Zn. N.V. ?GER 0, DIE HETTY.... an. t den heer! 0. Tel, 565 PMANSHUIS inst is tot aankondig ng mg geslaakt. EEN VERRASSING IN DE KIPPENFAMILIE. DE ARABIER EN ZIJN KAMEEL EENVOUD VOOR ALLES. SNEEUW. METEOORSTEEN. DAT KON JANTJE NIET BEGRIJPEN. OP DE PELSDIERENJACHT IN DE NOORDPOOL. Onze raadsels. NIEUWE RAADSELS. OPLOSSING VAN HET KRUISRAADSEL. EERST DUIF - DAN OOIEVAAR. NAMEN BIJ DE ROMEINEN. GEGROEIDE KOUSJES. Tingeling de Post EEN VERGISSING. WAT NIEUWS. mm elden op Maandag m. in den winkel Q rjaar een nieuw n, wacht dan niet ;orden, maar doet moderne stalen- aafk'eeding Q n de H T met een gevel- roote kamers, kei- lift. Zeer geschikt showrooms, e.d. Ie Makelaars C. Amsterdam, Tel. ■JMaiiiWHl.ii op Dinsdag a s.. Paul Kru erslraat. am ma, tevens be- STOAGH, WEGEL'NG, N. IP1III»! es RIJWIEl DELtN. Bagagedragers 39 d 55 ct., Kettingen 49 Is 55 ct., Buitenban- tinnenbandei. 59 ct., 9 ct., Pendalen 69 ct., ct., Zadelveren 8, rslangen 25 ct., enz. voordeel. DE CON- ïroenewoud 55. voor STOEI.ENMAT- VAGENAAR, Noord- >rheen STROO, Nieu. IIX", West-Souburg. 20 Januari DAN- g 8 uur. Entree 15 ct. waslijnen, 15 meter 25 ct., Waslijnkoord ct., Hennepkoord 4 Houthakbijlen 59, pelmesjes 10, 15, 19, messen 39 49, 69 ct., en 65, 69 cent. DE IT, Groenewoud 55 deliger. dMbirgsche pij v. Stoomvaart O ef BotterdamMid- en omgekeerd. Ie klasse 2.25 3se 3.50 Enkele 1.35 Retour 2e »r het vervoer van zeer billyk. bi): ;e RotterdamErven ingvliet 86, Tel. 22727 018. ibrs. BUYTENHEK, Te lef. 3521. SANDERS. Tel. 153. STERHÜUT.Tel. 282. ur retourbiljctten perkt. 23). Op de stationsweg was het een drukte Van belang. Boeren en boerinnen met gro te manden aan de arm, spoedden zich alle maal één richting uit. „Wat hebben zij toch in die manden?" vroeg Hetty, want ze zag wel, dat de in houd bij de een met een handdoek en bij de ander met een theedoek was afgedekt. „Eieren en boter. Die gaan ze op de markt verkopen en steeds gaan ze weer met volle manden naar huis terug. Dan hebben ze allerlei dingen voor zich zelf in geslagen. Kijk, dat is een Staphorster- hoerinnefaje. Zie je wel wat een mooie gespen ze op haar schoenen heeft? Daar gaat er een uit Elburg „Kijk Hetty, de peperbus riep Eric. „De wat?" Ze proestte het uit. Wie wist dan ook eigenlijk niet, dat de kerktoren „Peperbus" werd genoemd. „Past er op Past er op Een. kar met knorrende varkens kwam ze achterop. „Waar gaat dat heen?" vroeg Hetty verbaasd. „Naar de beestenmarkt", antwoordde Donald. „Zullen we daar ook heengaan?" „Hè bah neen!" kwam Ica. „Dan is mijn hele plezier weg ,,'b Ruikt er zeker erg vies, hè?" infor meerde Hetty. „Och, dat niet. Maar je ziet er zoveel narigheid. Er wordt nog dikwijls erg ruw met de bessten omgesprongen". „Dan niet", besloot Donald. „Mij best Dan kunnen we de Kamperstraat wel blauw-blauw laten en koers zetten n^ar de Melkmarkt". Hetty keek haar ogen uit Letterlijk van alles werd er op de markt verkocht. Meu bels, kleren, boter, kaas, spek, kruideniers waren, koeljes... je kon het zo raar niet bedenken, of het was er „Varse boter, juffer?" vroeg een boerin en ze duwde Hetty een groen koolblad on der de neus, waarop een kluit goudgele bo ter lag. „Een guldentje maar per pond, juffer Hetty schudde het hoofd en bezweek zelfs niet voor de aanbieding eens te proe ven. „Kijk dat nu eens riep Eric. Op een kar stond een aantal heel kleine vogelkooitjes, waarin zich vinken bevon den. Vogelkooitjes is eigenlijk het goede woord niet. 't Waren kleine houten kistjes, waarin één kant door gaas was vervangen. Daarachter zaten de vogeltjes, nauwelijks in staat zich te bewegen. Met schichtige keken zij naar het gewemel langs wagen. Eén piepte er, maar niet van vreugde om het mooie weer. Ica stampvoette. „Waarom doe je dat?" zei ze driftig. „Wil je dan met alle geweld mijn plezier bederven? Je had me er niet op hoeven te wijzen, dan was ik er voorbij gelopen ,,Dat is laf vond Donald. I.LafIk?" „Ja. Dat is de moeilijkheid ontlopen en als j-s dat doet, is het laf „Je weet toch dat ik aan die narigheid niets verhelpen kan „Wel waar riep Jaap. „We kopen een paar vinken en... en dan laten we ze vliegenschreeuwde Eric. „Bedoel je dat?" „Hè ja glunderde Ica en Donald. „Een kwartje kunnen we best allemaal missen. Doe je ook mes, Hetty?" Hetty knikte. Weliswaar zou ze nooit uit zich zelf op zo iets gekomen zyn, maar nu de anderen er over begonnen, wilde zij nlst achterblijven. „Wel jongelui, wat zal 't wezen?" vroeg de koopman, die ze kijken zag. „Hoeveel kost zo'n vink?" vroeg Donald. „Zes stuivers, jongeheer. De kooi er bij „De kooi? 't Is me nogal een prachtige kooispotte Donald. „Ja, wat wil de jongeheer? Denkt u soms, dat ik u er een van goud kan le veren voor zes stuivers?" „Ik denk niets. Ik denk alleen maar aan die arme vogels, die in zo een ding zit ten". „En de jongeheer wil er een kopen!", liep de koopman verbaasd. Ica trok Donald aan de mouw. „Stil toch", fluisterde ze, „aanstonds wil hij ze ons niet verkopen En met verheffing van stem zei ze „We willen er allemaal een hebben, koopman Hier zijn van mij alvast dertig centen. Hoe gaat zo een kooitje open? O zo?... Zo... O dank u. Ga maar diertjes „Wat doet me de jonge juffer nou? Och, u had het diertje niet moeten los laten! H weet toch wel, dat zo'n dier de vrijheid verkiestAch lieve mensen, wat een stomme streek Maar daar is mijn handel niet op berekend, als je dat maar weet Zo snugger heb ik nog nooit iemand ge zien Neem me niet kwalijk, dat ik dat zo zeg. Een klein kind kan toch wel snappen, dat zo'n beest liever rondvliegt dan opge sloten zit „Juist daarom", zei Ica kalm. ,,Toe maar, Hetty, draai maar open. Naar rechts Mooi zo „Ach mensenlief, weer zo'n snuggere", kreet de koopman. „M'n goede vogels ,»U krijgt ze toch betaald kwam Donald, die eveneens een kooitje had losgemaakt en het vinkje nakeek, dat loodrecht de lucht was ingevlogen. „Ook waar l" zei de koopman, „Nou, als Jullie dan eigenwijs wilt wezen... ik heb er vrede mee l" Vyf vogels hadden de vrijheid gekregen, vfif vinkjes hadden het nauwe gevange nisje kunnen ontvluchten om in de wijde, wijde wereld de vleugels uit te slaan en te zweven over bergen en dalen, landerijen en rivieren. En de rest bleef achter. XWordt vervolgd). NUMMER 17 ZATERDAG 20 JANUARI KIN DE BBIJ VOEGSEL VAN DE VLISSING5CHE COURANT o N D E .^REDACTIE VAN TANTE TRUUS Bij ons thuis, enkele jaren geleden, had den ze 4 krielkippetjes en een krielhaantje. Het was ons wel eens opgevallen, dat het krielkippetje 'n kuiltje onder 't nachthokje had gegraven en daar geregeld onderkroop. Toen mijn moeder het op zekere morgen voedsel kwam brengen, kwam het kipje met een heleboel kuikentjes achter haar aan van onder het hokje kruipen. Mijn moeder ging direct om fijngemalen rijst. Dat was een echte verrassing in de kippen familie. Ingestuurd door MISTLETOE. (Arabische sage). Een Arabier had zich eens in zijn tent begeven, om een middagdutje te doen. Plotseling werd hij gewekt door zijn ka meel, die de kop naar binnen stak en zei ,,'t Is hier buiten zo koud. Vindt ge het goed, dat ik mijn neus in de tent steek?" De Arabier was een goedhartig man. Hij had er niets tegen en de neus van ds ka meel bleef binnen. „O, wat een gure wind", zuchtte de kameel even daarna. „Zou ik ook mijn hals naar binnen kunnen steken?" De Arabier zei niets en de kameel had zijn kop en hals in de tent. „Maar wat regent het", was hst toen weer. „Ik word kletsnat. Sta mij toe, dat ik tenminste myn schouders binnen berg". En zo kwam de kameel hoe langer hoe verder, zodat hij op het laatst zijn groot, plomp lichaam helemaal in de kleine tent had. De Arabier vond dat niet prettig, want voor hen beiden was er eigenlijk geen ruimte. Maar toen hij daarover klaagde, zei de kameel„Als het je hier niet bevalt, ga dan naar buiten. Ik voor mij, ik blijf. Het bevalt mij hier best". Weest op je kleding altijd net, Maar weert daarbij steeds één fout Een overdreven opschik-zucht Dat is een gebrek aan eenvoud Mieke was een aardig vierjarig meisje, dat met haar moeder bij tante op een dorpje gelogeerd was. De vijfde dag, dat ze bij tante was, zei moeder 's morgens „Kom, kindje, sta vlug op, 't heeft gesneeuwd Dat deed Mieke, want omdat tante geen kinderen had, wilde ze gauw naar Annie, een meisje, dat tegenover tante woonde. Na 't ontbijt ging Mieke, naar buiten, 't Was hesl stil en Mieke liep zo voorzich tig, dat het scheen alsof ze geen voet-af- drukjes op de witte straat wilde maken. Plotseling voelde ze iets tegen haar rug en toen ze omkeek, zag ze twee lachende jongens, die juist gereed stonden nog een bal te gooien. Mieke keek angstig en haar lipje trilde en nadat de tweede bal gegooid was, kwam een derde en... ongelukkig genoeg, juist in Mieke's halsje. Nu snikte de kleine meid luid, maar de jongens kwamen naar haar toe en vriendelijk vroeg de oudste „Deed 't pijn, zus ,,'t Was zo koud huilde Mieke. De andere jongen streek onderwijl de sneeuw voorzichtig uit Mieke's halsje, en de oudste zei „Wacht, we zullen haar wel warm krijgen Jan, jy aan die kant en ik hier. „En met Mieke tussen hen in, holden ze voort. „Ik wil naar Annie", zei Mieke, „ddar En ze wees naar Annie's huis. 21e bleven stilstaan en Annie kwam naar buiten. Op eens fluisterde Gerrit zijn broer Jan iets in en liep weg. „Hij haalt de slee", lichtte Jan in. Mieke vond het heerlijk en haar oogjes glinster den. Daar was Gerrit al terug en Jan zei „Zo, nu jij daar en zus er naast, dan zul len wij trekken wij zijn de paarden". „Vooruit, paarden R' riep Annie en vlie gensvlug ging het door de witte sneeuw. Toen Mieke om twaalf uur naar huis keerde, zei ze tegen haar moeder: „Moesje, eerst was ik bang en werd ik wel wat boos op Gerrit en Jan, om die sneeuwballen, maar we hebben zoveel pret gehad, Annie en ik, dat ik mijn boosheid helemaal heb vergeten". En met een blij gezichtje at ze netjes haar boterhammetjes op. In November 1492 viel in Elzas bij Ensis- heim een steen uit de lucht, die 127 kilo gram woog. Tegenwoordig wordt het over schot, dat nog ongeveer 50 kilogram weegt, op het gemeentehuis bewaard. Het gewicht is zo sterk verminderd, doordat men er een massa stukken heeft afgehakt, ten behoeve van verzamelingen, musea, enz. Deze steen is de oudste, waarvan men met zekerheid weet, wanneer hij gevallen is. Jantje „Heeft u nog zo een hoofdpijn, grootmoeder Grootmoeder „Neen, ik heb een aspirine ingenomen en nu is het helemaal over." Jantje „Hé grootmoeder, slikte u dan naar boven Voor kinderen beneden 12 jaar 1. Welk schip is al heel log? stuk, een werking, die jullie allen enige malen per dag verrichten en een hemel lichaam 2. Als i k in een omgekeerde reus zit is het? 3. Gezond. Zet deze letters in een goede volgorde, zodat er een deelwoord ont staat. 4. Pelskon. Maak er een rotshol van. 5. .idoen de kinderen. .adoen de golfjes. Vul zelf de letters in. Voor kinderen boven 12 jaar. 1. Welk schip is al heel log. 2. Als Hans in het water oploste, wat kreeg je dan? 3. Mijn geheel wordt met 6 letters geschre ven en noemt een boomvrucht. 3-6-2-1 is nóóit dom. Een 1-5-3 is een scherp voorwerp. Een 4-2-6 is een geneesmiddel. Een 3-4-2-6 is een ander woord voor as. 4. Mee, moor, aan, duim. Laat uit elk woord een letter weg, verbindt ze daar na en je krijgt iets, waarmee velen hun geheugen te hulp komen. 5. kklmoooor. Maak hiervan een goed woord. Goede oplossingen werden gezonden door: Jaantje Corbijn, Fia Weyens, Koosje Schot, Leunis Millenaar, Jan van den Driest, Willis Schot. De meesten hebben het zeker te druk met schaatsenrijden gehad om zich met het oplossen van kruiswoordpuzzle's op ts hou den. En hrj was toch zo gemakkelijk, is 't niet, nichten en neven, die wèl hebben meegedaan. Jullie moet me eens schrijven, wat jullie liever doen, gewone raadsels op lossen of een kruiswoord? Zèg, Ria, je was een week te laat met de oplossing van de raadsels. Denk erom, als ik bijtijds de briefjes krijg, moeten ze voor vyf uur Din- dags op de krant bezorgd zijn. In je oren knopen, hoor De prijs wordt toegewezen aan Wim de Wolf, Kasteelstraat 56. Horizontaal 1. bal, 3. dak, 7. ar, 8. Ko, 10. aal, 11. de, 12. sop, 14. sla, 16. aap. 18. Pim, 20 en 21. Ali, 22. er, 25. la, 27. Nel, 28 'bel. Verbicaal 1. bok, 2. la, 3. dr., 4. koe, 6. lap, 7. als, 9. os, 13. oma, 15. lei, 16. An, 17. pap, 18. pil, 19. me, 20. een, 23. rol, 24. el, 26 ab. Kleine Annie ging met haar zus uit wandelen. Toen ze thuis kwam zei Annie „Ik heb een ooievaar gezien". „Och nee", zei haar zus, „dat was een witte duif. „Nou ja", zei Annie toen weer, „maar als die door en door groeit, dan wordt het toch een ooievaar". De Romeinen waren tamelijk stumperig in het kiezen van namen. Zo zijn aan zeer gewone, feitelijk geringe bedrijven de na men ontleend van Porcius de zwijnenhoeder. Asinius de ezeldrijver. Cicero de linzenkweker. Fabius de bonenboer. Of wel aan lichamelijke hoedanigheden en zelfs gebreken Rufus de rode. Flavius de gele. Calvus de kale. Crassus de vette. Cecar de man met het haar. Plautus de platvoet. Een klein meisje had van haar moeder halve witte kousjes en ook schoentjes ge kregen. Zonder dat zy het wist, kocht moeder ook nog een paar lange witte kou sen voor haar. Toen zij deze aan kreeg zei ze verbaasd„Wat zijn die kousen ge groeid, hé moe TEKENAAR. Nee maai- „collega", schrijf je al echt verslagen? Dan steek ik myn penhouder maar in mijn étui. Voor welke krant is dat? Dat moet je me eens schrijven en opsturen wat je geschreven hebt. Wat je lékker vriezen noemt. Mij gaat 't een beetje te hard. Maar, ja, ik ben boven de dertien DRUKKER. Nog goed, dat je 't erbij gedaan hebtWat dacht je dan, dat 't er zo maar in stond? Ik weet wel, dat ge beurt wel meer, maar dit toch niet. Ja, het ijs begon lelijke barsten te krijgen, maar nu vriest 't weer op. Alleen, 't is zo erg koud en als 't zo heel lang duurt, geven de mensen niet meer zo veel om schaatsenrij den. Toen 't in 1929 zo lang winter was, zag je op het laatst niemand op het ys. Maar dat kun jij je vast niet herinneren i TIMMERMAN. Ffln ,dat je een prik slee hebt. Heb je nog geen schaatsen ver overd? Wat hebben grootvader en groot moeder mooie cadeaux gekregen. Vooral die divan, daar zullen ze wel blij mee zijn geweest. Zeg, je schrijft je briefjes zo keu rig zonder fouten, nu moet je de onder tekening ook goed schrijven. Dus groeten van Uw neefje, niet van U neefje. Dat weet je toch best, dat heb je toch stellig op school geleerd. Is dit boek net zo mooi als Paddeltje? Ik ken 't niet. MISTLETOE. Wat heb jij 't druk, 't lijkt me enig met turnen uit de stad te gaan. Je ziet, dat ik je verhaaltje opgeno men heb, een volgend keer maak je 't een beetje langer. Je kunt bijv. eens schrijven hoe de kuikentjes eruit zagen en hoe ze achter hun moeder aantripten. Je hebt ze vast goed bekeken. Herinner je maar goed. PIANISTE. Fijn, dat je me op zulle mooi papier schrijft, 't zijn enige plaatjes. Maar zou je 't niet bewaren voor feeste lijke gelegenheden, als je bijv. iemand, die jarig is een brief moet schrijven? Of ge beurt dat nooit? Dat muziekboek van Louis Kohier heb ik ook, daaruit heb ik ook geleerd, toen ik begonnen ben piano spelen te leren. Er staan erg veel verschil lende stukjes in( van alles wat, zelfs étu des! Daar ben je zeker ook niet dol op en daarzonder leer je toch niet goed spelen. Wat grappig, dat je maar met zo weinig in de klas zit, hoe komt dat? Hoeveel kin deren gaan er bij jullie op school? WERKVROUWTJE. Kun je al wat vooruitkomen op de schaats? 't Valt niet mee om 't te leren, gelukkig, dat jullie 's middags ijsvrij krijgen. Zou er wel één school in Holland zijn waar dat niet ge beurt? We rijden nu eenmaal liever op sloten en plassen dan op kunstijsbanen. En er wordt wel veel schoon gereden tegen woordig, maar de meeste mensen houden 't meest van een tocht op Friesche schaatsen. Ik kan erin komen. En jij? Op die kunst schaatsen sta je zo hoog HULST. Die man had ook wel beter uit zijn ogen kunnen kijken. Heeft hrj hele maal niet geholpen om je zusje op te ra pen? Ik hoop, dat de dikke knie nu weer over is. 't Zou jammer zijn, als ze nu niet kon gaan rijden, nu 't weer opvriest. Ge lukkig, dat jij nog staan bleef. Maar het ijs is er om te vallen. Een oude heer, die bijzonder veel van snuiven hield, droeg altijd twee snuifdoozen bij zich, één van goud en één van verlakt bout. Toen hij op zekere avond in de schouwburg zat, wilde hij een snuifje ne men, doch miste de verlakte doos. Menen de, dat hij die doos op zijn lessenaar had laten liggen, greep hij naar zijn gouden en nam een snuifje. Na verloop van enige tijd wilde hy dit herhalen, doch nu miste hy zrjn gouden snuifdoos en vond inplaats daarvan zijn verlakte doos. „Onverklaar baar mompelde hij in zich zelf, doch toen hij de doos opende, zag hij daarin een klein briefje liggen met de woorden „Neem mij niet kwalijk7 meneer, ik had mij vergist Een koning zei tot zijn nar „Weet je niet een middel om de aan* dacht van de grote massa mensen te trek ken?" „Wel zeker weet ik dat", antwoordde de nar. „Het behoeft niet bepaald iets moois of iets degelijks te zijn, en ook niet iets nuttigs, of iets dat zeer kostbaar is. Het moet iets nieuws zrjn en liefst iets wonder-, lijks, of nog liever iets onmogelijks". „Ga je gang dan maar", zei de koning. De nar had een ezel. Hrj verfde het lijf van het dier grasgroen en de poten vuur rood. En toen ging hij er mee door 6e stad wandelen. Het duurde niet lang of de hele stad liep achter hem aan om het wonderdier te zien. Da mensen hadden geen ruimte om te lo pen en ze klommen op de daken, óm te kijken. De zieken verlieten hun bed en de kindermeisjes zongen de kinderen in slaap met versjes van de groene ezel. Maar het duurde niet lang en na drie dagen was de belangstelling verdwenen. Niemand keek meer naar de ezel om. Zo gaat het altijd. 9 9 De hoogste berg van Afrika, de Kili- mandscharo, is 6010 meter hoog en draagt een sneeuwmuts van ongeveer 1000 metei; hoogte. Een rups eet in een maand zeshonderd maal haar eigen gewicht aan bladeren op,

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1940 | | pagina 9