gestort.
Gisterochtend is in de gemeente LJkecske
een Hongaarsch militair vliegtuig op een
huis terecht gekomen. Het vliegtuig en het
huis zijn in brand geraakt. De bemanning
van het vliegtuig, drie koppen, en de be
woners van het huis zijn gedood. Er is een
onderzoek ingesteld.
beste, winkel
biedt nog niet zoo'n uit
gebreide keu*, tegen de
laagste prttaen, al* onze
.Kleine Advertenties",
die ook voor IJ open
staan om allerlei artike
len van de hand te doen,
Uw diensten aan te bie
den, huizen of gemeubi
leerde kamers te ver
huren. enz.
Gebrek aan onderwijskrachten maakt de kinderen tot straatslijpers.
Prof. Daels dringt aan op beteugeling van slechte zeden en
drankmisbruik in het leger.
Een medewerker schrijft ons uit Brussel:
Niet alleen op economisch, maar ook
op zedelijk gebied doen zich nu reeds de
gevolgen gevoelen van de mobilisatie. In
tal van kleine gemeenten doet zich het
feit voor, dat in sommige scholen een of
meer klassen gesloten moesten worden,
omdat de onderwijzers onder de wapens
werden geroepen en door geen andere
leerkrachten vervangen konden worden.
Ook hoofden van scholen lieten in hun on
derwijsinrichting een plaats open die niet
kon worden bezet en het gevolg is, dat in
menig dorp, vooral van het Vlaamsche
land, de jeugd eenvoudig naar huis werd
gestuurd in afwachting van betere toe
standen. Niet alleen, dat die kinderen niets
meer leeren en ten achter raken wat hun
geestelijke ontwikkeling betreft, maar ze
loopen langs de wegen en vallen ten prooi
aan zedenverwildering.
Op dit gevaar werd door de Vlaamsch-
nationalisten bij de bespreking over de
landsverdediging in den Senaat gewezen.
De vraag werd gesteld of, naast de vaders
van drie kinderen, ook niet schoolhoofden
en gespecialiseerde onderwijzers zouden
kunnen worden gedemobiliseerd, omdat in
tal van scholen de leerlingen onderricht
worden door uitermate onvoldoend ge
schoolde leerkrachten. De toestand op vele
scholen is onhoudbaar. Plaatsvervangende
onderwijzers kunnen eerst dan door den
Staat worden bezoldigd, wanneer zij voor
een klas staan van meer dan 25 leerlingen.
Het gevolg is dat in vele scholen klassen
samengevoegd worden om aldus een aan
tal van soms 40 of 50 en meer leerlingen
te bereiken, zoodat jonge, onervaren on
derwijzers vaak de situatie niet aan kunnen
en het onderwijs ontredderd wordt. Dit
geldt maar alleen voor de lagere scholen,
want de leerkrachten van het middelbaar
en technisch onderwijs worden wél uit den
militairen dienst ontslagen, zoodat met
recht gezegd mag worden, dat het volks
kind de dupe is van dezen betreurenswaar-
digen toestand.
Een wonde plek in het Belgische leger.
Dat er in het Belgische leger op zede
lijk geoied la&Kbare toescanuen bestaan,
m tegenstelling met de zeuelyke tucht
welke onder de Neuerlandscne troepen valt
waar te nemen, is de laatste dagen duide
lijk aan het licht getreden. Niemand min
der dan prof. dr. Daeis heeit op deze
wonde plek den vinger gelégd, tijaens een
uruk bezochte protest oetoogmg van zeden-
adel in het Beursgebouw te Gent. Hij
neeit er op gewezen hoe ook in den oorlog
19141918 de gevaren voor zedelijk ver
val onder de soldaten dreigden en hoe het
vooral de officieren waren, die een 6lecht
voorbeeld gaven aan de minderen. Toen
hebben de Vlaamsche frontleiders een
voorbeeld van zedelijke tucht daartegen
over gesteld. De leider van de IJzer-bede-
vaarten heeft andermaal appel gedaan
tot zedelijk weerbaarheid van zijn volk en
van het leger. Daels heeft er op gewezen
hoe in den vorigen wereldoorlog Vlaamsche
mannen van de daad, zooals Renaat de
Rudder, den edelen durf hadden, de zede
lijke misdadigheid bij het groot hoofdkwar
tier aan te klagen. Zulks bracht hem in
de gevangenis. Acht dagen later werd h|j
er door zijn jongens in triomf uitgehaald.
Prof. Daels wees er op hoe toen het Vlaam
sche soldatenblad „Ons Vaderland" her
haaldelijk verboden werd, maar „La Vie
Parisienne" werd tot in de eerste linies
verspreid. Par|js, zoo zeide hij, was toen
voor de Fransche soldaten verboden, maar
voor de Belgische in verlof toegelaten. Het
publieke huis van Auvours was vermeld
op de dagorder van het Belgische leger.
Is er iets veranderd in 1940? vroeg prof,
Daels tijdens zijn betoog. Het Vlaamsche
huis „Elkerlyc" te Gent is verboden voor
militairen; het studentenhuis „MacLeod"
te Gent eveneens, maar de huizen van
ontucht niet. Daartegen weet de overheid
geen maatregelen.
Ontucht en alcohol moeten worden
bestreden.
Nimmer nog heeft mén het aangedurfd,
aldus de professor, in te grijpen tegen de
schandelijke tafereelen langs de Holland-
sche grens; aan Hollandsche zijde te Maas
tricht moest de politie een bijzondere
zedenbrigade samenstellen voor toezicht op
het grensverkeer. Hier werd vastgesteld,
dat in een kleine gemeente in één nacht 700
militairen zich naar huizen van verdachte
zeden hadden begeven. De Hollandsche
overheid grijpt in, zoo betoogde hij, om te
beletten dat het kwaad naar Nederland
overwaait, doch in België doet men niets
om het zedel|jk verval te weren.
Hij hekelde verder de omstandigheid dat
niets gedaan wordt tegen de zg. plaatsings
kantoren die vrouwelijk personeel leveren
aan allerhande koffiehuizen van verdacht
allooi. Dat men in de meeste dagbladen
met vaderlandslievende pretenties aan
kondigingen vindt, die argelooze meisjes
naar dit soort inrichtingen lokken. Om
politieke redenen, aldus de geleerde spre
ker, worden dagbladen thans gemakkelijk
verboden, maar deze schanddaden mogen
ongehinderd voortgezet worden, waardoor
de Vlaamsche vrouwelijke jeugd bedreigd
wordt. Hij wees er op, dat in Brussel gan-
sche straten bezet zijn door de exploitatie
van het zedenbederf, waar het materiaal
b|jna hoofdzakelijk bestaat uit Vlaamsche
meisjes. De professor staafde z|jn betoog
met cijfers en verdere aanduidingen. H|j
wees er op, dat niets gedaan wordt om te
ijveren tegen het misbruik van alcohol.
Niet zoozeer in de cantine, maar ook in de
officiersmess wordt buitensporig veel ge
dronken en daar komt ontucht uit voort,
Prof. Daels deed een hartstochtelijk be
roep op allen, vooral op de Vlaamsche
militairen, om de zedelijke waarde van het
volk hoog te houden en tegen een ieder,
gelijk van welken rang, een menschwaar-
dige houding aan te nemen. „Hier valt
niet te knikken of te buigen," zoo zeide
hij, „geen uitvluchten wegens zg. beleefd
heid, geen laksche onverschilligheid. Wij
staan voor de onverbidde14jke keuze: in
de vuilnis te vergaan of er boven te
staan. Met slagvaardigheid zult gij den
strijd voeren tegen al wat Moeder "Vlaan
deren dat z|jn nu eens inderdaad onze
vrouwen naar de keel en de ziel grijpt,"
Dat het er inderdaad met de goede zeden
niet rooskleurig voorstaat, bewijst de in
stelling van een parlementaire commissie,
^e tot taak zal hebben een onderzoek in
te stellen naar de betreurenswaardige toe
standen, waarvan op vele plaatsen jonge
meisjes het slachtoffer zijn geworden.
