Neen Akkertje:
HOE SAM EN SLOKKIE OP REIS GINGEN
LUCHTVAART
SCHEEPVAARTBERICHTEN
DE ONDERGANG VAN DE „ELSIE".
Bemanning te Amsterdam aangekomen.
Vijftien stoere jonge Finnen, meerendeels
gestoken in blauwe overalls en in der
haast geleende jekkers en truien met aan
fcen scheepstouw een kwispelstaartende
hond, stapten gistermiddag het gastvrije
Zeemanshuis aan het Kadijksplein te Am-
Sterdam binnen. Het waren de opvarenden
van de houtboot „Elsie", welke, zooals ge
meld, Zondagavond nabij Terschelling aan
den grond is geloopen en als verloren is te
beschouwen. De mannen zagen er opge
wekt uitontbeeringen hebben zij dank
zij de waakzaamheid van de Nederlandsche
redders gelukkig niet behoeven te door
staan. Al him bezittingen raakten zij even
wel kwijt. Gisterochtend had de beman
ning van de „Elsie", behalve de kapitein,
de eerste stuurman en de machinist het
eiland Terschelling verlaten om zich in de
hoofdstad too te vertrouwen aan de zorgen
Van den Finschen consul, die reeds schik
kingen had getroffen voor een spoedige
terugreis naar Finland. Gisteravond zou
een gedeelte van de equipage met het
Zweedsche stoomschip „Seagyn" en het
Finsche stoomschip „Margareta" naar het
hooge noorden weerkeenen. De overigen
Vertrekken Vrijdag a.s. met het Finsche
Stoomschip Sally''.
Het was de gezagvoerder van laatstge
noemd schip, onder wiens hoede de man
hen worden gesteld.
De stranding van de „Elsie".
Over de zoo onfortuinlijke reis hadden
Wij een kort gesprek met den tweeden
stuurman van de „Elsie", die zich echter
niet kon uitlaten over de oorzaak van de
stranding. Wel kon hij zeggen, dat de
weersomstandigheden ongunstig waren
Voor een goede navigatie. In verband met
het mijnengevaar werd een koers gevolgd,
welke zeer dicht langs de kust loopt. Mij
nen of andere oorlogsverschijnselen had
men op zee niet waargenomen. Op 5 No
vember was de „Elsie" van Mariahamn
met bestemming Zaandam vertrokken. De
route ging door het Kaiser Wilhelmkanaal
en het eerste gedeelte van de reis had een
Voorspoedig verloop.
Te Delfzijl kwam een Nederlandsche
Joods aan boord. In de buurt van de Wad
deneilanden was een hevige bries opgesto
ken en de zee was ruw. Zondagavond om
streeks half tien liep het schip aan den
grond. Aanvankelijk zag de toestand er
hoopvol uit, zoodat men meende de hulp
.van de uitgevaren motorstrandreddingboot
„Nicolaas Marius" te kunnen afwijzen. In
den loop van Maandag veranderde de si
tuatie echter. Hooge brekers sloegen over
het schip. Het begon te werken en het
duurde niet lang of een lek ontstond, dat
niet meer kon worden gedicht. Het gat
werd hoe langer hoe grooter en het schip
brak tenslotte in tweeën. Met veel moeite
en niet zonder levensgevaar werden de
schepelingen aan boord genomen van de
reddingboot, welke op de noodsignalen op
nieuw ter assistentie was uitgevaren. Het
schip, dat reeds zijn deklast verspeeld had,
was reddeloos verloren.
De „Elsie", welke toebehoorde aan de
reederij Johansson te Mariahamn en ruim
1400 ton mat, was reeds 57 jaar oud, doch
nog een goed zeewaardig schip. De kapi
tein, de heer Sodrlund uit Mariahamn, had
tot dusverre uitsluitend met zeilschepen
gevaren. Voor het eerst stond hij thans op
de brug van een stoomschip, zoodat het
geluk niet met, hem is geweest.
De „Sibajak" thuis.
Woensdagmiddag is het m.s. „Sibajak"
van den Rotterdam schen Lloyd te Rotter
dam aangekomen.
Het schip is op 11 October van Batavia
vertrokken met passagiers en een lading
Indische producten voor de regeering. Zon
dag jl. kwam het schip in de Downs, waar
het reeds Dinsdag verlof kreeg naar Ne
derland te vertrekken. Gistermorgen werd
de laatste etappe van de thuisreis aan
vaard.
Amerika gaat twee nieuwe kruisers
bouwen.
Amerika gaat twee nieuwe kruisers
bouwen, de „Columbia" en de „Cleveland".
Zij zouden een waterverplaatsing van
slechts 8000 ton hebben, maar het is zeer
wel mogelijk, dat hun tonnage wordt ver
hoogd. Volgens bevoegde kringen zouden
deze eenheden een düidelijken vooruitgang
beteekenen op de vestzakslagschepen
„Deutschland" en „Admiral Scheer".
Gistermiddag is een Amerikaansche tor
pedojager van het modernste type, de
„Benson", te water gelaten.
De Belgische koopvaardijvloot.
De Belgische Kamer en Senaat zijn gis
termiddag in de afdeelingen bijeengeko
men om de begrootingsontwerpen te bestu-
deeren. In de vierde afdeeling bracht
Koelhman het vraagstuk van den scheeps
bouw ter sprake. Hij drong er op aan, dat
de regeering zou bewerkstelligen, dat de
Belgische schepen niet gedurende langen
tijd bij Duins worden opgehouden.
De minister van verkeer, Marck, ver
klaarde over dit punt in de Kamer een vol
ledige mededeeling te zullen doen. De on
derhandelingen met de Britsche regeering
over het onderzoek der sche'epsladingen
zgn op den goeden weg.
In verband met de scheepstonnage, die
België noodig heeft, zei Marck, dat de re
geering overweegt een zeker aantal Ame
rikaansche schepen, die zich niet in de
Europeesche wateren mogen ophouden, on
der Belgische vlag te doen varen.
Zekere leden bepleitten een bevordering
van den scheepsbouw, die, zoo zeiden zij,
België een goede vlooit zou verschaffen,
zonder dat er gevaar op verspilling bestaat.
Amerikaansche schepen onder Belgische
vlag?
De kwestie van een mogelijken over
dracht van Amerikaansche schepen onder
Belgische vlag is gisteren besproken door
den Belgischen ambassadeur te Washington
met Sumner Welles, den onderstaatssecre
taris. Na het onderhoud verklaarde de am
bassadeur, dat hg trachtte het standpunt
van het staatsdepartement ten aanzien van
een dergelijken overdracht te vernemen.
Sumner Welles verklaarde later in een
persconferentie, dat hij dacht, dat de Bel-
bische ambassadeur de zaak bespreken zou
met ds Amerikaansche scheepvaartcom
missie.
Expeditie Byrd naar de Zuidpool
vertrokken.
Woensdagmorgen is het motorschip
„North Star", het eerste voor de Zuidpool
bestemde vaartuig van den Amerikaan-
schen ontdekkingsreiziger Admiraal Byrd,
uit Boston vertrokken. Het tweede vaar
tuig, de „Barquentine Bear" vertrekt de
volgende week. Verwacht wordt, dat beide
schepen elkaar in het Poolgebied om
streeks 1 Januari zullen ontmoeten. Byrd I
zal zich later bij de expeditie aansluiten.
Dit wordt de eerste expeditie in honderd
jaren welke de Amerikaansche regeering
financiert. Zij zal voor de Vereenigde Sta
ten de gebieden aan de Zuidpool opeischen,
welke Byrd reeds ontdekt heeft. Aan boord
van de „North Star" bevinden zich voor
raden, uitrustingsstukken, honden en ook
een voertuig, dat 27 ton weegt en genoemd
wordt „sneeuwmobiel".
6500 ton contrabande in Engeland in
beslag genomen.
In de afgeloopen week heeft de Brit
sche contrabandecommissie 6500 ton goe
deren, waarvan men vermoedde, dat zij
voor Duitschland bestemd waren, in be
slag genomen. Tot deze goederen behoor
den 2200 ton copra, 3500 ton koffie en
verder katoen, vezel, huiden en vellen,
ertsen, rubber, petroleumproducten en vet
ten. Ook is een bedrag van ongeveer 500
pond sterling in contant geld in beslag
genomen.
verfd militair toestel. De belde laatste ble
ken bij bepaalde belichting een zeer donker
effect te maken, op het zwarte af. De
oranje kleur van de „Mees" was echter on
der alle omstandigheden zeer duidelijk te
onderscheiden.
De proef was dus volkomen geslaagd en
de K.L.M. deed daarvan mededeeling aan
haar zustermaatschappijen in de neutrale
landen. Daarop is dezer dagen het hier
boven vermelde definitieve besluit ge
nomen.
De „Mees" vliegt reeds aanstaande
Maandag in oranje uitmonstering naar
Kopenhagen. Aan het einde van deze
maand zullen de burgerluchtvloten geheel
in deze kleur uitgerust zijn.
Wij herinneren er aan, dat zoowel de
Duitsche als de Fransche en Engelsche
autoriteiten aan dit plan hun goedkeuring
hebben gehecht.
Duitech vliegtuig op zee neergekomen.
Een Duitsch vliegtuig, dat op 11 Novem
ber boven Duinkerken heeft gevlogen, heeft
daarbij volgens Havas ernstige beschadi
gingen opgeloopen als gevolg van de actie
van de luchtdoelartillerie. Volgens de J
„Grand Echo du Nord" is dit vliegtuig op
zee neergekomen. De eerste bestuurder is
verdronken, terwijl de drie andere inzit
tenden van het toestel door een vrachtboot
zouden zijn opgepikt.
Geen Engelsche vliegboot vernield.
De Britsche admiraliteit en het minis
terie van luchtvaart spreken de Berlijn-
sche berichten, volgens welke Duitsche
vliegtuigen Maandag bij hun aanval op de
Shetland-eilanden twee vliegbooten vernield
zouden hebben, tegen. Schepen noch vlieg
tuigen zijn beschadigd.
door G. TH. ROTMAN.
Nadruk verboden.
MARINE EN LEGER
Bij Kon. besluit van 14 November is be
noemd en aangesteld, bij het reserve-per
soneel der landmacht, bg het dienstvak der
reserve-officieren voor algemeenen dienst,
tot reserve-majoor, de heer prof. dr. ir. J.
Goudriaan.
KERK- EN SCH00LN1EUWS
ORANJE DE KLEUR DER NEUTRALE
BURGERLUCHTVLOOT.
Thans is, naar het Volksblad meldt, de
finitief besloten, dat alle vliegtuigen van
de Nederlandsche K.L.M.de Belgische
Sabena en de Zweedsche A.B.A. met in
gang van 1 December het burgerluchtver-
keer zullen onderhouden met geheel oranje
geschilderde vliegtuigende Deensche
D.D.L. zal zich daar zeer waarschijnlijk
ook bij aansluiten.
Dit besluit is Maandag genomen, nadat
men uitgebreide proeven op dit gebied had
genomen.
Men zal zich herinneren, dat met deze
experimenten begonnen is, kort nadat de
„Mees" nabij Helgoland was beschoten.
De K.L.M. heeft diezelfde „Mees" oranje
laten schilderen en de deskundigen hebben
de machine gadegeslagen, terwijl ze zich
in de lucht bewoog in gezelschap van een
zilverkleurige Douglas en een donkerge-
Ned. Herv. Kerk. Beroepen te Nieuw- en
St. Joosland cand. G. J. A. Gymink te
Ugchelen.
Middenstandsexamen.
Gisteren slaagden voor het middenstands
diploma C. J. van Leerdam te Nieuw- en
Sint Joosland mej, H. C. v. d. Linde, W«-
meldinge J. Maljaars, Oostkapelle P. Me-
liefste, Nieuw- en St. Joosland J. Melse,
Oostkapelle J. Muller, Seherpenisse J.
W. van Poelje, HansweertP. Poortvliet,
KloetingeW. F. Quakkelaar, Goes mej.
S. Reijerse, GoesJ. A. Rijstenbil, Scherpe-
nisse A. Sinke, Wolfaartsdijk L. J. van
Sluijs, Gapinge A. P. Smallegange, Drie
wegen L. W. Traas, Baarland E. J. van
Veizen, Krabbendijke C. D. Vermeulen,
Wilhelminadorp A. D. Vleugel, Goes M.
J. van der Weele, GoesJ. C. M. Speckens,
Vlissingen mej. M. S. van Zweeden, Goes-
en J. W. van Swigchem, Middelburg. To
taal zijn 102 candidaten geëxamineerd, van
wie er 23 zijn afgewezen.
Najaarszitting Algemeen® Synodale
Commissie.
Onder presidium van ds. J. W. J. Ad-
dink van Heeze is in het gebouw van de
Synode der Ned, Herv. kerk te 's-Graven-
hage aangevangen de najaarszitting van
de Algemeene Synodale Commissie der
Ned. Herv. kerk.
Tot lid van de commissie voor de wedu
wen- en weezenbeurs werd benoemd ds. J.
W. Dippel te Middelburg.
Als correspondent voor de hulpbehoeven
de gemeenten en de uitkeeringen uit ds ge
nerale kas werd voor Zeeland benoemd ds.
K. H. E. Gravemeijsr.
Ds. J. W. Dippel zal den collecte brief
voor noodlijdende kerken en personen op
stellen.
Schele hoofdpijn P
17. Een hunner had Slokkie zelfs zo ste
vig om zün nek te pakken, dat hij bijna
stikte. Maar nu bracht Stapman redding.
Hij nam de staart van den aap tussen zijn
tanden en trok, zo hard hij kon. De aap
viel nu Stapman aan kortom het was een
gevecht van je welste, en ze begrepen al
gauw, tegen zo'n overmacht niet opge
wassen te zijn.
18. Plotseling echter gaf een der apen een
geweldige schreeuw en binnen drie tellen
was de hele massa apen spoorloos in het
oerwoud verdwenen. Wat was er aan de
hand? Dat bleek onze drie vrienden gauw
genoeg toen ze de oorzaak van de vlucht
der apen Ontdekten, stolde het bloed hun
in de aderen van angst j
DE GEZONDHEID VAN MOEDER
EN KIND.
door MARTINE WITTOP KONING.
Het goede voorbeeld van anderen maakt
in ons het verlangen wakker om zelf ook
op die manier tot goede resultaten te ko
men.
Dat geldt voor ons persoonlijke leven,
maar het laat zich evenzeer toepassen op
gezin, gemeente en natie. Dédrom kunnen
maatregelen en ervaringen, van, over onze
grenzen tot ons gebracht, vaak in het
eigen land het verlangen levendig maken
in dezelfde omstandigheden soortgelijke
voorzieningen te treffen en ons voordeel
te doen met de ondervinding, die in andere
streken reeds is opgedaan.
De studie over de voedingspolitiek in
verschillende landen, neergelegd in het
rapport van de Volkenbondscommissie, dat
in November 1938 werd uitgebracht, is rijk
aan zulke voorbeelden, die navolging ver
dienen.
Van bijzondere beteekenis is o.a. de aan
haling uit het rapport, dat door Engeland
en Schotland werd uitgebracht over de in
het Britsche koninkrijk getroffen maat
regelen ter verbetering van de gezond
heid van zuigeling en kleuter, met inbegrip
van die der aanstaande en der zoogende
moeder.
Over dit onderwerp wordt het volgende
gezegd.
De autoriteiten, belast met de bescher
ming van de moeder en het jonge kind, zijn
bevoegd om met toestemming van het
ministerie voor hygiëne beschikkingen
te treffen, teneinde bijvoeding te verstrek
ken aan de aanstaande en de zoogende
moeder en aan het kind onder de vijf jaar.
Sedert April 1930 hebben de plaatselijke
autoriteiten, die met goedkeuring van den
minister voor dit doel een bepaalden dienst
hadden ingesteld, volledige bevoegdheid
om naar hun inzicht dezen vorm van steun
uit te breiden, zoowel wat omvang als wat
werkwijze betreft. Sinds dien datiyn is het
aantal aanvragen sterk gestegen.
Door bijna alle instanties, die zuigelin
gen- en kleuterzorg in hun programma
hebben, wordt melk verstrekt aan de aan
staande moeder, de zoogende moeder en
het kind onder den vijfjarigen leeftijd
hetzij kosteloos hetzij tegen verminderden
prijs. In vele gevallen worden ook andere
voedingsmiddelen verstrekt, soms zelfs
samengevoegd tot volledige maaltijden.
Huisbezoeksters lichten de moeder in over
de voeding, terwijl (evenals tg ons) con-
sultatiebureaux en moedercursusssn de
vrouwen juiste begrippen trachten bij te
brengen.
Op 1 April 1937 werd een circulaire
gericht tot alle vereenigingen op het ge
bied van zuigelingen- en kleuterzorg, om
hun aandacht te vestigen op het eerste
rapport van de voedingscommissie en hen
uit te noodigen tot een snelle herziening
van hun bemoeiingen inzake de „Maternity
and Child Welfare Act" (wet tot behar
tiging van de gezondheid van moeder en
kind) met dien verstande, dat de voeding
van de aanstaande moeder op het juiste
peil zou worden gebracht en dat het ge
bruik van melk,, vooral door het jonge kind,
zou worden bevorderd.
In deze circulaire werd tevens aanbevolen
het uitschakelen van verschillende beper
kende maatregeleno.a. werd een wijzi
ging voorgesteld in de op de loonstaten
gebaseerde voorwaarden, noodig voor het
verkrijgen van kostelooze of tegen ver
minderden prijs beschikbaar gestelde melk
en andere levensmiddelen. Aan het bestuur
van de betreffende lichamen werd ver
zocht, aan de hand van de inkomsten-lijs
ten, dusdanige voorwaarden op te stellen,
dat niemand, voor wien deze levensmidde
lenverstrekking noodzakelijk was, ver
hinderd zou zijn er gebruik Van te maken.
De met genoemde circulaire verkregen
resultaten mogen zeer voldoende worden
genoemd de autoriteiten, wier beheer nog
op het een of ander punt te wenschen
overliet, hebben voor het meerendeel deze
gelegenheid aangegrepen om hun regle
menten opnieuw in studie te nemen en er
de noodige verbeteringen in aan te bren
gen.
HET
LEveNSLlCHTJH
PAT DREIGT ff
UIT TE GAAN J
6/ mei Uajj $loe<L
tVi tijd Van rtoo9 &et -êetsen
Van iU>3 Gwnmen&c&s
•WiidtK.
In tijd van oorlog zullen zoowel mill-
tairen als burgers gewond worden.
Het bloed van 100.000 mannen en
vrouwen zal noodig zijn om het leven
van de gewonden te redden.
Het Nederlandsche Roode Kruis orga
niseert den bloedtransfusiedienst over
het geheele land.
Meldt U aan als bloedgever bij de
Plaatselijke werfcommissie of bij het
Secretariaat van de
Centrale Commissie
Prfnsessegracht 27 te 's-Gravenhage.
Steunt met een bijdrage op giro 138132 v
DE ROMAN VAN
EEN HALFBLOED
door H. Bettauer.
32
'(Nadruk verboeten)1
November had zijn intrede gedaan en
Carlo zat, niettegenstaande cr een fgne
motregen viel, op een bank in het Battery
Park, uiterlijk verwaarloosd, ongeschoren
en met den kraag van zgn jas opgesla
gen, omdat hij geen boord drceg. Sinds
zijn tragisch vertrek bij de „International
Book Company" had hij geen werk meer
gevondenhij had er trouwens bijna niet
eens meer naar gezocht, omdat hij nu wel
wist, dat een werkkring onder blanken,
zoj hij die al mocht weten te bemachti
gen, van korten duur zou zijn.
Toen de paar dollars, welke hem nog
restten, waren uitgegeven, verkocht hij
geleidelijk alles, wat hrj nog aan kleeding-
stukken bezat, zijn toiletnécessaire, twee
paar schoenen, eenige Duitsche en Fran
sche boeken, welke hij uit Weenen had
meegebracht, omdat ze hem na aan het
hart lagen en tenslotte zelfs zijn scheer-
apparaat. Het eenige, wat hij nog bezat,
was zijn. kleine styrr-repeteerrevolver.
Dezen ochtend had hij zijn laatste vgf
cent voor een kop koffie uitgegeven en
nu stond hrj huiverend en hongerig op om
te zien of hij nog ergens wat eten zou
kunnen bemachtigen.
Met de listen en methoden der werkloo-
zen was hg reeds sinds lang vertrouwd
geraakthij wist hoe deze lieden er zich
doorheen sloegen om niet te verhongeren.
Derhalve slenterde hij langs de vele bier
hallen, steeds door de deur of het raam
naar binnen glurend, tot hij er eindelgk
een vond, welke zoo vol was, dat hij zijn
voornemen zonder gevaar voer ontdekking
ten uitvoer kon brengen.
Hij betrad het groote, uitsluitend door
mannen bezette lokaal. Aan de bar dron
ken de bezoekers hun schuimend bier of
hun whiskey eolda, daarna gingen zij naar
het, tegenover de bar gelegen buffet, waar
zij hun honger stilden aan de sneden brood
met worst, kaas en haring, welke in
groote manden lagen opgestapeld om ten
slotte opnieuw aan de bar een glas bier
te drinken of te vertrekken. Het betrof
hier een uitvinding van eenige groote
brouwerijen, welke speculeerden op de
dorstverwekkende eigenschappen van de
door hen in deze „Saloons" gratis ter be
schikking gestelde gerechten, welke vooral
den omzet in bier in niet geringe mate
bevorderden, een z.gJh „vrijlunch", welke
evenwel tevens een ware uitkomst bood
voor hen, die niet meer dan vijf cent be
zaten en jaarvoor met een glas bier hun
honger wilden stillen.
Carlo mengde zich dus in het gedrang
rond de bar en begaf zich vervolgens
naar het buffet, waar hij in alle gemoeds
rust een stuk of tien boterhammen met
worst, en kaas verorberde.
Nu was hg tenminste weer verzadigd,
zij het dan waarschijnlijk niet voor lan
gen tijd. Zijn brandenden dorst zou hg aau
een der bronnen in het Batterypark kunnen
lesschen om daarna op zgn gehavende zo
len stadwaarts te sloffen en zich in de
groote bibliotheek van het „Cooper Union
Institut" achter boeken en tijdschriften te
verschansen tot het zes uur werd.
Hierna werd nogmaals een „saloon" op
gezocht, waar hij zich aan de luttele kaas-
resten te goed deed en tenslotte legde hg
den langen weg naar Hotel St. Helena te
voet af.
Toen Carlo aan de Hoteloffiee voorbij
wilde sluipen can doodmoe zijn kamer op
te zoeken, trad de hier dienstdoende klerk
hem in den weg.
Het sprjt me wel, Mr. Zeiler, maar
u hebt bij ons geen kans meer. Sinds acht
dagen hebt u geen cent meer betaald,
voorwerpen van waarde bezit u niet en
daarom hebben we beslag moeten leggen
op uw leege koffers, die we zoolang hier
zullen houden tot u ons de acht dollars,
welke u ons schuldig bent, hebt betaald.
Carlo wilde om uitstel vragen, er op
wijzen, dat hg twee maanden lang prompt
had betaald, maar hij vermocht geen
woord over zijn lippen te brengen, zijn keel
was hem als dichtgeschroefd en schouder
ophalend liet hij den man staan om elders
zgn geluk te beproeven.
Terwijl hg vermoeid en doelloos door de
nu vrijwel verlaten straten van de bene
denstad hep, greep hij van tijd tot tijd
naar zijn achterzak, waarin zijn revolver
was verborgen. Hij kwam voorbij een bel-
verlichten uitdragerswinkel en bleef staan.
Voor die revolver zou ik twee dollar
krijgen. Ik zou dan in een of ander loge
ment een bed kunnen huren, mergen weer
eens behoorlijk ergens kunnen eten, maar
's avonds zou het zoover zgn als nu
Neen, in deze miserabele, vijandige we
reld is die revolver mijn laatste vriend...
Hg ging westwaarts naar de handels
kade aan de Hudson. Men was juist bezig
een vrachtschip te laden. Eenige bootwer
kers rolden schreeuwend en vloekend een
aantal balen en vaten naar de hgsch-
kraan, die tien of twaalf stuks tegelijk
aaneen gebonden, gierend door de lucht
zwaaide om ze dan in de ruimen van het
schip te laten zakken.
Aan de geweldige deuren van de goe
derenloods was een bord bevestigd, waar
op in groote letters te lezen stond
„Morgen vroeg vertrek van het s.s.
„Missouri" naar Rotterdam. Nog eenige
stokers gevraagd. Vrije reis en twintig
dollar."
In gespannen aandacht staarde Carlo
naar deze kennisgeving.
Hij, met zijn jong, krachtig lichaam zou
het zware werk aan de ketels zeker kun
nen doorstaan. En twintig dollar daar
mee zou hg zich in Rotterdam behoorlijk
in de kleeren kunnen steken en gemakke
lijk naar Weenen kunnen komen.
Maar wat dan? Wat zcuden zijn vrien
den zeggen, als hij verwaarloosd en gede
genereerd, vermagerd en met grove werk
handen voor hen zou staan en hen om
hulp zou smeeken?
Een rilling hep hem over den rug. Neen,
liever hier omkomen als een hond dan in
het weelderige, luchtige Weenen als een
bedelaar van de genade van anderen te
moeten leven.
Langzaam hep Carlo een steenen trap
af, welke naar het water leiddehij
staarde in de, met olievlekken en afval
bedekte, duistere rivier, die traag naar
zee stroomde.
Als ik me voorover buig en me ten
kogel door het hoofd jaag, is alles voorbij.
Een nikker minder op de wereld, dat is
alles
Was het zijn koortsachtige fantasie, die
hem parten speelde of was het werkelijk
heid? De stroom voerde een hjk met zich
mee, het lijk van een man met uitge
strekte armen. Vol af gr q zen boog Carlo
zich verder naar vorenhg zag een
groenachtig, gezwollen gelaat met wijd
opengesperde oogen, sluik, gedeeltelijk
over het voorhoofd hangend haar en een
vertrokken geopenden mond met tlauw-i
aehtige lippen
Nee, dat toch niet, mompelde Carlo
voor zich heen daarvoor heb ik nog
tgd, morgen of overmorgen, als ik niet
verder kan
Het werd lateropnieuw daalde de re
gen neer, thans echter vermengd met de
eerste sneeuwvlokken. Carlo huiverde de
koude dreef hem tot spoed aan en ten
slotte draafde hg bijna in de richting van
de stad. Hij kwam in de Welt Houston-
street terecht en richtte vandaar instinc
tief en door een zeldzame nieuwsgierig
heid gedreven, zijn schreden naar die stra
ten, waarvan hg wist, dat zij vrijwel uit
sluitend door negers we^en bewoond.
Mijn volk, dacht hij, terwijl zijn mond
vertrok tot een spottende grijns. De men-
schen, waartoe ik behoor en onder wie ik,
als ik dat wilde, stellig een heel goed
leven zou kunnen hebben.
Plotseling ging hem een gedachte door
het hoefd. Waar behoort de mensch eigen
lijk Daar, waar hij door de anderen
wordt geplaatstWelnu, hier wordt ik
ingedeeld b(j de kleurlingen. Ik behoor
dus van rechtswegen tot hen. Ls het mis
schien niets anders dan een soort naïeve
hoogmoed als ik mg daartegen verzet en
persé naar hen wil, tot wie ik niet be
hoor?
(Wordt vervolgd.)]
